ความคิดเห็นที่ 1 @...น.ส สวยลากไส้ กับ  รักใสใสของนายเดี่ยว...@                   โดยพระนายไวยวงศา นำเรื่อง . ไผ่บ้านกอใหญ่ พุ่มหนา หนามคม ยังคงตั้งตระหง่านกอโต  ในคืนเดือนแรม แสงสลัวทาบผ่านลงมาที่กอไผ่หลังหมู่บ้านติดกับป่าช้า ยิ่งทำให้เหมือนเงาปีศาจโหยหอน ดุดัน อย่างน่าสะพรึงพรั่น  เงยมองที่ปลายไผ่ยังไหวลมหนาว เสียงแอดออด เอี๊ยดอ๊าด  เหมือนจะขู่ข่ม คุกคามให้ สรรพสิ่งที่ย่างกรายเข้ามาใกล้นั้น ห่อหดกายหนีไปพ้นๆ    เหนือยอดไผ่ ยังมีดาว จรัสระยิบในยามตีหนึ่ง  มันสงัดดึกไร้ใคร หรือ คนจะตื่นมา เพราะเสียงหมาบ้าน ที่หอนวังเวง โหยไห้ ดูคล้ายเสียงของผีเปรต  ผีพราย ร้องอย่างเยือกเย็น     น้ำค้างในยามค่ำคืน  ยังร่วงไปตามพื้นหญ้า คล้ายกับน้ำลายไหลของเหล่าภูติกระหายเลือด  อีกทั้งสัมภเวสี ที่กำลังแสดงเจตจำนง ว่า บัดนี้  หมู่บ้านเล็กๆ ในภาคอีสาน ที่ชื่อว่า “โคกนกกระทา”  กำลังสะพรือสะพรั่งไปด้วยข่าวน่าสะพรึงกลัวเกี่ยวกับดวงไฟปีศาจ ที่ล่องลอยออกมาในยามค่ำคืน   นานแล้ว...ที่ ดวงไฟผีห่า  ที่ชาวบ้านแถบนี้เรียกว่า “ผีซัดดูก” มันไม่เคยปรากฏให้เห็นเลย ชาวบ้าน เตือนลูกหลานให้รีบอาบน้ำกันแต่หัววัน   ลานน้ำบาดาลกลางหมู่บ้าน เริ่มมีผู้คนมาตัก มาเตรียมน้ำไปตั้งแต่เที่ยงวัน  กระโถน หม้อ ไห  ที่พอจะถ่ายเทสิ่งปฏิกูล  ถูกเก็บไปบนบ้านเพื่อรับรองของเสีย ไม่มีใครกล้าลงมาจากบ้าน ในยามกลางคืน   พระเณรตีระฆังพื่อจำวัด  เสียงหมาที่ลานวัดยังหอนรับเป็นช่วงๆ  บอกว่า ได้เวลาแล้ว ที่ ชาวโนนนกกระทา จะดับไต้ ฟืนไฟ นอนนิ่ง บางทีแม้แต่ลมหายใจแผ่ว ก็ยังต้องซ่อนไว้ เกรงกลัวภูติผียามกลางคืนจะได้ยิน  หากกลางคืนอันเงียบเหงานั้น มันสงบพอที่จะได้ยินทุกเสียง แม้แต่ลมหายใจอันหวาดกลัวของคนในหมู่บ้าน ก็ยังแหวกกระแสลมหนาวอือๆ ผ่านสะท้อนก้องในทุกค่ำคืน                ...................................................................... แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 51 12:31:37 แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 51 11:20:52 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 19:03:29 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 17:42:11 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 17:10:40 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “หนองกระจง” .... หนองน้ำใหญ่ประจำหมู่บ้าน ที่ว่ากันว่า มีเหล่าภูมิปีศาจมาร สิงอยู่  โดยเฉพาะต้นคะเคียนใหญ่ที่ยืนตระหง่านใหญ่โต คล้ายเจตภูติ วิญญาณร้าย โน้มกิ่งกาย ของมันร่ายร่อนคอยจะจ้องกัดกินผู้ที่เดินผ่านมา  ลมหนาวในปีนี้ จึงหนาว และ เหน็บสะท้าน  ทั้งวังเวง น่าหวาดกลัว จน ผู้คนไม่กล้าจะออกมาหากินในยามกลางคืนเช่นกาลก่อน  เมื่อปีกลาย  การจับนาในเวลากลางคืนคึกคัก แต่ปีนี้ แม้แต่หนูนายังนอนหลบในรู กลัว จะถูกสิ่งเร้นลับที่แฝงเร้นกลายในหมู่บ้านแห่งนี้จับกิน    แม้แต่ข้าวที่เก็บเกี่ยวไว้ที่ลานขี้ควายกลางนา ก็ไม่มีใครกล้าไปนอนเฝ้า เพราะความผวาในสิ่งหลอนที่กำลังเกิดขึ้นกับหมู่บ้าน  มันเกิดขึ้น  และกำลังจะสั่นประสาททุกคนจนแทบจะเป็นบ้า มีแต่เสียงลม และเสียงหวิดหวิวของแมกไม้รกครึ้มรอบๆหมู่บ้าน ที่คล้ายเสียงหัวเราะของปีศาจร้าย ร้องข่มขวัญ “ พวกเจ้าต้องตาย สังเวยต่อ ผีลากไส้ กันทุกคน เหอ เหอ”                   . “จริงเหรอพ่อ ที่เขาว่า ยายทองแถม  คุ้มนาเหนือแกเป็น.... ผีลากไส้” อ้ายเดี่ยว หยิบขันโลหะ ขึ้นมาตักน้ำในตุ่มใบเล็กๆ ที่ผู้คนแถบนี้เรียกว่า  “อุ “  มาบ้วนปาก  พร้อมเอาขันใบเดิม ที่กาลครั้งหนึ่ง มันคือขันเงินจากปากน้ำโพ อย่างดี  ได้มาสมัยเมื่อตาคำหมา    ตาของอ้ายเดี่ยวที่เป็นนายฮ้อย  ต้อนนควายไปขายยังเมืองล่าง สมัยนั้น เอาติดไม้ติดมือมาฝากลูกฝากหลาน   แม้ขันใบนี้จะน่าเกียดด้วยคราบความหมอง  แต่ขันนั้นก็ยังคงใช้ประจำหน้าที่ของมันได้อย่างดี  ตั้งแต่ ตักน้ำล้างปาก  ตักน้ำไปใส่หม้อแกงอ่อม อาหารสุดโปรดของครอบครัว หรือแม้กระทั่ง เอาไปตักน้ำหยอด "รูแย้"  กลางนา โอ้อนิจจา อดีตขันเงิน ใบนี้ไม่ใช้อย่างเดียวคือ ใช้ตักน้ำล้างก้น เพราะ แถวนี้ นิยมใช้ ไม้ ไผ่ผ่าซีก ตวัดกวาดไปมา แล้วเอาไป เผารวม     "อ้ายเดี่ยว  นาดอน"   วัยสิบห้า  หยิบขันคู่เรือน จ้วงน้ำในตุ่มดิม  ออกมาวางไว้ก่อน  แล้วเอื้อมมือ ไปหยิบเกลือในฝาละมีขอบแตก  ที่วางอยู่ข้างอุ ออกมาสีฟันแบบลวกๆ  ก่อนจะหยิบขันคู่บ้านคู่เรือน  ใบเดิมมาบ้วนน้ำเกลือผสมขี้ฟันทิ้ง แล้วก็กลั้ว น้ำในปาก สองสามกลั้ว แล้วก็กลืนลงไป ในท้องทันทีอย่างไม่รู้สึกสะอิดสะเอียน “น้ำท่ายิ่งหายาก จะบ้วนทิ้งมันมากก็ไม่ดีกลืนมันซะจะได้ประหยัด” อ้ายเดียว นาดอน บอก บิดา ที่กำลัง เตรียมของปลุกเสกอยู่ที่นอกชาน “เฮ่ย  นั่นเอ็งจะไปไหนวะ ไอ้ เดี่ยว" “ว่าจะไป ที่ลานหมู่บ้าน ไปดูว่าวันนี้มีข่าวอะไรอีกมั้ย” “ไปฟังแต่ข่าว แล้วข้าว ที่ลานข้าว ที่นาล่ะ มรึงไม่ไปดูหน่อยเหรอ” " นายดิน นาดอน"  ชายวัยประมาณห้าสิบ ตะโกนไล่หลังลูกชายที่ เดินลงจากกะไดบ้านไป “เอาไว้ให้แดดเปรี้ยงๆกว่านี้ก่อน ไปตอนนี้ยังเช้าอยู่เดี๋ยว พวกผีลากไส้ มันจับไปกินตับ” “ไอ้เวร ผีบ้านพ่อมรึงน่ะสิ  จะออกมาตอนเช้า มันกลับเข้าร่างมันหมดแล้ว”  นายดิน กระชับผ้าขาวม้า แล้วเดินมาหัวบันได ตะโกนเรียกลูกชายคนเดียวของแกเสียงดังโหวกแหวก จน นางเหงี่ยม มารดาของไอ้เดี่ยว ต้องออกมาจากครัว ด่า นายดินให้เสียงเบาๆ “เฮ้ย กลับมานะไอ้เดี่ยว  ไปดูข้าวก่อนโว๊ย” แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 23:08:27 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 17:33:08 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 17:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไอ้เดี่ยวหรือจะฟังพ่อ มันพูดเสมอว่า พ่อของมัน  ปราบได้แค่ผี  แต่ไม่มีทางจะกำราบมันได้ เพราะมันคือลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ที่พ่อแม่จะต้องเอาอกเอาใจ   “ไอ้ลูกเวร ลูกผีบ้า แมร่งเอ๊ย กูบอกอะไรไม่ได้ดั่งใจเล๊ย” เสียงนายดิน นาดอน ก็คงจะกระดอน กระเด็นไปกับสายลมหนาวของเช้านั่นอีกตามเคย  เพราะว่า ลูกชายของแกนั้น เดิน มุ่งหน้าไปยังลานสภาประชาคมของหมู่บ้านโน่นแล้ว “แก๊กๆๆ โก๊กๆๆ” เสียงผู้ใหญ่หาม  ตีเกราะไม้ไผ่ ที่ชาวบ้านแถบนี้เรียกว่า “กะลอ”  ดังลั่น   ผู้ใหญ่าหาม ปกครองชาวบ้านโนน นกกระทา มาตั้งแต่สมัยบิดาของเขาถูกพยาธิใบไม้ในตับกินใหม่ๆ  มรดกทางการเมืองหมู่บ้านจึงตกเป็นของผู้ใหญ่หาม เมื่อก่อน ตอนแกเป็นเด็ก แกชื่อ หามน้อย  ตอนนี้ แกเป็นผู้ใหญ่บ้านแล้ว จึงมักจะมีคนเรียกแกผิดๆ ถูกๆ ซึ่งก็กลายเป็นเรื่อง ชวนหงุดหงิดแกได้ในทุกครั้ง  โดยเฉพาะ ตอนที่มีคนเรียกแกว่า “หัมผู้ใหญ่น้อย” “เอ๊ย อย่าเรียกอย่างนั้น ฉันเป็นผู้ใหญ่บ้านแล้ว เรียกว่า ผู้ใหญ่หาม” “จ๊ะ ผู้ใหญ่หามน้อย” “เอ้าก็บอกว่าให้เรียกผู้ใหญ่หามพอออกเสียง ยาว ว่า หามมมมม  ปากต้อง ออกรูปตัวอ๋าม อย่าไปออกรูปตัวอ๋ำ  แล้วก็อย่าไปออกเสียงสั้น เดี๋ยวมันจะสั้นๆ ตามเสียง  และไม่ต้องใส่ “น้อย”  หรือ “ไม่น้อย”  ตามหลังชื่อ เฮ้ออ..” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 18:24:56 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ผู้ใหญ่หาม เป็นที่รักของชาวบ้าน  เพราะแก เอาใจใส่ชาวบ้านดีมาก  อย่างวันนี้ แกก็ตีเกาะ เคาะข่าว บอกให้ชาวบ้านให้รับรู้ในสิ่ง ที่หลวงเรียกให้ไปประชุมที่อำเภอมา  ทุกคนที่มาที่ลานประชาคม นั่งนิ่งฟัง “เอาล่ะ พ่อแม่พี่น้อง ชาวบ้านโนนนกกระทา  อันตัวข้าพเจ้านั้น ได้เข้าไปในอำเภอเมื่อวานนี้  ตามหมายเรียกของหลวงท่านน่ะ  ว่าให้ผู้ใหญ่บ้านนะ  เดินทางไปประชุมกันหน่อย   ซึ่งก็ได้สรุปผลตั้งแต่ที่โน่น ว่าสิ่งที่หลวง  ต้องการให้ไปประชุมนั้นคือเรื่องอะไรนิ ” ผู้ใหญ่หามหยุดพูด พร้อมกับ พ่นน้ำหมาก  ขาก:-) ไปข้างๆหลังในจังหวะที่ไอ้เดี่ยว เดินมาพอดี “เย้ยส์?..ผู้ใหญ่ มาถ่มน้ำหมากใส่ฉันทำไม” ไอ้เดี่ยวทำหน้าหงุดหงิด พร้อมกับทำหน้าแหย “แล้วทำไมมรึงไม่ไปเดินทางอื่นวะ  ทางนี้ เขาให้หมาเดิน ไปโน่น เดินไปนั่งฟังทางโน้น” ไอ้เดี่ยวอิดออด  แต่ก็ไม่กล้าไปขัดผู้นำหมู่บ้าน นอกจากนั่งฟังสิ่งที่ผู้ใหญ่หามพูดในสิ่งที่ประชุมมา “คือว่าดังนี้  หลวงท่านอยากให้ พวกเรา ชาวบ้าน ได้มีการเลี้ยงสัตว์ และทำการเกษตรแบบยั่งยืน  สัตว์ที่ท่านเสนอก็คือ พวก วัว  ควาย  เป็ด ไก่ และสุกร” ชาวบ้านหลายคนงง กับคำว่าสุกร  บางคนก็หันไปกระซิบกระซาบกัน “เอ้า จะเสียงดังทำไม  หลวงสั่งมาแค่นี้จะทำกันไม่ได้หรือ” “ผู้ใหญ่ครับ ไอ้สุกร นี่มันคือตัวอะไรครับ”  ตาสี สั่นหัว งง ยกมือถามผู้ใหญ่หาม “ อ้าว สุกรเหรอ ก็คือ....คืออะไรว่ะ  เออ ข้าก็ลืมถามหลวง “ “สุกรนี่ มันเป็นสัตว์เลี้ยง ใช่มั้ยผู้ใหญ่ “ ชาวบ้านคนหนึ่งถาม “ก็น่าจะใช่นะ เพราะว่า หลวงท่านก็ยกตัวอย่างมา ว่า พวก วัว ควาย เป็ด ไก่  เอ๊ะ สุกร นี่มันน่าจะเป็นอะไรน๊า”  ผู้ใหญ่หาม ทำหน้าแปลกๆ “สงสัยจะเป็นสัตว์เลี้ยง ตัวใหม่ที่หลวงท่านอย่างให้เลี้ยง”  ชาวบ้านคนหนึ่งพูด “สุกร นี่มันคืออะไรน๊ออ”  ชาวบ้านหลายๆคนยังทำหน้างงๆ “หมาหรือเปล่า ใช่หมามั้ยผู้ใหญ่”  ตาแกละ ยกมือถาม “สุกร นั้นไซร้คือหมาน้อยธรรมดาๆ “  ผู้ใหญ่พูดเบาๆ “ใช่ๆ ต้องใช่หมาแน่ๆ หมาน้อย หมาน้อยธรรมดา”  ชาวบ้านคนหนึ่งเสริม ” ไม่น่าจะใช่หมานะ “ ผู้ใหญ่แย้ง “เพราะให้เลี้ยงสัตว์เลี้ยง  และ ท่านก็ยก พวก วัว พวก ควาย มา อ้อ..รู้แล้วสุกรน่าจะเป็นแมงกุ๊ดจี่ ที่มันไปทำรังอยู่ในกองขี้ควายมั้งท่านคงอยากให้พวกเราเลี้ยงไม่ต้องแย่งกัน ขุดตามท้องไร่ท้องนา“ “เลี้ยงแมงกุ๊ดจี่เนี่ยนะผู้ใหญ่” “อ้าว ท่านก็คงเห็นว่ามัน เป็นอาหารหลักของชาวบ้านเรา ท่านก็คงจะส่งเสริม ท่านอยากให้เลี้ยงก็เลี้ยงๆไปเหอะ  แมงกุ๊ดจี่คั่วใส่เกลือ เนี่ยมันแซบหลาย”  ผู้ใหญ่หามพูด จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 18:29:05 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไอ้เดี่ยวนั่ง ฟัง ในกลุ่มชาวบ้าน มันส่ายหน้าไปมา  เพราะเรื่องที่เรื่องที่มันอยากรู้คงไม่ใช่ เรื่องแมงกุ๊ดจี่แน่ๆ “ผู้ใหญ่ เราเลี้ยงอะไรก็ไม่เหลือหรอกหรอกทุกคนก็รู้ว่าตอนนี้หมู่บ้านเรามีผีกระสือ” ไอ้เดี่ยวกระโดดโหยงหันหน้าไปทาง เจ้าของคำพูดเมื่อประโยคนั้น  เพราะ มันเป็นสิ่งที่ไอ้เดี่ยว หนุ้มน้อย อยากฟังมาก ว่าชาวบ้านจะจัดการยังไงกับเรื่องนี้ “พูดเรื่องนี้ ข้าก็กลุ้มเหมือนกัน  เรื่องผีกระสือในหมู่บ้านโนนนกกระทาของเรา มันหายไป น๊าน นาน แต่ทำไมมันพึ่งจะโผล่มาอีก” “ก็มันเลี้ยงรุ่นไว้ไง  ทายาทของมันยังมีสืบต่อ”  ชายคนหนึ่งพูด “ไก่ เป็ด ที่บ้านตายเป็นเล้าๆ  ตายทุกวันๆ  ฉันล่ะ หมดตัวแน่คราวนี้” ยายสำเนียงพูด พร้อมกับหยิบผ้าขาวม้าของลุงก่ำผัวของแก มาซับน้ำตา พรางสะอึกสะอื้น “ อีกหน่อยมันก็จะต้องกินคน  สมัยก่อนโน้น โนนนกกระทาก็เป็นหมู่บ้านร้างไปหลายปี เพราชาวบ้านหนีหมด มาสมัยผู้ใหญ่ ถ้าไม่จัดการ หมู่บ้านเราก็จะเป็นหมู่บ้านร้างอีก” “เอาล่ะ ใจเย็นๆ  เอาไว้เราค่อยคิดหาวิธีที่จะจัดการกับอีผีกระสือนี่  เราต้องรู้ให้ได้ก่อน ว่ามันเป็นใคร  อยู่ในหมู่บ้านเราด้วยมั้ย” “อยู่สิ ทำไมไม่อยู่ ก็ เขาว่ายัยทองแถม น่ะ แกมีเชื้อผีลากไส้ มาจากยายหนู ผีกระสือที่เคยอาละวาดหมู่บ้านเราเมื่อ 15ปีก่อนน่ะ” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 18:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไอ้เดี่ยวทำหน้าแปลกใจที่มีคนพูดกล่าวพาดพิงถึงยายทองแถมจริงๆหนุ่มน้อยยังคงนั่งฟังสิ่งที่ชาวบ้านพูดต่อ “ พระเณร อยู่ไม่สุขแล้ว  กลัวกันไปหมด ขนาด เคยออกบิณฑบาตรกันตอนตีสี่ตีห้า เดี๋ยวนี้ ต้องมากันสายๆ” “เรื่องนี้ ข้าก็กังวล  ก็ค่อยๆดูๆไปถ้าจับได้ชัดๆว่าใครเป็นกระสือในบ้านโนนนกกระทาล่ะก็ ข้าจะไม่เอามันไว้ “ “ผู้ใหญ่ ต้องจัดการเด็ดขาดเลยนะแต่ถ้าจะรอให้มันโผล่มาคาหนังคาเขาเราไม่ถูกกินไส้กันหมดแล้วเหรอผู้ใหญ่” “แล้วจะให้ทำยังไง”  ผู้ใหญ่ถามลูกบ้านไป “ก็ให้เฒ่าดิน พ่อไอ้เดี่ยว มันนั่งทางในหาตัวการว่าใครเป็นกระสือสิ” “ไอ้เดี่ยว พ่อเอ็งอยู่บ้านมั้ยวันนี้” ผู้ใหญ่บ้านหันมาถามไอ้เดี่ยว ที่นั่งยองๆ อยู่แถวหลัง “ เห็นพ่อแกบอกแม่ว่า วันนี้จะไปไล่ผีปอบที่บ้านโคกปลาหลดจ้าผู้ใหญ่  ตอนเช้ายังเห็นเตรียมอุปกรณ์จับผีเสียเต็มย่าม ”   ไอ้เดี่ยวบอก “แล้วจะกลับมาเมื่อไหร่” “ปกติไปไล่ผีปอบต่างถิ่นก็ใช้เวลาสองสามวันมั้งผู้ใหญ่แต่ครั้งนี้ก็ไม่รู้ว่าพ่อจะเสียท่าผีปอบจกตับไปกินมั้ย” “อ้าวไอ้นี่ ทำไมแช่งกรูอย่างนั้นวะ ไอ้ลูกมหา[^_^]” เสียงนายดิน นาดอน ดังลั่นมาจากข้างหลังไอ้เดี่ยวหันไปมองเห็นพ่อตัวเอง แล้วสะดุ้งโหยง “อ้าว เฒ่าดิน ไหนไอ้เดี่ยวมันบอกจะไปจับผีปอบไม่ใช่เหรอ” ผู้ใหญ่ทัก “ก็แวะมาที่ลานหมู่บ้านก่อนน่ะจะ คือฉันก็กังวลเรื่องหมู่บ้านเรามีคนเห็นกระสือเหมือนกัน “ “แล้วเฒ่าดินจะว่ายังไง เรื่องนี้” “เอาไว้ให้ฉันกลับมาจากโคกปลาหลดก่อน นะ  ไว้ฉันจะกลับมานั่งทางในดูให้ว่าใครเป็นกระสือที่หมู้บ้านเรา” “พ่อแน่ใจนะว่าจะไม่เสียท่าผีปอบ” ไอ้เดี่ยวพูดกับพ่อเบาๆ “ถ้าจะเสียท่า กูก็คงจะเสียท่า ที่จะจับมันมาเป็นเมียน้อยอีกคนมากกว่าได้ข่าวว่าอีนังคนที่ถูกผีปอบเข้าสิงคนนี้ ส๊วยสวย” “น๊านพ่อนี่ตกลงจะไปปราบปอบหรือจะไปเอาปอบเดี๋ยวแม่รู้น่ากลัวยิ่งกว่าปอบนะพ่อ” “เอ้ยกูกูพูดเล่นมรึงอย่าไปบอกแม่มรึงเชียวนะ  เอ้า...นี่ผู้ใหญ่ ฉันจะไปนะ  ฉันเอาสายสิญจ์นี้ไป ฉันให้ไว้ม้วนนึงปลุกเสกแล้ว  เอาไปตัดแบ่งให้ชาวบ้านผูกไว้ที่เสาเรือน และเล้าเป็ด เล้า ไก่  คอกวัว คอก ควายก็ผูกได้ กันไว้ มันคงไม่มารบกวน ฉันบริกรรมท่องญาณแปดทิศไว้แล้ว” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 18:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เฒ่าดินให้ของแก่ชาวบ้าน แล้วก็ลาชาวบ้านออกไปทำภาระกิจ  ชาวบ้าน ยังใจชื้นที่อย่างน้อย หมอผีประจำหมู่บ้านผู้มีคาถาอาคมสูง ก็ยังให้ของดีไว้ป้องกันตัวไว้บ้าง  กระแสข่าวกระสือ ในหมู่บ้าน ยังคงแพร่สะพัด และปากต่อปาก ลงความเห็นว่า “ยายทองแถมเป็นกระสือ”    .................................................................. “จริงเหรอเดี่ยว ชาวบ้านเชื่ออย่างนั้นจริงเหรอ?!! ” ใบตอง สาวน้อยวัยแรกรุ่น ทำหน้าเป็นกังวล ทันทีที่ไอ้เดี่ยวนำข่าวมาบอกถึงเรื่องราว ทั้งหมดที่ชาวบ้านประชุมกันในเช้าวันนี้ “จริง ฉันได้ยินก็ไม่สบายใจ รีบมาบอก ใบตองนี่แหล่ะจะ”  ไอ้เดี่ยวแสดงท่าทางเป็นห่วงสาวน้อยหน้ามนอย่างมาก  มันแอบชอบ แอบชม และแอบช่วยเหลือใบตองในทุกๆอย่าง  ใบตองเองก็เห็นความน่ารัก และ อ่อนโยนของไอ้เดี่ยวมากเช่นกัน “ยาย แกไม่สบาย แกจะลุกไปกินเป็ดกินไก่ใครได้ ใบตองไม่เชื่อว่ายายจะเป็น...” “ชูร์ เบาๆ  สิใบตอง” ไอ้เดี่ยวเอานิ้วจุ๊ปาก ห้ามใบตองส่งเสียงดัง พร้อมกับฉุดมือใบตองเดินเลาะมาที่ กองฟางใหญ่หลังบ้าน ใต้ต้นพุทรา “ตอนนี้ อย่าไปพูดอะไรทั้งนั้น   และถ้ายายทองแถมแกได้ยิน แกจะไม่สบายใจเอานะ” ไอ้เดี่ยวบอก “เดี่ยว ชั้นไม่สบายใจ ยิ่งชาวบ้านลงความเห็นว่ายายฉันเป็นกระสือแบบนี้  ฉันกลัวว่าพวกชาวบ้านจะทำร้ายยายชั้น” “เอาน่า ไม่ต้องกลัว ไอ้เดี่ยวอยู่ซะอย่าง ไม่มีใครกล้าทำอะไรยายของใบตองได้หรอก” ไอ้เดี่ยวทำตัวเป็นวีรบุรุษปกป้องสาวน้อยใบตองอีกแล้ว   “แล้ว นี่ พ่อของเดี่ยวล่ะ  เขาว่ายังไง เพราะพ่อของเดี่ยวเป็นหมอ” “หมอผีน่ะเหรอ หมอผีแกไปปราบผีแล้วล่ะ ไม่ต้องกลัวนะ  ถ้าพ่อของเดี่ยว จะทำอะไรที่มีผลมาถึงใบตอง เดี่ยวจะแกล้งเป็นผีห่าซาตานอาละวาดให้น่าดู ใบตองไม่ต้องห่วง” แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 23:20:28 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 18:42:26 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 18:41:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 “เดี่ยว...จะว่าไปใจฉันก็กังวลอะไรบางอย่าง”ใบตองทำหน้าหวาดวิตกอะไรบางอย่างแล้วก็มองซ้ายมองขวาเหมือนกลัวว่าใครจะได้ยิน “กังวลอะไรเหรือใบตอง” “ใบตองก็เห็นอะไรแปลกๆที่บ้านเหมือนกันแต่ใบตองไม่อยากคิดมาก” “อะไรเหรอ” “ สองคืนก่อนใบตองได้ยินเสียหมาหอนใกล้ๆบ้าน โหยจนน่ากลัว และมีเสียงเหมือนคนทะเลาะกันด่าทอกันอยู่ที่บันใด เหมือนเสียงของยายคุยกับผู้หญิงแก่ๆ คนหนึ่่ง แล้วก็มีคนร้องไห้  ยายเคยเรียกใบตองไปหา และบอกว่า ถ้าได้ยินเสียงอะไรไม่ต้องออกมา  ยายจะปกป้องใบตองเอง ยายบอกว่า ต่อให้อะไรเกิดขึ้น ยายจะไม่ให้ใบตองเป็นคนต้องทุกข์ทรมานต่อจากยาย ซึ่งใบตองไม่เข้าใจที่ยายพูด” ใบตองทำหน้าซึม แล้วก็ทรุดตัวนั่งลงบนกองฟางขยับเสื้อกันหนาวสีเทา กระชับกับตัวสายตาเหม่อมองออกไปยังทุ่งนาที่เวิ้งว้าง มีแต่ซางข้าวที่ถูกลมพัดวิ๊วๆเบื้องหน้า ดูช่างน่าว้าเหว่ใจนัก “ใบตอง อย่าคิดมากเลยนะ เดี่ยวอยู่ทั้งคน” “ใบตองรักยายนะ  ไม่อยากให้อะไรเป็นอย่างที่ชาวบ้านคิด” “สักวันชาวบ้านจะเข้าใจว่าเรื่องผีกระสือน่ะมันอาจจะไม่มีจริง” “เดี่ยว  ดูต้นพุทราต้นนี้สิ” “ทำไมเหรอ” เดี่ยวเงยหน้า ขึ้นมองต้นพุทราต้นใหญ่ ที่กำลังคลุมยืนต้นให้ผล และให้ร่มเงาต้นนี้ “ยายบอกให้ใบตองไปหาคนมาโค่นทิ้ง” ”จริงเหรอใบตอง” “จริง ไม่รู้ทำไม ยายบอกว่ามันขวางทางเข้าบ้าน ยายกลัว  ใบตองว่ามันก็อยู่ของมันแบบนี้ตั้งนาน ไม่ขวางทางอะไร” ไอ้เดี่ยวทำหน้า กังวลมากขึ้น มองต้นพุทรา ที่มีลูกเล็กๆดกเต็มต้นนี้อย่างเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง “ใบตอง พ่อเคยบอกเดี่ยวไว้นานแล้วว่า  ต้นพุทรา เป็นต้นไม้ที่..เอ่อ..ที่กระสือกลัว พอๆกับต้นไผ่บ้านเพราะมันมีหนามเล็กและแหลมคม” “ทำไมเหรอเดี่ยว” “มันกลัว หนามจะเกี่ยวไส้มัน” “ฮ้า!?? จริงเหรอ” ”ใช่...ใบตอง อย่ากังวลอะไรเลยนะ” ในระหว่างที่หนุ่มน้อยกับสายน้อยคุยกันอยู่นั้น เสียงแหบพร่า เสียงหนึ่งก็ดังนำมา จนทั้งสองคนสะดุ้ง “ใครกันมาวุ่นวายอะไรในบ้านของข้า..ใบตองเหรอคุยอะไรกับใคร”            ........................................................ ......               แ ล้  ว  จะ  กลับ  มา  ลง  ใหม่   ครับ            ............................................................... แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 51 18:53:32 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 18:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โอ้...ได้บรรยากาศจริงๆ คับท่าน จากคุณ : The SoVo - [ 19 มิ.ย. 51 20:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ง่า....กำลังลุ้นเลย น่ากลัวด้วย มายืนกินลูกชิ้นรอตอนต่อไป...อิอิอิ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 19 มิ.ย. 51 21:34:04 ]

ความคิดเห็นที่ 11 นางสาวสวยเป็นผีลากไส้ปล่าวเนี่ย อิอิ จากคุณ : scottie - [ 19 มิ.ย. 51 21:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณในความเอ็นดู เข้ามาอ่านครับ The SoVo ...ได้บรรยากาศแบบไหนครับ อิอิ เด็กแนวแถวชายแดน ....น่ากลัวมั้ยครับ  ถ้าน่ากลัว ส่งลูกชิ้นมาให้กินด้วย อ้อ แล้วจะรอในห้องนี้เหรอครับ ระวังกระสือยัยทองแถมจับไปกินตับนะครับ scottie....น.ส สวยจะเป็นผีลากไส้หรือเปล่า อันนี้ต้องติดตามครับอิอิ เอาล่ะ ขอโพสต่อ ตอนสองในช่วง ห้าทุ่ม เลยนะคับ เขียนไปก็หลอนไปแฮะ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 19 มิ.ย. 51 23:28:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตื่นเต้นจังเลยครับ ตามอ่านตอนต่อไปนะครับ ใครจะโดนลากไส้อะ เสียวไส้จัง จากคุณ : Nineth - [ 19 มิ.ย. 51 23:32:51 A:66.176.67.53 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 เจอชื่อเรื่องผสมอ่านเรื่องแล้วเหมือนเปิดทีวีหนังไทยผีคู่จอทีวีหนังเกาหลี เลยอ่ะค่ะ เข้ากันยังกะกิมจิคลุกแจ่วแน่ะ จากคุณ : BestChild - [ 19 มิ.ย. 51 23:39:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 " น.ส   สวยลากไส้ กับ รักใสใสของนายเดี่ยว " รักของทั้งสองจะลงเอยยังไง เมื่อ พ่อพี่เป็นหมอผีส่วนน้องเป็น...กระสือ[/b] " มันเป็นเสมือนมรดกตกทอดที่เธอได้รับ   แต่มรดกนั้น ไม่มีใครพึงปารถนา จะมีแต่ก็ความหวาดกลัว ขอเชิญพบกับ...."           ...........................................................         น.ส สวยลากไส้ กับ รักใสใสของนายเดี่ยว          .......................................................... แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 15:14:45 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 20 มิ.ย. 51 00:04:15 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยายทองแถม เดินหลังงุ้ม ถือไม้เท้า เข้ามา  แม้จะมีผ้าฝ้ายสีเทาคลุมที่ผม กับใบหน้า แต่ยังสามารถมองลอดช่อง ที่ผ้าคลุมไม่มิด เห็นถึงสายตา ที่ฝ้าฟาง ขุ่นมัว ของยายเฒ่า และใบหน้าเหี่ยวย่น  มือเหี่ยวหงิกงองุ้ม  ผมยาวขาวโพลนไปทั้งหัว สายตาขุ่นนขาวจ้องมองไอ้เดี่ยวนิ่งๆ จนต้องหลบตายตาลงไม่กล้าจ้องตอบ “ใคร!!?? เด็กผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน” เสียงแหบ แต่กดดต่ำดู มีพลัง น่ากลัว “ผมเองครับ” “ผมไหน” “ไอ้เดี่ยว นาดอน ลูกชายของ หมอดิน นาดอนครับ” “ฮ้า!!!...ใบตองมานี่!! มาใกล้ๆยาย เร็ว” เสียงสั้นสั่น พร้อมกับ ท่าทางที่ผวา เหมือนหวาดกลัวสิ่งใดบางอย่าง “ยาย ยายเป็นอะไร ใบตองอยู่นี่” หลานสาววิ่งเข้าไปประคอง ยายแก่ “เป็นอะไรครับยาย” “ออกไป ชั้นไม่สบาย อย่าเข้ามาวุ่นวายในบ้านฉัน  ใบตอง พายายขึ้นไปนอนในห้อง แล้วก็เขาออกไป ไม่ต้องมา  ยายไม่อยากเจอใครหรอก” “จ๊ะยาย” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 20 มิ.ย. 51 00:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ใบตองมองหน้าไอ้เดี่ยว อย่างกังวล ไอ้เดี่ยวเองก็เช่นกัน มองใบตองด้วยความเป็นห่วง  ไอ้เดี่ยวไม่อยากให้ความรู้สึกของ คนในหมู่บ้านที่กำลังวิพากษ์ยายทองแถมว่าเป็นกระสือนั้น เข้าไปฝังหัวสมองตนเวลานี้ เพราะ เดี่ยว กำลังกังวลในตัวของ ยายทองแถม ว่า จะเป็นดั่งเช่นที่ชาวบ้านเขาโจษจันอันจริงๆ  สัมผัสหลอนที่เขารู้สึกบ่งบอกว่า ร่างชราตรงหน้า ไม่ใช่คนที่เคยคุ้ยเคย แต่มีแววตาของความชั่วร้ายแฝงเร้น อย่างน่าวิตก   มันอาจจะเป็นร่างสถิตสิงสู่ของวิญญาณชั่วร้าย   แววตาหนุ่มน้อยนั้น จอดจ้องไปมองยังสาวร่างเล็ก หล่อนสวมผ้าซิ่นตีนจกสีดำ มัดผมมวยใบหน้ามนขาวใส คนนั้นต่างหาก ที่ไอ้เดี่ยวมันเป็นห่วงมาก  และหากวันหนึ่งเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามวาระของเวรกรรม “ใบตอง”  อาจจะเป็นคนเดียว ที่จะได้รับมรดกตกทอดทางทางสายเลือดแห่งปีศาจทราม อย่างน่าสงสาร   ไอ้เดี่ยว เฝ้ามองจนร่างบางกับหญิงชราเดินขึ้นไปบนบ้าน   หนุ่มน้อยถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะตัดสินใจ เดินเลี่ยงออกมาจากเขตบ้านของยายทองแถม ขณะนั้น เสียง มีเสียงฟู่ฟิ่ว ดังมาจากด้านหลัง พอไอ้เดี่ยวกันกลับไป  เขาก็พบว่า มันเป็นลมหมุนเล็กๆ ที่ชาวบ้านแถบนี้เรียกว่า “ลมหัวกุด”  มันหมุนแรงเข้ามาประทะตัว จนล้มลงฝุ่น และฟางข้าวพัดเข้าตาจนแสบ จนต้องหลับตา คลำทาง ในเวลาที่อยู่ในช่วงตกใจนั้น มีเสียงหัวเราะเบาๆ  แหบๆน่าสยดสยองดังมาเหมือนอยู่ใกล้ๆกับหู “ พวกเจ้าต้องตาย สังเวยต่อ ผีลากไส้ กันทุกคน เหอ เหอ” แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 51 00:36:49 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 20 มิ.ย. 51 00:16:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ไอ้เดี่ยวพยายาม ตั้งสติ ท่องคาถากันสัมภเวสี ที่บิดาของตนเคยสอนไว้ ก่อนที่ลมนั้นจะสงบ  ไอ้เดี่ยว พยายามเปิดเปลือกตา แม้ว่าจะแสบปวดเพราะผงฝุ่นดิน แต่ก็ฝืนจน เอาตัวไปกลับบ้านได้อย่างหวาดผวา และหัวใจดวงน้อยๆของมันก็เต้นแรงในเวลานี้  ความรู้สึก เป็นห่วงสาวน้อยใบตองอย่างจับจิต ไม่รู้ว่า จะมีสิ่งใดบังเกิดขึ้นกับหล่อนนับจากนี้ไป            .............................................................              แ ล้  ว  จะ  กลับ  มา  ลง  ใหม่   ครับ           ............................................................... จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 20 มิ.ย. 51 00:19:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 20 มิ.ย. 51 00:31:25 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านชื่อเรื่องตอนแรก ก็คิดเหมือนกันว่าประมาณหนังเกาหลี ไปไปมามา เริ่มมีกลิ่นอายของผีจริงๆแล้วครับ ยังไงก็อย่าสยองมากนะครับ จากคุณ : Nineth - [ 20 มิ.ย. 51 03:01:56 A:66.176.67.53 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไหงเราอ่านเป็น รักใสใสของนายสายเดี่ยวหว่า - - สายตาชักจะแย่ ขอผีน่ารักๆ ล่ะกัน แบบว่ากลางคืนนอนคนเดียว หลังบ้านเป็นทุ่งนาอย่างน่ากลัวอ่ะ จากคุณ : ลำบากใจจัง~ ทีเกิดมาหน้าตาดี - [ 20 มิ.