Chapter 1-3 คับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6532819/W6532819.html

Chapter 4 คับ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6556890/W6556890.html

Chapter5
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6572458/W6572458.html

Chapter6
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6585840/W6585840.html

Chapter 7

พวกซีเดินทางกันด้วยรถไฟ ซึ่งใช้เวลาประมาณ วันนึงเต็มๆ จะถึงปลายทาง
ก็คิดไว้ แบบนี้คงจะว่างขึ้นเยอะ ระหว่าง 7วันนี้ อืม

หลังจากนั้น ผมเลยไปหาอะไรกินแถวมหาลัย
รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน ที่มากินข้าวคนเดียว พอจะกดโทรศัพท์ไปชวนคนอื่นๆให้มา
เบอร์แรกที่เจอ ก็เบอร์ ซี แหะ ... นึกไม่ออกจะชวนใคร งึมๆ
โทรหาเพื่อนๆละกัน ใครว่างมากินข้าวกะตู หน่อย เหงาอ่ะเนี่ย
เลยโทรหาเพื่อนสนิทคนนึง โดนไปที"แปลกนะเนี่ย ชวนเพื่อนกินข้าว ทุกทีไม่เห็นหัว ไง แสดงว่า โดนน้องเค้าทิ้งอ่ะดิ"
"ป่าว..ไม่เกี่ยวกับน้องเค้าเว้ย ทำไม คิดถึงเพื่อน ผิดเหรอ"
"เออ ทีงี้มาง้อเพื่อนนะ"
"แล้วจะกินไม่กิน ไม่กิน จะไปกินคนเดียวแล้ว"
"เออๆ แหมทำเป็นงอน เดี๋ยวไปที่ไหนอ่ะ"
ก็เลยชวนๆ กันไปกินข้าวมากัน 4-5 คนได้อยู่ นานแล้วที่ไม่ได้มากับเพื่อนๆแบบนี้
รู้สึกสนุกไปอีกแบบ แต่ มันก็มีที่รู้สึกว่า ขาดอะไรไป

ตกกลางคืน ผมกำลังจะเตรียมตัวนอน ก็มี sms ส่งเข้ามา
"คิดถึง"
...ผมก็เลยส่งกลับไป"คิดถึงใคร?"
sms ตอบกลับมาคราวนี้ "ไม่บอก คนนั้นแต่คงรู้แล้วละ นอนหลับฝันดีคับ"
ต่อไม่ได้เลย วันนี้กลับไปนอนเพ้อที่บ้านอีกแล้วง่า...

วันต่อมา ใกล้เที่ยงแล้ว ผมกินข้าวกับเพื่อน ใต้คณะ แล้วก็มีข้อความส่งมา
ผมหยิบมือถือมาเปิดอ่าน
"ถึงปลายทางแล้วคับ กินอะไรหรือยังเอ่ย"
"นี่ทำไมไม่โทรหาละ ส่งแต่ข้อความเปลืองแย่"
"แบบนี้ดีแล้ว ถ้าได้ยินเสียงเดี๋ยวอดใจไม่ได้"
"อดใจอะไร นั่งรถนาน บ้าไปแล้วมั้งเนี่ย"
"ถ้าจะบ้า ก็บ้ากับพี่คนเดียวอ่ะแหละ"
"พอแล้ว ไปพักผ่อนไป ไม่ส่งต่อแล้วนะ"
"คับ ถ้ายังไงผมจะโทรไปละกัน"

เพื่อนผมพูดขึ้น"เฮ้ยๆ บ้าแล้วเหรอเพื่อนตู แหม ดูมือถือไปยิ้มไป"
"อะไร ไม่ได้ยิ้มสักหน่อย มั่วแล้ว"
"อ่ะ เดี๋ยวนี้มีเขิน กินเด็กแล้วอารมณ์ดีนะ"
"กินบ้าอะไร ไม่ได้กิน พี่ น้อง กัน เข้าใจไหม พี่น้อง"
"จ๊ะ พี่น้อง แหม เจอกันที หวานกันซะ"
"เฮ้ยๆ ไปหวานกันตอนไหน กินข้าวๆ เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน"
"55+"
ก่อนจะไปเรียน ผมก็ส่ง ข้อความ กลับไป อีกอันนึง "คิดถึงนะ"
อดใจไม่ได้อีกแล้วตู

