PANTIP.COM : W6678406 กระจกล่าวิญญาณ ภาคสัญญาเลือดแห่งมนต์ดำ : องก์ที่ 4 ธารนที บทที่ 31 [นิยาย]

ความคิดเห็นที่ 1

บทที่ 31

หลังจากที่ธารนทีปิดประตูหน้าต่างพร้อมเปิดไฟจนสว่างทั่วทั้งบ้าน นาฬิกาที่ข้อมือก็บอกเวลา 18.40 น. พอดิบพอดีและนั่นเป็นเวลาที่แสงอาทิตย์ลำสุดท้ายจะสาดส่องแก่พื้นผิวโลกจวบจนกระทั่งวันใหม่ในเวลาหกโมงเช้าของวันพรุ่ง แสงสุริยาจึงจะส่องสว่างให้ความอบอุ่นและความหวังแก่มนุษย์อีกครั้ง

จะมีวันพรุ่งนี้สำหรับเธออีกหรือไม่ ? ยิ่งคิดยิ่งใจหาย ความโดดเดี่ยวจากการที่ต้องอยู่คนเดียวในบ้านหลังใหญ่ยิ่งทำให้เกิดความกลัวและหวาดระแวงมากยิ่งขึ้น ธารนทีพยายามคลายกังวลด้วยการเดินไปยังห้องรับแขกที่มีตู้โชว์ถ้วยรางวัลที่เธอเคยได้รับ ... ส่วนมากจะเป็นรางวัลเรียนดี ทว่าที่เด็กสาวภูมิใจยิ่งกว่าก็คือรางวัลชมเชยของการแข่งขันยิงเป้าบินระดับเยาวชน หลังจากฆ่าเวลาที่ห้องรับแขกชั่วครู่เด็กสาวจึงเดินมายังห้องนั่งเล่นเพื่ออ่านหนังสือฆ่าเวลา

สายตาของเด็กสาวเหลือบไปเห็นหนังสือพิมพ์ที่มารดาอ่านเมื่อวันก่อน มันพับหน้าค้างไว้ เธอจึงหยิบขึ้นมาพลิกๆดู

‘ สกู๊ปพิเศษ คดีฆาตกรรมต่อเนื่องสยองขวัญ !! ’ เป็นชื่อหัวข้อข่าวที่เธอไล่สายตาไปสะดุด

มันเป็นบทความที่วิเคราะห์เกี่ยวกับคดีฆาตกรรมแปลกๆที่เกิดขึ้นในระยะกว่าห้าสิบปีที่ผ่านมา แน่นอนว่าเนื้อหาของสกู๊ปดูไม่มีสาระและไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง ด้วยฆาตกรรมต่อเนื่องที่ว่านั้นเกิดขึ้นในหลายๆจังหวัด หลายๆภาคที่ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกัน อีกทั้งระยะเวลาของแต่ละคดียังห่างและเนิ่นนานอีกด้วย

สิ่งที่พยายามนำมาเชื่อมโยงมีแค่เพียงสภาพศพที่ฉีกขาดคล้ายกับโดนสัตว์ป่าทำร้าย อีกทั้งเลือดในตัวของผู้เคราะห์ร้ายเหล่านั้นเหือดแห้งคล้ายถูกดูดไปจนหมด !?

อ่านถึงตรงนี้ธารนทีเริ่มขมวดคิ้วเข้าหากัน ... เลือดที่เหือดแห้งในตัวเหยื่อ ? เด็กสาวกำลังนึกถึงความฝันที่ได้พบกับเกศนีย์เพื่อนรัก

เกศนีย์บอกให้พวกเธอหนีไปให้ไกล ... เพราะสิ่งที่พวกเธอทุกคนกำลังเผชิญหน้า มันคือปิศาจดูดเลือด ! มันมีอยู่จริง ??

เด็กสาวชื่อเล่นน้ำกวาดสายตาอ่านรายละเอียดด้านล่างของบทความอย่างรวดเร็ว และเธอก็พบว่าฆาตกรรมแต่ละครั้งจะต้องมีเหยื่อมากกว่าหนึ่งรายเสมอ ... โดยทุกครั้งเหยื่อทั้งหมดจะเป็นผู้ใกล้ชิดสนิทสนมกัน ทว่าครั้งถัดไปของการฆาตกรรมต่อเนื่อง เหยื่อจะถูกเปลี่ยนชุดพร้อมๆกับสถานที่ที่ต่างออกไป ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ตำรวจไม่สามารถโยงคดีให้เกี่ยวข้องกันได้

ที่สำคัญอีกข้อ ... ทุกคดีไม่มีพยานรู้เห็นแม้สักคน ด้วยเพราะในเวลาที่เหยื่อถูกสังหารนั้น ปรากฏว่าชาวบ้านในละแวกนั้นล้วนแต่หลับไม่รู้เรื่อง !?

ธารนทีขนลุกขึ้นมาเฉยๆ เด็กสาวรีบปิดหนังสือพิมพ์พร้อมกับตั้งสติ สมาธิไม่ให้หวั่นไหวต่อสถานการณ์ที่กำลังใกล้เข้ามาทุกขณะ เธอรู้ชะตากรรมของตัวเองดี รู้ดีว่าวิญญาณร้ายที่หวาดกลัวที่สุด ... มันคงไม่ใช่อย่างอื่น ... มีเพียงสิ่งเดียวที่เธอต้องเผชิญในค่ำคืนนี้ มีเพียง ‘ มัน ’ เท่านั้น ... ทั้งเพ็ญรตาและวิไลวรรณต่างก็รู้ดีเพราะเธอเคยเล่าประสบการณ์สยองให้เพื่อนสนิทฟัง

...
...

จากคุณ : Luckard - [ 5 มิ.ย. 51 22:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2

...
...

สมัยที่ธารนทียังเป็นเด็กเล็กๆ แท้จริงแล้วเธอไม่ได้เป็นคนเชียงใหม่โดยกำเนิด เด็กสาวเติบโตมากับความทุรกันดารในอำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งของจังหวัดทางภาคเหนือตอนบน แต่ด้วยแววฉลาดเฉลียวที่ส่องประกายตั้งแต่ยังเล็กทำให้บุพการีตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่เชียงใหม่เพื่อให้บุตรสาวได้รับโอกาสในการเรียนรู้มากกว่า

บ้านหลังเก่าของเด็กน้อยเป็นเพียงบ้านหลังเล็กๆแบบชนบททั่วไป เป็นเรือนไม้แบบเก่าขนานแท้ที่ยกสูง ด้านใต้ถุนมีแคร่ไม้ไว้นั่งพักผ่อนยามว่าง ส่วนตัวบ้านสร้างโดยใช้แผ่นไม้มาประกอบกัน ดังนั้นเวลานั่งอยู่บนเรือนหากมองตามร่องกระดานก็จะส่องเห็นคนที่อยู่ด้านล่างได้สบายๆ ส่วนด้านบนของตัวบ้านก็เป็นห้องโล่งๆไม่มีฝากั้นเป็นสัดส่วน ส่วนห้องส้วมห้องน้ำจะแยกจากตัวเรือนหลักโดยอยู่ห่างออกไปราวๆสิบกว่าเมตร ซึ่งแน่นอนว่าต้องเป็นส้วมซึม

ค่ำคืนในความทรงจำของธารนที เป็นคืนที่มีอากาศร้อนอบอ้าว เด็กหญิงที่มีชื่อเล่นว่าน้ำนอนกระสับกระส่าย พลิกไปมาบนที่นอนโดยไม่อาจข่มตาหลับลงได้ ช่างน่าแปลกใจนักด้วยเพราะที่ผ่านมาอาการนอนไม่หลับไม่เคยเฉียดใกล้ตัวเธอเลยสักครั้ง

แก๊ง ... แก๊ง ... เสียงนาฬิกาเรือนเก่าบนผนังตีเป็นจังหวะสองครั้ง นั่นแสดงถึงเวลาตีสองซึ่งเป็นเวลาดึกสงัด รอบๆบ้านเงียบกริบ ไร้ซึ่งสรรพสำเนียงแห่งชีวิต

