ความคิดเห็นที่ 1 แม้วันนี้จะเป็นวันที่สามกันยายนแต่ฟิลิปเป้กลับรู้สึกเหมือนอยู่ในเดือนมิถุนายน ไอแดดแขวนตัวอยู่ในอากาศอันอบอ้าว ดวงอาทิตย์ดูจะพองขึ้นราวกับจะเตือนให้ชาวเมืองรู้ว่าอีกสามสัปดาห์จึงจะหมดฤดูร้อน ฟิลิปเป้มองเบคก้าซึ่งเริ่มเดินอีกครั้งพลางหัวเราะคิกคักกับโทรศัพท์อย่างเอ็นดู ความกระตือรือร้นอันไร้ที่สิ้นสุดของเธอทำให้เขากลัวอยู่บ้างเมื่อแรกพบ แต่ตอนนี้ฟิลิปเป้กลับชื่นชม หรือกระทั่งเสพติดความอบอุ่นในตัวผู้หญิงคนนี้ไปเสียแล้ว เธอเป็นคนที่น่าทึ่งจริงๆ การประชุมผู้บริหาร ตระเวนกล่าวสุนทรพจน์ งานสัมมนา และการเจรจาธุรกิจร้อยแปดทำให้เบคก้าต้องเดินทางทุกสัปดาห์ตลอดฤดูร้อน แต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งของตัวเธอไปแล้ว การเดินทางนั้นเข้ากับจังหวะชีวิตเธอเป็นอย่างดี บางวันเบคก้ากลายเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านฟิลิปเป้ ลากกระเป๋าเดินทางใบโตกุกกักไปด้วย พร้อมเร่งคุยโทรศัพท์ให้จบก่อนจะเข้าลิฟท์ที่ไม่มีสัญญาณ ไฟในตัวเบคก้ายังสะท้อนอยู่บนใบหน้าของลูกค้าและผู้ที่มาขอความช่วยเหลือยังสำนักงานแห่งนี้ด้วย บางครั้งรอยย่นแห่งกลัดกลุ้มจะมลายหายไปเมื่อได้พบกับความมีประสิทธิภาพและพึ่งพาได้ดุจหินผาของเธอแต่บางคราวเขาก็ต้องแกล้งทำเป็นก้มลงหาแฟ้มใต้โต๊ะ เพราะไม่อยากเผชิญกับดวงตาดุร้ายของผู้ที่ต้องการเงินทุนแต่กลับถูกแผดเผาแทน ฟิลิปเป้นึกทึ่งที่เบคก้ารับมือกับความเครียดทางกายภาพของการเดินทางควบคู่ไปกับการประชุมต่อเนื่องได้เป็นอย่างดี เธอปรับตัวให้เข้ากับเขตเวลารอบโลกได้ราวกับกิ้งก่า ทุกวันเธอจะต้องพบปะกับตัวแทนบริษัทเพื่อชี้เป็นชี้ตายและรับฟังคำขอร้องเร่งด่วนอย่างแม่นยำและรวดเร็ว บางครั้งเขาก็สงสัยว่าเบคก้าจะทำอะไรหากไม่มีอาชีพที่ต้องใช้เวลามากขนาดนี้ เธอจะกลายเป็นนักวิ่งมาราธอนไหม หรือเป็นนักปีนเขา เขามั่นใจว่าเธอเกิดมาเพื่อทำบางสิ่งที่สุดยอด เขายิ้มเมื่อเห็นกระเป๋าเดินทางข้างประตูตั้งรออยู่ เบคก้าจัดกระเป๋าสำหรับสภาพอากาศต่างๆกันและติดป้ายบอกไว้เพื่อให้เดินทางได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด ป้ายขอบทองเหลืองที่ห้อยจากหูกระเป๋าลากหลุยส์ วิตตอง ซึ่งพิงผนังอยู่นั้นเขียนว่า ลอนดอน,ฤดูใบไม้ผลิ ฟิลิปเป้รู้ดีว่าตารางงานขนองเบคก้าแน่นเอี้ยดตามเคย เธอแทบจะไม่มีเวลาปรับตัวเข้ากับเวลาที่ต่างกันถึงหกชั่วโมงก่อนจะต้องเข้าประชุมเพื่อประเมินข้อเสนอซื้อหุ้นบริษัทมาโคเวีย อันเป็นพอร์ทการลงทุนของเดวิส