ความคิดเห็นที่ 1 ๐ ใบไม้ที่ร่วงหล่น ๐ ๐ ผ่านหนาวจะเข้าร้อนอีกตอนแล้ว เพื่อพร่างแพร้วครองหาวอีกคราวหน จะชวาลโชติช่วงถึงดวงมน หรือหมองหม่นให้เผชิญก็เกินรู้ ๐ จะถึงกาลไม้ปวง..ใบร่วงหล่น ขณะที่ใจคน..วกวนอยู่ รอสินะ..รูปเห็นให้เอ็นดู รอวกเวียนความสู่ให้รู้นัย ๐ ใจเอย..หัวใจคน ฤๅอาจพ้นขีดขั้น..ความหวั่นไหว เมื่อเสพหอมหวานนั้น..ทุกวันไป จะอย่างไรมิใช่หิน...ย่อมยินดี ๐ รับรู้และรับทราบว่าภาพฝัน- จักห่างร้างไกลกัน..แต่วันที่- เห็นการตอบร่วมนัย..รับไมตรี จึงวันนี้เส้นทาง..ยอม-ห่างไกล ๐ เช่นใบไม้หล่นคว้างที่กลางป่า ลมผ่านพาพลิ้วพลิกระริกไหว เกิดขึ้นมา..ดำรง..ปลิดปลงไป ฤๅมิใช่รอบเวียนการเปลี่ยนแปลง ๐ ใจเอย...หัวใจคน จะหมองหม่น..เปล่าเปลี่ยว..หรือเหี่ยวแห้ง ยังต้องก่อคมคำทุกสำแดง ยังเสแสร้งทำไป..นะใจเอย ๐ ที่ไม่รู้..ดูไปย่อมไม่เห็น เถิด-ซ่อนเร้น..เอาไว้อย่าได้เผย อย่างไรเสียเหนี่ยวหน่วงให้ล่วงเลย อย่าได้เอ่ย..ให้ทราม..ภาพงามนั้น ๐ เมื่อถึงกาลคุณค่าหนึ่งพร่าไหว จนรอบแรงอาลัยเริ่มไหวสั่น เสียงนก..ใบไม้ร่วง...ลม..ดวงวัน ราวกล่อมขวัญให้สดับ..ยอม- รับรู้- ๐ -ว่า..สายหยุด..หยุดกลิ่นแต่สิ้นสาย คือความหมายสุดขืนให้คืนสู่ จะค่อยห่างร้างเห็น...ห่างเอ็นดู ห่างนัยชู้..เคยกระชับอยู่กับใจ ๐ ย่อมไม่อาจเป็นดาวเที่ยวล้อมเดือน ไม่อาจเคลื่อนคล้อยตาม..งดงามได้ ลำดวนเอ๋ยมาจะร้าง..จนห่างไกล คงเหลือไว้เพียงคะนึง..ในหนึ่งทรวง จากคุณ : สดายุ... - [ 8 พ.ค. 51 12:06:45 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ๐ ขวัญเอย ๐ ๑. ขวัญเอย..ขวัญพี่ แต่วันที่ผ่านมาให้ตาเห็น ก็ตรึงกลางห้วงฤดี..อย่างที่เป็น คอยบีบเค้นคะนึงอยู่ไม่รู้เลือน ๒. แต่บัดนั้นจนบัดนี้อย่างที่เห็น สุดจะเร้นรูปรอยให้ถอยเคลื่อน ทุกหลับฝันคอยนิมิต..รูปติดเตือน จะเกลี่ยเกลื่อน..เคลียคลอก็ทรมาน ๓. เคยหรือใจ-หยุดคิด-แม้นิดหนึ่ง หยุดซาบซึ้งแนบน้อมความหอมหวาน เกรงหยุดแล้ว..จะเดือดดิ้นทั้งวิญญาณ เกรงจะผลาญพร่าหวัง..จนพังยับ ๔. เมื่อมีรูป..มีใจ-หวั่นไหวรูป เหมือนโดนสูบอารมณ์..สุดข่ม-ขับ ละห้อยหา, แหนหวง..เกินหน่วงนับ ที่โถมลงสำทับให้รับรู้ ๕. อาวรณ์ในสำนึก..ที่ลึกล้ำ ก็ค่อยเผยนัยคำ..เฝ้าย้ำสู่ หมายเนตรผู้อาทร..แอบซ่อนดู เสพทราบอยู่ด้วยใจ..ที่ไหวตาม ๖. เติบเต็มเป็น..คุณค่าขึ้นปรากฎ ด้วยรูปรสประณีตลักษณ์..สุดหักห้าม หนึ่งคน..หนึ่งดวงใจก็ไหววาม- ไหวอยู่กลางคาบยามแห่งความรัก ๗. เวิ้งว้างห้วงมหรรณพ..