..เอาใหม่ได้ไหม ? ช่างเป็นคำถามที่ไร้น้ำใจขณะที่ช่วงเวลาของเราดำเนินมาเกือบสิบห้านาที
เวลาในจอโทรทัศน์ด้านหน้า เหลืออีกสามวินาทีจะจบเกมส์  เพื่อนผมขอกดปุ่ม รีสตาร์ท
ว่ากันง่ายๆคือ เกมส์ที่กำลังเล่น เสียเวลาไปแล้ว ผมกำลังจะชนะ ใกล้จะไร้คุณค่า
แพ้แล้วขอแก้มือใหม่ ยังพอยอมเสียเวลาเล่นด้วยโดยเต็มหัวอก
แต่เพื่อนผมโลภพอที่จะบอกว่า
" ไม่นับ ไม่ต้องรอจบ รี-สตาร์ท "
แล้วลงมือปฏิบัติแทบทันทีหลังพูดจบ
แค้น เคือง จะทำอะไรได้ ตบหัว เราก็ไม่อาจเอาเกมส์นั้นมาเล่นใหม่
สกอร์กลายเป็น 0-0 เวลาเริ่มที่ 0:00 คงจะดีถ้าความรู้สึกกลายเป็น 0 ไปด้วย
เล่ามาพอให้ขำ เชื่อว่าหลายคนที่นิยมเล่นเกมส์คอนโซลต่างๆหรือเคยสัมผัส
คงรู้จัก ปุ่ม restart  ความหมายเดียวกับปุ่ม re-set ของเครื่องพีซีแหละครับ
ทุกอย่างกลับไปเริ่มต้นใหม่  re-load ได้เพียงจุดเริ่มต้นเพียงกรณีเดียว

รู้ว่าชอบเมทริกซ์แต่ตอนนี้ฉันไม่ได้ต้องการผู้กอบกู้โลก ปลอบใจฉันมา
หรือไม่ก็โปรดช่วยด่าใครบางคนที่ทิ้งฉันไปแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยโหมโรง
คนข้างๆ ส่งแววตามาเตือนอย่างนั้น

ผมนึกในใจว่าเธอสมเป็นสาวไทยยุคโพสท์โมเดิร์นหลอมรวมคำโบราณกับภาพยนตร์บ็อกออฟฟิซ
ใช้เป็นความเปรียบได้อย่างเห็นภาพพจน์
อารมณ์กำลังแรง เอาเรื่อง แน่ล่ะ คนรักหายตัวไป
ไม่ได้ไปแบบเงียบๆ แต่ทิ้งไว้เพียงเสียงหนึ่งในความทรงจำ
" เรามีคนใหม่แล้ว ขอให้เราต่างคนต่างตั้งต้นใหม่กับคนที่ใช่เถอะนะ "
ไม่มีรายละเอียดเสริมว่าเพียงวางสายหรือเดินหนีหายไป
สรุปแล้ว คนฟังอกหัก เสียใจ และโมโห

มีแรงโมโหกับผม กลืนน้ำลายเรียกสติ คิดว่า ยังดีกว่าฟังคนสะอึกสะอื้น

เอาเวลาของฉันคืนมา บางช่วงเธอบ่นอย่างนั้น

มีการบอกเลิกหลายครั้งเหลือเกินที่ผ่านหู การหนีไปเงียบๆก็เป็นหนึ่งในนั้น
ฟังดูไม่ค่อยยุติธรรมกับอีกฝ่าย
แต่ในวันเวลาที่รักและผูกพันกันมา จะหมดรักหรือเจอของใหม่ที่รักแรงกว่า
คงยากจะตัดใจเผชิญหน้าหรือพูดคุยจนกว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจ
มีบางรายบอกผม " กลัวใจอ่อน "
การเลิกรา มันยากเมื่อต้องรับรู้หัวอกของฝ่ายที่เสียน้ำตา
หลับหูหลับตาวิ่งหนีไปที่สักแห่งบนโลกที่แสนกว้างใหญ่ ไม่ต้องพบเห็นกันอีก เป็นทางเลือกที่ง่ายเหลือเกิน
ทุกอย่างคืนสู่สภาพเดิม ยกเว้นหัวใจ เวลาที่หายไป
ประวัติความรักที่ด่างพร้อยอีกครั้งหนึ่ง สำหรับบางคนอาจเป็นครั้งสำคัญ

แต่สำหรับเธอและเวลาของค่ำคืนนี้ ดูท่าจะไม่ค่อยสำคัญนัก
ฟังแล้วพยักหน้าตามเรื่อยๆ กรอกเบียร์ให้ได้จังหวะ พอเยียวยาอารมณ์
พรุ่งนี้เช้า คงเมาค้าง ปวดหัวอย่างแรง อาจโมโหใหม่แต่ความเจ็บคงเบาบาง
ยังมีแรงโมโห มีแรงเมา น่าจะมีแรงเริ่มเกมส์ใหม่
สกอร์ 0-0 เธอน่าจะยิงนำได้ไม่ยาก

ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องที่ใครบางคนหนีหายไป ถ้ารู้ว่าหาไม่พบ คนที่เหลืออยู่ก็ไม่น่าจะเสียเวลาหา
อย่าเสียเวลาว่าทำไม เวลาที่เสียไปกับเขาเอากลับมาไม่ได้อย่าเสียเวลาคิดถึงอีก
ใช้เวลาของตนเองที่เหลือให้เต็มที่
" เขาคงมีเหตุผลอะไรสักอย่าง ...."
เป็นสักอย่างที่ไม่มีทางรู้ หรือถึงแม้กระชากคอเสื้อ จ้างนักเลงซ้อม คำตอบที่ได้มาอาจไม่ใช่ความจริงทั้งหมด
ไม่รัก..ก็คือไม่รัก เรามักด่วนสรุป
บางที อาจจะยังรักแต่ว่าต้องไปแล้ว

จะตามหาเขาไหม ?  ดวงตาของเธอตอบว่าคงไม่ มันเปล่าประโยชน์
คนที่ไปโดยไม่คิดจะปรับความเข้าใจหรือปรับตัวดูก่อน
วันหนึ่ง ก็คงต้องมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
ไม่อยากเอาเขาคืนมา แต่อยากเอาเวลาคืนกลับ

เธอขอบคุณที่ผมนั่งเป็นเพื่อนเสียนาน ชวนเดินเล่นสักพัก เลี้ยงกาแฟกระป๋องแล้วลากลับบ้าน
เวลาเกือบห้าทุ่มครึ่ง ร้านรวงปิดเงียบ มีรถแล่นไปมาไม่กี่คัน
ร้านเหล้าใกล้เวลาปิด แต่คนยังเต็ม
ผมมองบนฟ้ามืดสนิท ลองนึกถามคนข้างบน

" รู้ว่าไม่ได้ ทำไมยังให้มาเจอกันอีก"

ไม่มีคลื่นใดๆตอบรับ ทุกอย่างเงียบกริบ คนโบราณเล่าว่ามีเสียงเพลงดวงดาว น่าเสียดายผมหูไม่ถึง
ระหว่างเดินกลับ ผมนึกถึงเกมส์ที่ถูกเพื่อนขอให้รีสตาร์ท
จำไม่ได้ว่า แพ้หรือชนะมากน้อยเท่าไหร่ รีสตาร์ทใหม่กันอีกกี่ครั้ง
มันเป็นเพียงเกมส์หนึ่งในหลายๆเกมส์เท่านั้น
ตราบเท่าที่เวลาเหลืออยู่ ยังมีเกมส์ให้เล่นอีกเยอะมาก

แน่นอน...เกมส์ที่เล่นไม่จบก็ย่อมเหลือความรู้สึกค้างคาอยากแก้มือ
แม้ว่าบางเกมส์จะยากเกินไป เราก็ยังอยากดูฉากจบ

เอาใหม่ได้ไหม ? ... ผมอยากเป็นฝ่ายถามเธอบ้าง