Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    THE LIFE THAT’S TIED: พันธะ - ฆาต (ตอนที่ 5)

    ตอนที่ 1 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6580092/W6580092.html
    ตอนที่ 2 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6607286/W6607286.html
    ตอนที่ 3 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6629985/W6629985.html
    ตอนที่ 4 : http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6659043/W6659043.html

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ตอนที่ 5

    “พี่หล้าเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ดีนะครับ”

    คำกล่าวที่ชายหนุ่มร่างสูงซึ่งกำลังสวมถุงมือยางอยู่เปรยขึ้นประโยคดังกล่าวทำให้ นพ. ศิโรตม์ซึ่งยืนนิ่งอยู่ด้วยความอึดอัดเงยหน้าขึ้นมองผู้พูดด้วยสายตาประหลาดใจ

    “ผู้หญิงทุกคน ไม่ว่าอายุมากหรือน้อยก็มีเสน่ห์ในตัวเองทั้งนั้นแหละครับ” นายตำรวจหนุ่มบอก

    แพทย์อนามัยเลิกคิ้วนิดหนึ่งกับคำตอบของอีกฝ่ายอย่างไม่เชื่อหู ก่อนหัวเราะออกมาเบา ๆ “ผมชักเชื่อที่คนเขาพูดกันแล้วว่า พวกตำรวจน่ะเจ้าชู้”

    ไม่มีคำแก้ตัวใด ๆ มีเพียงรอยยิ้มน้อย ๆ จากประณตตอบกลับมา... ไม่ได้ยอมรับ แต่ก็ไม่ได้เห็นด้วย เพียงแค่เจตนาจะให้อีกฝ่ายลด ‘การ์ด’ ที่ตั้งไว้ป้องกัน เพราะรู้สึกว่าตัวเองถูกต้อนให้จนมุมลงบ้างเท่านั้นเอง

    หากพิจารณาเฉพาะภาพที่เห็นด้วยตา... แน่นอนที่สุดว่า หล้าไม่ใช่ผู้หญิงรุ่นสาว ไม่ใช่คนหน้าตาสะสวยต้องตาคนมองตั้งแต่แรกพบ รูปร่างค่อนไปข้างท้วม มิได้เพรียวบาง มีส่วนเว้าโค้งอย่างที่ผู้ชายส่วนใหญ่พึงใจ การแต่งกายก็แสนธรรมดาแทบไม่ต่างจากหญิงสาวชาวสวนที่ต้องลงแรงทำงานคนอื่นเลย

    แต่องค์ประกอบที่ก่อให้ ‘คนคนหนึ่ง’ เป็น ‘ใครคนหนึ่ง’ มิได้มีเพียงรูปลักษณ์เพียงประการเดียว...  

    วิธีการพูดจาที่นุ่มนวลและน้ำเสียงอบอุ่นสมเป็นผู้หญิง กับการแสดงเหมือนไม่หวาดหวั่นกับการเผชิญหน้าซึ่งตรงข้ามกับสายตาที่วูบไหวไปตามอารมณ์ลึก ๆ ภายใน ล้วนเป็นสิ่งที่ทำให้เธอดูน่าค้นหาอยู่ไม่น้อยคนหนึ่ง และสิ่งที่ประกอบขึ้นเป็นเธอเหล่านี้ คือ เสน่ห์บางอย่างที่ชวนให้นายตำรวจหนุ่มสนใจในตัวผู้หญิงที่เขาได้พบเพียงไม่กี่นาทีคนนี้อย่างช่วยไม่ได้

    แม้จะไม่มีความรู้สึกกับเธอเกินเลยไปในทางชู้สาวเลยแม้แต่น้อย แต่ความรู้สึกติดใจที่เกิดขึ้นก็ทำให้เขาอยากรู้เหลือเกินว่า ‘ผู้ชาย’ ที่รู้จักเธอมานานนักหนาอย่างยอดจะรู้สึกกับเธออย่างไรกัน  

    “หรือผู้หมวดจะชอบผู้หญิงที่อายุมากกว่า” คำถามของ นพ. ศิโรตม์ดึงเขาออกมาจากห้วงคิด

