 |
๐ อุโฆษแห่งคำ ๐
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
๐ คิมหันตะผันบทะละล่วง ชละสรวงละหลั่งแทน ฟ้าปลาบประภาพวชิระแสน- ยะละแล่นอุโฆษเสียง
๐ พากย์กรองสนองรติวิกรม อภิรมยะร้อยเรียง ถ้วนตอนสะท้อนนยะจะเพียง ประลุเคียงกมลใคร
๐ หวังวรรคและอักขระประพจน์ พิเราะรสและความนัย เพื่อคราญสมานรติพิสัย อุระไห้คระโหยหา
๐ ความหวังจะสั่งกมละศรี เสนาะมีสนองมา มนต์ถ้อยจะปล่อยพละสถา- ปนะฝ่าประโลมฝัน
๐ ร่ายมนตะดลฤทธิวิเศษ บริเฉทะร่วมกัน พลิ้วผ่านและดาลสมระขวัญ รติมั่น..กะพี่ชาย
๐ มนต์นี้จะมีสมรรถะภาพ ผิวะทาบบ่อาจคลาย เหลือแต่จะแปรจิตะสยาย ตละฝ่ายจะรวมฝัน
๐ คอยเจ้า..ก็ราวจุละกระต่าย พิศะหมายพระเพ็ญจันทร์ คอยเยือนเสมือนวรรษะวสัน- ตะละหลั่นและหยาดลง
๐ คอยนั้น..นิรันดระจะหมาย นิระหน่ายกะจำนง คอยใจและใจสมะประสงค์ กะอนงคะนับนาน
แปล.....
๐ ด้วยถ้อยคำนำนัยแห่งใจเจ้า มารุมเร้าแนบชิด..ด้วยพิสมัย สุดที่จะแอบซ่อน..อาวรณ์ใคร จึงหวั่นไหวในอกสะทกสะท้อน
๐ เจ้าเอยเมื่อ..เผยความก็งามนัก เข้ากุมกักใจอยู่ไม่รู้ผ่อน ให้เสพทราบเสน่หา..ให้อาวรณ์ ก็สุดทอนทัดทาน..หอมหวานนั้น
๐ จำนรรจ์จากหัวใจของใครหนึ่ง บอกซาบซึ้งพิสมัย...บอกไหวหวั่น ส่งเว้าวอนผ่านย้ำถ้อยรำพัน ก็สุดกั้นกีดความ..ที่ลามทรวง
๐ กำเริบความปรีดิ์เปรมด้วยเขมภาษ- อันพิลาสพิเราะแสน..จนแหนหวง- นั้นท่วมทับโถมถั่ง..ใจทั้งดวง จนสุดล่วงพ้นผ่าน..หอมหวานนี้
๐ เสียงออดอ้อน..ซ้อนซ้ำถ้อยคำรัก ก็จำหลักลงทรวง..เช่นบ่วงที่- ผูกล่ามร้อยรัดรึง..คำนึง-มี ให้ยินดี..ห่วงเห็นไม่เว้นวาย
๐ ลมอุสุมพ้นผ่าน..ไปนานเนิ่น ให้เพลิดเพลินบทนิยามแห่งความหมาย จนวสันต์หม่นคล้ำ..เข้ากล้ำกราย ฟ้าพร่างพรายระเริงเต้น..ด้วยเส้นไฟ
๐ จึงร้อยเรียงคำพากย์..นี้ฝากสู่ เพื่อรับรู้..งามนั้นที่สั่นไหว เช่นวิชชุประภาพแผ่..เห็นแต่ไกล คอยขับไขงามสรรพให้รับรู้
๐ ผ่านอักษรตอนคำมาย้ำจิต บำบวงฤทธิ์แห่งอิฏฐาให้มาสู่ ผ่านรสความ..รสคำ..ความดำรู- จะชื่นชูปฏิพัทธ์..รุมรัดใจ
๐ หอมหวานในความหวังจะปลั่งปลาบ จะแทรกซาบซึ้งสู่ให้รู้ได้ มนต์แห่งชายจะเหนี่ยวหน่วง..ความห่วงใย จนวาบไหววนเวียน...สุดเปลี่ยนแปลง
๐ โอมเทพ..พึงสดับถ้อยลูกร้อยร่ำ ช่วยเสกซ้ำรำบาย..ความหน่ายแหนง แทรกสุจริตคมคำลูกสำแดง เถิด..ถ้วนแหล่งฟากฟ้า..จงอย่าเมิน
๐ สำทับให้อย่าสิ้น..ถวิลหา.. ร่วมพร่ำพร้องเจตนา...เถิด-อย่าเขิน ให้เสน่หาก่อระลอกเข้าหยอกเอิน ร่วมเพลิดเพลินอภิรมย์ที่สมยอม
๐ คอยเจ้า..เช่นกระต่ายที่หมายจันทร์ เพียงจะปันแสงปลั่ง..ร่วมหลั่งหลอม เช่นหยาดฝนชื่นล้ำ..ได้ด่ำดอม หยาดลงล้อมอุระผืนให้ชื่นเย็น
๐ จัก..รอคอยเช่นนั้นนิรันดร์อยู่ ด้วยหัวใจชื่นชู..ให้รู้เห็น มองเถิด..ให้ทั่วถ้วน..อย่าง...ควรเป็น และฟังเถิด..ใจจะเต้น..อยู่เช่นนั้น
จากคุณ :
สดายุ...
- [
7 มิ.ย. 51 06:39:06
]
|
|
|
|
|