วันที่ความสุขจางหาย
-ทรมานจังเลย
เมื่อไหร่จะพ้นช่วงเวลานี้ไปได้สักทีนะ
ทำไม ..ทุกปัญหาจะต้องเข้ามารุมในตอนนี้
ทำไม..ถึงต้องเจอะเจอแต่สิ่งที่ไม่อยากเจอ
ความเข้มแข็งที่เคยมีไปไหนหมดนะ
หนีตามความสุขไปเหรอ
-ถึงจะทรมานที่ต้องอยู่ลำพังตอนนี้
แต่ก็ยังไม่อยากเจอใคร
ไม่อยากตอบคำถาม
ไม่พร้อมเผชิญหน้ากับใครหรืออะไรทั้งนั้น
ต้องผ่านให้ได้ ต้องพ้นช่วงนี้ไปให้ได้
ต้องเข้มแข็ง ต้องผ่านไปให้ได้สิ
-ไม่มีใครเช็ดน้ำตาของเราได้หมด
นอกจากตัวเราเองเท่านั้น
ฉันเชื่อนะว่าถึงวันนี้
โลกของฉันจะเป็นสีเทา
แต่วันที่โลกกลับเป็นสีเดิมของมัน
มันต้องสดใสกว่าที่เคยเป็นแน่
ถึงวันนี้ จะยังยิ้มไม่ออก
แค่หลับตา แล้วห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล...ยังยาก
แต่รอยยิ้มต้องกลับมาเปื้อนหน้าอย่างเคยเป็นแน่
ถึงวันนี้ต้องทนรับปัญหาร้อยแปด
และมีเขาเป็นฟางเส้นสุดท้าย
ในเมื่ออ้อมกอดนั้นว่างเปล่า
ในเมื่อไม่มีอกอุ่นให้ซุกไซร้อีก
ในเมื่อไม่มีมืออีกข้างให้จับแล้ว
ในเมื่อ ไม่มีเขาอีกแล้ว
แต่ก็ยังมีฉัน ที่จะยืนได้เอง
-ด้วยความเชื่อเหล่านี้
ทำให้ฉันเชื่อมั่นมากว่า
ฉันต้องผ่านไปได้
ไม่ว่าปัญหาทั้งหลายทั้งปวง
จะหนักหนาสักแค่ไหน
แล้วเมื่อมันผ่านพ้น
วันเวลาที่ความสุขจางหาย
ฉันกลับมามองอีกครั้ง
ด้วยความภาคภูมิใจว่า
ฉันเก่งแค่ไหนที่ผ่านมันมาได้ เรื่องแค่นี้เด็ก- -เด็ก
จากคุณ :
vandasung 
- [
9 พ.ค. 51 09:59:39
]
วันที่ความสุขจางหาย