แคปปิตัลซึ่งมีเบคก้าเป็นนักลงทุนอิสระรายใหญ่สุด แม้พวกเขาจะไม่ได้นำบริษัทออกขายทอดตลาด แต่ก็มีคนให้ข้อเสนอที่น่าสนใจเข้ามา เธอจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์จากเมืองไปยังสนามบินเทเทอร์โบโร่ในนิว เจอร์ซี่ย์ ที่ซึ่งเครื่องบินส่วนตัวของบริษัทเดวิส แคปปิตัลจะพาเธอไปถึงสนามบินฮีทโทรว์ตอนสิบโมงเช้า เวลากรุงลอนดอน คนส่วนใหญ่จะอยู่ในลอนดอนสักสามวันก่อนกลับ แต่เบคก้าจะบินไปกลับในเวลาเพียงสามวัน ความสำเร็จอย่างรวดเร็วในโลกอันไร้ความปราณีที่เธอได้มานี้เป็นเพราะดิค เดวิส ตัดสินใจเสี่ยงชวนเธอมาเป็นหุ้นส่วนเมื่อห้าปีก่อน ตอนนั้นเธอเป็นหัวหน้ากลุ่มทุนเทคโนโลยีของมอร์แกน สแตนลี่ย์ เป็นสาวน้อยนักวิเคราะห์ที่มีชื่อเสียงด้านการค้นคว้าข้อมูลอย่างถี่ถ้วนและความกล้าที่จะเสี่ยง ผลกำไรของเธอในนั้นสูงลิ่ว แม้ตลาดจะอยู่ในช่วงขาลงก็ตาม ดิค เดวิส ผู้ก่อตั้งบริษัทเดวิสแคปปิตัล ออกจากแบร์ สเติร์นเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนเพื่อมาตั้งบริษัทร่วมลงทุนของตัวเองด้วยเงินที่ได้จากการขายหุ้นสแตนดาร์ด ออยล์อันเป็นมรดกที่ภรรยาได้รับจากคุณปู่ ทุกวันนี้บริษัทมีเงินลงทุนกว่าหนึ่งหมื่นหนึ่งพันล้านดอลลาร์ จากคุณ : ทินา - [ 25 พ.ค. 51 15:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เบคก้าไม่มีทางลืมสิ่งที่ดิค เดวิสมอบให้เธอ นั่นคือโอกาสในการเป็นหุ้นส่วนของบริษัทเดวิสแคปปิตัลทั้งที่ยังเด็กอยู่ เธออายุเพียงยี่สิบหกปีเมื่อเข้าทำงานในบริษัทนี้ แต่ความเชื่อมั่นที่ดิคมีต่อเบคก้านั้นแรงกล้านัก และไม่นานเธอก็พิสูจน์ให้เห็นว่าเขาคิดถูก แม้บริษัทนี้จะอยู่ภายใต้การบริหารของกลุ่มเดวิส แต่ชื่อที่ติดปากเมื่อพูดถึงเดวิสแคปปิตัลคือเบคก้า ไรน์ฮาร์ท ในวัยสามสิบเอ็ดปี เบคก้าเป็นหุ้นส่วนอายุน้อยที่สุดของบริษัท และเป็นคนที่ได้รับค่าตอบแทนสูงที่สุดด้วย พอร์ทการลงทุนของเธอคือรายรับเกือบสี่สิบเปอร์เซ็นต์ของบริษัท และเป็นที่มาของกำไรกว่าครึ่งหนึ่ง เบคก้าแสดงตัวชัดเจนตั้งแต่วันแรกที่มาถึงเดวิส แคปปิตัล วีรกรรมยามเข้าสู่บริษัทของเธอกลายเป็นตำนานในวงการไปแล้ว ทันทีที่รับข้อเสนอของดิค เบคก้าก็โทรฯหาฟิลิปเป้ เลขาฯของเขาและถามว่าได้เงินเดือนเท่าไหร่ ก่อนจะเสนอเงินมากกว่าให้เขามาทำงานกับเธอ เธอบอกว่าก็ในเมื่อต้องการคนที่รู้จักธุรกิจนี้เป็นอย่างดี จะมีใครเหมาะสมไปกว่าเลขาฯของเจ้านายอีก “ขโมยเลขาฯผมไป” ดิคหัวเราะแล้วทำเป็นบ่นเรื่องความเขี้ยวของหญิงสาว“โดยไม่กะพริบตาแม้แต่นิดเดียว” เขาเล่าเรื่องนี้ให้คนทั้งวอลล์สตรีทฟัง