ความคิดเห็นที่ 1 ได้ฤกษ์งามยามดี มีกลอนริมทะเลมาฝากเพื่อน ๆ ถนนนักเขียน วันแดดร่มลมตกที่ได้กลับไปเยือนหาดหัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ อีกครั้ง ไม่ได้เขียนกลอนนานพอดู เล่นเอาเหนื่อยกว่าจะเขียนเสร็จ ใครว่างเชิญแวะเวียนมาเยี่ยมเยียน ทักทาย เขียนกลอนกันนะคะ มีความสุขสม่ำเสมอทุกท่านค่ะ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 29 พ.ค. 51 13:41:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สายลมแผ่ว แล้วผ่าน ม่านทิวสน เดินยินยล ฝนพรำ ย่ำทรายขาว แลเวิ้งน้ำ ขอบฟ้า ที่ทอดยาว คนใจเศร้า เหงาอารมณ์ ตรมอุรา เสียงคลื่นซัด หาดทราย คล้ายกระซิบ หยาดน้ำทิพย์ จากฟ้า ชะโลมไหล ล้างน้ำตา ที่หลั่งริน สิ้นจากใจ ให้หายไป กับสายน้ำ ยามฝนโปรย งงกับที่ตัวเองแต่งครับ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 51 18:07:45 จากคุณ : รอยยิ้ม ณ ริมเล - [ 29 พ.ค. 51 15:43:46 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เย็นพระพาย....พัดพริ้ม....ริมชายหาด คลื่นซัดสาด....แตกกระเซ็น....เป็นเส้นสาย สุริยา....แสงอ่อน....ไม่ร้อนกาย นกกาบิน....เรียงราย.....ต้านสายลม ใกล้เวลา.....ยามเย็น....เห็นน้ำฟ้า เส้นบรรจบ....พบพา.....ว่าเหมาะสม คล้ายทะเล....จูบฟ้า....น่าดูชม ดั่งสายลม....โถมทับ....กับผืนทราย สวัสดีค่ะ  คุณศาลาไทย (salathai) ขออนุญาต  ร่วมแจมด้วยนะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 29 พ.ค. 51 16:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เบิ๊ดเดย์ย้อนหลังนะคุณหนู แต่เดือนนี้เป็นเดือนโลกาวินาศของพี่น่ะ ฮือ... คิดถึงเสมอจ้า.. ปล.รอบเอวสุภาพสตรีไม่ควรเกิน 34 แต่รอบอกเกินได้ ไม่เป็นไร ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : พี่หญิงซอม - [ 29 พ.ค. 51 16:52:42 A:unknown X:202.129.0.74 TicketID:011762 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แวะมาทักทายค่ะ นานๆ มาทีเล่นเอาเหงาซะ..ฮ่าๆๆๆ อยากแจมด้วยมากๆ แต่นึกไม่ออก ปวดหัวๆๆ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 29 พ.ค. 51 17:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไพเราะมากค่ะ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 29 พ.ค. 51 17:17:24 A:58.64.112.127 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กลอนอ่านเหงาๆจังค่ะ จากคุณ : คนเบื้องหลัง - [ 29 พ.