    “อายุไม่ใช่ปัญหาของความรักในความคิดผมหรอก ความเข้าใจกันสำคัญกว่า” นายตำรวจหนุ่มตอบแบบไม่ตรงคำถาม พลางเดินนำขึ้นไปบนเรือน “แต่บังเอิญความรักไม่ใช่เรื่องของคนสองคนเสมอไป โดยเฉพาะกรณีที่ผู้หญิงอายุมากกว่าหลายปี… คนที่ถูกมองว่าไม่ดีมักจะเป็นฝ่ายหญิง ซึ่งไม่ยุติธรรมกับพวกเธอเท่าไหร่”

    “ผมว่าฝ่ายผู้ชายที่เลือกผู้หญิงแก่กว่าก็ซวยพอกันนั่นละ” คนที่เดินขึ้นบันไดตามหลังมาว่า “เดี๋ยวก็โดนแขวะว่าเลือกแฟนแก่เพราะขาดความอบอุ่นมั่งละ แล้วยิ่งกรณีที่ผู้หญิงรวยกว่ายิ่งไปกันใหญ่ กลายไปหนูตกถังข้าวสาร แต่งหวังสมบัติไปเสียอีก”

    แม้สำเนียงขบขันเจือเสียงหัวเราะจะแสดงว่าคนพูดไม่ได้จริงจังหรือใส่ใจกับเรื่องดังกล่าวไปมากกว่าเห็นเป็นเรื่องคุยเล่น ทว่าประณตต้องนึกขอบคุณอีกฝ่ายอยู่ในใจ เพราะความเห็นของเขาได้จุดประกายคำตอบให้กับข้อสงสัยบางประการที่เกิดขึ้นระหว่างการสนทนาของยอดกับชลทิชาที่สถานีตำรวจ

    ขณะเพื่อนของเขาพยายามเสาะหาบุคคลอื่น ๆ ที่พอจะเป็นพยานเรื่องฐานที่อยู่ให้เขาได้ เธอได้ถามถึงคนบ้านใกล้เรือนเคียงของเขาอย่างหล้า ชายหนุ่มกลับคอยแต่หลบตาและพยายามหลีกเลี่ยงไม่เอ่ยถึง ทั้งที่เคยตอบข้อซักถามของเธออย่างตรงไปตรงมามาตลอด

    ยอดจะรู้สึกเหมือนกับที่หล้ารู้สึกเมื่อได้ยินชื่อของเขา ได้รู้ข่าวคราวของเขาเมื่อครู่นี้หรือไม่...  

    ในเมื่อชายหนุ่มไม่สามารถบอกเขากับชลทิชาและวินิจได้อย่างแน่ชัดว่าเวลาสี่ชั่วโมงระหว่างที่ออกจากบ้านจนกระทั่งกลับเข้ามาพบว่าพ่อของตนเสียชีวิตแล้วตนไปอยู่ที่ไหนมาบ้าง และคนซื่ออย่างยอดนั้น ยิ่งพยายามปกปิดความจริงมากเท่าใด ก็ยิ่งทำให้ข้อพิรุธปรากฏชัดมากขึ้นเท่านั้น

    การที่คนซึ่งเพิ่งประกาศอย่างเต็มปากเต็มคำว่าตนไม่ใช่ฆาตกรฆ่าพ่อของตัวเองเก็บงำข้อมูลซึ่งอาจเป็นกุญแจไขตรวนที่ตรึงตนไว้กับข้อหาร้ายแรงเอาไว้เช่นนี้ ย่อมต้องมีเบื้องหน้าเบื้องหลังอย่างแน่นอน

    และเหตุที่หล้าพูดถึงยอดในทางร้ายกับเพื่อนบ้านคนอื่นหลังเกิดเหตุอย่างที่วินิจเล่าให้ฟังอาจมีเหตุผลอะไรแฝงเร้นอยู่มากกว่าที่เคยคิดไว้

    ประณตเม้มริมฝีปากแน่น นึกละอายกับความคิดบางอย่างที่แวบเข้ามาในสมอง... เป็นความคิดที่เลว แต่ก็อดคิดอย่างนั้นไม่ได้จริง ๆ  

    ----------------------------------------------------------------------------------


    เมื่อได้สัมผัสกับตัวเรือนใกล้ ๆ คนที่เข้าไปสำรวจก็พบว่ารายละเอียดแต่ละชิ้นที่ประกอบขึ้นเป็นที่อยู่อาศัยของสองพ่อลูกไม่ได้ทรุดโทรมจนน่าเวทนาอย่างเมื่อดูไกล ๆ จากภายนอก