ธารนทียังคงลืมตาโพลงอยู่ในความมืด ทั้งด้านซ้ายและขวาเป็นที่นอนของพ่อและแม่ ทว่าผู้ที่นอนขนาบทั้งสองข้างต่างก็หลับไปนานแล้ว
เด็กน้อยรู้สึกปวดหน่วงๆบริเวณท้องด้านล่าง ความรู้สึกคลับคล้ายอยากจะปลดทุกข์หนัก เธอพยายามพลิกตัวไปมาและอดกลั้นอาการปวดมวนท้อง ทั้งนี้ก็เหตุเพราะขี้เกียจลุกเดินไปยังห้องน้ำที่อยู่ห่างออกจากตัวเรือนใหญ่

แต่ด้วยอำนาจของความทุกข์ที่ขับเคลื่อนตามลำไส้ใหญ่ มันเร่งเร้าให้ความปวดบิดมวนยิ่งทวีความรุนแรงแปรผันตามเวลา จนในที่สุดธารนทีก็สุดจะทานทนฝืน เธอจำต้องลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อไปปลดทุกข์ยังสุขาที่อยู่ด้านนอก ทั้งนี้เด็กหญิงก็มิได้หวั่นเกรงอะไร นั่นเพราะบริเวณรอบๆก็เป็นบ้านญาติๆกันจึงไม่มีทางที่จะมีขโมยหรือโจรผู้ร้ายได้ ส่วนความกลัวทางด้านภูตผีวิญญาณนั้น สำหรับเด็กน้อยในตอนนั้นเธอยังไม่รู้สึกกลัวเพราะตามปกติแล้วเธอก็เคยลงมาเข้าห้องน้ำกลางดึกบ่อยๆ

ธารนทีเข้ามาปลดระบายทุกข์ในส้วมซึมที่แยกจากตัวบ้าน เด็กน้อยรู้สึกสบายท้องและเริ่มง่วงขึ้นมาบ้างแล้ว ดังนั้นหากเสร็จกิจธุระเมื่อไร เด็กน้อยตัดสินใจว่าจะขึ้นไปหลับให้สมอยาก

แต่ ! ความรู้สึกบางอย่างกำลังเตือน
เสี้ยวแห่งสังหรณ์ ? สัญชาตญาณกำลังร่ำร้อง !
มีอะไรกำลังจ้องมองเธออยู่ !?

ธารนทีรู้สึกหนาวเยือกในบัดดล ความรู้สึกประมาณว่ากำลังถูกใครสักคนจ้องมอง อะไรที่ว่ากำลังจ้องมองอย่างไม่กระพริบตา ... ในเวลาเกือบตีสาม ?

สาวน้อยในวัยเยาว์ที่ยังอยู่ในท่านั่งยองๆ ค่อยๆหันไปดูรอบๆ ทางซ้ายและทางขวา แต่ก็ยังไม่พบสิ่งที่ผิดสังเกต
กระนั้นความรู้สึกที่ถูกจ้องมองยังคงคุกคามรุนแรงและต่อเนื่อง !

ธารนทีเริ่มสัมผัสถึงความผิดปกติอีกอย่าง
เธอสังเกตตั้งแต่ตอนอยู่ที่เรือนใหญ่แล้ว ค่ำคืนนี้ช่างเป็นคืนที่น่าประหลาดนัก ด้วยบรรยากาศรอบๆเงียบกริบมาตั้งแต่เริ่มผ่านครึ่งค่อนคืน

เงียบราวกับไม่มีแม้เสียงแมลงหรือสัตว์ที่ออกหากินกลางคืน
เงียบจนได้ยินแม้กระทั่งลมหายใจของตัวเอง

แต่ตอนนี้ ... ไม่ใช่ !

ในความสงัดที่อาจได้ยินแม้เสียงเข็มหล่น ธารนทีสัมผัสได้ถึงเสียงประหลาด
แผลบ ... แผลบ ... ?