ค. 51 17:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ก้อนหินก้อนน้อย อยากกระซิบค่อยค่อยริมหู บอกกะพรุนน้อยที่คอยอยู่ ว่าฉันนั้นรู้เธอหมายใด สุดแสนอยากเอ่ย พรอดพร่ำคำเชยชมหวานใส กะพรุนน้อยค่อยค่อยลอยล่องไป ทิ้งก้อนหินไว้เพียงเดียวดาย คนนึงเฝ้าถาม คิดฝันติดตามหาความหมาย อีกคนเพียนบอกจนชีพวาย แต่ผลสุดท้ายไม่รู้กัน ฉันยินเสียงเธอ มันก้องเสมอในอกฉัน เป็นคำหนึ่งซึ่งแสนสำคัญ คือคำว่าฉันนั้น "รักเธอ" แวะมาสวัสดีค่ะหนูศอ กลอนยังเพราะและเฉียบเหมือนเดิม ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 29 พ.ค. 51 20:55:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แวะมาอ่านค่ะ จากคุณ : teansri - [ 29 พ.ค. 51 21:22:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ๐ พิรุณ..พิลาปร่ำ ๐ -1- ๐ หยุดยืนเหม่อเคว้งคว้างในทางน้อย สืบร่องรอยก้าวย่าง.ไปข้างหน้า เมฆดำคลุ้มลมกรูเสียงอู้มา แล้วคลื่นฟ้าห่าฝนก็หล่นโปรย ๐ ละเม็ดคว้าง, คว้างหล่นแตกบนพื้น เป็นช่อชื้นเม็ดแก้ว..ก่อนแผ่วโผย เซาะเส้นทาง-ขุ่นดิน, น้ำรินโรย ลมช้าโชยแสงวันก็พลันลับ ๐ หม่นครึ้มอับหลัว..ไปทั่วทิศ เพ่งพิศก็คล้ายหวัง-จะพังดับ เห็นแต่วิชชุแลบอยู่แวบวับ และใจหนึ่งโจมจับความอับจน ๐ ไร้สิ้นแสงนำทางให้ย่างก้าว เมื่อเดือนดาวลับลา...เหลือห่าฝน- ถมเส้นทางย่างยก-ที่วก-วน ให้อดทนสืบก้าว...อยู่ยาวนาน ๐ กระหน่ำเม็ดลิ่วล่าง..ในหว่างเม็ด- คล้ายสร้อยเพชรหล่นเส้น..ก่อนเร้นผ่าน ท่ามปลายทางมืดมน..อนธกาล รอห้าวหาญใจหมายมุ่งปลายจร ๐ กลางกระแสลมโหม..ฝนโถมถั่ง ราวจะรั้งหล้าโลกให้โยกถอน ถมหม่นมัวมืดดำทั้งอัมพร อำพรางซ่อนสดใสสู่นัยน์ตา -2- ๐ พบเจอ-ในเส้นทางท่ามกลางฝน พลันเบื้องบนเรื่อแดงด้วยแสงจ้า ราวโคมสรวงช่วงผกายส่องฉายมา กลบร่องรอยเหว่ว้าในตาคน ๐ พบเจอ-คล้ายมืดมนจะป่นดับ คืนระยับชุติมาแทนห่าฝน เส้นทางจรสู่ปลาย, ใจว่าย-วน ถึงคราวค้นพบเห็น..ว่าเส้นเดียว ๐ แวบเดียววาบระยับแล้วดับล่วง ยังโชติช่วงงามควรทุกส่วนเสี้ยว ยังหรอกฝน-พร่างพรู, ลมกรูเกรียว และมืดเปลี่ยวล้อมกรอบอยู่รอบทิศ ๐ คล้ายเป็นหวังแทนหวังที่พังพาบ เข้าแทรกสาป...อบอวลทุกส่วนจิต พริบตาชั่วอึดใจที่ได้พิศ ก็ชั่วคิดวาบชัดในบัดดล ๐ เมฆคลุ้มลมคลั่งฝนหลั่ง-สาย ราวสลาย..สูญลับความอับหม่น จึงชั่วยามแสงจ้า, แทงตาตน ชั่วสับสน..เงียบเสียง..