ความคิดเห็นที่ 1 นึกว่าเขียนถึงน้องแก้ม เดอะสตาร์ ^_^ สวัสดีค่ะพี่...เพิ่งมีเวลาหายใจได้สักแป๊บโฮ... ชีวิตรันทด เรื่องจริงผ่านหนังกลางแปลง !!... คิดถึงหลาย...สบายดีเน้อ.. มีเวลาหายใจทางจมูก จะแว๊บมาอีกนะคะ... จากคุณ : หญิงซอมฯ - [ 28 พ.ค. 51 20:18:06 A:61.7.177.199 X: TicketID:011762 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กลีบบัวคลี่สีหวานกลางธารใส ผึ้งบินไหวว่อนวู่เป็นหมู่ห้อม ตฤปไซร้เกสรฟอนเฟ้นดอม ชื่นกลิ่นหอมตอมไต่อยู่ไม่เว้น ราวกลีบบัวแรกแย้มนวลแก้มใส งามเจ้าตรึงซึ้งใจเมื่อได้เห็น หวังฝากใจไฝ่เฝ้าทุกเช้าเย็น เหมือนดังเช่นผึ้งเฝ้าเคล้าดอกบัว สวัสดีครับคุณสดายุ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 28 พ.ค. 51 20:54:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อันท้ายๆนี้เจ้าของแก้มชักจะไม่อิดออดแล้วนะค่ะ :P จากคุณ : sugarhut - [ 28 พ.ค. 51 22:14:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะ...รบกวนนะคะ. ...แก้มที่อิงเนื้อที่แอบแนบเนื้อนั่น ระริกสั่นเสียวสะท้านพล่านจิตไผล แก้มที่อิงเนื้อที่แอบ...แนบเนื้อใน ซ่านซึ้งใจไหวระริก...กระซิกนวล. ...ขอบคุณที่ให้เดินร่วมทางคะ. จากคุณ : คุณแม่ใจดี - [ 29 พ.ค. 51 09:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อีกครั้งนะคะ ....ผะผ่าวร้อนด้วยไฟรุมสุมทรวงรัก อยากไสผลักแพ้เล่ห์เสน่หา อิงแก้มอุ่นหนุนแนบแอบอุรา กรุ่นผกา..ภมรกล้ำ...กำจายกำจร .....ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ..นะคะ จากคุณ : พรรษวัต ๓๒๐ (คุณแม่ใจดี) - [ 29 พ.ค. 51 12:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สงสัยสาวเจ้าจะแก้มช้ำซะแล้ว ฮิ ๆ แวะมาแซวค่ะพี่ยุ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 29 พ.ค. 51 16:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีพี่สดายุ แก้มแนบไหนถึงจะหายร้อนน่อครับ ๐ หวามแก้มหนึ่งซึ่งอายระเรื่อแดง สื่อถ้อยแฝงฝากใจถึงใครนั่น ระทึกอก.. จังหวะโหมเข้าโรมรัน นึกก็สั่นในสายธารอารมณ์... ---------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 29 พ.ค. 51 19:04:00 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โอ๊ะโอ...หญิงซอมฯ หายหน้าไปนาน...นม หุหุ...เจ้าตัวเล็กท่าจะจำเริญเพลิดเพลินดีอยู่สินะ ส่วน..เจ้าตัวใหญ่...คงไม่ต้องถามถึง..ฮ่าๆๆ นี่ถึงขนาดหายใจทางปากเชียวเรอะ...อืม สำคัญ... คุณคมเย็น... สวัสดีครับ...ขอบคุณกับบทกลอนที่วางมา แก้มสาว...ยังไงๆก็หอมแหละน่า.... เฮ้อ...