ความคิดเห็นที่ 1 งดงามดั่งเคยค่ะ จากคุณ : ป้าป้าป้า - [ 3 มิ.ย. 51 15:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ซาบซึ้งจังค่ะ อยากเดินทางไปเจอแบบนี้บ้าง จากคุณ : เตติญญ่า - [ 4 มิ.ย. 51 09:08:48 A:58.64.112.80 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีครับคุณป้ากะคุณย่า บรรยากาศแบบนี้ต้องเดินทางเข้าป่าเข้าดงไปไกลๆหน่อยครับ เดี๋ยวนี้คงหายากขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 4 มิ.ย. 51 10:50:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หวัดดีครับคุณคมเย็น ๑๙ ๏ ค่ำคืนอันระดะดาวระยับอริยยล แหวกมืดและม่านหน ทมิฬ ๏ อาจรางเรื่อและมิสู้อร่ามดุจศศิน หิ่งห้อยก็โบยบิน บำรุง ๏ สัญจรย่อมจะกระจ่างสว่างระยะผดุง แสงน้อยทว่ารุ่ง อรุณ ๏ เห็นค่าหรือบ่มิเห็นประเด็นตบะและบุญ คนหนึ่งก็ยังหนุน คำนับ ๏ คนหัวร่อเยาะกระหยิ่มจะจิ้มและก็จะจับ ทุกข์โทมนัสทับ เถอะทน ๏ สัมพุทธแจ้งจตุบัวระบัดและทะลุบน เกิดแต่บำเพ็ญตน ตระการ ๏ กลางมืดมนนภมัวสลัวอสุรราญ งอมือระย่อมาร ทำไม ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 7 มิ.ย. 51 06:39:20 A:118.172.241.83 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีครับคุณราม ตอนแรกไม่ได้ดูชื่อนึกว่าคุณสดายุ ดีครับ นานๆได้อ่านที ผมต้องไปหัดบ้าง จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 7 มิ.ย. 51 19:23:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อีทิสฉันท์ ๒๐ ยามทิวา ลดไร้ ไสวสว่าง ทุกถิ่น ทิศา สลัวสล้าง มิรุ่งเรือง ดูดุจยาม สุดสั่ง ประเทืองมิดเมือง ดับด้าว กระทั่ง มะลั่งมะเลือง สนานสูญ สนธยา ยาตรา ลับลาประยูร ณ บูรพา ทิศานุกูล วิกาลพลัน เสียงหรีดลั่น หวีดร้อง กรีดแซ่สนั่น พญากระแต แข่งแค่จักจั่น สนั่นดัง ไหวนิวรณ์ วาบหวิว กระเจิงพลัง กระจากระจาย ก็คล้ายจะคลั่ง ภูตมาหลอน ดวงจิตพลุ่ง พลัดเหลิง จัดเจียนขาดรอน สะดุ้งประหวั่น มิทันหลับนอน ก็อ่อนแรง จากคุณ : greeny pony - [ 7 มิ.ย. 51 20:27:08 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอบคุณรามเป็นกาพย์ก่อน จักจั่นขันเจื้อยแจ้ว วิเวกแว่วฟังวังเวง หรีดหริ่งร่วมบรรเลง ขับกล่อมเพลงแห่งพงไพร ป่าดาวดารดาษ แสงเดือนสาดฟ้าสดใส ลมโบกสะบัดใบ โยกไม้ใหญ่ไกวยอดโยน กลางไพรก่อไฟผิง นั่งเอนอิงพิงไม้โอน โชติช่วงไฟลุกโชน ร่วมตะโกนร้องเพลงกัน แรมไพรใจตื่นเพริด ป่าบรรเจิดอัศจรรย์ ถิ่นไพรใจผูกพัน มีอาถรรพณ์ให้คิดถึง จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 7 มิ.ย. 51 20:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีครับคุณgreeny pony แบบนี้เคยเขียนไว้๒-๓ครั้ง เรือมนุษย์ คลื่นทะเลระริ้วระลอกกระเซ็น ถะถั่งพะพลั่งนทีก็เห็น...............กระจายสาย พลิ้วกระเพื่อมชลัมพุพลุ่งพะพราย พะพราววะวาววะวับประกาย.........กระฉอกชล คลื่นคะนองกระหน่ำสนั่นสกล ชะหาดชะทรายละเกลียวละวน..........ระลอกธาร คลื่นกระชั้นชลากระเพื่อมประสาร พระพายกระโชกชเลละลาน..............ละลิ่วลม ฟ้าคะนองละอองพิรุณประพรม ยะเยือกณ พายุฝนผสม................สะท้านหนาว อัสนีปละแปลบวะแวบวะวาว ณ รัตติกาลสิมืดจะยาว................ยะเยียบเย็น เรือประมงเลาะหลงละหานฤเห็น ละอองรุจีประกายฤเป็น...............ประภาคาร ห้วงมหรรณพ์สิห่างและกว้างประมาณ จะว่ายจะวนอนันตกาล.................