ย. 51 08:47:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีครับทุกคน เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นผี ฮาๆปนกลิ่นไอบ้านอกครับ ผีกวนๆ เดี๋ยวจะมีการต่อสู้ของกระสือกับหมอผีแบบพิสดารด้วย อ่านขำๆนะครับคลายเครียด ขอบคุณ คุณ Nineth / คุณลำบากใจจัง~ ทีเกิดมาหน้าตาดี /คุณทิกิ ที่เข้ามาเยี่ยมนะครับ   ตอนนี้งานยุ่งมาก ไว้จะมาลงใหม่นะครับ อย่าลืมเข้ามาให้กำลังใจหน่อยนะครับแต่ แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 51 10:16:37 แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 51 09:58:20 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 20 มิ.ย. 51 09:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เรื่องนี้น่ากลัวดีเนอะ แต่ก็ฮามิใช่น้อย..คริๆๆ ตกลงจะกลัวหรือจะฮาดีล่ะเนี่ย ทำให้นึกถึงเรื่องบ้านผีปอบเลยค่ะ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 20 มิ.ย. 51 10:21:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แว๊บเข้ามาติดตาม ตอนช่วงเที่ยงครับ ตอนนี้ ยังไม่รู้เลยว่า นางเอกจะเป็นกระสือหรือเปล่า เดาใจนักเขียนไม่ถูก แต่ที่แน่ๆ เห็นด้วยเลยครับว่าเรื่องนี้ แฝงไปด้วยความฮา แน่ๆๆ แค่ตอนแรกๆ ก็บันเทิงซะขนาดนี้ 555 จากคุณ : Nineth - [ 20 มิ.ย. 51 12:08:55 A:66.176.67.53 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 มารออ่านค่ะ จากคุณ : Life's for Rent - [ 20 มิ.ย. 51 20:47:55 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณพระนายไปไหนแล้วครับ จากคุณ : Nineth - [ 21 มิ.ย. 51 10:04:06 A:66.176.67.53 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 ง่า...คุณพระนายหายตัว รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 21 มิ.ย. 51 11:50:59 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาแล้วครับบบ " น.ส   สวยลากไส้ กับ รักใสใสของนายเดี่ยว " รักของทั้งสองจะลงเอยยังไง เมื่อ พ่อพี่เป็นหมอผีส่วนน้องเป็น...กระสือ v v " มันเป็นเสมือนมรดกตกทอดที่เธอได้รับ  แต่มรดกนั้น ไม่มีใครพึงปารถนา จะมีแต่ก็ความหวาดกลัว ขอเชิญพบกับ...." v v        ...........................................................................        น.ส สวยลากไส้ กับ รักใสใสของนายเดี่ยว ตอนที่2        ........................................................................... จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 13:57:54 ]

ความคิดเห็นที่ 29 @@ นางสาวสวยลากไส้กับรักใสใสของนายเดี่ยว                  ตอนที่ 2@@ ........~~...........~~...........~~..............~~........... บ้านไม้หลังเก่าๆ มุงสังกะสี ที่ถูกสนิมเกาะเกรอะจนกลายเป็นสีน้ำตาลเข้ม  ในห้องที่หับประตู มิดชิด นั้น ยายทองแถม กำลัง นั่งตะบันหมากอยู่นิ่งๆ   สายตาฝ้าฟางอันเหี่ยวแห้งนั้นแอบมองที่หลานสาว ที่นั่ง  พับผ้าห่มอยู่ไม่ไกลนัก สายตาของผู้เฒ่า ดูกังวลในใจบางอย่าง “ใบตองเอ๊ย”  เสียงแหบพร่าพูดท่ามกลางความเงียบ “จ๊ะยาย ยายจะเอาอะไรเหรอ” “ยายอยากจะขออะไรใบตองสักอย่าง” “อะไรจ๊ะยาย” “อย่าพาใครเข้ามาที่บ้านเราอีก  อย่าคุยกับคนแปลกหน้าจำไว้” “ทำไมจ๊ะ” “ยายบอกอะไรก็ต้องฟัง เข้าใจมั้ย”   ยายทองแถมตะคอกเสียงดัง ทำเอา ทำเอาใบตองทำหน้าตระหนก เพราะตลอดเวลา ยายจะไม่ดุด่าใบตองเลย ใบตองเลี่ยงหลบ ออกมาจากห้อง แล้วมานั่ง ที่หัวกะไดบ้านเงียบๆ สายตาเหม่อมมองไป เบื้องหน้า มองก้อนฟางที่ถูกลมม้วน กลิ้งไปมา  "กลิ้งขี้"  ยังคงกลิ้งขี้ควาย ไล่ไปตามพื้น ก่อนจะไปเจอกับ "แย้ดง" ตัวใหญ่ ที่วิ่งไล่กัดจิกกันอย่างชุนลมุน  เจ้าแย้จะงาบตัวกลิ้งขี้ แต่ เจ้าตัวเหม็นหน้าตาเหมือนแมงกุ๊ดจี่ตัวนี้หรือจะยอม มันพยายามจะเอาขี้ก้อนเล็กนั้นให้แย้กัด แต่อ้เจ้าตัวแย้ดงมันคงฉลาด กระโดดขึ้นไปบนก้อนขี้ควายเปียกนั้นแล้วก็โดดงับเข้าไปที่หัวเจ้ากลิ้งขี้ หัวขาด ไปเลย  ใบตองมองภาพแล้วก็แอบหลอนหวาดผวาแม้นกระทั้งมองภาพแย้ดงกินตัวกลิ้งขี้     เสียงแมลงจี่ ดังจี่ๆๆ อยู่เหนือต้นพุดทราที่ยายร่ำว่าจะให้โค่นทิ้ง ใบตองเองก็ใจหาย   ต้นพุดทราต้นนี้ใบตองเคยเอาไม้ฟาดลูกพุดทรามาจิ้มเกลือ แต่คราวนี้ยายจะให้โค่นมันซะ มองต้นไม้ต้นนั้นแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ  ด้วยความสงสาร  ใบตองเอ๋ย  ช่างน่ารัก อ่อนโยน แสนดีเสียจริงๆน๊อ “ยายแปลกไปมาก ทำไมถึงเป็นแบบนี้” หญิงสาวนั่งคิดในใจ ก่อนจะลุกจากกะได แล้วเดินไปที่คอกไอ้คาราบาว ควายตู้ตัวใหญ่ ที่ยังเคี้ยวฟางสีเหลืองอย่างอร่อยกรอบ มันกินไปขี้ไป อย่างเบิกบาน “แกเห็นอะไรแปลกๆในบ้านเรามั้ยวะคาราบาว” ใบตองคุยกับเจ้าควายตัวโตมันไม่ใส่ใจใบตองเล๊ย นอกจาก ยังเคี้ยวฟางตุ้ยๆ โง่ๆเง่าเหมือนเดิม ใบตองคิดว่าตัวเองโชคดีเป็นไหนๆ ที่ตัวเองไม่ต้องกินฟางอย่างมัน ร่างเล็ก เดินผละออกมาจากคอกควาย แล้วก็เดินไปหิ้วถังไปตักน้ำ ที่ปลักควายกลางนาใกล้ๆนั่นมาใช้                              ........................................... แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 15:27:16 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 15:22:11 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 14:07:37 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แสงแดดในยามบ่ายเริ่มเบี่ยงความร้อนแรง กลายเป็นอ่อนสลัวสีแสดสว่างทาบไป ยังท้องนาน ที่เต็มไปด้วยฟางข้าว ลมหนาวยังคงโหมหาบ หอบโยนตัวไปมา พลิ้วผ่านผิวกายสาวน้อย จนต้องกระชับเสื้อกันหนาวที่ทำด้วยผ้าป่านหยาบๆ   ผมมวยดำขลับเริ่มหลุดลุ่ย สาวน้อยดึงปิ่นเล็กๆออกแล้วสยายผมใหม่ ก่อนม้วนมวยรวบตึงไว้อย่างเดิม  นกกระยางขาว นกอีลุ้ม และ นกกระเตน รวมทั้งนกเอี้ยง ยังคงหยอกล้อกันเล่นกลางนา  มันโผจิกกินปลาตามบ่อน้ำขัง และน้ำขอดอย่างมีความสุข  เวลานี้ หากเป็นเมื่อก่อน ใบตองก็คงจะวิ่งเล่นไปตามท้องไร่ กับไอ้เดี่ยว แต่ ในช่วงเวลานี้ ภาพต่างๆของธรรมชาติเบื้องหน้า คล้ายจะสวยงามแต่ก็หดหู่ วูบดับด้วยเพราะจิตใจของหล่อนกำลังกังวลใจในสถานการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในบ้านของหล่อน                                      ....................................................... จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 14:10:08 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ที่แคร่ใต้ต้นมะรุมแห้งโกรก มีใบแห้งๆร่วงหล่นไปมา บนแคร่ มีหนุ่มน้อยหน้ามนคนหนึ่งนอน เอกขเนกอยู่เสียงกรนดังฟึดฟาด ดังเบาๆ   “เฮ้ย ไอ้เขียด มานอนอะไรตอนเย็นวะ” ไอ้เดี่ยว ถีบเข้าที่สีข้างจนไอ้เขียดกลิ้งตกลงไปจากแคร่ มันร้องโอดโอย “ใครวะ ใครถีบกู” “กูเอง” ”กูน่ะใคร หมาตัวไหนมันรอบกัดวะ” “ไอ้เขียดมรึงจะละเมอไปถึงไหน มองหน้ากู นี่กู ไอ้เดี่ยว นาดอน “ “อ้าว ไอ้เชรี่ยเดี่ยวนี่ มีอะไร กูกำลังฝันถึงอีน้อยหน่า มรึงมากวนใจกูชะมัด  แม๊คนเค้ากำลังจะ ฉึ่งๆโป๊งๆฉึ่งเชียว” “ไอ้จัน –รัย มานอนฝันทะลึ่งอยู่ได้ หมู่บ้านมีปัญหายังจะมานอนแอ้งแม้งอยู่อีก” “มีอะไรวะ ใครจะก่อม็อบเหรอ” “ไม่รู้เรื่องจริงเหรอเนี่ยไอ้ทุย” ”เออ ไม่รู้อะไรเลย” “เรื่อง ผีกระสือไง” “โอ๊ว ผีกระสือ ที่เขาลือกันตอนนี้น่ะเหรอ  ฮอตๆ ได้ยินสิ ” ไอ้บุญเขียดพูด พร้อมทำหน้าตกใจ “นอนหลับเพลินๆ ประเดี๋ยวไส้หาย เพราะอีผีลากไส้มันจะลากเอาไปกิน” “เหวย ไอ้นี่มาแชร่งกู คนอย่างบุญเขียดไม่มีทางเสียท่าผีบ้านั่นแน่ๆ” “แต่ คราวนี้ มันน่ากลัวนะ เพิ่งเจอกับตัวตะกี้” ไอ้เดี่ยวพูดพร้อมทำท่าขนลุก “เฮ้ย อะไรวะไปฟัดกับกระสือมาเหรอ” “ไม่ได้ประทะตัวต่อตัว แต่เหมือนจะมีพลังของผีนั่นเล่นงานกู” ไอ้เดี่ยวพูดพร้อมกับนึกภาพ สัมผัสหลอนของลมหัวกุดที่พัดวูบเข้ามาที่ตัวของมันจนผวา “ยังไงวะ บอกมาหน่อย” ไอ้บุญเขียดถาม “กูไปบ้านของใบตองมา” “เฮ้ย ไปทำไม ก็เขาลือว่า ยายของใบตองเป็นกระสือมะช่ายเหรอ ไปทำไม กลัวได้อีกนะนั่น” “กูเป็นห่วงใบตองจัง” “มรึงเชื่อมั้ยที่ชาวบ้านเราบอกว่า ยายทองแถมแกเป็นกระสือ” ไอ้เขียดถาม “ยังไม่อยากตัดสินอะไรตอนนี้ แต่ก็ยังระแวงอยู่ “ “มรึงก็บอกพ่อมรึงจัดการสิวะ” “มันไม่ง่ายนักหรอก อีกอย่างพ่อก็ไม่อยู่  ไปปราบปอบที่หมู่บ้านอื่น” “อ้าว แล้วหมู่บ้านตัวเองล่ะจะให้หลอนกับ ผีลากไส้ยังงั้นเหรอ” “ไม่รู้ว่ะ  รอให้พ่อกลับมาก่อน” “แล้วพ่อแกจะกลับมาวันไหน” ”เห็นบอกว่าสองสามวัน “ “แล้วถ้าแกถูกปอบจกไส้ไปกินล่ะ” “แชร่งพ่อกูเหรอ ไอ้เวรตะไล นี่ “ “เปล่าหรอก ไม่ได้แช่ง แต่โบราณว่า หมองูตายเพราะงู” “ไอ้นี่ ยังอีก ยังจะพูดอีก” “ก็หมองูตายเพราะงูจริงๆ” “นั่นมันหมองู แต่พอกู หมอผี” ไอ้เดี่ยวพูดอย่างภาคภูมิ และมันก็เชื่อว่า บิดาของมันจะต้องช่วยปราบสถานการณ์หลอนในครั้งนี้ให้ได้ “ ไอ้เดี่ยวเอ๊ย แล้วนี่ แกจะเอายังไงกับใบตองวะ ถ้าหาก ยายทองแถมเป็นผีลากไส้จริงๆ แกต้องลากใบตองมาเป็นทายาท แล้วก็กินไส้ใบตองอย่างน่าสงสาร  แล้วมรึงจะยอมเหรอ มีกิ๊กเป็นกระสือ” “ไม่มีทาง ยังไงกูก็ยอมให้ใบตองเป็นกระสือไม่ได้” ”แล้วมรึงจะทำยังไง จะเป็นกระหังอย่างนั้นเหรอ” “หาทางช่วยใบตองทุกทาง” “ยังไง”  ไอ้บุญเขียดถาม พร้อมทำสีหน้าเป็นกังวลอย่างมาก “ ก่อนพ่อจะกลับ เรามาช่วยกัน มาจับให้ได้ว่า ยยายทองแถมเป็นกระสือจริงมั้ย” “เฮ้ย จะ...จะ..บ้าเหรอ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับกระสือ” บุญเขียด ส่ายหน้า พร้อมกับ ขมวดเตี่ยวกระชับ ก่อนจะ ลุกขึ้นจากแคร่แล้วจะเดินหนีไป  ไอ้เดี่ยวไวกว่าคว้าชาย เตี่ยวไว้ แล้วดึงกระชากมันมาจนผ้าขาวม้าลาวน้ำตาลแดง ที่ห่อหุ่มเบื้องล่างของไอ้บุญเขียดนั้นหลุดกระจายจนล่อนจ้อง โล่งโจ้ง โจ๋งครึ่ม “เฮ้ยย ไอ้เดี่ยวมาดึงผ้ากูทำไม!!!??” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 14:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 32 บุญเขียด ไหวตัวยังทัน เอามือสองมือประสานปิดสิ่งของต้องสงวนที่บรรพบุรุษมอบสร้าง ``  ขณะนั้นเอง``` “หมิ่นเหม่”  กระทาเชย กระเทยชายน้อยร่างไม่น้อย อ้วนตุ๊ต๊ะวัยเดียวกันกับไอ้เดี่ยวกับไอ้เขียด เดินตรงมาพร้อมกับตระกร้าใส่ผัก  หมิ่นเหม่ หันไปมองไอ้บุญเขียดอย่างตกตะลึง สายตาของ หมิ่นเหม่ จ้องมองไปยังเบื้องล่าง อย่างตกตะลึง “ว๊าย ตาย อกอีแป้นแหกโค้งมะโรงมะเส็ง!!!” “เฮ้ย อีหมิ่นเหม่  เข้ามาทำไม ถอยไปนะ” ”ตายแล้ว ยังไม่มืดเลยมีผีเปรตออกมาเพ่นพ่านแล้วเหรอ” ไอ้บุญเขียด หลบใต้แคร่ มันทั้งอายและกลัว หมิ่นเหม่ ที่เดินเข้ามาใกล้ๆ ด้วยสายตาที่พิศวาส มันแลบลิ้นแผลบๆ คล้ายกระสือกำลังจะกินอาจม “อย่าเข้าใจว่าช๊านเป็นกระสือ ฮือฮือฮือฮื้ออ....ยังหวิวได้อีกนะเขียด” “เฮ้ยไปๆๆ  จะไปไหนก็ไป ให้พ้นจากตรงนี้ ไอ้เดี๊ยว เอาผ้ามาให้กูเร็วว” ไอ้เดี่ยว กำลังจะยื่นผ้าขาวม้า ไปให้ไอ้บุญเขียดที่หลบ บีดตัวอยู่ใต้แคร่ แต่ หมิ่นเหม่ร่างใหญ่ กระโดดหึ่บ ไปกระชากผ้าขาวม้ามาจากมือไอ้เดี่ยว “ อยากได้ก้มาเอาสิ บุญเขียด” “อีตุ๊ดอ้วน เอาผ้ามานะ ไม่งั้นเจอดี” “มาเอาสิ “  หมิ่นเหม่ยั่วยวน ไอ้บุญเขียดเผลอตัว ลุกขึ้นออกมากระชากผ้าขาวม้า  เผยให้เห็น อะไรต่อมิอะไร จนหมิ่นเหม่ ร้องลั่นด้วยความตกอกตกใจ  หล่อนบิดตัวม้วนต้วนเขินอาย อย่างกับสาวน้อยวัยกำดัดผู้น่ารัก “ตายแล้วบัดสีบัดเถลิง ชะเอิงเอย  อ้ายเขียดบ้า เขาเป็นสาวเป็นนางมาทำท่าเป็นชีเปลือยแบบนี้ เค้ารับม่ายด้าย” ไอ้บุญเขียดวิ่งไปหลังต้นกล้วยแล้วนุ่งเตี่ยวใหม่ พร้อมเอาเชือกกล้วยมัดจนแน่น หันไปมองหมิ่นเหม่อย่างเสียอารมณ์ “อย่ามาคิดมากกับกูนะอีบ้า” “บุญเขียด ทำแบบนี้มันผิดผีนะ เดี๋ยวหมิ่นเหม่จะฟ้องผู้ใหญ่ ว่า บุญเขียด แกล้งถอดผ้าเพื่อจะล่อตาล่อใจหมิ่นเหม่” “อีบ้าเอ๊ย ใครจะไปล่อแก๊” “ดูสิเดี่ยว  ไอ้เขียดมันพูดจาวกวน มันจงใจล่อตาชั้น แล้วยังจะมาพูดว่าไม่ล่อ นี่ถ้าเดี่ยวไม่อยู่ ชั้นอาจจะต้องเสียนวล ที่อุตส่าห์รักษาไว้ให้มันแน่แท้เชียว ฮือๆๆ ชั้นจะไปฟ้องแม่ “ “ไปเลยอีอ้วน” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 14:31:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 “เชอะ คอยดูเถอะ เมื่อถึงวันที่หมิ่นเหม่ได้เป็นสาวรำวงเมื่อไหร่ พวกแก ทั้ง ไอ้เขียด และไอ้เดี่ยว จะต้องวิ่ง ตามมาซบอกชั้น และถึงวันนั้น แม้แต่หางตาและขาอ่อนชั้นพวกแกก็ไม่ได้แล  ชิ” ว่าแล้ว หมิ่นเหม่ ผู้งามประดุจผีเสื้อสมุทร ก็สะบัดค้อนขวับ “ว๊ายยย ช่วยด้วยยย” เสียงหมิ่นเหม่ร้องลั่น เพราะค้อนหนักไปหน่อย “ช่วย...