ตัดยาก อิๆๆ น้ำตาลปี๊บ.... อืม...ถ้ามัวอิดออด..ประเดี๋ยวก็อดกันพอดี สาวๆสมัยนี้เขาอิดออดพอเป็นพิธี...เท่านั้นแหละ อิๆๆ คุณแม่ใจดี.... อืม....มาสองบทเลย... ไม่เข้าใครออกใครเลยจริงๆ....ฮิๆๆ เอาแบบหวานๆบ้าง.... ๒๓. รูปเอย..รูปเยาว์อายเขานัก มาทอดลักษณ์ลำบากต้องตากหน้า ให้คนเขาอุ้มร่าง..เยื้องย่างพา- ไปส่งมือมารดา..แต่ครานั้น ๒๔. น่าแปลกใจไฉนอยู่...ความรู้สึก กลับระทึกระทวยให้..ห้วงใจสั่น กลางอ้อมแขนโอบอุ้ม..ร้อนรุ่มครัน ร้อนรุ่มขวัญ..หวั่นวิตกสะทกสะท้อน เฮ้อ...ร้อน ศาลาไทย.... อือ...ไม่ช้ำหรอก....ค่อยๆหอมเบาๆ กลัวแต่จะไม่ยอมให้หยุดเท่านั้น.... ซึ่งก็คงไม่กล้าขัดใจ....อิๆๆ xers.... ต้องแบบนี้ครับถึงจะหายร้อน แต่ยาวหน่อยนะ...อิๆๆ จาก... http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=04-2008&date=20&group=24&gblog=14 ๕๐๗. กระโปรงดำเสื้อขาว..ค่อยก้าวย่าง แก้มคิ้วคางเนตรคม..งามสมหน้า มีจิตใจมุ่งมั่นคอยบัญชา เร่งศึกษาเรียนรู้...ไม่ดูดาย ๕๐๘. ใจเลื่อนลอยล่องไปสู่ใครหนึ่ง- ที่คำนึงซึ้งอยู่ไม่รู้หาย แต่จากกันปลีกเร้น..ไม่เห็นกาย เหมือนสิ้นสายเยื่อใย..ร้างไมตรี ๕๐๙. บ่อยครั้งที่ใจหญิง..ทั้งนิ่งเงียบ หวังปรุงเปรียบความหมายออกคลายคลี่- เพื่อหล่อเลี้ยงเจตจินต์..ให้ยินดี- ต่อครั้งที่ข้องเกี่ยว..เดินเที่ยวกัน ๕๑๐. นั่งเหม่อลอยปล่อยฝัน..สู่วันเก่า ด้วยเงียบเหงาหัวใจ..ด้วยไหวหวั่น ด้วยเหว่ว้า..เกินคำจักรำพัน ใจเอยหัวใจขวัญ...เจ้าสั่นคลอน ๕๑๑. หนังสือวางตรงหน้า..ใบหน้าก้ม หากสุดข่มใจจดกับบทสอน บางความหมายรุมเร้า..แสนเว้าวอน- พาความอ่อนหวานพร้อม..เข้าล้อมใจ ๕๑๒. จนอีกปลายม้านั่ง...คล้ายดั่งเคลื่อน คล้ายใครนั่งแล้วเขยื้อน..ขยับใกล้ จนวงหน้ารูปเรียว..เบือนเหลียวไป แล้ว..ดวงใจดวงนั้น..ก็สั่นสะท้าน...! ๕๑๓. นิ่งขึงตะลึงงัน..เมื่อพลันพบ คล้อยบรรจบรูปฝัน..เมื่อวันผ่าน ที่..ระทึกเต้นรับอยู่นับนาน คือใจคราญหวานล้ำ..เข้ากล้ำกราย ๕๑๔. เถิด-แววเนตร..ฝืนอาย..รำบายบอก ให้ระลอก..อ่อนโยน..นั้นโชนฉาย- แรงอาวรณ์..ซาบซึ้ง..ต่อหนึ่งชาย สืบความหมาย..สัมพันธ์..นิรันดร ๕๑๕. เมื่อมือรวบ..มือนุ่ม..เข้ากุมกอด จิตฤๅคลายพร่ำพลอด..กับออดอ้อน เมื่อเนตรคราญผ่านเงา..แทนเว้าวอน จิตก็อ่อนโยนเหลือ..ด้วยเยื่อใย ๕๑๖. ยิ้มให้ด้วยหัวใจ..ที่ใฝ่ถึง ด้วยซาบซึ้งต่อกัน..ด้วยหวั่นไหว ด้วยถวิล..ปรารถนา..ด้วยอาลัย ด้วยเยื่อใย..สายสวาดิ..พันพาดทรวง ๕๑๗. มือตระกองรูปหน้า...สบตาจ้อง ใจสี่ห้อง..ผ่องแผ้วไม่แล้วล่วง พระเอย..ฤๅนัยคำ..ที่บำบวง จะเริ่มช่วงกำลังเข้าสั่งการ ๕๑๘. เคลื่อนคล้อยเกี่ยวก้อยกุม..