    บานประตูเรือนเก่าคร่ำ หากกลอนประตูและบานพับกลับได้รับการซ่อมแซมและติดตั้งขึ้นใหม่อย่างแน่นหนา ทว่าน่าเสียดายเหลือเกินที่เจ้าหน้าที่ตำรวจที่เข้ามาตรวจที่เกิดเหตุละเลยปล่อยเปิดแง้มไว้ไม่ปิดเสียให้เรียบร้อย ไม่คำนึงถึงทรัพย์สินอื่นที่อาจมีหรือไม่มีอยู่ในบ้านนี้เลยว่า จะได้รับความเสียหายอย่างใดหรือไม่

    ประณตส่ายหน้าช้า ๆ และลอบถอนใจ... นอกจากเรื่องความนิ่งดูดายแล้ว การกระทำเช่นนี้อาจก่อให้เกิดปัญหาใหญ่ทางคดีตามมาด้วย เพราะหากต้องการกลับมาค้นหาพยานหลักฐานเพิ่มเติมอีกครั้ง แล้วพบว่าที่เกิดเหตุไม่ได้อยู่ในสภาพเดิมตอนที่เข้ามาพบ ทางพนักงานสอบสวนเจ้าของคดีจะทำอย่างไร จะปล่อยเลยตามเลยไปกระนั้นหรือ

    ในเมื่อไม่เหลือความจำเป็นใดที่จะต้องระวังเกี่ยวกับประตูอีก ด้วยไม่มีหลักฐานใดในบริเวณดังกล่าวหลงเหลือให้เก็บอีก เพราะฝีมือของคนเป็นตำรวจเสียเอง ชายหนุ่มจึงตัดสินใจผลักประตูเปิดเข้าไป

    เนื่องจากไม่มีลำแสงสายเล็ก ๆ ที่ทะลุลอดผ่านช่องโหว่และรอยรั่วบนหลังคาสังกะสี มีเพียงแสงสว่างสายเล็ก ๆ จากหน้าต่างเพียงบานเดียวที่เปิดแง้มไว้เล็กน้อยฉายส่องเข้ามาทำให้โถงเรือนค่อนข้างทึมทึบ แสงอาทิตย์ที่ลอดผ่านประตูเรือนที่ค่อย ๆ เปิดออกทีละน้อย คือ เส้นแสงสายที่สองที่ปรากฏขึ้นภายในนั้น

    แม้บรรยากาศจะหม่นมัว หากความมืดดังกล่าวกลับทำให้ความจริงข้อหนึ่งกระจ่างชัดอย่างยิ่ง เพราะด้วยความมืด เขาจึงรู้ว่า หลังคาของบ้านหลังนี้ได้รับการดูแลอย่างดี สามารถคุ้มแดดฝนได้ และเมื่อใช้ไฟฉายที่ติดอยู่กับพวงกุญแจส่องลอดคานและขื่อขึ้นไปด้านบนก็ได้รับคำยืนยันจากสิ่งที่อยู่เหนือศีรษะ... บนหลังคาสังกะสีแต่ละแผ่นมีเทปฟอยล์ที่ใช้สำหรับปะซ่อมรอยร้าว ปริ รั่วของภาชนะอลูมิเนียมหรือสังกะสียาอยู่เป็นจุด ๆ แม้จะเป็นวัสดุที่ไม่ทนทาน แต่ก็แสดงถึงความเอาใจใส่ของคนทำอยู่นั่นเอง

    แสงแดดที่ฉายผ่านประตูที่เปิดกว้างเต็มที่ส่งให้เงาร่างของนายร้อยตำรวจตรีทาบยาวไปตามพื้นห้องซึ่งปูเรียงด้วยแผ่นกระดานราคาถูก คุณภาพต่ำ และไม่ได้ขนาด เป็นเหตุให้ไม้หดแตกเป็นร่องเล็กบ้างใหญ่บ้าง หากแผ่นไม้ทุกแผ่นได้รับการขัดอย่างดีจนเรียบมัน หากไม่มีรอยเหยียบย่ำของเจ้าหน้าที่ตำรวจและผู้ที่เกี่ยวข้องทั่วไป พื้นของบ้านหลังนี้จะดูสะอาดสะอ้านยิ่งกว่าภายในบ้านที่สร้างขึ้นจากไม้ชั้นดีบางหลังเสียอีก แม้บางจุดจะมีตะปูตัวเก่าที่ถูกสนิมกัดจนกร่อนโผล่ขึ้นมา ทว่ายังมีอีกหลายจุดที่มีการนำตะปูใหม่มาตอกซ่อมให้เรียบร้อย และไม่น่าแปลกใจเลยว่า เรือนที่ดูคล้ายจะพังมิพังแหล่หลังนี้จึงสามารถรับน้ำหนักเจ้าหน้าที่ชายซึ่งเข้าไปที่นั่นได้อย่างสบาย

