 |
สาวจันท์ (ตับกลอนชมสาว)
โอ้สาวจันท์ พักตร์ประพราย ละม้ายจันทร์
โอษฐ์อัน อิ่มเอม เกษมสรวล
โค้งขนง วงพยัก ช่างชักชวน
เนตรนวล ประหนึ่งว่า นัยน์ตากวาง
สาวจันท์เจ้า จูงใจ ไปจนหมด
จิตจรดจ้อง เพียงเจ้า เฝ้ามิห่าง
ลืมแม้ลม หายใจ ไม่ยอมวาง
สายตาจาง จากเจ้า นะสาวเอย
จะให้ทำ ฉันท์ใด จึงได้เคียง
พี่หวังเพียง สาวจันทร์ นั้นเฉลย
รับไมตรี นี้ไป ให้ชื่นเชย
พี่มิเคย เผยใจ ให้ใครรู้
ว่าพบเจ้า แรกเจอ ก็เผลอใจ
ละเมอไหล ลืมตัว ไปชั่วครู่
จึงจาบจ้วง จู่โจม แม่โฉมตรู
แค่อยากรู้จักนางอย่างจริงใจ
ยามเจ้าเยื่อง ย่างกราย คล้ายหงส์เหิร
ยามเจ้าเดิน เฉียดชิด สนิทใกล้
ยามโชยกลิ่น กายกรุ่น ละมุนละไม
ยามเริงร่าย รำฟ้อน ก็อ่อนองค์
จะเปรียบดุจ เจ้านั้น จันทร์กระจ่าง
ใสสว่าง กลางมืดมิด พิศวง
ดวงกลมใหญ่ ใสนิ่ง มิ่งอนงค์
ยังทอดเงา เจ้าลง ในคงคา
ระริกเล่น เช่นชาย กระหายเห็น
ระเริงเล่น ร้อยเล่ห์ เสน่หา
เป็นวงพลิ้ว พรายไสว ในธารา
ชวนมัจฉา เช่นชาย จะวายปราณ
จึงอยากวอน สาวจันท์ นั้นเห็นใจ
แม้พี่ไร้ บุญชม ผสมผสาน
ยอมสลาย กายแยก จินต์แหลกลาญ
แล้วเกิดการ เป็นกระต่าย เพียงหมายจันทร์
จะทั้งคืน ค่อนค่ำ ประจำที่
ล่องฤดี สู่สรวง ดวงบุหลัน
เป็นร่างแอบ แนบสนิท นิจจิรันดร์
เสมือนจันทร์ และกระต่าย ได้เคียงครอง.
จากคุณ :
greeny pony 
- [
7 พ.ค. 51 21:04:55
]
|
|
|
|
|
|