มันดังอยู่ไม่ไกล เด็กหญิงวัยละอ่อนพยายามเงี่ยหูเพื่อจับหาทิศที่มาของเสียงประหลาด
ขนอ่อนบริเวณต้นคอลุกซู่แทบจะพร้อมเพรียงกัน ด้วยเพราะเด็กน้อยรับรู้ได้ว่า สำเนียงประหลาดที่ได้ยินเบาๆนั้น

ดังมาจากด้านหลัง !?

น้ำในท่านั่งยองๆ ค่อยๆหันกลับไปด้านหลัง พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองบริเวณช่องไม้ที่ตีเป็นซี่ลูกกรงด้านบนสำหรับระบายอากาศ
ในความมืดสลัว จะมีก็เพียงแสงไฟที่ส่องจากตัวเรือนใหญ่เท่านั้น แต่เด็กน้อยธารนทีก็สาบานได้ว่าสิ่งที่เห็นนั้นเป็นความจริง

ใบหน้าของหญิงชราคนหนึ่งกำลังแอบมองเธอผ่านซี่ลูกกรง
ลิ้นของยายเฒ่าแลบเลียริมฝีปากราวกับเห็นอาหารอันโอชะ !
แผลบ ... แผลบ ... !!

ด้วยความตกใจระคนความกลัวที่เทประดังเข้าทันทีทันใด เด็กหญิงผู้โชคร้ายลุกพรวดแทบจะในทันที เธอหยิบคว้ากางเกงขึ้นมาใส่ด้วยอารามรีบร้อนก่อนที่จะถลาไปเปิดประตูห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

ธารนทีในยามนั้นรีบวิ่งจากห้องน้ำไปยังเรือนใหญ่ทันที แต่กระนั้นระหว่างที่กำลังวิ่งขึ้นบันไดบ้าน เด็กน้อยยังไม่วายที่จะหันกลับมาที่ห้องน้ำอีกครั้ง

หัวใจแทบจะหล่นไปที่ตาตุ่ม
ก็ ... ก็สิ่งที่เธอเห็น นั่นมัน ?

...
...

ก๊อก ... ก๊อก ... ก๊อก ... เสียงเคาะประตูหน้าบ้านปลุกธารนทีให้ตื่นจากห้วงอดีตที่คิดคำนึง เด็กสาวลุกเดินไปที่ประตูหน้า

“ ใครนะ มาตอนนี้ ” สาววัยรุ่นรำพึงระหว่างที่เดินไปยังประตู สายตาชำเลืองไปยังนาฬิกาบนฝาผนังที่บัดนี้บอกเวลาประมาณหนึ่งทุ่ม
ด้วยความไม่ประมาท น้ำจึงเอาดวงตาแนบกับช่องส่องแอบมองที่ประตู

หญิงวัยกลางคน อายุราวสี่สิบต้นๆกำลังยืนเคาะประตูบ้านของเธออยู่ ท่าทางของหญิงแปลกหน้าดูกระสับกระส่ายและร้อนรน

เด็กสาวพินิจพิจารณารูปกายของบุคคลแปลกหน้า ก็แน่ใจว่าไม่น่าจะใช่ภูตผีปิศาจที่ไหน บางทีเขาอาจจะมาแค่ขอความช่วยเหลือก็ได้ คิดได้ดังนั้นเธอจึงเปิดประตูแบบแง้มๆพอที่จะเห็นหน้าและพูดคุยกัน

“ มีอะไรคะ ” ธารนทีเอ่ยถามธุระ สายตาลอบพิจารณาฝ่ายตรงข้ามแบบไม่ให้เสียมารยาท ซึ่งก็พบว่าเป็นหญิงวัยกลางคน แต่งกายดูธรรมดา ไม่มีลักษณะอะไรเป็นพิเศษ

“ ช่วยด้วยค่ะ ” น้ำเสียงแรกของผู้มาเยือน
“ ทำไมคะ ? มีอะไร ” เด็กสาวถามกลับ

“ ช่วยด้วยค่ะ ... ฉันหิว ! ”

( โปรดติดตามตอนต่อไป )
แก้ไขเมื่อ 05 มิ.ย. 51 22:13:49

จากคุณ : Luckard - [ 5 มิ.ย. 51 22:13:18 ]