พอตอนเย็น เรียนเสร็จก็ผมไปเดินเล่นที่อ่างเก็บน้ำในมหาลัย
เหงาอ่ะ ชวนเพื่อน ก็ไม่มีใครมา เฮ้อ
ไม่อยากกลับบ้าน แต่ก้ขี้เกียจเข้าlab
นั่งเล่นไปไม่นาน มืดเร็วจังเลย ตัดสินใจเดินเล่นหลังมอ แล้วค่อยกลับละกัน
กำลังจะเดินออกมา ..เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น..
"พี่คับ ผมกำลังแข่งบาส อ่ะ" ซีโทรมา ทีนี้ไม่ได้ไปไหนแล้ว
"แล้วไง ก็แข่งไปดิ"ผมถามไปเดินเล่น แถวนี้ต่อ แต่ ไม่ได้สนใจอะไรรอบข้างแล้ว
"ก็ อยากได้กำลังใจก่อนลงสนาม"...แน่ะ ซี ซี ซี มันเอาอีกแล้ว
ผมตอบ"อ่าว แล้วมาขอกำลังที่พี่เนี่ยนะ" เล่นตัวมั่งดีก่า อิ อิ
"ก็อยากได้จากพี่นี่" ง่าดุมันพูดซะ ใจอ่อนอีกแล้วตู
ผมนึกสนุก อยากได้นักก็ให้ "..ก็ได้งั้น แข่งวันนี้ห้ามแพ้"
"โห แบบนี้เลยเหรอ ได้ แล้วถ้าชนะอ่ะ"
"ไปชนะให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาคุย ละแข่งกี่โมงเนี่ย"เสียงด้านซีดังขึ้น ผมคิดว่าคงอยู่ใกล้สนามแข่งแล้ว
"ก็เนี่ย จะลงแล้ว" -*- นะ ถึงสนามยังโทรมาอีก
"งั้นก็รีบไปได้แล้ว พยายามเข้าละกัน"
"จ๊ะ แค่นี้นะคับ"
ง่าๆ อะไรเนี่ย ชอบมาทำให้ใจหวั่นไหวอยู่เรื่อยเลย เย้ยๆ
รู้ตัวอีกที เดินมาถึงไหนแล้วเนี่ย โหตู จากที่จอดรถ มาถึงนี่ได้ไงเนี่ย
มีอารมณ์ทำงานแล้ว ไปเข้า lab ต่อดีกว่า อิ อิ เพ้ออีกแล้วตู

กลางคืน ประมาณ 3ทุ่ม กำลังเก็บของจะกลับบ้าน ซีก็โทรเข้ามาพอดี
ผมพูดก่อนคราวนี้ "เป็นไง แพ้ป่าว"
"ก็ไม่ไห้แพ้ไม่ใช่เหรอ อิ อิ เก่งป่าว"
"อืม"
"ชนะแล้วจะให้อะไรอ่ะ"
"ก็...เฮ้ย ชนะรอบเดียวเอง ไปชนะให้ได้ที่1ก่อนละกัน"
"โห ยากนะนั่น"
"55+"
ผมก็คุยกับซีเรื่อยเปื่อยไป เป็นยังไง ทำอะไรบ้างไปถึง.....
คุยกันสักพัก ผมก็ว่าจะกลับบ้าน
"กำลังจะกลับบ้านอ่ะ"
"อยู่คณะเหรอ มัวแต่ทำงานอีกละ กินไรบ้างยังเนี่ย"
"ก็ยังอ่ะ ไม่มีคนพาไปกิน"
"ง่ะ อย่าตอบงี้ดิ รู้สึกผิดนะเนี่ย"
"หึหึ พูดเล่นน่า ดูแลตัวเองด้วยละกัน "
"คับ รีบกลับบ้านนะ พี่ก็ดูแลตัวเองดีๆนะ"
"อืม แล้วค่อยคุยกันนะ"
วางสายไป นึกๆดู เด็กคนนี้ ทำตัวน่ารักขึ้นทุกวัน หึหึ ชอบมาทำให้คิดอยู่เรื่อย
หรือมันจะคิดกับเราจริงๆหว่า แล้วแฟนมันก็มีอ่ะ มันเอาไงแน่หว่า
คิดไปก็แค่นั้น เนอะ เฮ้อ