มิผ่านพ้น พายุคงสงบจะพบสถล ปะฝั่งประทังชิวาสกนธ์.................สบายใจ รุ่งอรุณรวีรุจีละไม สว่างกระจ่างนภาไสว..................วิไลตา เรือประมงจะคงเลาะคลื่นชลา เสาะค้นแสวงวิถีประสา.................ชิวาชน ห้วงมหรรณพ์จะแปรกระแสจะวน เสาะหาพิภพสงบจะทน...................จะค้นธาร (อีทิสังฉันท์๒๐) จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 7 มิ.ย. 51 20:58:43 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หวัดดีครับคุณคมเย็น นั่งดูและฟังการเมืองมาตลอดคืน ขอเขียนอะไรเล่นเล็ก ๆ น้อย ๆ หน่อยนะครับ ๑๑ ๏ ประไพไสวพราว ...........คณะดาว ณ ราตรี ย่างแรมแตะแต้มสี ...........ดุจสร้อยมณีสาย ช้างเผือกเศวตพาด ..........ยุรยาตรกระหยับกาย อำพนสกลหลาย ............ ฉลุเลื่อมพิรามสรวง ๘ ๏ หักหฤทัย .....................ในอุระแน่น ดาวระดะแดน ................. ดูตะละดวง ตาก็ชอุ่ม ....................... กลุ้มอุระกลวง เธอบ่มิห่วง ..................... คนทรมาน์ ๏ ดารกใด ...................... ในอุระพี่ พื้นปฐพี ......................... มีก็พะงา ดูตะละดาว ..................... พราวนยนา แต้มและฉ่ำตา ................. เกินจะเผดียง ยานี ๏ ราตรีประดับดาว คำนึงคราวพะนอเคียง โศกแสนมาห่างเสียง พิไรสุขเกษมสันต์ ๏ คนแรมในคืนแรม มือปาดแก้มด้วยสากรรจ์ ตราบรุ่งเรืองตะวัน แรมมิเลือนเลื่อนจากเรา ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 8 มิ.ย. 51 03:57:59 A:118.172.248.184 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หวัดดีครับคุณคมเย็น ขออีกหน่อยนา เอา 'ตีนช้าง' มาฝาก ๏ สองฝ่ายฝากขบข้อ ....... คดีความ หูหนึ่งบ่ควรฟัง ................ ใฝ่เชื่อ เหตุผลห่อนผลีผลาม ........ พึงตรึก มิใส่ใจใบ้เบื้อ ................. บาปกรรม ฯ ๏ การเมืองใช่หมึกม่าน ..... พึงมอง หลบเลี่ยงย่อมกินรำ ......... อยู่เรื่อย อำนาจนั่นเป็นของ .......... ชนเผ่า- สยามเฮย ถือมั่นคงไม่เมื่อย ............ หมัดมือ ฯ ๏ ปิดตาเดาจะได้ ............. อันใด รับแต่แค่คำลือ ................ เล่าอ้าง ตราชูชั่งหัวใจ ..................ไป่เที่ยง อย่าชื่อไรก็ช่าง ............... ฉากหนี ฯ ๏ ชีพอยู่ต้องอยู่เยี่ยง ........ ปัญญาชน อยู่อย่างชั่วช่างชี .............. เปล่าชีพ เว้นตัวบ่มิสน ................... ใครโศก สูญค่าจนน่าคีบ ............... ใส่คลอง ๚ะ๛ จากคุณ : ราม ลิขิต - [ 8 มิ.ย. 51 16:53:32 A:118.172.244.181 X: TicketID:150092 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีครับคุณราม ตอบเรื่องดาวหน่อย ราตรีประดับดาว ระดะหาวกระจ่างเห็น น้ำค้างละอองเย็น เผาะเผาะพรมสุธาพราว ดินชุ่มชอุ่มชื้น วนผืนประหนึ่งราว หลับไหลณคืนหนาว ภพเงียบสงบงัน เรไรระหริ่งเสียง เสนาะเพียงจะกล่อมฝัน ดาวตกวะวาบพลัน กระจะพร่างกระจ่างพราย ใบรุกขหล่นโปรย วตะโชยสะบัดชาย อ่อนล้าจะเอนกาย ขณะดาวสกาวดวง (อินทรวิเชียรฉันท์๑๑) จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 8 มิ.ย. 51 21:31:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คิดโคลงได้บทเดียว ลมปากมากมั่วโม้.........โมเม คนถ่.อยคอยโฉเก..........ชั่วช้า เหลิมหมักโนมิเน................เสี่ยเหลี่ยม กลับกลอกบิดเบือนบ้า.............บ่อยครั้งยังผยอง จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 8 มิ.ย. 51 22:01:19 ]