ดิคฉลาดพอที่จะไม่สู้กับเธอ เขายิ้มอย่างรู้ทันแล้วสัส่งให้ฟิลิปเป้เก็บขาวของ ดิครู้ตั้งแต่วินาทีนั้นว่าความเชื่อมั่นของเบคก้าจะทำให้บริษัทก้าวหน้า ฟิลิปเป้เองก็ดีใจที่ได้เปลี่ยนเจ้านายเช่นกัน เพราะเขาไม่เคยชอบภรรยาบ้าอำนาจของดิคเลย กับเบคก้านั้น ตราบเท่าที่เขายังพูดเร็ว พิมพ์เร็ว และจัดตารางงานของเธอตลอดสามเดือนข้างหน้าให้ละเอียดยิบถึงระดับสิบนาทีได้ ทุกอย่างก็ไร้กังวล งานของเขาคือดูแลเรื่องการนัดหมายและการเดินทาง ถ่ายสำเนาเอกสารที่ใช้ในการประชุม และนำแฟ็กซ์ไปส่ง แยกจดหมายและเก็บแฟ้มไว้ในที่ปลอดภัย เบคก้ามีผู้ช่วยอีกคนคอยรับโทรศัพท์ มีทีมนักวิเคราะห์ช่วยรวบรวมข้อมูล และจ้างสำนักข่าวรวบรวมข่าวประจำวันให้ คนอย่างเบคก้าสามารถจ้างผู้ช่วยได้เป็นกองทัพ แต่เธอคงไม่รู้จะใช้งานพวกเขาอย่างไรดี คำว่าการแบ่งงานเป็นสิ่งที่หญิงสาวไม่เข้าใจ เธอกอดบริษัทไว้แน่นและมีตำแหน่งเป็นกรรมการในคณะกรรมหลายชุด แต่สำหรับเรื่องการเดินทางแล้ว เธอพึ่งฟิลิปเป้ได้ ไม่นานนักเธอก็วิ่งมาหาเขาที่โซฟา “คุณได้ข้อความของฉันไหม” เธอกลั้นหายใจแล้วเหลือบมองนาฬิกาที่เดินตามเวลามาตรฐานเขตตะวันออกบนฝาผนัง สิบเอ็ดโมงครึ่งแล้ว ดวงตาคมเข้มที่หันมามองหน้าฟิลิปเป้เพื่อรอคำตอบเป็นประกายเปี่ยมพลัง “ได้แล้วครับ” เขาพยักหน้า “รับประกันว่าเรียบร้อย” เขายกมือขึ้นเสยผมด้วยหวังจะทำให้เธอสังเกตเห็น การเปลี่ยนสีผมนี้เป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับฟิลิปเป้ อเล็กซานเดอร์คู่รักของเขา เจ้าของร้านทำผมสุดฮิตในเขตอัพเปอร์อีสต์ไซด์ง่วนอยู่หลายวันเพื่อให้ปอยผมนั้นเป็นสีเทาเงินถูกเฉด เธอนิ่งไปครู่หนึ่ง “ฉันจะอยู่ที่ลอนดอนจนวันอังคารแล้วก็กลับมาถึงนิวยอร์คตอนหกโมงครึ่ง เรามีประชุมที่วาสเซอร์สไตน์ตอนแปดโมงตรง ฉันคงกลับมาที่นี่ก่อนไม่ทัน” เขาสางผมสีดอกเลาของตน “ผมรู้ เบคก้า ผมเป็นคนจัดตารางเองนี่นา ผมล่ะชอบรับใช้คุณในยามว่างเป็นที่สุด” “เวลาว่างคืออะไรกันเหรอ” เบคก้าย้อนพร้อมเสียงหัวเราะ จากคุณ : ทินา - [ 25 พ.ค. 51 15:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เธอล้วงกุญแจล็อคเกอร์ที่สนามบินเจเอฟเคออกมาจากลิ้นชัก และแยกไว้กับกุญแจล็อคเกอร์ที่สนามบินลา การ์เดีย จากนั้นจึงจดรหัสเข้าห้องนิรภัยอิเล็กทรอนิกส์ที่เธอเก็บเอกสารเกี่ยวกับบริษัทในพอร์ทลงทุนลงบนกระดาษ เธอกำลังสาธยายจุดวางแฟ้มของวาสเซอร์สไตน์เมื่อฟิลิปเป้โบกมืออย่างหงุดหงิด “ผมเป็นคนเก็บมันกับมือนะที่รัก ผมรู้น่ะว่าอยู่ตรงไหน” ฟิลิปเป้ยืนยัน เขาแทบจะใช้สองมือชี้ผมตัวเองให้เธอสังเกตเห็นแล้วด้วยซ้ำ เขาพยายามสบตาอันว่องไวของเบคก้าแต่มันปราดผ่านเขาไปแล้ว เบคก้าลุกไปที่เครื่องชงกาแฟ ฟิลิปเป้เริ่มจะหงุดหงิดขึ้นมานิดๆจึงต้องหยุดเพื่อปลอบใจตัวเองว่าการที่เธอไม่ทันสังเกตนั้นไม่ใช่ความผิดของผมเขาหรอก เขายังจำวันที่เธอถามดิค เดวิสว่าเขาเริ่มใส่แว่นตั้งแต่เมื่อไรได้ดี เหตุการณ์นั้นเพิ่งผ่านมาได้ไม่กี่เดือน ขณะที่พวกเขากำลังง่วนอยู่กับสัญญาณของเซเล็กซ์จนค่ำ “ปีหนึ่งเก้าเก้าสอง” ดิคบอกเบคก้าที่ทำตาโต จนตอนนี้ดิคก็ยังขำไม่หาย เบคก้าที่ยืนอยู่หน้าเครื่องกาแฟถามฟิลิปเป้ว่าจะดื่มลาเต้ไหมแต่เขาปฏิเสธ เครื่องชงกาแฟสีดำหน้าเกรงขามซึ่งฝังอยู่ในกาแฟนั้นมีปุ่มสีน้ำเงินเล็กจิ๋วกว่าสามสิบปุ่มซึ่งสามารถสรรค์สร้างกาแฟหลายแบบร้อยชนิดได้ตามสั่ง เบคก้ากดปุ่มเอ๊กเพรสโซ่ห้าครั้งให้ตัวเองก่อนจะวางถ้วยใบโตลงรอรับ ฟิลิปเป้ทนไม่ไหวแล้ว “ดูหัวผมหน่อยสิ เบคก้า” เขาขอร้อง เธอหันมาทันที “ฟิลิปเป้” หญิงสาวยิ้มกว้าง “มันเก๋มาก!” “มาดผู้ดีเก่ากำลังอิน” เขาโอ่แล้วเดินไปหาเธอ “อเล็กซานเดอร์บอกว่าลูกค้าแย่งกันเข้ามาทำผมกับจอนสีเทากันไม่หวาดไม่ไหว รู้ไหมว่าตอนนี้เขาฮิตสไตล์ภูมิฐานกัน ความน่าเชื่อถือกำลังมาแรง” เบคก้าเอากาแฟเข้าตู้เย็นก่อนเพื่อที่จะได้ดื่มโดยเร็ว “ดีแล้ว” เธอยิ้มกว้าง “ว่าแต่เราจะขายมันได้ยังไงล่ะ” หญิงสาวปิดประตูไล่หลังฟิลิปเป้แล้วจึงหันไปรับสายที่เลขานุการโอนเข้ามา เธอทักทายเดวิด เชฟเฟอร์และสวมกางเกงแอโรบิคไปพร้อมกัน เพราะการถอดเสื้อไปพร้อมสวมชุดออกกำลังนั้นจะทำให้เธอมีเวลาวิ่งมากขึ้น เบคก้ากำลังรีบ เธอวางแผนไว้ว่าจะเริ่มวิ่งตอนเที่ยงสิบห้าและคนอย่างเธอทำตามแผนเสมอ เชฟเฟอร์เป็นผู้จัดการสินเชื่อภายนอกของธนาคารเพื่อการลงทุนแห่งยุโรป เบคก้ารู้จักเดวิดตั้งแต่ตอนที่เขายังคุมการลงทุนในตลาดหุ้นภาคพื้นยุโรปให้บริษัทมอร์แกน สแตนลี่ย์อยู่ เธอทักไปว่าแปลกใจที่เขาโทรฯมาจากลักเซมเบิร์กในตอนนี้แต่เขาตอบว่าตอนนี้อยู่ในนิวยอร์ค เขามีบริษัทกระดาษในเยอรมันที่อยากให้เธอดู ซึ่งทางอีไอบีไม่ยอมให้สินเชื่อเพราะครอบครัวเขามีหุ้นในบริษัทนี้ เธอตกลงจะพบผู้บริหารชาวเยอรมันในสัปดาห์หน้าถ้าหาล่ามได้ทัน และขอให้เขาส่งข้อมูลบริษัทมาล่วงหน้า เธอเคาะแป้นอีเมล์หาฟิลิปเป้ให้เคลียร์ตารางในวันพฤหัสบดีที่จะถึงไว้ชั่วโมงครึ่ง เดวิดถือสายรอขณะที่เบคก้าสวมชั้นในสำหรับวิ่งและเสื้อยืดทับ ตาของเธอปราดไปรอบห้อง เธอยังต้องอ่านเอกสารอีกหกปึกก่อนไปลอนดอน ส่วนข้อความและแฟ็กซ์ก็เพิ่มขึ้นทุกนาที ถ้าเธอแวะคุยกับใครที่ห้องโถงล่ะก็ ตารางเวลาจะคลาดเคลื่อนทันที ถ้วยเปล่าเรียงรายอยู่รอบเครื่องกาแฟสลับกับขวดน้ำแร่เปล่า สักพักถ้วยชุดหนึ่งก็จะหายไปโดยมีถ้วยสะอาดมาแทนที่ เบคก้าเหลือบมองเบเกิลที่ยังไม่ได้แตะต้องซึ่งสั่งให้เอามาส่งทุกเช้าเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองอดอาหารตาย เธอเตือนตัวเองให้สำรองเบเกิลไว้ในกระเป๋าสำหรับเวลาที่วิ่งไปเรียกแท็กซี่แล้วเกิดหัวหมุนขึ้นมา หญิงสาวบริหารเวลาอย่างมีประสิทธิภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้ จากคุณ : ทินา - [ 25 พ.ค. 51 15:12:46 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นาฬิกาบนผนังเตือนให้เธอตั้งลู่วิ่งไปที่โปรแกรมปีนเขา บอกเดวิดที่ปลายสายให้รู้ว่าเธอต้องการจบบทสนทนาแล้ว และตอนนั้นเองที่เดวิดยกจุดมุ่งหมายที่แท้จริงของการโทรศัพท์ครั้งนี้ขึ้นมา เขาอยากให้เธอไปทานมื้อค่ำกับหลานชายในสัปดาห์นี้ เธอเลื่อนโปรแกรมไปที่วิ่งเร็วทันที หลานชายอีกแล้วเหรอ! เบคก้ากลั้นใจฟังเขาอย่างสุภาพที่สุดเนื่องจากเธอสนใจจะลงทุนในบริษัทกระดาษเยอรมันจริงๆ แต่ก็แทบจะทนต่อไปไม่ไหว เธอแขวนป้าย สาวโสดผู้สิ้นหวัง:ช่วยเอาฉันลงจากคานที ไว้ที่คอหรือไงกันนะ เธอยิ่งวิ่งเร็วขึ้นด้วยความขุ่นเคือง “เขาอายุสามสิบสี่” เดวิดขายหลานชายสุดชีวิต “เป็นทนายที่ซิมป์สัน แทตเชอร์ งานดี เงินดี ไม่เคยแต่งงาน” “พูดตรงๆนะเดวิด” เธอบอกเสียงแข็ง “ฉันสนเรื่องธุรกิจมากกว่า ไว้คุยกับบริษัทกระดาษเสร็จแล้วจะโทรฯไปคุณอีกทีนะ” เธอตัดสายแล้ววิ่งสุดแรงอยู่หลายนาที เบคก้าไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเหล่ามืออาชีพซึ่งเธอทำธุรกิจด้วยเป็นอย่างดีชอบจับคู่ให้เธออยู่เรื่อย เธอไม่เคยถามถึงสมบัติของพวกเขา ไม่เคยซักเรื่องการหย่า หรือชู้รัก แล้วทำไมคนอื่นถึงมาสนใจเรื่องส่วนตัวของเธอกันนักนะ ไม่รู้หรือไงว่าเธอยุ่งแค่ไหน เรื่องทั้งหมดยิ่งเลวร้ายเข้าไปใหญ่เมื่อเธออายุสามสิบเอ็ดเมื่อปีก่อน กระทั่งแม่แท้ๆซึ่งรู้ดีว่าชีวิตแต่งงานไม่ได้ให้ประโยชน์อะไรเลย ก็ยังมากล่อมให้เธอมองหนุ่มนิสัยดีอย่างแกรี่ ยาห์คเซ่นบ้าง แม่บอกว่าทุกคนมีข้อดีทั้งนั้น แม้จะมีข้อเสียอยู่บ้าง ถึงจะเป็นนักท่อปัสสาวะวิทยาก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่นา แต่พ่อเธอนั้นคงเห็นว่าชีวิตคู่มีประโยชน์อยู่บ้าง