ชะ..ช่วย ดึงคอกลับมาให้หน่อย” ไอ้เดี่ยว ตกใจ เห็นคอหมิ่นเหม่ เอียงไปข้างซ้ายมากไป จึงวิ่งมาช่วยบิดต่อ เสียงเอ็นคอดัง  แอดดดดด.... “ไอ้เดี๊ยววว ไอ้บ้า บิดไปอีกข้างสิ บิดแบบนี้มีหวังคอกูเป็นเกรียว” แอ๊ดดดดดดด!!!! ไอ้เดี่ยวช่วยบิดคอกลับมา ตามเดิม หมิ่นเหม่ หอบแฮ่กๆ เอามือลูบคอ อย่างตกอกตกใจ ก่อนจะ หันมามองหน้าไอ้บุญเขียด ชายหนุ่มที่มันแอบชอบอีกครั้ง แล้วก็ทำท่าจะสะบัดค้อนอีกทอด “อย่านะมรึง ค้อนคราวนี้ คอมรึงหมุนกลับไม่ได้ กูไม่ช่วยน๊า” ไอ้เดี่ยวบอก “ย่ะ  ชิ”  หมิ่นเหม่ ทำตาเหลือก ใส่ ก่อนจะ เดินกระฟัดกระเฟียดเดินออกไป  ไอ้บุญเขียดถอนหายใจเฮือกทันทีด้วยความโล่งอก “ อีนี่มันน่ากลัวกว่าผีกระสืออีกนะเนี่ย มาแต่ละที หลอนจนไปถึงพรุ่งบ่ายเลย” “ ช่างเถอะน่า มันชอบมรึงนี่ ปล่อยๆเถอะ” “มรึงก็เอากับมันซะสิ” “ หัวใจของเดี่ยวปฏิญาณอย่างหนักแน่นว่า ขอมอบให้แด่ ใบตองคนเดียว” “วิ๊ดวิ๊วววว รักจริงเลยนะมรึง” “แนนอนโว๊ย รักของไอ้เดี่ยวน่ะ แสนจะจริงจัง ดุจดังความภักดีของทัพพีคู่กับหม้อข้าว  รักยืนยาวดุจสายป่านกับจุฬาท่าผยอง  รักนี้ไม่มีสำรองดั่งรักน้องใบตองคนเดียว ชะเอิงเอย” “อ๊วกแตกอ๊วกแตนว่ะ ความรักอะไรของมรึงเลี่ยนจัง” “เอาไว้ให้มรึงมีความรักซะก่อนนะไอ้บุญเขียด แล้วมรึงจะเข้าใจคนมีความรักอย่างเดี่ยว นาดอน” “แต่ถ้าวันหนึ่ง ใบตอง เกิดเป็น แฮ๊ร์!!! “  ไอ้บุญเขียดทำเป็นแลบลิ้นปิ้นตาใส่ไอ้เดี่ยว    ไอ้เดี่ยว เอานิ่วจกตาไอ้เขียด แล้วก็ข่วนหน้ามันให้ซ๊าหนึ่งข่วน ฟวั่วบ!! “นี่แน่ มาทะลึ่งกวนตีน” “โอ๊ยยยย” “น้องใบต้องไม่มีทางจะได้รับมรกดทางกระสือ” “ถ้า ใบตองเป็นล่ะ” “กูต้องช่วยใบตองสิ  มรึงต้องหาทางช่วยกูด้วย  คืนนี้ เราต้อง คอยตรวจสอบให้ได้ว่า ผีกระสือน่ะมันเป็นใคร ใช่คนที่เราคิดมั้ย” “ไอ้เดี่ยว กูว่ารอพ่อมรึงกลับมาก่อนดีม๊า” ไอ้บุญเขียดเริ่มปอด “ไม่รอ  รอพ่อเดี๋ยวอะไรอาจจะสาย อีกอย่าง อีผีปอบบ้านนั้นมันยังเป็นสาวสวย พ่ออาจจะติดพัน กลับช้า กูรู้นิสัย หมอดิน นาดอน พ่อกูดี “ “แล้วมรึงจะทำไง” “คืนนี้...มรึงกับกู....จะทำการจับ...กระสือ!!!” “ ฮ๊า!ม่ายนะ อ้ายเดี๊ยววววววว!!!!!!!!?????”                         ................................................. แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 15:42:06 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 14:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 34 แสงตะวันลำแสงสุดท้ายเมื่อตอนเย็น  ลบหลับ หลบลี้ ริบหรี่เหลี่ยมเขาและดงไผ่บ้านข้างป่าช้าไปแล้ว บัดนี้ มีแต่ความมืดโปรยปรายปกคลุม  และ ความสงัดวังเวง หวิดหวิว คุกคามมาอีกในค่ำคืนแห่งความผวาในหมู่บ้านโนนนกกระทา และเสียงความเงียบ ที่สงัด ชวนขนหัวลุก  บรรยากาศทั่วไปของหมู่บ้านโนนนกกระทาจึงเต็มไปด้วย ความวังเวง ฟืนไฟ ไต้ ตะเกียง ก็ดับสนิทปิดแสง ไปตั้งแต่หัวค่ำ   ~~~~@@ ลมหนาวโกรก พลิ้วผ่านใบไม้ และ ลำไผ่กอหนาหลังหมู่บ้าน ยังช่วยกันประโคมดนตรีหลอน ให้จิตใจของชาวโนนนกกระทาผวาหนักขึ้นไปอีก ~~~ @@ “บะบูรรรรห์ บูรรรรรว์ว์ว์ ” เสียงหมาบ้าน อีแดง อีดำ อีด่าง  หลายตัว ช่วยสร้างสถานการณ์ อย่างกับมันถูกว่าจ้างของภูติผีให้เป็นฝ่ายซาวด์เอฟเฟคบรรเลง ชวนขนพองสยองลุกให้กับ หนุ่มน้อยสองคน ที่กำลังเดินตามกันมาติดๆ ผ่านคันนาเล็กๆ ที่ลัดเลาะ ไปตามริมท้องนา เพื่อจะไปตั้งหลักสะกดรอยกระสือ “อ๊าย ดะ เดี๊ยว  แน่ใจนะว่า มะ...มรึง  มีคา..ถะ ถากันผะ ผีได้”  ไอ้บุญเขียดเสียงสั่น เมื่อมองสิ่งแวดล้อมรอบตัวมันทำหน้า แหยๆ จะร้องไห้แต่ก็ยับยั้งเพราะ กลัวผีห่า พรายภูติจะได้ยิน “ก็เคยเรียนบ้าง แต่ก็จำได้ไม่หมด” ”อ้าว แล้วทำไมชวนกูมาวะ” “ อย่ากังวลเลยน่า ถึงกูจะประสบการณ์ปราบผีน้อยกว่าพ่อ แต่กูก็เก๋าเรื่องการวิ่งหนีผี” “ฮ่วยอ้ายเชรี่ยนี่ มรึงจะพูดแบบนี้ทำไมวะ” ”ก็ตอนที่พ่อพาไปจับผีกองกอยที่บ้านหอยจี่ เมื่อ2ปีก่อน กูนี่แหล่ะที่วิ่งตั้งแต่ป่าช้าไปถึงวัดด้วยระยะทางร้อยสี่สิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง คนอื่นยังวิ่งหัวโกร๋นอยู่เลย” “อ้ายบ้า ..แต่กูวิ่งไม่ออกนะมรึง กูเจอเมื่อไหร่ กูสลบทันที” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 14:47:27 ]

ความคิดเห็นที่ 35 “อย่ามาปอดแหกได้มั้ย อยู่กับใคร” ไอ้เดี่ยวพูด “เดี่ยว  นาดอน” ไอ้เขียดพูดเสียงสั่น “กูลูกใคร” “ เฒ่าดิน นาดอน หมอผีผู้ยิ่งใหญ่ของหมู่บ้าน” ไอ้เขียดพูดต่อ “แล้วไง” “มรึงเก่งกาจเกรียงไกรเหมือนพ่อ หมอผีผู้มีชื่อท่านนั้น” “เฮอะ กูนี่แหล่ะ ตัวปอดแหก ตัวเป้ง” “เอ๊า อ้ายเดี๊ยววว แล้วมรึงจะไม่พูดอะไรให้กูมั่นใจในตัวมรึงเลยเหรอวะ” “ปากกับใจกูตรงกัน อะไรที่กูพูดทั้งหมดเป็นความจริง กูไม่เคยหนีความจริง” “อ๊ายเชรี่ย แต่ครั้งนี้ มรึงโกหกสักนี๊ดดดด ก็ได้นะไอ้เพื่อนมหาจำเริญ โกหกเพื่อให้ กูได้มั่นใจว่า กูไม่ต้องหัวโกร๋น“ “ชะอ้ายนี่ ปอดแหกจริงๆ นี่ ไม่ต้องกลัวหรอก กูมีคาถาพื้นฐานไว้กันผี  ผีมันจะไม่มาให้เราเห็น” “ทำยังไงวะ” “ทำแบบนี้” ไอ้เดี่ยวพูดเสร็จก็ นิ้วมาบีบจมูก “ปิดจมูก ผีจะได้ไม่เจอตัวเรา มันจะมองไม่เห็นเรา” “เฮ้ย จริงเหรอ” “เออ” “คาถานี้เอามาจากไหน คาถาพ่อมรึงใช่มั้ย” ”เอามาจาก หนังผีจีน  ผีกัดอย่ากัดตอบ มันเอามือปิดจมูกนะ ผีแมร่งโง่มองไม่เห็นคนเลย” “อ๊ายยเดี๊ยวววว!!!” “เฮ้อรำคาญไอ้หอกนี่จริงๆ ไอ้เขียดอย่าซักมากได้มั้ย และก็เบาๆเสียงด้วย กูจะสังเกตการณ์” ไอ้เดี่ยวหันไปดุ ไอ้บุญเขียด  ที่ปอดแหกอยากหนัก มันเอามือจับชายเสื้อ ไอ้เดี่ยวไม่ปล่อย ตามมาแบบก้าวต่อก้าว  และ เมื่อสองหนุ่มหยุดคุยกัน เสียงที่น่ากลัวที่สุดในโลกก็มาแทน นั่นคือ เสียงเงียบ  ได้ยินเสียงหัวใจเต้นดังตึ๊กๆๆ ๆๆ ตลอดเท่านั้น จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 14:52:17 ]