ลับมุมตึก ร่มเงาพฤกษ์บดบัง..คล้ายดั่งม่าน- ก็รวบร่างจบจูบ..จน-รูปคราญ- ใจหวิวหวั่นสั่นสะท้าน..ระทวยองค์ จากคุณ : สดายุ... - [ 29 พ.ค. 51 23:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แง้ว...คุณสดายุ ตรงมุมตึกไม่ได้ช้ำแค่แก้มอย่างเดียวแล้ว จากคุณ : เตติญญ่า - [ 30 พ.ค. 51 07:51:18 A:58.64.112.236 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขออภัยคุณสดายุ บท๕๑๐ทำไมใช้"ด้วยเหว่ว้า" น่าจะเป็น"ว้าเหว่" จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 30 พ.ค. 51 10:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เตติญญ่า.... อิๆๆ...ตรงมุมตึก มันคงเลยเถิดไปบ้าง... ใครจะอดใจไหว.....แฮ่ม.... ลองนึกถึงหน้าสวยๆแบบในรูปนั้นดูสิ.... คุณคมเย็น.... ขอบคุณครับที่ท้วงติง คำที่ยกมาผมเรียกเองว่าเป็นคำ..คู่ควบ ว้าเหว่....เหว่ว้า....ในความรู้สึกของผม เมื่อกลับหน้าหลังแล้ว...รู้สึกว่าจะใช้ได้ เข้าใจได้ไม่ฝืนหู.... เช่นเดียวกับ พอเพียง....เพียงพอ รอคอย.....คอยรอ แปรเปลี่ยน....เปลี่ยนแปร ทนทุกข์....ทุกข์ทน แปรผัน....ผันแปร ย่างก้าว....ก้าวย่าง เงียบงัน....งันเงียบ ครบครัน....ครันครบ บุญบาป....บาปบุญ เย้ยหยัน....หยันเย้ย เหยียดหยาม....หยามเหยียด งกงัน....งันงก กร้าวแกร่ง....แกร่งกร้าว หวงแหน...แหนหวง ฯลฯ ซึ่งความหมายไม่เปลี่ยนและกลับหน้าหลังได้แล้วแต่รูปสัมผัส แต่จะต่างกับพวกที่หากกลับหน้าหลังแล้ว ความหมายจะเปลี่ยนไป เช่น เดินทาง....ทางเดิน อดทน....ทนอด วาดภาพ....ภาพวาด รูปถ่าย....ถ่ายรูป หน้าที่....ที่หน้า เจ้าสาว....สาวเจ้า ฯลฯ และที่กลับแล้ว...ไม่มีความหมาย เช่น คิดถึง.....ถึงคิด >ไม่มี เส้นทาง....ทางเส้น >ไม่มี อวดดี....ดีอวด >ไม่มี ยกย่อง....ย่องยก >ไม่มี ก้าวหน้า...หน้าก้าว >ไม่มี งุนงง....งงงุน >ไม่มี หลับใหล....ใหลหลับ > ไม่มี งกเงิ่น....เงิ่นงก > ไม่มี เข้าใจ....ใจเข้า > ไม่มี คนดี....ดีคน > ไม่มี อ่อนแอ....แออ่อน > ไม่มี เชื่องช้า....ช้าเชื่อง > ไม่มี ฯลฯ ที่จริงผมไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัวนะครับ แค่เอาหูฟังว่ามันทะ:-)รึเปล่าเวลาเขียน คำพูดนี้แล้วลองอ่านดู.... ส่วนใหญ่...คนเขียนกลอนจะมาตายตรงนี้กันมาก เอาคำที่ไม่คุ้นหูมาใช้...กลับหน้าหลังตามใจชอบของตัวเอง ซึ่งไม่มีใครเขาใช้พูดกันในชีวิตประจำวัน เมื่อเขียนเป็นกลอน...คำไม่เนียน...ความก็พิลึก ก็เลยไม่น่าอ่าน แบบที่สาม ที่กลับหน้าหลังแล้ว..ไม่มีความหมาย รู้สึกว่าจะเจอบ่อยมากที่สุด ขอเรียกว่า...คำเก้อ...