ลงเพียงพอ ๐ ให้เติมเต็มมุ่งมั่นความฝันใฝ่ เพื่อสดใสบรรเจิด-ได้เกิดก่อ และเมื่อทางมืดมนมีคนรอ ก็ราวแสงทอดทอ..ขึ้นรอคน ๐ ลมเคยพัด-ผ่านริ้วบาดผิวเนื้อ ก็อับ-เอื้อม่านแสงส่องแห่งหน ละทอดทอป่นปรับความอับจน ละก้าววนวกอยู่-ก็รู้ปลาย ๐ ครั้นครั่นครืน-ฝนหลั่งแรงถั่งโถม ราวกับโคมกลางสรวงขึ้นช่วงฉาย มืดหม่นที่ห่มครอบอยู่รอบกาย ก็กลับคล้ายแสงช่วงถึงดวงตา ๐ เป็นหวังที่ทอดทอ-ลออระยับ เพื่อสำหรับก้าวย่างไปข้างหน้า สืบก้าวตามมุ่งมั่นที่บัญชา ขวากขวางบรรดา..ก็ล้าเลือน -3- ๐ แสงเดียววาบสว่างที่กลางฝน ก็อำพนราศี..ยากมีเหมือน หม่นมัวทั่วทิศ-จำบิดเบือน คลายเคลื่อนสูญสลายที่ปลายจร ๐ พิรุณพิลาปร่ำ..ในค่ำผ่าน จึงละลานงามตาเกินกว่าซ่อน คล้ายยินกระซิบเบา - คำเว้าวอน นั้นออดอ้อน-ว่ารัก..สุดหักใจ จากคุณ : สดายุ... - [ 29 พ.ค. 51 23:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คลื่นกล่อมเห่หาดทรายหมายกล่อมขวัญ ทะเลฝันกระซิบฝั่งยังห่วงหา ต่างบรรเลงดนตรีร่ายคีตา นกบินถาถลาร่อนร่วมฟ้อนรำ บทกวีธรรมชาติวาดภาพฝัน ปลอบชีวันปลุกปลื้มใจดื่มด่ำ ในวันว่างร่างร้อยเรียงถ้อยคำ เป็นรอยย้ำจำหลักไว้ในใจเรา จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 30 พ.ค. 51 12:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คลี่คลาย เรื่องราวเราจบลง ณ ตรงนั้น แต่ยังดึงยังดันจะฝันจะฝืน หวังคืนหวังวันจะกลับจะคืน กินกลืนกร่อนใจให้จ่อมจม ติดยึดผูกพันเรื่องวันเก่า เปลี่ยวเปล่าเอกาพาขื่นขม เหตุผลไม่นำพาเพียงอารมณ์ ตรอมตรมทุกข์ร้อนไม่ผ่อนคลาย รู้ทั้งรู้เท่าทันยังฝันต่อ ใจพอใจทุกข์ลืมสุขสลาย เหงาใจเปล่าเปลี่ยวโดดเดี่ยวเดียวดาย แค่ลืมก็ง่ายแต่ใจไม่ยอม สายใยบางบางยังค้างยังคา ในทุกเวลายังน่าถนอม แม้รู้ว่าเป็นเช่นฝันปลอมปลอม ก็เพียงเพื่อย้อมใจไปวันวัน พอถึงเวลาย้อนมาจริงจริง แหละทุกทุกสิ่งเหมือนเป็นเช่นฝัน เพียงใจสองใจให้กันและกัน อ้อมกอดเธอนั้นที่ฉันเฝ้ารอ แต่เสียงกระซิบลิบลิบจากใคร ถามว่าดวงใจนี้ใช่ไหมหนอ แม้จะคุ้นใจที่ได้เคลียคลอ แต่ใจต่อใจใยไม่ต่อกัน ทุกสิ่งเปลี่ยนไปจึงใจได้คิด ที่เคยสนิทก็ผิดเปลี่ยนผัน เพียงใจดวงนี้ ณ เวลานั้น แล้วใครไหนกัน ณ เวลานี้ เจ็บแปลบปวดปร่าอยู่คาอ้อมใจ ของเธอคนใหม่แต่คล้ายสุขศรี แม้ไม่สุขสมอารมณ์เปรมปรีด์ แต่กลับยินดีที่ฟื้นตื่นใจ ต้องเลิกหลบหลีกปลีกตัวมัวฝัน ถึงคืนถึงวันที่เคยหวั่นไหว รอยทางลางเลือนแชเชือนอยู่ใย คืนวันฝันใหม่สดใสเฝ้าคอย ขอบคุณอ้อมกอดของเธอวันนี้ เป็นอ้อมกอดที่มีเพื่อปลดปล่อย ปล่อยใจของฉันจากฝันล่องลอย ที่แม้เพียงน้อยก็จะไม่จริง จากวันนี้ไปใจใหม่ดวงเก่า จะไม่วอนเว้าให้ทุกทุกสิ่ง เป็นเหมือนความฝันอันเพริศพรายพริ้ง ให้จริงเพียงจริงกับทุกสิ่งไป รอยร้าวลาญใจจะไม่เจ็บจำ จะเพียงดื่มด่ำกับความสดใส จะไม่สับสนบนหนทางไกล จะคลี่จะคลายด้วยใจตัวเอง ********************************************* ลมทะเลพัดกลิ่นไอเกลือผ่านห้องนอนทุกวัน     มองไปนอกหน้าต่างที่ทำงานก็มี"ดอกหญ้าดาว"            สบัดไสวฉากหลังไกลๆ "แม้เมฆดำยังแลขอบน้ำเงิน"                        กลบยอดภูเขาที่เขียวเต็มที่เพราะชุ่มฝน ขาดแต่น้ำตกม่านฟ้าแค่นั้นหละครับแถวนี้ มิเช่นนั้น ได้เมานอนนับขวดอยู่คนเดียวทุกคืนแน่ อิอิอิ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 30 พ.ค. 51 18:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ะ.. แบบว่า..แวะมาอ่านค่ะ.. เลยได้ความเหงาติดตัวไปด้วยเลยค่ะวันนี้.. จากคุณ : นพมาร - [ 31 พ.ค. 51 10:50:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อะไรก็ไหม คิดถึงพี่ใช่ไหมอยากรู้ ห่วงหาด้วยใจรำลึกอยู่ โอ้ว่ายอดพธูจะเป็นอย่างไร คิดถึงพี่ใยไหม ไม่ต้องแต่งกลอนไปปวดพร่า บอกได้เลยหัวใจไม่ห่างทุกเวลา ยังไงก็จะกลับไปหายอดดวงใจ ..... มามะพี่ไหม จะปลอบหัวใจปวดปร่า คำเรียกเพรียกพร่ำร่ำหา เก็บเอาไว้เถอะแค่คนึงหาก้อยินดี ................ มาก่อกวน  เหอๆๆๆๆ...  ไปแระน๊า  อิอิอิ จากคุณ : กรวี - [ 1 มิ.ย. 51 14:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดีจ้าหนู ศ. ฟังเสียงฝน ------------------------------- ฝนเอย เยาะเย้ยหรือไงฝน ซัดต้องเกินจะทน ปะปนด้วยเสียงดัง แท้นะหรือ คือเวลาที่สอนสั่ง โบยกายด้วยความชัง และยังเจ็บตรงใจ ฝนเอย อย่างเคยที่เป็นไหม ความเย็นที่จับใจ ทำให้ได้รู้คิด ฝนจ๋า ครั้งหน้าถ้าทำผิด จงโบยให้รู้ฤทธิ์ สะกิดให้จดจำ -------------------------------- อิอิไม่ได้ไปเล พอดีฝนตก หะหะ ปล. โปรดอย่าอ่านแบบซาดิส หะหะ จากคุณ : xers - [ 2 มิ.ย. 51 21:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เสียงเพรียกแห่งลมภายใน เพราะโหยหาอาทรจึงย้อนกลับ มาโอบรับอุ่นไอคราวัยฝัน อวลเติมเต็มเข้มแรงแข่งวารวัน พร้อมก้าวหน้าแน่วขวัญอย่างมั่นใจ จากคุณ : พิราบเงิน - [ 17 มิ.ย. 51 13:15:08 ]