ความคิดเห็นที่ 1
บทที่ 32
หญิงวัยกลางคนด้านนอกของประตูผู้ซึ่งเป็นอาคันตุกะยามย่ำสนธยา เมื่อพินิจพิจารณาก็พบว่ามีรูปร่างลักษณะท่าทางเหมือนเช่นคนปกติทั่วไป อายุราวๆสักสี่สิบ ไม่มีท่าทางที่น่าสงสัย ดูผ่านๆก็ไม่น่าใช่คนจรจัดเสียด้วย
แล้วทำไมถึงมาขอให้ช่วยเรื่องข้าวปลาอาหาร ?
หรืออาจเป็นเพราะเขาสิ้นไร้ไม้ตอก ไม่มีเงินจริงๆ ถ้าเป็นเช่นนั้นธารนทีก็ยินดีช่วยเหลือตามมนุษยธรรมที่พึงมี
หิว ? ... ไม่มีอะไรกินหรือคะ เด็กสาวผู้อารีถามหญิงแปลกหน้า
จ้ะ หิวมากๆ ... อยากกินนนนนน ..... ผู้มาเยือนวัยกลางคนตอบ หางเสียงฟังแล้วยานและเย็นเยือกแต่ธารนทีก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก บางทีอาจเป็นเพราะความหิวจัดก็เป็นได้
งั้นเดี๋ยวหนูไปหยิบขนมมาให้ พี่ยืนรอตรงนี้ก่อนนะคะ เจ้าบ้านเสนอพร้อมกับเตรียมหันหลังเพื่อเดินกลับเข้าไปในตัวบ้าน
ไม่เอาขนมได้ไหมจ๊ะ พี่อยากกินเนื้อมากกว่าาาาา ... เสียงยานๆขัดขึ้นโดยคนพูดที่ไม่ยอมเงยหน้าสบตาคู่สนทนา
เนื้อ ? เนื้อเหรอคะ เอ ... พอดีไม่มีกับข้าวในบ้านเลยค่ะ
ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เนื้อที่พี่อยากกินน่ะอยู่ตรงหน้าแล้ววววว หญิงสาวเอ่ยเบาๆแต่ชัดเจนในน้ำเสียงที่ยานคางนั้น
อ .. อะไรนะคะ ? น้ำงงในสิ่งที่ผู้มาเยือนกล่าว
เนื้อที่พี่อยากกิน หญิงสาวพูดพร้อมเงยหน้าขึ้นช้าๆ จนธารนทีสามารถสบสายตากับอาคันตุกะลึกลับได้
ก็เนื้อของหนูไงจ๊ะ ทั้งเนื้อ ! ทั้งเลือด ! ฮิ ... ฮิ ... ฮิ ... เด็กสาวขนลุกซู่ขึ้นในทันที นอกจากคำพูดที่ชวนขนพองสยองเกล้าแล้วแววตาของหญิงตรงหน้า
มันไร้ซึ่งแววแห่งชีวิต ! เหมือนกับเพียงแค่เอาลูกแก้วสีดำฝังไว้ในเบ้าตาทั้งสอง
หญิงแปลกหน้าแสยะยิ้ม น้ำลายยืดย้อยที่มุมปากราวกับรู้ว่าอาหารที่เลิศรสยิ่งกว่าในภัตตาคารหรูหราใดๆกำลังรออยู่ต่อหน้า ลิ้นของหล่อนแลบเลียริมฝีปากและน้ำลายที่กำลังสอลงมาอย่างต่อเนื่อง
แผลบ
แผลบ ...!
ก่อนที่สาวน้ำธารนทีจะคิดอ่านทำประการใดต่อไป ร่างลึกลับของผู้มาเยือนก็หงายล้มตึงไปข้างหลัง ล้มเอง ทั้งที่ไม่มีแรงภายนอกมากระทำแม้สักน้อย
ทว่าธารนทีไม่อาจสนใจร่างที่ล้มหงายลงไปได้ นั่นเพราะ ...
เฉพาะ ร่าง เท่านั้นที่ล้มลงไป
หากแต่ศีรษะนั้นยังคงลอยอยู่ต่อหน้า !
และที่ร้ายยิ่งไปกว่า
ใต้ต่อศีรษะที่ลอยอยู่กลางอากาศ ถัดลงไป ... ทั้งตับ ปอด ตลอดจนเครื่องในต่างๆถูกแขวนอยู่ติดกับส่วนที่ควรจะเป็นคอ
โดยเฉพาะตรงหัวใจนั้น
กำลังส่องแสงวาบๆ !!
กรี๊ดดดดดดดด !! เด็กสาวผู้เคราะห์ร้ายกรีดร้องลั่น ขนอ่อนทั่วสรรพางค์กายพร้อมใจกันลุกชันอย่างมิได้นัดหมาย ความหวาดกลัวจู่โจมสติสัมปชัญญะของเธออย่างไม่ให้เวลาตั้งตัว
ธารนทีถอยกรูดเข้าในบ้านด้วยขาอันสั่นเทา
ปิศาจร้ายตรงหน้า ... มันเหมือนกับภูตผีที่เคยเจอมาก่อนในอดีต ! อดีตเมื่อครั้งที่เธอจำต้องไปถ่ายทุกข์ที่ห้องส้วมนอกตัวบ้าน มันเป็นวิญญาณร้ายประเภทเดียวกัน เพียงแต่เป็นคนละตัวเท่านั้น
ยายแก่ที่แอบดูเธอถ่ายทุกข์เมื่อครั้งนั้น ธารนทียังจำได้ เมื่อเธอหนีออกจากห้องส้วมด้วยความตกใจกลัว แต่กระนั้นก็ยังไม่วายเหลียวหลังกลับไปมอง
หญิงชราที่เธอเห็นมีเพียงศีรษะกับเครื่องในห้อยติดกัน หนำซ้ำยังมีแสงนวลส่องวาบๆที่หัวใจเหมือนกับวิญญาณร้ายที่อยู่ต่อหน้าในขณะนี้
ผีกระสือ !
จากคุณ :
Luckard  
- [
13 มิ.ย. 51 17:27:12
]
|
|
|