คำเกิน (พวกคำผวน...ที่ผวนแล้วไม่มีความหมาย... ก็นับอยู่ในพวกที่สามนี่แหละ) ทั้งหมดเป็นความเห็นส่วนตัว.... ใครๆ..ก็อาจมีความเห็นแย้งได้ครับ...ไม่ว่ากัน จากคุณ : สดายุ... - [ 30 พ.ค. 51 12:35:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีอีกครั้งครับ ผมก็เคยอ่านจากblogคุณสดายุแหละครับ พวกคำเก้อต่างๆเนี่ย ที่ท้วงก็ไม่แน่ใจว่าคุณสดายุจงใจใช้หรือว่าเผลอ สำหรับผมเห็นว่า เหว่ว้า เราก็ไม่พูดในชีวิตประจำวัน น่าจะคล้ายๆแบบ งงงุน ที่คุณสดายุยกตัวอย่าง แต่ เหว่ว้า เราไม่ค่อยรู้สึกแปลกเพราะคนเขียนกันบ่อย ที่ว่ามานี่เพราะชื่นชมงานคุณสดายุน่ะครับ ลองพิจารณาดู จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 30 พ.ค. 51 18:09:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณคมเย็น... อ้อ...รับทราบครับ...อิๆๆ แต่ตัวผมเองกลับผ่านตาบ่อยมากกับคำนี้จากการอ่าน โดยเฉพาะพวกนิยาย... เหว่ว้าอาดูร...กับสูญสลาย ในภาษาพูดอาจไม่ค่อยเจอ...แต่ในภาษาเขียน เจอบ่อยครับ เช่นเดียวกับ....หวงแหน...และ...แหนหวง ซึ่งคำนี้มีคนเคยท้วงผมเหมือนกัน.... แต่ผมก็ยืนยันว่า...ใช้ได้แน่นอน.... ในขณะที่....งง-งุน....นี่ไม่เคยผ่านตาแม้ สักครั้งเดียว....มีแต่...งุนงง...ครับ... ในขณะที่บางคำ...ค่อนข้างจะก้ำกึ่งมาก เช่น...อ้อมอก....หากจะใช้...อกอ้อม ก็อาจต้องมีขีดคั่น...เพื่อแสดงว่าไม่ใช่คำคู่ควบ อก-อ้อม.... อ้อมอุ่น....และ....อุ่นอ้อม อ้อมโอบ...และ...โอบอ้อม อ้อม...คำเดียวแปลว่า....ไม่ลัด...ไม่ตรง และยังเข้าใจได้ว่าเป็น...อ้อมแขน ที่เราตัดคำว่า..แขน..ออกเสีย เมื่อเอามาประกอบกับคำบางคำ...เช่น... อ้อมแขนโอบ..อ้อมอกโอบ..เป็น...อ้อมโอบ...เป็นการย่อคำลง ที่ยังเข้าใจความหมายได้อยู่ว่าหมายถึง....วงรอบแขนโอบร่างอยู่ คือการกอด ผมมักยกประเด็นนี้มาพูด เพราะผมรู้สึกฝืนหูตัวเองกับคำกลับหน้าหลัง พวกนี้เสมอ....และไม่ค่อยเห็นใครจะยกมาพูดกันสักเท่าไร จึงค่อนข้างเคร่งครัดกับตัวเอง.... และจะไม่เผลอ....แต่มั่นใจว่ามันใช้ได้ครับ ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนความเห็นครับ จากคุณ : สดายุ... - [ 30 พ.ค. 51 22:32:15 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หวัดดีครับคุณสดายุ แก้ม..นั้น ๏ แก้มเธอป่องมองไปน้ำลายหก ซ้ายกระดกขวากระเด้ง ง่า-เป่งปี๋ ความฟิตปั๋งบวมโป่งโอ่ง 'ราช’รี' ใครร้องยี้! ผมว่ามุสาลง ๏ ผมชอบมองใช่ไหม? จ้างไม่บอก! เดี๋ยวโดนตอกหน้าแงแง่ขนง ผม-ธรรมะพระเจ้าทุกเช้าปลง เรื่องทรวดทรงมีอสุภไว้ทุบใจ ๏ บทยุบหนอพองหนอก็คลออยู่ ยุบพองรู้หรอกน่าถ้าไม่ไหว ไม้หน้าสามงามสมป่าถมไป แข้งบรรลัยเคยบรรเลงเฉ่งมาแล้ว ๏ โบราณใบ้ไก่งามขนคนงามแต่ง เดี๋ยวนี้แข่งงามจน 'งา' จ้องตาแป๋ว อย่าง 'แก้มก้น' ข้างบนก็ผมขอแซว ขอแต่แก้วอย่าขว้างมา-ไหว้ล่ะครับ! ๚ะ๛ ...................................................... ฮิ ๆ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 31 พ.ค. 51 01:03:47 A:118.172.240.132 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ฮาๆๆ.... แก้มก้น....อืม...ตีคู่กันมาครับ อันนั้นมาด้วยกางเกงขาสั้นจู๋...สไตล์ ญี่ปุ่น ใต้หวัน แถบตะวันออกไกล ตาเฉียงเหนือ เอ๊ย เฉียงบน คู่ร่วมสมัยกับ...ร่องก้น...ครับ... เขาอวดกันบ่อยมาก....กางเกงเอวต่ำเวลานั่ง มันรั้งไม่ขึ้น....นั่งกินส้มตำไป...อวดร่องก้นดำๆ กันไป ...sexy หรือไม่ ก็ดูกันเอาเองนะพ่อแม่พี่น้อง อิๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ 31 พ.ค. 51 21:22:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ๐ วันนั้น..เคยล้อมฆ่าในธรรมศาสตร์ กระสุนสาดชีพปวง...หล่นร่วงผล็อย วันนั้นคาวเลือดหื่น..สุดฝืนรอย ผ่านลมลอยล่องกลิ่น...โลมถิ่นนั้น ๐ วันนั้น..เราบางคนร่วงหล่นร่าง อยู่ท่ามกลางปืนไฟ และใจหวั่น คนของนายเดินพล่าน...กะการณ์กัน ลำปืนคอยชี้หัน..สำคัญนัก ๐ ชุดพรางแกล้วพร้อมศึก...ใจฮึกเหิม อาวุธเสริม...ดูเถิดว่า..ใครกล้าหัก แผ่นดินนี้..โปรดรู้..ว่ากูรัก จนอาจควักหัวใจ...ออกให้มอง ๐ แว่วยินจะล้อมฆ่าอีกคราหน ให้ชีพป่นชอกช้ำเป็นซ้ำสอง เราบางส่วนจะถูกเชือดจนเลือดนอง เพื่อปกป้องอำนาจผูกขาดเมือง ๐ นาย...คงมีปืนผาและหน้าไม้ เรา...มีใจเป็นกระสุนคอยหนุนเนื่อง นาย...คงมีคับแค้นอยู่แน่นเนือง เรา...อาจต้องเปล่าเปลืองกับชีวิน ๐ นาย...ยังเป็นคนเก่า...เคยเร้าเร่ง คอยข่มเหงคนอยู่...ไม่รู้สิ้น จะให้ร่วงกลบฝัง..เลือดหลั่งริน ชีพพังภินท์...สิ้นชื่อ..หมดหรือไร ๐ วันนี้...คนเคยอยู่ในธรรมศาสตร์ กลับมามีอำนาจ..เข่นฆาตได้ ช่วยเหลือนายผูกขาดอำนาจไทย แต่ครั้งนี้บางใจ..มันไม่ยอม ๐ นายอาจต้องลองดู... ที่รวมหมู่..ยืนนั่ง..ใจหลั่งหลอม คือผู้มีเจตจินต์...ไม่ยินยอม และไม่พร้อมถูกนำ...โดยต่ำทราม ๐ นายอาจต้องตรองดู... ที่ต่อสู้...มีจำนง..อยู่ตรงข้าม เพราะหวงแหนศักดิ์ศรี..อันดีงาม เพราะรังเกียจเหยียดหยาม...เกินห้ามแล้ว จากคุณ : สดายุ... - [ 1 มิ.ย. 51 08:54:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คนเดินทาง...ถึงคิดถี่ถ้วน...ถึงคิดถ้วนถี่...see ซิมี...ทางลับ ทางเส้นนั้น...เป็น...เส้นทางหนึ่ง*ซึ่งทางเน้น...