ถึงแม้ว่า จดหมายฉบับนี้อาจไม่ได้ส่งถึงมือคุณแต่อยากให้รู้ว่า ทุกตัวอักษรกลั่นออกมาจากใจจริง ๆ ไม่ว่าตอนนี้คุณจะอยู่ที่ไหน ถ้าคุณรู้ข่าว ขอให้คุณติดต่อกลับมาหน่อยได้ไหม เพราะไม่รู้จริง ๆว่า มันจะถึงมือคุณไหม คุณจะได้รับไหม หรือมันจะเป็นเพียงกระดาษที่ไม่มีใครต้องการ ถ้าคุณได้อ่านอยากบอกคุณว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้นึกถึงคุณ ถึงแม้ว่าตอนนี้คุณจะมีใครคนนั้นแล้ว ฉันก็ยังจะคอยเฝ้าดูและแอบมองคุณอย่างเงียบ ๆ
วันที่เข้าเรียนม.ปลาย คุณคือคนแรกที่ทำให้คิดว่าโลกนี้มันงดงาน คุณจะอารมณ์ดีตลอดเลย จนถึงวันเกิดคุณ ฉันซื้อตุ๊กตาหมีมาให้ คุณคงได้รับและคงดีใจ วันนั้นเป็นวันเสาร์ ฉันฝากเพื่อนเอาไปให้คุณเพราะฉันเขินคุณตลอดเลย วันจันทร์มาถึงคุณเข้ามากอดและมาบอกว่าขอบคุณนะ เราเขินแทนคุณซะอีก ตั้งแต่นั้นเราก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน จะมีผิดใจกันก็ตอนที่ไม่ได้มาดูฉันแข่งเปตอง ฉันโกรธคุณมาก และไม่รู้ว่าเพราะอะไรคุณถึงไม่สนใจฉัน จากนั้นฉันก็เฉยเมยกับคุณ เหมือนคุณรู้ คุณเลยมาง้อฉัน ฉันดีใจนะที่คุณรู้ว่าฉันรู้สึกดี ๆ กับคุณ คุณรู้ไหม ฉันไม่เคยรักใครเลย คุณเป็นคนแรก เพลงที่เคยส่งเนื่อไปให้มันก็ยังเป็นเพลงที่อยากมอบให้คุณเหมือนเดิมไม่ว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนขอให้คุณรู้ไว้
ต่อมาฉันมีปัญหาเรื่องการเรียน แต่ก็ไม่เคยปรึกษากับคุณนะ ตอนนั้นคุณเรียนเก่ง ฉันไม่อยากให้คุณมาคุยกับฉันเพราะมันอาจไร้สาระจนคุณไม่อยากคบฉันก็ได้ ไม่นานเราก็มีนตึงต่อกัน คุณคงใม่เข้าใจว่าทำไมฉันต้องดูหยิ่ง ๆในสายตาคุณ ทำไมเราไม่คุยกันเหมือนเดิม คุณรู้ไหม ทุกครั้งที่เห็นคุณฉันอยากเข้าไปคุยด้วย ไปทักทายคุณแต่ฉันไม่ใว้ใจตัวเองว่าจะดูแลคุณได้ไหมจากนั้นเราก็ห่าง ๆ กัน จนคุณเรียนจบ คุณเอนท์ติด ส่วนฉันก็ไม่เอาอ่าวเหมือนเดิม ฉันย้ายไปเรียนกรุงเทพ ในขณะที่คุณเรียนที่หาดใหญ่ คุณรู้ไหมทุกครั้งที่อยู่คนเดียว คุณจะเป็นกำลังใจให้ฉันเรียนได้ อยากทำอะไรดี ๆ อยากมีอนาคต อยากอยู่ร่วมกับคุณไปจนนานเท่านาน แต่แล้วเราก็ทะเลาะกัน ฉันบอกรักคุณ คุณบอกรักฉันแบบเพื่อน นาทีนั้นเหมือนทุกอย่างรอบตัวหยุดหมุนไปเลย
ฉันพูดว่า ถ้าคุณไม่รักฉัน ฉันจะไม่เรียน คุณส่งจดหมายมาว่า เพื่อนทั่วไปไม่เห็นคุณร้องไห้ เพื่อนแท้มีหัวไหล่ให่คุณพักพิง ฉันยังเก็บจดหมายฉบับนั้นไว้ ไม่ว่าเราจะโกรธกันเรื่องอะไร ทุกครั้งที่เห็นจดหมายที่คุณส่งมาหาฉันมักจะไม่โกรธ และคิดถึงคุณ
หลังจากนั้น เราก็ไม่ได้เจอกันอีก ฉันพยายามติดต่อคุณ คุณทำโทรศัพท์หาย ฉันเมามาก และอยากคุยกับคุณ อยากบอกว่าเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมก็ได้ ฉันขอโทษที่คิดเกินเลย แต่ตอนนั้นคุณก็ไม่อยู่ให้ฉันบอก
เราหายจากกันไปนานถึง 7 ปีแล้ว นานจนฉันคิดว่าฉันทำใจเรื่องคุณไปแล้ว เพราะระหว่างที่ฉันอยู่กรุงเทพฯ ฉัยมีแฟนเยอะ เพื่อนผู้ชายก็มาก แต่คงไม่มีใครคิดหรอกว่าฉันยังบริสุทธ์อยู่ แม่แต่คุณในวันนี้
คุณมีแฟนแล้ว เค้าคงเข้ากับคุณได้ดี ดีใจด้วยนะ ก่อนคุณจะย้ายไปทำงานที่กระบี่ฉันกะจะแวะเอาบางอย่างให้คุณ แต่คุณกลับถามว่า มาทำไม ฉันเลยเก็บสิ่งนั้นไว้ไม่ให้คุณ และบอกว่าแวะมาเฉย ๆ มีอะไร
ทำไมคุณถึงคุยกับคนอื่นได้หมด แต่กับฉัน คุณมักทำหน้าบึ้งและบอกว่าไม่คิดอะไร อย่าคิดมาก อยากบอกว่ายังคิดถึงนะถึงแม้ว่าจะไม่เคยเจอแฟนคุณแต่ก็คงดีกว่าฉัน เค้าคงไม่ทำให้คุณหนักใจเหมือนเวลาอยู่กับฉัน
ขอให้คุณมีความสุขทุก ๆ วัน แม้ว่าตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าคุณคิดกับฉันแบบไหน คุณจะเปลี่ยนไปหรือไม่ อยากให้รู้ว่า ยัง รัก เสมอนะ ไม่รู้ว่าคุณโกรธอะไร หรือเป็นเพราะไม่ติดต่อไป ยังไงก็แล้วแต่ ตอนนี้คุณก็เปลี่ยนไปแล้ว ดีใจที่เคยเป็นเพื่อนคนหนึ่งของคุณนะ
หลังจากที่ไม่ได้โทรหาคุณแลย ก็เจอผู้คนมากมาย แต่สุดท้ายก็ยังคิดถึงคุณตลอดเลย อยากให้รู้
คนดีที่ฉันรอ
จากคุณ :
Fluoxtine 
- [
7 มิ.ย. 51 23:56:16
]
จดหมาย...โปรดรับที