เบคก้าคิดแถมความแค้นที่เก็บไว้ให้ชายผู้ทอดทิ้งแม่เธอไป ก็เขาลองตั้งสองหนนี่ ตอนที่แม่เธอเข้ารับการรักษาโรคมะเร็ง---ขอบคุณพระเจ้าที่แม่หายดีแล้ว--- พ่อของเบคก้าก็เป็นชู้กับพยาบาลที่มาทำเคมีบำบัดและแต่งงานกับหล่อนในที่สุด เบคก้ายังขมขื่นทุกทีเมื่อคิดถึงพ่อที่ทรยศ เขาทิ้งแม่ไปเมื่อเบคก้าอายุได้เพียงสิบขวบ และเธอก็คิดว่าเขาตายไปแล้วตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เธอไม่เคยพูดถึงเขาอีกเลย แต่อาร์ลีน แม่ของเบคก้าทำหน้าที่แทนพ่อได้ยิ่งกว่าดี สำหรับเบคก้าแล้ว อาร์ลีนเป็นทั้งพ่อ แม่ เพื่อน และเสียงที่คอยเตือนสติเสมอ เบคก้าพยายามกลับไปที่บรู๊คลีนทุกวันศุกร์เพื่อทานมื้อค่ำวันสะบาโต กับแม่ แต่ทุกวันนี้ไปได้แค่เดือนเว้นเดือนหรือสองเดือน เบคก้ากับแม่รักกันมากและคุยโทรศัพท์กันเสมอ ถ้าไม่นับงานพาร์ทไทม์ที่โบสถ์ซึ่งอาร์ลีนไปเพื่อหาเพื่อนคุยแล้ว เบคก้าก็เป็นฝ่ายเลี้ยงดูแม่ทั้งหมด ไม่นานมานี้อาร์ลีนเริ่มได้ยินเรื่องหลานของคนอื่น หากเบคก้าได้ไปนั่งคุยกับเพื่อนอาร์ลีนแล้ว เธอคงเข้าใจว่าเหตุใดอาร์ลีนจึงนึกอยากเป็นแม่สื่อขึ้นมา กล้ามเนื้อน่องของหญิงสาวเหยียดตึงจากการวิ่งบนลู่ เบคก้าออกกำลังกายอย่างหนักทุกครั้งก่อนเข้าพบลูกค้าเพื่อเผาผลาญพลังงานไปบ้าง เธอรู้ดีว่ากระทั่งการเดินทางหลายชั่วโมงก็ไม่อาจทำให้เธอช้าลงได้ หญิงสาวหวังว่าสภาพเหนื่อยกายจะทำให้เธอดูอ่อนโยนลงและมีเหตุมีผลขึ้นในสายตาลูกค้า เท้าและสมองเธอวิ่งพล่านไปพร้อมกันขณะที่เบคก้าทวนสุนทรพจน์ซึ่งจะขึ้นกล่าวที่แคปิตัล มาร์เก็ตในสัปดาห์หน้า จากคุณ : ทินา - [ 25 พ.ค. 51 15:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 นาฬิกาที่ข้อมูลบอกให้เบคก้ารู้ว่าหมดเวลาออกกำลังกายแล้ว เธอเดินไปหยิบสูทกางเกงของอาร์มานีที่แขวนอยู่ในตู้ออกมาม้วนแน่นทั้งที่ยังใส่ชุดออกกำลังอยู่ สูทนั้นถูกใส่ลงกระเป๋าสะพายพร้อมกับรองเท้า ถุงน่องและชั้นในลูกไม้ที่เซ็กซี่ยั่วยวนเสียจนกรรมการบริหารคนอื่นต้องแปลกใจแน่ท่าได้รู้ เธอวางแผนจะไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อที่ห้องวีไอพีของสนามบิน หญิงสาวสางผมหน้ากระจกบานเล็กบนผนังโดยไม่สังเกตถึงประกายสีแดงธรรมชาติที่ชัดขึ้นเมื่อแสงแดดส่องต้องผมสีเข้มเงางามของตัวเองแม้แต่น้อย เพียงเติมลิปสติกอีกนิด เบคก้าก็พร้อมเดินทาง “เบคก้า--แม่คุณโทรฯมา” ฟิลิปเป้กดอินเตอร์คอมบอก แปลกแฮะ แต่แม่เธอไม่มีทางโทรฯมาโดยไม่มีเหตุผลหรอก เบคก้าถอนใจยาวด้วยรู้ว่าสายแล้ว “แม่หรือคะ” เธอใช้ไหล่หนีบโทรศัพท์ไว้แล้วพลิกอ่านข้อความในถาดจดหมายเข้า “ลูกจ๋า” แม่เธอพูดราวกับคุยกันมานานแล้ว ซึ่งก็อาจจะจริง เพราะทั้งคู่แลกเปลี่ยนความคิดและความรู้สึกกันมาตลอดชีวิต “ขา แม่ มีอะไรหรือคะ” “แม่ไม่ได้คิดจะจุ้นจ้านหรอกนะ” “คิดสิคะ” “จ้า ยอมรับก็ได้ แต่เสียงลูกฟังดูแปลกๆนะ กังวลเรื่องอะไรอยู่หรือเปล่าคะ มีแต่แม่ หรือมีแต่แม่อย่างอาร์ลีน ไรน์ฮาร์ทเท่านั้น ที่สามารถมองทะลุทีท่าก๋ากั่นและเปลือกนอกที่ดูแข็งกร้าวนั้นเข้าไปยังจิตใจของลูกสาวได้ “ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ แค่เจ้าของบริษัทที่ลอนดอนคนนั้นไม่ค่อยชอบนักลงทุนผู้หญิงนัก แถมยังไม่รู้ด้วยว่าหนูอายุเท่าไหร่ด้วย” “หมายความว่าเด็กแค่ไหนใช่ไหมจ๊ะ” “ก็...ค่ะ” “ฟังแม่นะ เบคก้า ไรน์ฮาร์ท เมื่อไหร่ก็ตามที่รู้สึกหวาดหวั่น ให้หันกลับมามองตัวเองและต้นตระกูลไรน์ฮาร์ทของเรา” “แม่ก็พูดอย่างนี้ทุกทีแหละ” “แสดงว่ามันได้ผลทุกทีใช่ไหมจ๊ะ” ดวงตาสีเข้มของเบคก้าเป็นประกายเฉลียวฉลาดและมีชีวิตชีวา “ถูกต้องเลยค่ะแม่---” “ดีจ้ะ งั้นไปถึงแล้วโทรฯมาหาแม่ด้วยนะ” เฮ้อ ถึงแม่ของเธอจะสุดยอด แต่ก็ไม่วายยึดถือกฎศักดิ์สิทธิ์ของเหล่าคุณแม่ทั้งปวงอยู่ดี “รักแม่นะคะ” เบคก้าส่งจูบก่อนจะวิ่งออกไปโดยเท้าสวมรองเท้าดีเซลทั้งสองข้างแทบไม่ติดพื้น เบคก้าวิ่งผ่านห้องทำงานของแซม วัทเท่นเบิร์กไป ประตูห้องทำงานปิดอยู่ “เบคก้า” เขาลุกพรวดจากเก้าอี้ เธอยังคงเดินต่อทำให้แซมต้องเดินตาม “แซมฉันนัดคนไว้ที่สนามบินตอนบ่ายสามแล้วก็ต้องขึ้นเครื่องตอนหกโมง” เธอหันไปร้องบอก “อีกสิบนาทีผมต้องออกแถลงการณ์ คิดว่าเศรษฐกิจที่ไหนจะถดถอยบ้างไหม” “ปีนี้เวเนซูเอล่า เปรู และโคลัมเบียปีนี้จะตกลง ส่วนรัสเซียก็แย่เหมือนเดิม อียิปต์ไม่ค่อยดี เช็กชักจะแย่ ญี่ปุ่นอาจจะพอไหวแต่อย่าเพิ่งแน่ใจนัก อาร์เจนติน่าคงจะตามเปรูไป ฉันต้องไปแล้ว แซม!” เบคก้าส่งจูบให้ฟิลิปเป้น ประตูลิฟต์ปิดลง หญิงสาวยิ้มกว้าง สูดลมหายใจเข้าลึก แล้วควานมือลงตรวจสอบเครื่องปาล์ม โทรศัพท์ ใบยืนยันการจองตั๋วและกระเป๋าสตางค์ในกระเป๋ายี่ห้อโฮแกนของเธอ หัวใจเธอเต้นแรงเมื่อคิดถึงการประชุมในลอนดอน หากไม่มีเรื่องเหยียดเพศแล้ว บริษัทที่อังกฤษของเธอน่าจะรับข้อเสนอนั้น เบคก้าเองแนะนำให้รับและคิดว่าจะได้เสียงโหวตพอเพียง เธอชอบบริษัทนั้นมาตลอดและรู้สึกว่าสัญญานี้จะปิดลงด้วยดี นี่จึงเป็นการลงทุนที่ชาญฉลาดอีกครั้ง และถ้าเบคก้านึกอยาก ทางบริษัทที่เข้ามาถือหุ้นต้องเสนอให้เธอเป็นกรรมการต่อแน่ เธอยิ้มพลางคิดถึงการทำเล็บในเครื่องบินของเดวิสแคปิตัลโดยผู้เชี่ยชาญด้านสปา เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก เบคก้าก็ก้าวไปอย่างกระตืนรือร้น รถของเดวิสมารอพาเธอไปสนามบินเรียบร้อยแล้ว หญิงสาววางแผนจะโทรฯล็อบบี้ผู้บริหารในอเมริกาทันที แม้จะรู้ว่าคณะกรรมการคงรับข้อเสนอ แต่เธอก็อยากปิดการประชุมให้เร็วที่สุด จึงต้องดูให้แน่ใจว่าจะมีคนสนับสนุนทันทีที่เธอเสนอ ว่าแต่จะโทรฯหาใครดี ใครกันเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่อันดับสอง สมองเธอหมุนเร็วจี๋ เพราะเวลามีน้อยแต่งานกลับมีมาก หญิงสาวแทบไม่ทันรู้สึกถึงอาการกระตุกที่หัวใจและความรู้สึกใจหายวาบด้วยซ้ำ อีกไม่นานเธอก็จะได้รู้สาเหตุของความรู้สึกนั้น เบคก้า ไรน์ฮาร์ทสูดลมหายใจเข้าลึก เธอรักงานนี้จริงๆ จากคุณ : ทินา - [ 25 พ.ค. 51 15:16:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทิ้งท้ายซะหวาดเสียวเชียว ไม่ได้เห็นชื่อคุณทินาตั้งนาน ตั้งแต่เรื่องไมเคิล วลาโดของโฮคโน่นแน่ะ เลือกเรื่องมาได้สนุกจังค่ะ :) อืม... คนเขี้ยวบวกงกในนิยายฝรั่งต้องมีเชื้อสายยิวเกือบทุกทีสิน่า จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 25 พ.ค. 51 16:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องสนุกจังค่ะ เดี๋ยวต้องหามาอ่านบ้างแล้ว ปล. นางเอกจะไฮเปอร์ไปไหนเนี่ย จากคุณ : ริวไผ่ - [ 25 พ.ค. 51 16:46:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แทบจะหายใจไม่ทัน  แต่บรรยากาศตื่นเต้นดีครับ เร้าใจมาก  ลงต่ออีกนะครับจะรออ่าน ว่าแต่ฟิลิเป้นี่เป็นเกย์หรือเปล่าครับ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 51 21:56:55 จากคุณ : ปฤษณะ - [ 25 พ.ค. 51 17:01:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้วเครียดแทน จะเป็นโรคหัวใจตั้งแต่ยังสาวนะเนี่ย จากคุณ : scottie - [ 25 พ.ค. 51 20:31:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 super working woman!!! จากคุณ : Canossa - [ 26 พ.ค. 51 18:35:34 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จะไปเป็นลมกลางทางหรือเปล่าเนี่ย? ท่าทางนางเอกจะแทบไม่มีเวลาหายใจเลยมั้งเนี่ย -*- แอบไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องคอยจับคู่นักลงทุนกับทนายอยู่เรื่อย จากคุณ : waidhaya - [ 27 พ.ค. 51 01:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนที่ 2 ค่ะ จากคุณ : ทินา - [ 27 พ.ค. 51 21:07:23 ]