ทางเส้นสลับหลง ....................................... คิดถึง.....ถึงคิด >ไม่มี เส้นทาง....ทางเส้น >ไม่มี อวดดี....ดีอวด >ไม่มี ยกย่อง....ย่องยก >ไม่มี ก้าวหน้า...หน้าก้าว >ไม่มี งุนงง....งงงุน >ไม่มี หลับใหล....ใหลหลับ > ไม่มี งกเงิ่น....เงิ่นงก > ไม่มี เข้าใจ....ใจเข้า > ไม่มี คนดี....ดีคน > ไม่มี อ่อนแอ....แออ่อน > ไม่มี เชื่องช้า....ช้าเชื่อง > ไม่มี ......................................... 17.18 น. ๏ ถึงคิดให้...ใครข้องจิต...ให้คิดถึง ทางเส้นหนึ่ง...ซึ่งพาดขวาง...เส้นทางนั้น มีดีอวด...ทุกหมวดมี...อวดดีกัน ยกย่องมัน...มันย่องยก...ครกสากไป ๏ คิดก้าวหน้า...หาทางรุ่ง...มุ่งหน้าก้าว งงงุนง่าว...ก้าวหลังหลง...งุนงงใหญ่ เมาหลับใหล...ไหเหล้าดับ..ใหลหลับได้ งกเงิ่นไป...ไถ้หมดเงิน...เงิ่นงกหา ๏ เข้าใจหาย...หายใจออก...หายใจเข้า คนดีเจ้า...ดีงู see ... ดีคนค้า คนอ่อนแอ...แออัดร้อน...แอร์อ่อนน้า เทศเชื่องช้า...ไทยชมว่า...ช้าเชื่องดี ... (ฮี่ฮี่) ๚ะ๛ 17.56 น. ...19.10 น. มาแก้ไขครั้งที่สองต้องห้าม...ด้วยจำเป็นที่ต้องมาเพิ่มเติมความนัย... วิถีสร้างคำไทย...คำคู่สลับคู่คำ...ให้ความหมายคำคู่ใหม่เสมอ คำผวน ... บอกอะไร ... ลิขิตฟ้า มีอาถรรพ์ต้องห้าม ...ห้ามด้วย "สรรพลี้หวน" ..................................................................................................... นอนหลับ-หลับนอน ... ได้ร่วมหลับนอนแล้วนอนหลับสนิท ปีมะโว้...เป็นบัณทิตต้องขยันไถนา...นิทรา*นาทิด...คร้าบ นอนหลับ*นับหลอน...นอนคนเดียว นอนไม่หลับ ...ให้นับแกะหลอนใจ ปีโม้วะ...บัณทิตหลับหลงไถนาใด...นอนหลับใหล*นายหลับหลอน...ฮี่ฮี่ ภาษาไทยสร้าง...คำคู่-คู่คำ...สลับคู่ไปความหมายเปลี่ยน คำคู่สลับได้ทุกคู่คำ....ยกเว้นคำคู่...จิตใจ...พ่อขุนรามห้ามสลับคู่เด็ดขาด ทำไม...เพราะ " ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว จิตเป็นเจ้าต้องนำใจ " คิดให้ถี่ถ้วนนะครับ...คนเดินนำหน้า คือ "เจ้านาย"...จิตต้องเป็นเจ้านายใจ ...................................................................................................... ...ต้องแก้ไขความนัยครั้งที่สามตามตำรา...ถึงคิดได้...ขอแก้ไขเป็น...ถึงคิดให้... แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 51 19:44:20 แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 51 19:12:02 แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 51 18:17:24 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 1 มิ.ย. 51 18:06:27 ]