วันต่อมา วันนี้ผมไม่มีเรียน แล้ว lab ก็เข้าไม่ได้(ลืมขอกุญแจ อาจารย์อ่ะ-*-)
ไม่รู้ว่ากี่โมงแล้ว ที่แน่ๆ ยังไม่ได้ลุกจากที่นอนเลย
มือถือดังขึ้น ใครโทรมาเนี่ย ยังไม่อยากตื่นเลย คว้าโทรศัพท์มารับ
"ฮาโหล ยังไม่ตื่น โทรมาใหม่ได้ไหม"
"ไอ่ฟาย จะบ่ายโมงแล้ว นอนอะไรได้ขนาดนี้เนี่ย"เพื่อนสนิทผมโทรมา
"มีไรเนี่ย พูดมา จะนอนต่อ"
"อย่าลืมวันเกิดกูละกัน คืนนี้มังกี้ โอเค"
"เออๆ แล้วใครไปเอาโต๊ะ"
"ก็ แกไง!!"
"อ่าว เออ ใกล้ๆ5โมง โทรมาละกัน เผื่อลืม"
"เออ ถ้าไม่ได้โต๊ะ ก็จำไว้"
"อืมๆ แค่นี้นะ จะนอนแล้ว"
วางไปไม่นาน ตั้งท่าจะนอน มือถือดังอีกครั้ง
"ลืมบอก ไปรับไอ่...ด้วยนะ"
"เออ มีไรอีกมะ"
"ไม่ มั้ง แค่นี้แหละ"
โยนมือถือไปบนเตียง ไม่ถึง 10 วิ -*- จะอะไรกะตูหนักหนาเนี่ย
หยิบมาหงุดหงิดเล็กน้อย "มีไรกะ กรูอีกเนี่ย"
"อ่าว ไหงพูดกับผมแบบนี้ล่ะพี่"
"เฮ้ย ซี เหรอ ขอโทษๆ"
"เค้าอุตส่าห์โทรมาหา รู้งี้ไม่โทรดีกว่า"
"อย่าโกรธดิ"
"ไม่รู้ หมดอารมณ์คุยแล้ว แค่นี้นะ"
แล้ว ซีก็วางไป ...-*-
ซวยแล้วตู อะไรเนี่ย ตื่นมาก็เป็นเรื่องเลย โทรกลับไปหาก็ไม่รับ
ส่ง sms ไปก็ไม่ตอบ เครียด เครียด
แล้วจะทำยังไงดีละเนี่ย เฮ้อ....ไปจองโต๊ะก่อนละกัน แล้วค่อยคิด

ผมก็พยายามโทรหา ซี ตลอด แต่ก็ไม่มีใครรับสาย หงุดหงิดก็หงุดหงิด ทำไมไม่รับสายล่ะเนี่ย
บ่ายสาม บ่ายสี่ ...ห้าโมงเย็น ก็ยังไม่รับ เริ่มเก็บอารมณ์ไม่อยู่แล้ว
โกรธเองแล้วตอนนี้ ส่ง smsไป "ถ้าไม่คุยก็ไม่ต้องคุยกันแล้ว"
ผมเอาโทรศัพท์ทิ้งไว้ห้องเพื่อนแล้วก็ออกไปเที่ยว วันเกิดเพื่อนสนิทเราทั้งที ก็ไม่อยากจะไปทั้งๆที่คิดเรื่องอื่นอ่ะนะ

แต่ถึงจะคิดแบบนั้นก็เหอะ ไปเที่ยวก็ยังคิดอยู่ดี เหอๆ พยายามสนุกแล้วนะ แต่ก็ ยังคิดอ่ะ
พอเลยเที่ยงคืน เพื่อน เป่าเทียนเสร็จ ก็เลย ขอตัวกลับก่อน ยืมกุญแจห้องเพื่อนมาก่อน
หยิบโทรศัพท์ มาดู ซีโทรกลับมา สิบกว่ารอบได้ แล้วก็มี smsด้วย
"ขอโทษ โทรกลับหาผมด้วยนะ ตอนไหนก็ได้"
เกือบตีหนึ่งแล้ว ผมไม่รู้จะโทรหาดีไหม แต่ก็ลองกดไปดู
รอสายสักพัก ไม่มีคนรับสักที พอจะวางสาย ก็รับพอดี
"ฮัลโหล ซี" ไม่มีเสียงตอบมาจากอีกด้าน "ฮัลโหล"
ผมเงียบสักพัก ฟังเสียงจากด้านนั้น คิดว่าอาจจะสัญญาณไม่ดี เลยจะวางก็มีเสียงดังขึ้น
"ผมผิดเอง ผมขอโทษ อย่าทิ้งผมนะ ขอร้อง"
"พี่ไม่ทิ้งซีหรอก "
"พี่ไม่โกรธผมแล้วนะ เมื่อเช้าพอดีผมมีเรื่องนิดหน่อย แต่ไปลงที่พี่ ขอโทษด้วยนะคับ"
"ไม่เป็นไร พี่ก็ขอโทษซีด้วย"
"เราไม่โกรธกันละนะ"
"อืม ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่า เสียงไม่ดีเลย"
"ไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง"
"มีอะไรก็บอกกันนะ"
"ไว้กลับไปก่อนละกัน แล้วผมค่อยเล่าให้ฟัง นะ"
"แล้วแต่ซีละกัน แล้วรอโทรศัพท์ตลอดเลยเหรอนี่ ไม่ยอมนอนอ่ะ เกือบไม่โทรมาแล้วนะเนี่ย"
"อืม ก็นอนไม่หลับด้วย ตอนนี้ ผมเดินอยู่ที่ชายหาดแหละ น่าอิจฉามั้ยล่ะ"
"ทะเลตอนกลางคืน อยากไปมั่งจัง เออนะคนเรา รู้เราไม่ได้ไปยังมาอวดกันอีก"
"ก็บอกให้มาไม่ยอมมา ไม่งั้น ป่านนี้มีคนเล่นน้ำเป็นเพื่อนแล้วเนี่ย"
"ไม่เอาอ่ะ ชอบดูไม่ชอบเล่น"
"งั้นคราวหน้า เรามาดูด้วยกันนะ"
"อืม ...ถ้ามีโอกาส"
"นี่ ไปนอนได้แล้ว ดึกๆอยู่ทะเลคนเดียวอันตรายออก"
"คับ งั้น ผมจะกลับละ พี่ก็หลับฝันดีนะคับ แล้วก็ขอบคุณนะคับ"
"ขอบคุณเรื่องอะไรละ ไม่เห็นจะต้องขอบคุณอะไรเลย"
"ก็ขอบคุณที่ ผมยังมีพี่อยู่ไง"
"อืม ไปนอนเหอะ"
"คับ"
หลังวางสาย รู้สึกว่าโล่งอก สบายใจ มีความสุข อย่างบอกไม่ถูก
จากที่ในหัวมีแต่คำถามชวนหงุดหงิดมาทั้งวัน ถึงแม้ยังมีเรื่องที่ยังอยากจะรู้ แต่ตอนนี้ มันก็ไม่สำคัญ

สองวันแล้ว โอ้ย เมื่อไหร่จะกลับมาเนี่ย คิดถึงไม่ไหวแล้ว

--- --- --- --- --- --- ---

ขอบคุณที่ติดตามกันนะคับ มีอะไร ขาดตกบกพร่องบอกกันได้คับ
ฝากแนะนำเรื่องด้วย ขอบคุณคับ

chapter8
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6619253/W6619253.html

แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 51 18:16:39

แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 51 21:36:47

แก้ไขเมื่อ 11 พ.ค. 51 21:35:18