ภาคภพนี้ พรหมขีดชี้..ดวงชะตาเกินฝ่าหัก แต่รูปหนึ่งเลื่อนเลยมาเผยพักตร์ ก็จำหลักอาวรณ์..เกินซ่อนนัย ๘. จากหนาว-ร้อน-แล้ง-ฝน..แล้วจนหนาว- อีกครั้งคราว, บ่วงรักเกินหักได้ กี่ฝันและกี่ฝน..นะคนไกล ที่เยื่อใยผูกพัน..จะมั่นคง ๙. สดับเถิดคำกรองทำนองเสนาะ ความจะเลาะโลมรุมให้ลุ่มหลง พินิจเถิดนัยคำ..ว่าจำนง หมายสาปส่งเวทย์มนต์มาดลใจ... ๑๐. ..ว่าอ้อมอก..อาทร..รออ้อนซบ- แนบหน้าอบอุ่นขวัญ..ทอนหวั่นไหว จะกล่อมเกล้าโอบกาย..คลี่สายใย รัดพันไว้ สุดวิถีแห่งชีวัน ๑๑. หาก-เมินเฉยซ่อนเร้น..ไม่เห็นหน้า ใคร..อาจท่วมทรมาถึงอาสัญ หากรอคอย..ละห้อยเห็น..ไม่เห็นกัน จะโศกศัลย์สุดเทวษทวีทรวง ๑๒. รับรู้เถิด..รอถนอมละม่อมพักตร์ รอโอบกอดกุมกัก..ด้วยรัก-หวง เพียงหนึ่งที่วาดหวัง...ใจทั้งดวง จะเลื่อนล่วง..ลงสำหรับ..ประดับใจ ๑๓. ขวัญเอย..ขวัญพี่ ค่ำคืนนี้..ดาวดับเดือนหลับใหล จะฝ่าฝัน..รอบพิมลของคนไกล โอบกล่อมให้นิ่งสนิท...กลางนิทรา ๑๔. อธิษฐานุเทศสิ้น.......สามภพ เพ็ญแฮ โจมจู่อาวรณ์จบ...............จิตแก้ว รอนหนาวเร่งนำอบ-.........อุ่นสู่ อกเนอ ดลพิสุทธิ์, พร่างแพร้ว......ผ่านซึ้งระรึงทรวง ฯ จากคุณ : สดายุ... - [ 8 พ.ค. 51 12:14:36 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ้วววววว...พูดไม่ออกอ่ะค่ะท่านสดายุ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 8 พ.ค. 51 13:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โอ้โห..เก่งจังเลยค่ะ.. ชื่นชมมากค่ะ.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 8 พ.ค. 51 16:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีครับ.... รวยระรินกลิ่นชา ดั่งก้อนกรวด อะนะ...วันนี้มาหวานๆบ้าง.... ๐ ดวงใจพี่ ๐ ๐ ครั้นยามดึกเข้านอน..อาวรณ์นัก คำนึงพักตร์เฝ้าคอยละห้อยเห็น ทั้งหลับตื่นรุมเร้าอยู่เช้าเย็น เกินจักเร้นโฉมร้างไปห่างทรวง ๐ จนหลับฝันฟุ้งอยู่ไม่รู้จบ ท่ามพระลบคลี่คลุมมืดหุ้ม-หวง โอ้..ว่าแรงวาดหวัง..ใจทั้งดวง จักเลือนล่วงสิ้นได้อย่างไรกัน ๐ น้ำใจเอ่อล้นร่วงจากดวงจิต ด้วยกำลังแห่งฤทธิ์..ความคิดฝัน จะโหมเร้ารุมอยู่ไม่รู้วัน ตราบดวงขวัญรับถวิล..ด้วยยินดี ๐ เคยหรือ...ตะวันพรากไปจากสรวง, หรืออาวรณ์แหนหวง-พรากทรวงพี่ เห็นแต่ความคะนึงหาทุกนาที เอ่อล้นปรี่กรากเชี่ยว..เกินเหนี่ยวดึง ๐ ธารน้ำใจไหลหลั่ง..จากฝั่งฝัน จะฝ่ากั้นขวางขวาก..