    ถึงจะขุ่นข้องกับการทำงานแบบขอไปทีของกลุ่มคนที่เข้ามาในที่เกิดเหตุก่อน แต่พอพยายามสงบใจลง เขาก็บอกตนเองว่า รอยเท้าเหล่านี้พอจะมีประโยชน์อยู่บ้างตรงที่ ช่วยให้เขาทราบจุดที่ผู้ตายเคยนอนเสียชีวิตอยู่ได้ แม้จะไม่มีการทำเครื่องหมายกำหนดจุดใด ๆ เอาไว้เลยก็ตาม

    “คุณหมอครับ คุณหมอพอจะบอกตำแหน่งที่พบน้าคำเสียชีวิตอยู่ได้ไหมครับ” เขาหันไปถามนายแพทย์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

    “ตรงนี้นี่แหละ ผู้หมวด” นพ. ศิโรตม์ชี้ไปยังบริเวณที่ปราศจากรอยเหยียบย่ำตรงกลางเรือน ซึ่งเป็นจุดเดียวกับที่เขาคาดไว้  เป็นจุดเดียวกับที่เขาเห็นจากภาพในแฟ้มคดีของชลทิชา และตรงกับจุดที่ยอดให้การถึงบริเวณที่ตนจัดให้พ่อนอนก่อนจะออกไปทำธุระนอกบ้านในวันเกิดเหตุ

    “ถ้าอย่างนั้น รบกวนคุณหมอเล่าสภาพศพของน้าคำที่คุณหมอเห็นเมื่อวานให้ผมฟังหน่อยนะครับ”

    “ได้สิ ผู้หมวด” เป็นคำตอบรับที่ไม่หลงเหลือความคลางแคลงใจหลงเหลืออยู่ต่อไปอีกแล้ว

    แพทย์อนามัยเล่าว่า เขาออกจากที่ทำงานมาถึงที่เกิดเหตุก่อนหน้า พ.ต.อ. ชุมพลและปลัดวินิจไม่กี่นาที  จากนั้นก็ขึ้นไปบนที่เกิดเหตุพร้อมกัน รอจนทางเจ้าหน้าที่ตำรวจถ่ายภาพที่เกิดเหตุแล้ว เขาจึงได้เข้าไปชันสูตรศพของผู้ตาย

    สภาพศพที่เขาเห็น คือ น้าคำสวมเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงสะดอเก่านอนคว่ำอยู่ ใบหน้าจมอยู่กับหมอนที่ตัวเองหนุนอยู่ หากร่างเล็ก ผอมเกร็งนั้นตกจากพ้นผ้านวมผืนบางที่ใช้ปูนอนไปอยู่บนพื้นกระดาน แขนข้างซ้ายเหยียดอยู่ข้างลำตัว ส่วนแขนขวาถูกทับอยู่ใต้ลำตัว

    “มีผ้าสีขาวเส้นหนึ่ง คิดว่าทำจากผ้าฝ้ายตกอยู่บนหลังน้าคำ” นพ. ศิโรตม์บอก พร้อมใช้มือกะขนาดให้ดูว่ากว้างประมาณครึ่งนิ้ว และยาวประมาณวาเศษ “เป็นผ้าขอบรุ่ย ๆ ที่เอามาเย็บต่อกันให้ยาว ตรงกึ่งกลางมีรอยพับครึ่ง ตรงหัวท้ายของเส้นเชือกย่นเข้าหากัน เหมือนเอาไว้เป็นเชือกผูกอะไรสักอย่าง”

    “คุณหมอคิดว่าผ้าเส้นนี้เอาไว้ทำอะไรครับ” ประณตถาม


    (มีต่อนะคะ)

    จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 8 มิ.ย. 51 01:29:37 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom