.ผ่านวันเกิดไปแล้ว นับหนึ่งใหม่อีกครั้ง เป็นเลขหนึ่งหลักหน่วยของเลขสามหลักสิบ
เพิ่งเริ่มต้น ผมคิดอย่างนั้น แต่พอคิดว่ามีคนมากมายที่เสียชีวิตไปตอนสามกว่าๆก็เยอะก็ทำให้หดหู่พอควร
ดังนั้น เลขหนึ่งรอบใหม่ จึงดำรงตนอยู่ในความไม่ประมาท
แม้ไม่คิดถึงความตายทุกลมหายใจแบบพระพุทธเจ้า แต่คิดไว้บ้างก็ดีเหมือนกัน
เวลาในชีวิตเหลืออีกเท่าไรไม่ทราบได้ เวลาที่ผ่านมาเราทราบแล้ว
และหลายอย่างก็ลืมไปแล้ว

เคยบอกว่าชีวิตเริ่มต้นเมื่ออายุสามสิบ แสดงว่าตอนนี้เพิ่งก้าวมาเพียงก้าวเดียว
เป็นก้าวที่สั้น แต่มีอะไรอยู่มาก
สิบแปดพฤศจิกายนสองห้าห้าศูนย์ ผมแต่งงานกับคนรักที่คบกันมาสี่ปีกว่าๆ
เป็นความรักที่ไม่ได้ร้อนแรงนักแต่อบอุ่นทุกชั่วขณะ
ผมได้กลับบ้าน พูดคุย เข้านอนพร้อมกับผู้หญิงคนที่ผมรัก
นั่นเป็นสิ่งเดียวที่ผมต้องการจริงๆในช่วงที่คบกันเป็นแฟน
ผมมีจุดเริ่มต้นที่ดี
เพราะแบบนี้ ก่อนจะถึงก้าวแรกจึงเป็นจุดออกตัวที่ไม่อยากจะจากไป

แต่เวลาก็ต้องพาเราออกเดิน
เคยคิดว่าจะมีกันอยู่สองคน จนกระทั่งสิ้นเดือนสี่
ผมได้ทราบว่า เราจะมีคนที่สามในปีหน้า
สามียังคงเป็นสามี แต่กำลังจะงอกเงยเป็นพ่อคน
สามียังคงดูแลภรรยา พ่อจะดูแลลูกและแม่
ไม่เคยเป็นพ่อมาก่อน แต่จะพยายามให้เต็มที่

หลังจากนั้นสองสัปดาห์ เราพากันไปฝากครรภ์และหาคู่มือมาอ่าน
ตามประสาคนรักการอ่าน ผมเป็นฝ่ายอ่านและเล่าให้เธอฟัง
สงสารเวลาเธอแพ้ท้อง ถ้าเปลี่ยนกันได้ ผมจะเป็นแทนให้ นี่พูดจริง
เธอว่าสงสารที่ต้องคอยดูแลเธอ แต่เท่านี้เป็นเรื่องเล็กน้อยเท่าที่ผมทำให้ได้
และขอให้ผมได้ทำเถอะ

สมัยเป็นแฟนกัน ธรรมเนียมวันเกิดของเราคือหาร้านอาหารอร่อยๆกินข้าว
โดยที่อีกฝ่ายเป็นคนเลี้ยง บอกว่าเต็มที่ แต่ส่งสายตาให้อีกฝ่ายปริบๆ
สื่อความหมายให้เต็มที่แต่มีเงื่อนไขคือพอประมาณ
ในวันที่ก้าวแรกเหยียบลงมาเต็มเท้า
เธออาเจียนแรง นอนพับบนเตียง แต่พยายามบอกว่า
ขอนอนสักชั่วโมงค่อยไปฉลองวันเกิดคุณ
ถึงแม้ว่าจะยืนยันว่าไม่ต้อง แต่เธอก็จะไป และย้ำว่าวันเกิดคุณนะ

สองทุ่มครึ่ง เธอเริ่มดีขึ้น เราไม่ไปไกลเอาแค่ไก่ทอดเคเอฟซีในห้าง
เธอบอกขอโทษเพราะไปไหนไกลๆไม่ไหว
ในร้านมีเด็กน้อยตัวกลมส่งยิ้มมาให้เรา
เธอว่า สงสัยเห็นเพื่อนในท้อง

..สามสิบเอ็ดแล้วชีวิตมีอะไรบ้างไหม ? -เธอถาม

ผมตอบเธอว่า มีเยอะแยะเลย
ได้แต่งงานกับคุณ ได้ใช้ชีวิตกับคุณ ปีหน้าจะได้ฉลองกันเพิ่มเป็นสามคน
เท่านี้ ก็มากเกินพอ ที่คนไม่ค่อยเอาถ่านอย่างผมจะมีได้แล้ว

เป็นคำพูดที่มาจากความรู้สึกจริงๆ

ก้าวแรก เป็นก้าวแรกที่มีความสุขมาก
หลังจากนั้น พอเข้ามาเยี่ยมบล็อกก็มีคำอวยพรวันเกิดมากมาย
พ่อ แม่ และน้องโทรเข้ามาขอให้มีความสุข
คืนก่อนนั้นแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดก็ได้แชมป์ยูฟ่าแชมเปี้ยนลีก

ก้าวเดียวบางคนอาจจะมองว่ามันน้อยนิด
แต่หนึ่งก้าวที่เทียบเท่ากับหนึ่งปีนั้นจัดว่ามากโข
ทุกๆปีผมต้องเหลียวกลับไปมองรอยเท้าของตนเอง
ถึงแม้ว่า ความใฝ่ฝันบางอย่างเหมือนจะไม่มีทางมาถึง
รอยเท้าของก้าวแรกเมื่อเข้าสู่หลักสามจะเริ่มต้นด้วย
ความรักและรอยยิ้ม

เพียงคำขอบคุณ อาจไม่พอเพียงต่อสิ่งดีๆทั้งหมดที่ผมได้รับ
แต่ผมต้องบอกว่า ขอบคุณมาก ขอบคุณจริงๆ