ไหลหลากถึง ในกระแสลึกล้ำ..มีคำนึง มีซาบซึ้งแฝงบท...ทุกหยดน้ำ ๐ ผิวธารจะพลิกผืนอยู่ครื้นโครม หลังรูปโหมร้อนหวน..อกครวญคร่ำ ด้วยว่าใจหนึ่งผู้ได้รู้จำ ว่าที่สำคัญอยู่..คือผู้ใด ๐ ดวงใจเอยใช่แต่..เพียงแค่ฝัน เถิด..จะกี่ขวางกั้น..ฤๅหวั่นไหว เมื่อหวังถึงครอบครอง..เจ้าของใจ ย่อมหวังให้..อาวรณ์ได้ย้อน, ย้ำ ๐ รออีกใจครวญคร่ำ..อีกคำรบ เมื่อพระลบย้อมฟ้า..คลุมหล้าต่ำ จง..อกใจนั้นตื่นด้วยคลื่นคำ และระส่ำระทึกอยู่..อย่ารู้คลาย ๐ จง..อีกใจรับถวิลอย่าสิ้นสุด ชั่วเพียงหยุดขณะใด..อย่าได้หมาย จง..เตรียมไว้รับคำ..ที่รำบาย เตรียมเถิดสายสวาดิเรียม..เจ้าเตรียมตัว ๐ ให้อาวรณ์, เสน่หาได้ปรากฎ สำแดงบทบาทควร..ได้ถ้วนทั่ว เผยอาลัยแฝงเร้น, ให้เต้นรัว ออกเย้ยยั่วปรารถนา..หยามอารมณ์ ๐ รอเถิดรอ..รับนัย-ดวงใจพี่ รอใจที่เริงรุดจนสุดข่ม ได้คลายตัวตอบตื่น..แรงชื่นชม ก่อนกลับบ่มบาลให้, นะใจ-รอ ๐ รอ-ให้แรงถวิลหาทำหน้าที่ แทรกความหมายแนบฤดี..เถิด-พี่ขอ ตราบใจนั้น-เต้นเสียงดังเพียงพอ จะแอบออบ่มร่ำ..อยู่ค่ำเช้า ๐ ฟังเถิด-ดวงใจพี่, เสียง-ที่กระซิบ จากดินแดนไกลลิบ-กระซิบเจ้า เสน่หาพี่-แรง, เกินแบ่งเบา และคงเร้ารุมขวัญ..จนวันวาย จากคุณ : สดายุ... - [ 8 พ.ค. 51 18:40:21 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะท่านชายสดายุ คิคิคิ กระทู้สาวงาม แบบนี้ละตัวจริง ซอฟท์ๆ สบายๆ กับสาวๆ จากคุณ : sugarhut - [ 8 พ.ค. 51 19:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีเจ้าค่ะ...น้องน้ำตาลก้อน อืม...สาวงามกับพี่มักแยกกันลำบากสาวเอย ๐ คนดี ๐ ๐ ไม่หรอก..ไม่ใช่ฝัน.. แต่เป็นความผูกพันเกินบั่น, ถอน ยอมรับรู้เถิดว่า..ความอาทร จักรุมรอนผ่อนค่า..รอยจาบัลย์ ๐ ใจเจ้า..ที่เศร้าโศก ทั้งสามโลกจักล้อมเข้ากล่อมขวัญ สุจริตเอื้อแผ่ให้แก่กัน เอาเรียงร้อยกำนัล..เป็นพันธะ ๐ สุดสายธารกระแสใจที่ไหลล่อง คือทำนองแจ่มชัด..แห่งสัจจะ มีมุ่งมั่นปรารถนา..เป็นภาระ ก่อนช่วงยามกาละ..ชีวะนี้ ๐ นั่นจันทร์..แรมเรียว เห็นเพียงเสี้ยวท่ามกระพริบดาวริบหรี่ รอรอบเพ็ญกลับฟ้า..เปลี่ยนราตรี ทอนวิถีเปลี่ยวเปล่า..ร้อยเท่า-แทน ๐ กลีบดอกใบ..ปลิดเถิด แต่จะเกิดขึ้นประดับอีกนับแสน หอมละมุนเพรงมาลย์ผ่าวผ่านแดน จักห้อมแหนสายสัมพันธ์ นิรันดร ๐ เอื้อนเถิด...เอื้อนคำ อย่าเก็บช้ำชอกรุมไว้สุม-ซ่อน ความจะดั่งคลื่นระลอกที่ซอกซอน ให้บางทรวงสั่นสะท้อนเสียงวอนเว้า ๐ เอ็นดู..