Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ฝนตกที่ราชดำเนิน

    สามวันที่ผ่านมากับการเข้าร่วมประสบการณ์บนท้องถนนราชดำเนิน
    สองวันแรกไปถึงช่วงเย็น อยู่จนถึงสาม-สี่ทุ่มจึงกลับบ้าน
    แต่เมื่อวานพิเศษหน่อยไปกับเพื่อนคนหนึ่ง
    และพิเศษยิ่งกว่านั้นคือราวสองทุ่มครึ่งขณะคาราวานขึ้นร้องนำและเล่นกีต้าร์โดย หงา คาราวาน
    กำลังครวญเพลงเดือนเพ็ญได้ยังไม่ถึงครึ่ง ฝนเริ่มโปรยปราย ลมเริ่มพัดโหม เสียงลมหวีดหวิว
    เพลงเดือนเพ็ญยังคร่ำครวญท้าทายลมฝนต่อไป
    ผ้าใบปลิวไสว กลองก็เปียก กีต้าร์ก็เปียก นักดนตรีเริ่มเปียก
    ภาพหงา คาราวานยืนเล่นกีต้่าร์ หลับตา ครวญคร่ำเพลงเดือนเพ็ญท้าทายลมฝนนั้นตราตรึง...
    แล้วฝนจึ่งได้เทกระหน่ำ
    ผู้คนเรือนหมื่นบนราชดำเนินแตกกระจาย บ้างกางร่ม บ้างใส่เสื้อกันฝน
    บนเวทีไฟฟ้าไม่มี
    คาราวานจึงฝากเดือนเพ็ญไว้ได้เพียงค่อนดวง....

    จากฝูงชนที่แตกกระจายเมื่อได้สติก็จับกลุ่มรวมตัวกันใหม่
    แม้ฝนกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตา แม้ลมจะโหมกระพืออย่างไม่ล้าแรง จนร่มหลายคันโค้งงอ
    ภาพอลหม่านตอนที่ต้องจำใจรับคำทักทายของเม็ดฝน
    บัดนี้คือความสงบนิ่ง และกลายเปลี่ยนเป็นสนุกสนาน ราวอยู่ในงานวัด

    ฝูงชนไม่ได้หนีไปไหน
    เสียงเพลงถูกขับกล่อมและเพื่อยึดรวมจิตใจโดยนักร้องมืออาชีพ และมือสมัครเล่นหลายหน้าผลัดเวียนกัน
    ไฟฟ้ายังคงไม่พร้อมสู้ห่าฝน แต่คลื่นคนพร้อมยิ่งกว่า ร่ายระบำบิดเกลียวล้อลมฝน
    เมื่อไมค์พร้อมและไฟพร้อม เรื่องราวเริ่มถูกถ่ายทอดต่อโดย นักวิชาการ นักบริหารฯ พิธีกร ฯลฯ อย่างต่อเนื่องต่อไป

    ราวเที่ยงคืนฝนยังคงโปรยบาง-บางหลังจากตัวแทนแกนนำขึ้นถ่ายทอดเรื่องราวปัญหาและสาเหตุของ น้ำตาล น้ำมัน ข้าว และ ภาพหน้าปกวารสารของกรมประชาสัมพันธ์ฉบับเดือนที่แล้ว
    จึงชวนเพื่อนกลับบ้าน เพราะต้องขับรถไปส่งเพื่อนไกล ไม่อย่างนั้นคงอยู่นั่ง ๆ ยืน ๆ ต่อ ไหน ๆ ตัวก็เปียกปอนไปหมดแล้ว

    คืนก่อน...มีพระครูรูปหนึ่งจากสำนักสงฆ์แห่งหนึ่งกล่าวบนเวทีว่า
    "คนทำดี อาจไม่ใช่คนดี เพราะเราเองคงไม่รู้ได้ว่าใครเป็นคนดี หรือคนไม่ดี แต่จงชื่นชมคนที่ทำดีเป็นสำคัญ แม้เขาอาจไม่ใช่คนดี"

    เมื่อคืน...ผู้ขึ้นพูดบนเวทีที่อายุน้อยที่สุดคือ ๑๐ ขวบ เรียนอยู่ชั้น ป.๕
    ส่วนคนที่อยู่ในช่วงวัย ๑๘ - ๓๐ นั้นหาได้ยากเย็น
    พลังจากเหล่าปัญญาชนวัยหนุ่มสาวที่เป็นดั่งพลังหลักเฉกเช่นในอดีตนั้นเหือดหายสิ้นแล้ว?
    บัดนี้คงผันตัวไปเป็นปัจเจกชนที่แยกตัวจากสังคมสาธารณะกันหมดแล้ว?

    วันเสาร์ที่ผ่านมา...ไปบรรยายให้นักศึกษาหลักสูตรวิทยาการสารสนเทศ มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
    ได้พบปะคณาจารย์หลายท่าน เราพูดคุยกันถึงสังคมและเด็กรุ่นใหม่ที่เปลี่ยนไป
    และคุยกันมากอย่างท้อใจเกี่ยวกับการเมืองและทุจริตคอร์รัปชั่น...ที่ผสานผสมกับวัฒนธรรมไทยอย่างแยกกันไม่ออก
    ในอุตสาหกรรมซอฟต์แวร์ก็ใช่ย่อย
    โครงสร้างอุตสาหกรรมนี้พิการตั้งแต่ยังไม่ทันได้โตเต็มที่ เราต่างเวทนากับอุบัติการณ์นี้
    นักไอทีรุ่นใหม่มากมายร่ำเรียนและทำงานเพื่อเงินตรา
    สังคมเปลี่ยนไปเช่นไรสัญลักษณ์แห่งเส้นทางสู่ 'อำนาจ' ยังคงเิดิมมิได้เปลี่ยนตาม
    แต่อำนาจชอบล้อเล่นกับผู้คนเสมอ เพราะมักตกอยู่ในมือของคนที่ไม่รู้จักใช้...



    ขณะกำลังเดินออกจากถนนราชดำเนิน...ฝูงคนยังมีปริมาณเท่าเดิมไม่ล้าถอยไปไหน
    แต่ละคนเปียกปอน ดวงตาฉายแววมุ่งมั่น ประกายระยิบยับในดวงตาของผองชน คงรู้สึกราวว่าตนมาเที่ยวงานวัดกับเพื่อนฝูงลูกหลาน กำลังยืนดูมหรศพบนเวทีอย่างติดลม

    สายฝนปรายโปรย-โรยตัว-อ่อนแรง ท้องถนนชื้นเปียก ขับแสงสะท้อนไฟของตึกราม ร้านค้า...
    ขออย่าให้วันศุกร์นี้ราชดำเนินต้องเจิ่งนองด้วยน้ำสีแดงเลย........


    ================================================
    หลังจากห่างหายไปจากที่นี่ร่วมสิบปี คิดถึงเหลือเกิน
    สังคมแห่งนี้มีสมาชิกมากมายกว่าเก่าก่อนขึ้นจนผิดตา
    หากผมเขียนอะไรขึ้นมาอีกเมื่อไรจะไม่ลืมนำมาฝากกันครับ :)

    แก้ไขเมื่อ 30 พ.ค. 51 01:49:26

    แก้ไขเมื่อ 30 พ.ค. 51 01:48:45

    จากคุณ : ผู้ชายในเงาจันทร์ - [ 30 พ.ค. 51 01:46:40 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom