ดั่งดวงตะวัน
เขาก้าวเข้ามาเพื่อปลุกหัวใจของฉันให้ฟื้นตื่นขึ้นมาจากการหลับใหล จากความรู้สึกที่ท้อแท้ในชีวิต
เขาก้าวเข้ามาจุดประกายไฟฝันในหัวใจให้ฉันมีเรี่ยวแรง และพร้อมจะก้าวเดินต่อไป เขาจึงเป็น ดั่งดวงตะวัน...
เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว ฉันได้รู้จักกับชายคนหนึ่งผ่านโปรแกรมออนลายน์ เขาเป็นที่ปรึกษาของฉันในทุกๆเรื่อง ในยามที่หัวใจฉันต้องดำเนินอยู่บนเส้นทางอันแสนมืดมน โดดเดี่ยว ท้อแท้ สิ้นหวัง ...เรามักจะปรึกษากันเสมอทางโปรแกรมออนลายน์ และทางโทรศัพท์ เพราะความห่างไกลกัน ...
เวลาผ่านไปความผูกพันระหว่างเรากลับกลายมาเป็น ความรัก ความเข้าใจ เขารักฉันฉันรักเขา เรารักกันฉันเข้าใจ เมื่อเวลาผ่านไปฉันได้รับรู้ว่าในความเป็นจริงแล้ว เขามีคนอื่นที่อยู่ข้างกายเขาอยู่แล้ว ฉันจึงถอยห่าง และเลิกรากับเขา
เวลาผ่านไปย่างเข้าปีที่ 3 ฉันต้องไปทำธุระที่จังหวัดที่เขาอยู่ ฉันขอพบเจอเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย เราทานอาหารร่วมโต๊ะกับคนหลายคน พร้อมกันนั้นฉันได้ลั่นวาจากับเขาว่า จากนี้ต่อไปฉันจะไม่กลับมาที่นี่เพื่อพบเจอเขาอีก ด้วยเพราะเขามีคนอื่นอยู่แล้ว จนเขาตามมาที่บ้าน พร้อมทั้งสัญญากับฉันว่า จะขอดูแลฉันตลอดชีวิต และขอสัญญา 2 ปีเพื่อเคลียร์ทุกอย่างให้เรียบร้อย
1 ปี เพื่อตัดขาดจากคนรักเก่า ....
และอีก 1 ปี เพื่อทำงานเก็บเงิน เพื่อกลับมายืนยันคำมั่น ที่จะกลับมาแต่งงานกับฉันและฉันเองก็รอคอยวันนั้น วันที่คำสัญญาเป็นความจริง สัญญา รอวัน ...
แต่เมื่อเวลาผ่านไปเมื่อย่างเข้าปีที่ 6 ปรากฏว่ายังไม่มีอะไรคืบหน้า แม้เพียงสัญญาข้อที่ 1 เขายังทำไม่ได้ และทุกคำสัญญาเขาไม่สามารถทำได้สักข้อ เขาคงไม่ต้องการฉันจริงๆ ฉันถอยห่างจากเขา เราเริ่มถอยห่างจากกัน แต่เราก็กลับมาเจอกันด้วยความบังเอิญ เขาทำให้จิตใจฉันว้าวุ่นอีกครั้ง ทุกอย่างจะจบลงเช่นไรฉันไม่รู้เลย ...
ดวงตะวันส่องแสงเฉิดฉายในเวลารุ่งเช้า เพื่อปลุกสรรพสิ่ง ให้พลิกฟื้นตื่นขึ้นมาจากการหลับไหล ... ดวงตะวันร้อนแรง แผดกล้า ในเวลาเที่ยงวัน ... พร้อมจะลับฟ้าในเวลาพลบค่ำ... ห่างหายไปราวมืดดับไปในเวลากลางคืน... และจะหวนกลับมาส่องฉายในวันพรุ่ง ดั่งฉันยังเฝ้ารอดวงตะวันให้กลับคืนมา เพราะสำหรับความรู้สึกฉันแล้วเขายังคงงดงามอยู่เสมอ เพราะเขาเป็น ดั่งดวงตะวัน....
กรวี
18 มีนาคม 2551
ปล. เขียนเรื่องนี้ส่งอาจารย์ค่ะ แหะๆๆๆ เลยเอามาโพสด้วย ที่จริงอยากเขียนหลายเรื่องมากที่อยากเขียน อย่างเช่น น้ำ ฟ้า ภูเขา ทะเล 5555 แต่เลือกเรื่องนี้ แหะๆๆๆๆ เพราะเรื่องนี้มันติดอยู่ในใจไงค่ะ และงดงามเสมอเมื่อนึกถึง มันมีความรู้สึกดีดีที่น่าประทับใจแฝงอยู่มากมาย คือในหัวใจยิ้มได้เสมอเมื่อนึกถึง เพราะสุดท้ายความดี ความงดงาม ความรัก ความเข้าใจ เท่านั้นที่หลงเหลืออยู่...
แก้ไขเมื่อ 19 พ.ค. 51 22:07:33
"ดั่งดวงตะวัน"