น้องน้อย ให้ละห้อยโดดเดี่ยว..ความเปลี่ยวเปล่า ได้ผ่านผันผ่อนแรง..ลงแบ่งเบา หยุดโศกเศร้า..นะคนดี...ของพี่ชาย จากคุณ : สดายุ... - [ 9 พ.ค. 51 07:12:54 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบเจ้าค่ะ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 9 พ.ค. 51 08:54:13 A:58.64.112.210 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เพราะจังเลยค่ะ ^^ จากคุณ : โทรโพสเฟียร์ - [ 9 พ.ค. 51 09:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีเจ้าค่ะ... เตติญญ่า - คนงาม.... โทรโพสเพียส์ - คนชื่ออ่านยาก.... น่ารักจริงสาวๆ...พูดกันคนละคำสองคำ..สั้นๆ แต่ได้ใจคนเขียน...จัง -1- ๐ ใฝ่เฝ้ามานับนาน..จนกาลล่วง ใจทั้งดวงยังละห้อยแต่คอยเห็น ผ่านคนแล้วคนเล่า..ทุกเช้าเย็น ยากแอบเร้นแนบชิด..ห้วงจิตใจ ๐ เมื่อไร้ความคู่ควร..เพียงส่วนเสี้ยว ยอม-แม้เปลี่ยวเปล่าคู่..ก็อยู่ได้ ฟ้าเอย-จงรับรู้และดูไป รำพันไว้-จักเป็นดั่งเช่นนั้น -2- ๐ วัยฝันที่..ผ่านลับเกินกลับย้อน- กลับสุมซ่อนความนัย, แสนไหวหวั่น เก็บกักกุมสุมอยู่ไม่รู้วัน ตรึงดวงขวัญมุ่งหมายสุดคลายคลอน ๐ ไม่เคยนึกเคยฝันจะพลันพบ- ร่องรอยฝันจะตระหลบ, จากหลบซ่อน แต่งคุณค่าแนบทรวงทุกช่วงตอน จนรุมร้อนใจเร้า-แต่เฝ้าคอย ๐ สะทกสะท้อนหวั่นไหว, ของใจหนึ่ง- ที่แทรกซึ้ง-แทนเหงา, เงียบ, เศร้าสร้อย งามจึงเริ่มเบ่งบาน-และหวานพลอย- เร่งร่องรอยอาวรณ์..เข้าซ้อนใจ ๐ เช่น-พฤกษาต้องฝนที่หล่นล่าง ช้อยกลีบบางรอรับ-ลำดับไหล ร่วมฉ่ำชื่นฟุ้งฟ่องละอองไอ จึงหวั่นไหว-มองเห็น..เฉกเช่นนั้น ๐ เช่นระลอกอ่อนโยน..ที่โผนผก- เข้าแนบ-อก, แนบนัยพาไหวสั่น จนแนบจิตปักปลูกความผูกพัน งามก็มั่น..มุ่งหมาย..สุดคลายงาม ๐ โอนอบอุ่นหนุนยั่ว..ทุกชั่วคาบ ผ่านอ่อนหวานไหววาบเข้าหยาบหยาม ซ้ำซ้ำรอยเร้ารุก..เข้าคุกคาม อุ่นก็ข้ามเค้นใจ..เค้นให้ยอม- ๐ -รับรหัสอ่อนหวานที่ซ่านสู่ ไหวเวียนอยู่ฤๅสิ้น..ราวกลิ่นหอม- คันธารสประทิ่นสู่ให้รู้ดอม จะห่างห้อมหลอมหลั่ง..สุดยั้งคิด ๐ อบอุ่นอึงอลอยู่บนขวัญ... กระชั้นลามล่วงทั้งดวงจิต โอ้ใจ..เอ๋ยใจ..แต่ได้ชิด จะมีสิทธิ์คิดหวัง..สุดหยั่งรู้ ๐ รู้แต่ฟากฟ้าใส..เมื่อใจล่อง เข้าตระกองอ่อนหวานเผยผ่านสู่ รู้แต่เมฆขาวฟ่อง..เมื่อมองดู- พร้อมแรงชู้เลาะเลี้ยว..ทุกเสี้ยวใจ ๐ จะขัดขืนต่อต้าน..อ่อนหวานนี้ ก็สุดที่สุดทางจะขวาง-ไหว โหมระลอกซ้ำซ้ำอยู่ร่ำไป ระลอกความอาลัย..ให้ว่ายวน -3- ๐ จากร่องรอยภาพฝันในวันเก่า เป็นรูปเงาโลมรุกไปทุกหน โอบขวัญ..มอบละมุนอบอุ่นจน- สับสนอลวนอลเวง.. ๐ ใครนะ..แห่ห้อมคอยกล่อมเกล้า ปลดเงียบเหงาเร้ารุม..เคยกุมเหง อ้อมแขนมักโอบตัว..ป้องกลัวเกรง ตามักเพ่งปกป้อง..สี่ห้องใจ ๐ ใครนะ..ช่างสำคัญในวันนี้ ก็วันที่...ภาพฝันเคยสั่นไหว- ค่อยค่อยชัดแจ่มแจ้ง..หยุดแกว่งไกว ค่อยค่อยไขภาพจริง..แอบอิงทรวง ๐ เมื่องดงาม..รุมลาม..เกินห้ามสิทธิ์ จักเอ่อฤทธิ์อ่อนโยน..ออกโชนช่วง ดับฤๅสิ้น เมื่อประดังใจทั้งดวง เหลือแต่หวงแหนไว้..แนบใจตน! จากคุณ : สดายุ... - [ 9 พ.ค. 51 12:22:01 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ๐ เงาในดวงตา ๐ ๑๕๗. แต่พบเจอเผลอจิตเฝ้าคิดถึง เริ่มซาบซึ้งรอคอยละห้อยหา จนอ่อนหวานวาบไหวที่นัยน์ตา ก็เหมือนว่าเกินซ่อน...อาวรณ์นั้น ๑๕๘. ค่อยค่อยเพิ่มผูกพัน..ความหวั่นไหว ห้วงดวงใจหวังอ้อมอกกล่อมขวัญ ใจที่เคยหม่นแกม..ดั่งแรมจันทร์ ก็ค่อยผันรูปเช่น..เดือนเพ็ญดวง ๑๕๙. ค่อยเอ่อหวาน..ซ่านสู่ให้รู้สึก จนล้ำลึกเกินขับให้ลับล่วง จะรู้ไหมที่ทาบทับอยู่กับทรวง เป็นหนึ่งผู้สร้างบ่วง..กลางห้วงใจ ๑๖๐. งดงามเอยภาพฝัน..ในวันนี้ กับปลาบปลื้ม-ดวงฤดี..แอบมีให้ ที่แอบแฝงเร้นอยู่..จิตผู้ใด หมายมอบให้เก็บรับ..แนบกับทรวง ๑๖๑. ถวิลถึงแต่วิตกสะทกสะท้อน จนอาวรณ์โลดแล่น, ความแหนหวง- ก็ค่อยค่อยโหมประดังใจทั้งดวง ค่อยค่อยหน่วงเหนี่ยวจิตให้ติดตรึง ๑๖๒. เหมือน..สุดที่จะเอื้อนจะเอ่ยออก สุดเผยบอกห้วงใจ..ว่าใฝ่ถึง หากอบอุ่นลึกล้ำช่วงคำนึง คอยเหนี่ยวดึงอารมณ์ให้สมยอม ๑๖๓. สุดที่ใจจะหลบจะลี้หาย สุดจะบ่ายเบี่ยงต้านความหวานหอม สุดคิดจะสอดแทรกความแปลกปลอม เมื่อใจนั้นพรั่งพร้อม..หล่อหลอมใจ ๑๖๔. แม้นตัวห่างใจเอย..ฤๅเคยคิด เมื่อแรงฤทธิ์เสน่หาเริ่มบ่าไหล มีถวิล..ปรารถนา..มีอาลัย- นั้นวุ่นวายสั่นไหวอยู่ในตน ๑๖๕. รอคอยละห้อยเห็น..ฤๅเว้นว่าง ครั้นเหินห่างเลือนลับก็สับสน เยื่อใยทอดม้วนปลาย, ใจว่ายวน คือใจคนวนว่าย..พันสายใย ๑๖๖. จะรู้ฤๅ..ว่าใจของใครคิด รุมอยู่ด้วยแรงฤทธิ์รอบพิสมัย จะรู้ฤๅ..รูปนิมิตกลางจิตใคร ย่อมมีไว้มอบคะนึงเพียงหนึ่งเดียว ๑๖๗. จะรู้ฤๅ..ว่าจิตที่คิดอยู่ หวังรับรู้..เผื่อแผ่การแลเหลียว จะรู้ฤๅ..ปรารมภ์..รอกลมเกลียว เต็มส่วนเสี้ยวใจนี้..เกินลี้ลา ๑๖๘. จากพบเจอ..เหม่อลอยละห้อยเห็น จนลอบเร้นเฝ้าคอยละห้อยหา บัดนี้หวานวาบแล้วที่แววตา เผยทีท่าออกรู้..คือ..ผู้ใด จากคุณ : สดายุ... - [ 10 พ.ค. 51 07:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ท่านสดายุ ได้อ่านงานที่งดงามมานาน เป็นงานที่งดงามมากครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 10 พ.ค. 51 20:12:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตามมาเสาะแสะสายตาถึงนี่ ครับพี่ชาย อิอิ จากคุณ : เอก (ห้วงคำนึง) - [ 10 พ.ค. 51 23:41:17 A:118.174.37.136 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีครับคุณเกรียงไกร.... เอก.... อ้าว....กลอน...มันทั้งฝูง....ท่าจะโดนลบ.... กระดานนี้สงสัย...ถูกพวกจัดตั้งครอบเรียบร้อย ไปอ่านในบล็อคแล้วกัน มีเพลงให้ฟังด้วย..... คลิกที่ My Blog ก็ได้อ่านแล้วที่ถูกลบ..... หุหุ แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 51 10:34:29 จากคุณ : สดายุ... - [ 11 พ.ค. 51 10:33:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีพี่สดายุ จุใจเลยครับ ได้ใจสาวๆ ไปเรียบร้อยแล้ว อิอิ ๐ หลอมละลายกับสายคำหวานสิ้น หอมอวลกลิ่นอายแก้มของบุพผา นึกเคล้าคลอความด้วยจินตนา ก็มิอาจสรรหาคำใดมี... งืมๆ แหะๆ นึกไม่ออกครับ จากคุณ : xers - [ 16 พ.ค. 51 13:24:07 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ละลายหลอม ในอ้อมกอด อักษรสาน โปรยคำหวาน ผ่านซึ้ง คนึงหา อยู่แห่งไหน ไกลแสนไกล สุดฟากฟ้า รักผ่านพา หัวใจ มาไหวหวั่น หลงอักษร กลอนกล่าว เล่าเรื่องรัก ไม่อาจหัก ห้ามหวง ความใฝฝัน ด้วยหัวใจ พร่ำเพ้อ อยู่ทุกวัน คล้ายผูกพัน อยู่กับใคร ที่ไม่มี จากคุณ : ตื่นเต้น (ตื่นเต้น) - [ 17 พ.ค. 51 22:44:34 ]

ความคิดเห็นที่ 18 xers.... หวัดดีครับ ที่ทนเขียนอยู่ทุกวันนี้ก็แค่อยากได้ใจสาวๆนี่แหละ... เรื่องอื่นไม่อยากได้เลย....สาบาน เฮ้อ...อิๆๆ ตื่นเต้น.... อ้อครับ...ท่าทางจะตื่นเต้นจริงอะ... มาตั้งสองชื่อเลย.... คล้ายผูกพัน อยู่กับใคร ที่ไม่มี อืม...เหมือนผมเลย คล้ายผูกพัน กับผู้..ไม่รู้ใคร จากคุณ : สดายุ... - [ 18 พ.ค. 51 07:07:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 05.55 น. ๏ วันเพ็ญเดือนหก ให้               หกหัน วันพุทธานุภาพ พัน                   ผูกเจ้า วันไตรรัตน์อุบล อัน                  ผ่องผุด วันรับอรุโณทัย เช้า                   ชื่นด้วยบัวบาน ๏ ลุมพินีวัน พุทธเจ้า                 จุติมา พุทธคยา ครา                          ตรัสรู้ นิพพาน ละสังขาร์                     กุฉิ- นาราเอย กึ่งพุทธกาลผ่าน ผู้                    พ่อฟ้าทรงธรรม์ ๏ วันอริยสัตว์ สี่เท้า                   สืบธรรม-ชาติเวย อริยสัจ สี่คำ                             ค่ำเช้า ทุกข์ สมุทัย จำ                         หน้าท่อง ทำแล นิโรธ มรรค หลังเท้า                   เกิดหน้าหลงหลัง ๏ เวียงวัง นาไร่ทั้ง                      พารา นโมพุทธายะ พา                        ผ่องแผ้ว อย่าโม้ ยะโส หา                        พึ่งพระ เจ้าเอย เจ้าพระคุณ เชื่อแล้ว                    พระเจ้าองค์เดียว(กันหรือ) ๚ะ๛ 06.34 น. จากคุณ : นกโก๊ก - [ วันวิสาขบูชา 07:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบจังค่ะ คำนี้ ...คล้ายผูกพันกับผู้...ไม่รู้ใคร ขอนะคะ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 21 พ.ค. 51 15:10:02 A:58.64.112.77 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 21 วัคซีนหวัดนกเข็มที่. 79 07.55 น. (งานหนัก ไม่ยากจะเชื่อ เช้าแล้วลาก-โคลง-ออกจากโลงไปจ่ายสด งดเชื่อ เบื่อทวง) ๏ ซ้อมแผน*แสนพร้อม เพื่อ..........กู้ภัย ไกลพู่(ผู้)*กู้ภัย ไป......................กู่ผี้(พี่) ภัยกู้*ภู่ไกล "ใน-.........................ปี่"พระ-อภัยฮา ปี่ฉะไหน*ไปชี้.............................นะ-เจ้ากวีผวน (ฮี่ฮี่) ๚ะ๛ 08.04 น. ************************************* ยกมาจากกระทู้ห้องราชฯ กวีการเมือง *~เลือกชนะหรือแพ้!!??~* ... ของ คุณ : ยี่หร่า@ http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P6628922/P6628922.html#26 ************************************* ความคิดเห็นที่ 26 06.54 น. ๏ อย่าดี จนเด่น จะเป็นภัย อย่า die จนเด่น จะเป็นผี คำคมคาย ใช่เพลงซอ ที่พ่อสี กล่อมเผือกอี-อ้ายทุย*อุ๊ยทาย-เห็น ๏ อย่า die จนเด่น จะเป็นผี อย่า die จนดี เจนปะเผ่น จนดีไหม*ใจดีหม่น จนไม่เต้น บุราณเน้น เห็นรวยจน บ้างคนดี ๚ะ๛ 07.20 น. รวยจนล้มละลาย...กลับกลายเป็น จนดี ... ในปีมะโว้หลังฟองสะบู่แตก ... ฮี่ฮี่ อยากรวยจนลุกเต้นเป็นบ้า...กลับด่าคน จนดี ... ในปีโม้วะขณะนี้นี่งัย ... ฮี่ฮี่ จากคุณ : นกโก๊ก - [ 23 พ.ค. 51 07:38:15 A:202.149.25.225 X: ] โดย: นกโก๊ก  วันที่: 23 พฤษภาคม 2551 เวลา:8:07:03 น แก้ไขเมื่อ 23 พ.ค. 51 10:11:47 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 23 พ.ค. 51 10:07:38 ]