.......หากความขื่นขมมีในหัวใจ
ฉันจะร่ายคาถา........เพี้ยง..........
เอาความอ่อนโยนเสกเข้าไปในจิตใต้สำนึกของเธอ.....
พร้อมอีเมล์ความครุ่นคำนึงถวิลหาแนบไปด้วย.....

       ขอโลกใบนี้จงโอบอุ้ม.....
และโปรดเอื้ออารีหัวใจข้าทีเถิด
หากกายยังอยู่....ยังมีชีวิตอยู่เพื่อสู้.........
เหมือนเจ้าหยาดน้ำค้างที่ไม่เคยไหลรินย้อนกลับจากใบไม้เขียวๆ.......

     เพื่อนข้า...เจ้าดาราสัตว์น้อยๆๆจงฟัง
หัวใจข้าเต้นระรัว....มันละเอียดอ่อนเหลือเกิน....แถมยิ่งซ่อนเร้น
ซุกในปีกเจ้าเหล่านั้น....อย่าเผยโฉมออกมา
เจ้าจงบินหรือไม่ก็แฝงกายไปในหัวใจน้อยๆๆๆของเธอ

     จงกระซิบเบาเบา.....
ว่าข้าฝากหัวใจไว้ให้นางคอยดูแล....
เฝ้าและหมั่นรักษาเหมือนไข่ในหิน
ห้ามตกแตกเพราะมีสองใจผนวกหลอมเป็นดวงเดียวกัน..ซ่อนเร้นภายใน.......................