ความคิดเห็นที่ 1 บทที่ 29 สาวรุ่นที่มีชื่อเรียกเล่นๆว่า ‘ รัน ’ ทว่าบัดนี้ไม่อาจที่จะ RUN ไหว ด้วยแผลฉกรรจ์ที่น่องข้างซ้ายร้ายแรงกว่าที่คิดมาก และถึงแม้เลือดจะบรรเทาการไหลไปบ้างแล้ว แต่บาดแผลที่ลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อก็ส่งผลให้เด็กสาวไม่อาจใช้ความเร็วของนักกรีฑาได้ เท่ากับหนทางที่จะหนีนั้นได้ถูกปิดตายอย่างแน่นอน ! แต่ถึงแม้ขาของวิไลวรรณจะยังดี เด็กสาวในตอนนี้ก็ไม่เลือกหนทางที่จะหนีอีกต่อไป เธอจะต้องสู้ ! สู้เพื่อตัวเอง ... สู้เพื่อเพื่อนที่เธอรักยิ่ง !! และที่สำคัญที่สุด ผีร้ายที่เผชิญหน้า มันเปรียบเสมือนตัวแทนในอดีตที่ไม่น่าจดจำ เช่นนั้นเธอจะหนีไม่ได้เด็ดขาด ! ปิศาจนรกในชุดขาวค่อยๆคืบคลานเข้าใกล้พร้อมรอยยิ้มสีแดงที่ชวนขนหัวลุก มันคืบอย่างช้าๆ ไม่เร่งรีบ ราวกับว่ามันกำลังประมาทเหยื่อผู้เสียเปรียบทุกด้านประตู ความประมาทของผีร้ายนับเป็นโอกาสที่ดีของวิไลวรรณ สาวน้อยนักกรีฑาลุกจากริมฟุตบาท เธอรีบกระเผลกไปยังตำแหน่งที่หมายตาไว้ซึ่งเป็นสถานที่ริมถนน “ โชคดีจริงๆที่แถวนี้ไม่มีใครอยู่ ” รันผู้แน่วแน่รำพึงกับตัวเองขณะพยายามฝืนกลั้นความเจ็บปวดเพื่อวิ่งไปยังจุดหมายข้างหน้า จุดหมายที่เด็กสาวต้องการจะไปนั้นมีมนุษย์คนอื่นอยู่อีกหนึ่งคนซึ่งแน่นอนว่าบัดนี้สลบไสลไม่ได้สติเหมือนกับคนอื่นๆที่เจอมาตลอดทาง ปิศาจร้ายยังคงไล่ตามเหยื่ออยู่ห่างๆด้วยการคืบคลานอย่างไม่เร่งรีบ จากคุณ : Luckard - [ 26 พ.ค. 51 21:19:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อวิไลวรรณวิ่งไปถึงร่างของผู้ที่นอนสลบไสล เธอรีบแบกขึ้นไหล่ โชคดีที่ร่างนั้นไม่ใหญ่นัก เด็กสาวตั้งใจที่จะแบกร่างของเขาออกไปให้พ้นบริเวณนี้ เพราะหากต้องมีคนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์พลอยโดนลูกหลงไปด้วยล่ะก็ แม้เธอจะรอดชีวิตก็คงรู้สึกผิดจวบจนวันตาย เด็กสาวผู้ขากระเผลกแบกร่างไร้สติข้ามถนนไปไว้ยังพงหญ้าของอีกฝั่ง และแทนที่จะวิ่งหนีออกให้ห่างจากผีร้าย เธอกลับวิ่งข้ามถนนกลับมาด้วยแรงที่เหลืออยู่น้อยนิด ขณะที่วิ่งความเจ็บปวดทำให้เด็กสาวหกล้มไปเสียหนึ่งครั้ง แต่รันก็หาได้หมดสิ้นกำลังใจไม่ เธอค่อยๆฝืนความเจ็บปวดกลับมายืนในสถานที่ที่หมายตาไว้จนได้ และบัดนี้ผีร้ายตามมาทันแล้ว มันเปลี่ยนจากท่าคลานต่ำเป็นชันกายลุกขึ้นในท่ายืน เขี้ยวและกรงเล็บทั้งหมดกางออกกว้างพร้อมที่จะฉีกเนื้อของเหยื่อให้แหลกเป็นชิ้นๆก่อนจะส่งเข้าปากและกลืนกินลงสู่กระเพาะ วิไลวรรณยืนใจสั่นหวิวคล้ายจะเป็นลม แต่เด็กสาวก็พยายามรวบรวมสมาธิเพื่อไม่ให้พ่ายแพ้ต่อความหวาดหวั่นตรงหน้า รันเอื้อมมือไปที่ตู้ข้างๆกับที่เธอยืนอยู่ใกล้ ตู้นั้นมีหัวฉีดต่อเข้ากับสายยาง หน้าปัดบนตู้แสดงตัวเลขสีเขียวๆอยู่หลายช่อง หัวฉีดน้ำมันเบนซิน ! สถานที่ที่เด็กสาวเลือกเป็นที่ตัดสินชะตา คือปั๊มน้ำมัน !! เป็นเคราะห์ดีอย่างยิ่งที่ปั๊มนี้เป็นปั๊มของผู้ผลิตรายย่อยจึงไม่มีคนอื่นนอกจากเด็กปั๊มที่เธอแบกไปหย่อนไว้ที่พงหญ้าอีกฝั่งถนน เพราะหากคนเยอะมากกว่านี้ เธอคงแบกไม่ไหวแน่ และถ้าจะให้ตัดสินกันโดยต้องมีคนอื่นมารับเคราะห์ด้วยนั้นยิ่งไม่เหมาะหนักเข้าไปอีก บัดนี้วิไลวรรณมีหัวฉีดสำหรับจ่ายน้ำมันอยู่ในมือ ปิศาจร้ายผงะไปนิดหนึ่ง อาจเพราะนึกสงสัยว่าเหตุใดเหยื่อจึงไม่หนีเหมือนเช่นที่ผ่านมา เสี้ยวเวลาที่ผีร้ายชะงัก เด็กสาวไม่รอช้ารีบกดหัวจ่ายน้ำมันเต็มแรง ได้ผล ! น้ำมันเบนซินพุ่งปรี๊ดออกไปด้วยแรงดัน มันพุ่งเข้าปะทะกับร่างของปิศาจร้ายเต็มๆ อย่างไม่รอช้า เด็กสาวทิ้งหัวจ่ายลงกับพื้น มือข้างที่ดีรีบควานในกระเป๋าเสื้อ ในนั้นไม้ขีดไฟก้านสุดท้ายอยู่ ! ชั่วเวลาก่อนที่รันจะหยิบไม้ขีดไฟขึ้นมา หากแม้หยิบไม้ขีดขึ้นมาจุดแล้วถูกจู่โจมด้วยความเร็วของสุนัขปิศาจเหมือนตอนที่ใช้เทียนไขล่ะก็ หากเป็นเช่นนั้น เธอก็คงต้องยอมรับความตายอย่างไม่มีทางเลี่ยง แต่หากแผนการสำเร็จโดยไม่ถูกขัดขวางโดยหมาผีล่ะ ? นั่นยังมีความเป็นไปได้ที่สุนัขปิศาจจะมาทำการ ‘ ย้อนเวลา ’ อีก แต่ถึงตอนนั้นรันก็เตรียมแผนรองรับไว้แล้ว นั่นคือก่อนที่จะการย้อนเวลาจะเกิดขึ้น เธอจะจู่โจมสุนัขปิศาจด้วยการผลักพุ่งเข้าใส่กองเพลิงพร้อมๆกัน แน่นอนเธออาจจะเสียชีวิต แต่นั่นจะเป็นการช่วยเหลือเพื่อนอีกสองคนได้ และหากโชคดีเธอก็อาจจะรอดชีวิตเพื่อกลับไปยังกระจกก่อนตะวันรุ่ง วิไลวรรณไม่มีเวลาคิดทบทวนแผนนานไปกว่านี้ ด้วยเพราะมัจจุราชที่เปียกชุ่มน้ำมันตรงหน้า มันกางมือที่มีกรงเล็บแหลมคมเพื่อเตรียมพร้อมที่จะจู่โจมเหยื่อ สาวน้อยนักกรีฑาตัดสินใจเด็ดขาด หยิบไม้ขีดไฟก้านสุดท้ายออกมาจุดทันที ไม่มี ! ยังไม่มีการจู่โจมของสุนัขปิศาจ เธอยังคงปลอดภัย !? เหมือนจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ผีร้ายที่แม้จะกลัวไฟแต่มันก็ยังพุ่งเข้าหาเหยื่อ เป้าหมายของมันอยู่ที่ลำคอที่ยาวระหงนั้น มันตั้งใจที่จะจู่โจมให้สิ้นชีวิตก่อนที่เหยื่อจะปฏิบัติได้ตามแผน ช้าไปเพียงเสี้ยววินาที ไม้ขีดไฟถูกปล่อยออกจากมือของสาวน้อย ด้วยระยะเพียงแค่นี้ คำว่าพลาดไม่ต้องพูดถึง พรึ่บ ! อ๊ากกกกกกกก !!! ไฟถูกจุดติดขึ้นพร้อมกับเสียงร้องอันโหยหวนของผีร้าย วิไลวรรณไม่รีรอที่จะดูผลลัพธ์ เด็กสาวรีบหันกลับแล้ววิ่งทันที นั่นเพราะเธอคาดเดาได้ว่าต่อไปจะมีอะไรตามมา รันวิ่งออกไปได้ไม่กี่ก้าวเท่านั้น สิ่งที่คาดการณ์ไว้ก็เป็นจริง เปลวไฟที่ลุกท่วมร่างของปีศาจร้ายลุกลามเข้าไปถึงหัวจ่ายและท่อส่งน้ำมัน บรึม ! ตูม !! เสียงระเบิดกัมปนาทดังสนั่น แรงอัดจากการระเบิดเข้าปะทะเด็กสาวทางด้านหลัง ส่งผลให้ร่างของเธอลอยละลิ่วไปไกลเกือบสิบเมตร ร่างของวิไลวรรณกระแทกลงกับพื้น เด็กสาวแทบไม่รับรู้ความรู้สึกเจ็บปวด ด้วยเพราะสติสัมปชัญญะของเธอกำลังเลือนหายไป ! แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 51 21:21:44 จากคุณ : Luckard - [ 26 พ.ค. 51 21:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บทที่ 30 ในความมืดมิดของสติที่เริ่มเลือนลาง วิไลวรรณรู้สึกปวดร้าวไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย เด็กสาวไม่อยากแม้แต่จะขยับตัวสักน้อย ร่างกายและจิตใจกำลังอ่อนล้ามากขึ้นทุกๆวินาทีที่ผ่านไป เธอกำลังจะสลบไปจริงๆ สลบท่ามกลางเปลวเพลิงที่ปะทุจากแรงระเบิดและมีแนวโน้มที่จะขยายวงกว้างออกไปอีก แต่กระนั้นวิไลวรรณก็แทบจะไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป จิตรู้สำนึกกำลังดำดิ่งสู่ความเงียบงัน รัน ! รัน ! โสตสัมผัสที่กำลังจะดับแว่วสำเนียงของใครบางคน รัน ! อย่าหลับตรงนี้ ... ตื่น ! ตื่น ! วิไลวรรณลืมตาโพลง เด็กสาวฟื้นคืนสติขึ้นมาทันที น้ำเสียงที่ได้ยิน ? อาจจะหูฝาด ... หรืออาจจะเป็นเพียงความฝัน ? แต่คลับคล้ายคลับคลาเหลือเกินว่าน้ำเสียงที่แว่วสำเนียงนั้น เสียงของเกศนีย์   สาวนักกรีฑาไม่มีเวลาที่จะมาวิเคราะห์ว่าเป็นเสียงของใคร จะเป็นแค่ความฝันหรือหูฝาด ยังไงก็ช่างเถิด ตอนนี้ที่สำคัญที่สุดก็คือเธอตื่นแล้ว ปัญหาใหญ่ตอนนี้ก็คือต้องพยายามหอบสังขารออกไปจากที่แห่งนี้ให้เร็วที่สุด ทะเลเพลิงอาจจะเกิดขึ้นเมื่อไรก็ได้ ! วิไลวรรณลุกขึ้น ค่อยๆลากขาที่บาดเจ็บออกห่างจากปั๊มน้ำมันซึ่งบัดนี้ไฟได้ลุกลามไปทั่ว เด็กสาวคิดว่าผีร้ายคงไม่สามารถหนีออกมาได้ นั่นเพราะเธอเห็นกับตาว่าพระเพลิงที่สามารถชำระทุกอย่างให้บริสุทธิ์นั้นได้เผาไหม้ร่างของอมนุษย์อย่างแน่นอน ปิศาจหน้าขาวมันคงไม่รอด ! วูบหนึ่งของความคิด รันรีบหันซ้ายขวาดูรอบๆ เด็กสาวกำลังมองหาสิ่งหนึ่ง สิ่งที่เธอไม่อยากให้มันปรากฏตัว สุนัขปิศาจ ! จนแล้วจนรอด ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของสุนัขผีที่มีมนตร์มายาย้อนเวลาได้ ถ้าหากมันโผล่ออกมาเธอก็พร้อมที่จะพลีชีวิตตามที่วางแผนไว้ พระเพลิงยังคงลุกโชติช่วง ท้องฟ้าก่อนรุ่งอรุณถูกย้อมเป็นสีแดงฉานด้วยประกายแห่งอัคคี โชคยังดีที่ลมในตอนนี้สงบ ไม่โหมพัดแรง ดังนั้นไฟจึงลุกไหม้อยู่ในวงจำกัดคือบริเวณตัวปั๊มและพื้นที่รอบๆเท่านั้น วิไลวรรณยืนรอดูเหตุการณ์ที่ฝั่งตรงข้ามของถนน เด็กสาวปวดร้าวไปทั่วทั้งร่าง นอกจากบาดแผลฉกรรจ์หลายจุดที่ได้จากปิศาจคอยาว เธอยังบาดเจ็บเนื่องจากแรงระเบิดเมื่อครู่ ใบหน้าของสาวน้อยตอนนี้ชุ่มและมันปลาบไปด้วยเหงื่อ เธอรู้สึกแสบร้อนเหมือนโดนไฟเผา แต่นั่นวิไลวรรณก็ยังคิดว่าการบาดเจ็บเพียงแค่นี้ก็นับว่ายังดีกว่าต้องเสียซึ่งชีวิต เด็กสาวนำร่างของเด็กปั๊มพยุงไว้ด้วยไหล่ข้างที่เจ็บน้อยกว่า เธอตั้งใจจะนำเด็กปั๊มออกให้ห่างจากจุดระเบิดอีกสักนิด และเมื่อพ้นเขตอันตรายแล้วเธอก็จะค่อยๆมุ่งหน้าไปยังบ้านของเกศนีย์อันเป็นที่ตั้งของกระจก เข็มนาฬิกาที่ข้อมือชี้บอกเวลาเกือบตีห้าครึ่ง อดีตนักกรีฑานำร่างของเด็กปั๊มไปไว้ยังที่ปลอดภัย จากนั้นจึงค่อยๆหอบร่างอันยับเยินเพื่อเดินอย่างระมัดระวัง ความเจ็บปวดนั้นไม่น่ากลัวสักเท่าไร ที่เธอกลัวมากที่สุดก็คือการจู่โจมของสุนัขสีดำ จู่โจมด้วยการย้อนเวลา ! หากเป็นเช่นนั้นเท่ากับสิ่งที่เธอลงทุนลงแรงจะกลายเป็นความไร้ค่าไปในทันที จากคุณ : Luckard - [ 26 พ.ค. 51 21:22:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทว่าไม่มีการปรากฏร่างของสุนัขทมิฬ  วิไลวรรณอดประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง ด้วยเธอเดินมาใกล้จะถึงบ้านของเกศนีย์แล้ว อีกทั้งท้องฟ้าทิศตะวันออกก็มีประกายเรืองรองพร้อมจะสาดส่องลำแสงแรกแห่งอรุณรุ่ง ทำไมมันไม่จู่โจม ? ทำไมมันถึงไม่ย้อนเวลากลับ ? หรือว่ามันจะยอมให้เราชนะเกมนี้ง่ายๆ ? เป็นไปไม่ได้ !!   วิไลวรรณสลัดความคิดสับสนออกจากสมอง แวบหนึ่งของความกลัว เธอคิดเอาว่าการที่สุนัขผีตัวนั้นไม่มาจัดการกับเธอ หรือว่ามันกำลัง ... กำลังกัดกินเลือดเนื้อของเพื่อนเธออยู่ ! เพ็ญรตา ... หรือไม่ก็ธารนที ? ใครคนหนึ่งกำลังถูกมันกัดกินอย่างเอร็ดอร่อย ... จนมันลืมที่จะมาจัดการกับเธอ !? วิไลวรรณไม่อยากแม้แต่จะนึกถึง ตอนนี้หน้าที่ที่จะต้องทำก็คือรีบไปยังบ้านของเกศนีย์ และเมื่อเกมจบลงไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร เธอก็จะต้องรีบแจ้งดับเพลิงเพื่อดับไฟที่ปั๊มน้ำมันนั้น เด็กสาวเดินเลี้ยวเข้าทางหัวมุม พ้นมุมเลี้ยวนี้ก็จะเป็นบ้านของเกศนีย์แล้ว สุนัขปิศาจที่คอยเฝ้าระวังมาตลอดทางก็ไม่แม้จะปรากฏกาย และนั่นทำให้รันใจชื้นขึ้นมาก ... เธอก็กำลังจะผ่านเกมนี้ ผ่านหัวมุมเลี้ยว เด็กสาวมองเห็นหน้าบ้านของเพื่อนรักชัดเจน นอกจากหน้าบ้านแล้วเด็กสาวยังเห็นร่างหนึ่งกำลังเดินโซเซอยู่ เพ็ญรตา ! ร่างที่คุ้นตานั่นใช่เพ็ญรตาผู้เป็นเพื่อนร่วมชะตากรรมของเกมล่าวิญญาณอย่างแน่นอน แม้เสื้อผ้าและผมเผ้าจะกระเซอะกระเซิงหมดสิ้นความสวย ทั้งทั่วร่างจะเต็มไปด้วยบาดแผลไม่ด้อยไปกว่าตัวเธอ แต่นั่นก็เป็นเพ็ญรตาเพื่อนรักอย่างแน่แท้ วิไลวรรณค่อยๆเดินไปยังบ้านของเกศนีย์ ในใจนั้นอยากวิ่งให้เต็มที่แต่ติดที่ว่าไม่มีแรงเหลือแม้สักนิด อย่างไรเธอก็รู้แล้วว่ามีอย่างน้อยสองคนที่รอดจากเกมล่าวิญญาณนี้ หนึ่งคือเพ็ญรตา และสองก็คือตัวเธอเอง และวิไลวรรณก็ได้ประจักษ์แจ้งในหัวใจว่า เกมนี้จะตัดสินอย่างไร ... จะจบเกมแบบไหน จะแพ้หรือชนะ !? จะอยู่หรือตาย !? ขึ้นกับเพื่อนคนสุดท้าย ... ธารนที !! ( โปรดติดตามตอนต่อไป : บทพักยก ; เผยเรื่องราวของตัวละครหนึ่ง ) แก้ไขเมื่อ 26 พ.ค. 51 21:25:06 จากคุณ : Luckard - [ 26 พ.ค. 51 21:23:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อ่า แล้วหมาถอดใจไปจริงๆ หรือ จากคุณ : scottie - [ 26 พ.ค. 51 21:47:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ลุ้นแทบแย่ว่าหมาจะออกมาอีกรอบหรือเปล่าค่ะ แต่ในที่สุดหนูรันก็รอด รอลุ้นคนสุดท้ายว่าผีที่มาตาล่าจะออกมาเป็นแบบไหน จากคุณ : ริวไผ่ - [ 27 พ.ค. 51 00:48:03 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หนูรันเก่งมาก ชนะอดีตฝังใจได้ เหลือหนูน้ำคนเดียว ลุ้น ๆ จากคุณ : beautystone - [ 27 พ.ค. 51 01:32:54 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เหนื่อยจริงๆ จากคุณ : หมูน้อยห้อยหัว - [ 27 พ.ค. 51 15:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เดาว่า หมาต้องการให้ผีร้าย ตายแบบนี้รึเปล่าครับ อ่านแล้วขนลุกง่า... ดันอ่านตอนมืดๆ อีกแล้ว ไม่จำจริงๆ ผม TT จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 27 พ.ค. 51 16:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่น่าเชื่อว่าหนูรันนิ่งจะทำได้ในที่สุด นึกว่าจะขาแข็งโดนกินไปตั้งกะต้นเรื่องซะแล้วววว แสดงว่าคุณหมาปีศาจจะไม่ย้อนเวลาถ้าเอาชนะความกลัวได้ป่าวคะหรือจะ โผล่มาขี้โกงตอนท้ายอีก ลุ้นๆ จากคุณ : ความรักมีวันหมดอายุ - [ 27 พ.ค. 51 16:19:35 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาทักทายพร้อมแปะไว้ก่อนค่ะพี่หมอ ช่วงนี้งานยุ่งมาก >_< สัญญาว่าเดี๋ยวจะมาไล่อ่านให้หมดเลยค่ะ จากคุณ : ฟองคลื่น คืนจันทร์ พันดาว - [ 28 พ.ค. 51 14:58:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รู้สึกว่าหมาผีจะ....อยู่เลยไม่ได้มา 555 พูดไม่ได้เดี๋ยวฉะปอยยยยยย จากคุณ : แมวน้อยสีน้ำตาล - [ 29 พ.ค. 51 14:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นั่นสิคะ... ไหงหมาผีไม่ออกมาขวางอีกเล่า จากคุณ : KoKo - [ 30 พ.ค. 51 22:46:34 A:161.200.255.162 X: TicketID:117614 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อัพเดตครับผม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6662327/W6662327.html จากคุณ : Luckard - [ 1 มิ.ย. 51 00:24:36 ]