ความคิดเห็นที่ 36 บ้านไม้เก่า ที่เห็นอยู่ไม่ไกลนั้น เป็นบ้านของยายทองแถม  ลมพัดแรงมากขึ้นในช่วงดึก ทำเอากิ่งพุดทราครูดไปกับสังกระสีบ้าน ดังครืดคราดๆ “เราต้องรออยู่ตรงนี้ คอยสังเกตการณ์ ถ้า ผีกระสือมีจริง เราจะเห็นดวงไฟสีเหลืองๆส้มๆ ออกมาจากบ้านหลังนี้” ไอ้เดี่ยวบอก และมันก็จ้องมองไปยังบ้านหลังนั้นนิ่งๆ  สายตามันเหมือนจะค่อยๆ ลอยเข้าไปใกล้บ้านมากขึ้นๆ เหมือนกับกล้องส่องทางไกล เฝ้าจดจ้องมองไป จับทุกๆอย่างที่คิดว่าจะหาความจริง แม้บรรยากาศรอบข้างจะน่าสะพรึง แต่ ไอ้เดี่ยวก็ยังคงเฝ้ารอคอยความจริงต่อไป ดึกสงัดขึ้นไปอีก  ลมหนาวพัดวี่ๆ หนาวสะบั้น ตัวสั่น ทั้งสั่นหนาวและสั่นกลัว ไม่นาน ภาพที่อยากเห็นก็ปรากฏขึ้น                       “อะ อ้ายยย เดี๊ยวว ดะ ดูนั่นน!!!” ไอ้บุญเขียดหน้าเหวอ มองไปที่ดวงไฟสีเขียวๆส้มๆ ลอยออกมาจากบ้านของยายทองแถมจริงๆ “เฮ้ย ลูกไฟ” “ช่าย ไฟนั่น มาจากหลังบ้าน” ”ไปไอ้เขียดตามไป” “เฮ้ยย จะบ้าเหรอ ตามไปทำไม  เจอแล้วก็กลับบ้านเถอะ กูว่ามันต้องใช่แล้ว” “ไปดูว่า มันจะไปหากินที่ไหน” “ไม่อาวววว” ”ไป” ไอ้บุญเขียดไม่ทันตัดสินใจอะไร ก็ถูกไอ้เดี่ยวกระชากตัว วิ่งตามดวงไฟไปทันที                  ........................................................... เสียงกิ่งพุดทรา ยังคงครูดไปกับสังกะสี จนทำให้ ใบตองรู้สึกตัว  ใบตองรู้สึกหนาวหนักขึ้น เพราะลมหนาวที่พัดลอดผนังบ้านที่เป็นรอยแตกๆ  ร่างเล็กหยิบผ้าห่มใยฝ้ายมาห่ม และขณะนั้น ก็ได้ยินเสียงหมาหอนดังขึ้น สาวน้อย ผวา รีบเอาผ้าห่มคลุมโปง ในขณะที่กลัวจับจิตก็ยังนึกถึงยาย ที่นอนอยู่ที่ห้องถัดไป  ใบตองกำลังจะลุกขึ้น แต่เหมือนมีเสียงกระซิบจากคำสั่งยายที่เตือนไว้ว่า “ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้น อย่าออกไปข้างนอกตอนกลางคืนเด็ดขาดนะใบตอง” เสียงกำชับของยายยังแว่วอยู่ในหู จนทำให้ใบตองลังเลที่จะออกไปหายาย “ยาย” ใบตองร้องเรียกเบาๆ  “ยาย  นอนหลับมั้ย" ไม่มีเสียงตอบกลับ “ยาย หนาวมั้ย คืนนี้อากาศหนาวมาก ลมก็พัดแรง ยายห่มผ้านะ” และ ยังไม่มีเสียงใดๆตอบมา ยิ่งทำให้ใบตองกังวลอย่างหนัก “ยาย  ยายเป็นอะไร ได้ยินใบตองพูดมั้ย” ใบตองเสียงดังขึ้น “ยายยย” ใบตองเริ่มเป็นห่วงยาย จึงตัดสินใจลุกขึ้นจะออกไปที่ห้องนอนของยาย แต่ขณะที่กำลังจะขยับตัวลุกขึ้นนั้น  กลับมีเสียงแหบพร่าดังเบาๆมาว่า “นอนเถอะใบตอง หนาวจัง ห่มผ้าด้วยนะ ยายไม่เป็นไร” “เฮ่อ ใบตองนึกว่ายายเป็นอะไร งั้นใบตองนอนแล้วนะ” ใบตองห่มผ้าคู้ตัวนอนต่อ  และไม่สงสัยว่า เสียงที่พูดมานั้น ทว่า มันไม่ใช่เสียงยายของหล่อน มันคือเจตภูมิที่หลอนล่อหลอกให้ใบตองได้ยิน เพื่อไม่ต้องสงสัย เพราะแท้จริง .....หากใบตองเดินออกไปดูที่ห้องยาย ก็จะพบเพียงร่างของยายแก่ทองแถม ที่ปราศจากศีรษะ มีแต่ตัวกับคอ นอนขดเหยียดยาว ตัวเกร็งเหมือนคนตายอยู่ข้างหน้าต่างเพียงเท่านั้น                                                           .......................................................                   โปรด ติด  ตาม  ตอน  ต่อ ไป  ครับ                    ...................................................... แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 15:50:20 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 15:20:48 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 15:13:36 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 15:02:03 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาแล้วครับบบ " น.ส   สวยลากไส้ กับ รักใสใสของนายเดี่ยว " รักของทั้งสองจะลงเอยยังไง เมื่อ พ่อพี่เป็นหมอผีส่วนน้องเป็น...กระสือ v v " มันเป็นเสมือนมรดกตกทอดที่เธอได้รับ แต่มรดกนั้น ไม่มีใครพึงปารถนา จะมีแต่ก็ความหวาดกลัว ขอเชิญพบกับ...." v v       ...........................................................................       น.ส สวยลากไส้ กับ รักใสใสของนายเดี่ยว ตอนที่3       ........................................................................... จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 15:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ดวงไฟผีห่า ลอยช้าๆ ผ่านไป กลางทุ่งนา  มันลอยต่ำๆสูงๆ วูบๆ และ วาบๆ เรืองแสง คล้ายแมงหิ่งห้อย แต่ดวงใหญ่กว่า มันลอยวูบ หลบไปยังหลังคันนาใหญ่คันหนึ่ง “นั่นไง มันลอยลงไปโน่นแล้ว” ไอ้เดี่ยวพูดเบาๆ กับไอ้เขียดที่กำลังตามดวงไฟผีไปติดๆ “ตามมันไปทำไม ถ้ามันรู้ตัวมันไม่มาเล่นงานเราเหรอ” “ไม่หรอก” “ไอ้เดี่ยว มรึงอย่าทิ้งกูน๊า” “เออน่า หมอบลง มันลอยขึ้นมาแล้วว” ดวงไฟนั้นลอยขึ้นมาอีกครั้ง  ไอ้เดี่ยวกับ ไอ้เขียด หมอบคลาน เลี้อยๆไปตามต้นข้าวที่ถูกเก็บเกี่ยวนั้น ตอซางสูงพอสมควรที่จะหมอบหลบร่างได้มิด  ไอ้เดี่ยว กับ ไอ้เขียด หมอบคลานไปช้าๆ  และ ดวงไฟนั้น ยังคงลอยช้าๆเช่นกัน โดยที่มันคงไม่รู้ว่า มีคนสะกดรอยตามมัน    เมื่อเข้าไปใกล้ดวงไฟนั้นมากขึ้น ไอ้เดี่ยวกับ ไอ้เขียดก็แทบช็อคเมื่อ ดวงไฟที่เห็นนั้น กลายเป็น ผีลากไส้ มีแต่หัว ส่วนช่วงคอนั้น มีตับไส้ ลากเลี้อยลงมา และแสงสว่างวูบวาบนั้นก็ยังวูบหดวูบหาย  อย่างน่าประหลาด   เลือดสดๆ ไหลย้อยตามมาจากลำไส้ และ เครื่องในเหล่านั้น กลิ่นคาวคลุ้งมาตามลม จนแทบจะอาเจียร  มันกำลังก้มหน้าดูด สิ่งโสมมที่อยู่กลางนา ลิ้นสากๆยาวๆ ตวัดแลบดึงร่างของงูเน่า และ คางคกเปื่อย เข้าปาก มันลอยไปดูด น้ำโคลนที่มีซากนกกระยางนอนตาย อย่างไม่กลัวเกรงเชื้อโรคร้าย  มันกระหายหิว จนแทบจะกินทุกอย่างที่อยู่ใกล้มัน    น่ากลัวและหวาดผวาอย่างหนัก เมื่อลมหนาวช่วงดึกที่รุนแรงนั้น พัดผมของผีลากไส้ เปิดให้เห็น หน้าตาของผีลากไส้ตนนี้อย่างชัดเจน “ยายยทองแถม!!” ไอ้เขียดอุทานเสียงดัง แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 16:50:44 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 16:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 39 “เฮ้ยเบาๆ” ไอ้เดี่ยว เอามืออุดปากไอ้เขียดไว้แล้วกดคอมันให้หมอบลงกับตอซางข้าว “อย่าเสียงดัง เดี๋ยวมันได้ยิน” ไอ้เดีย่วยังกดเสียงต่ำแทบจะกลายเป็นเสียงกระสิบ ต่อว่าไอ้เขียด  ที่หมอบอยู่ในตอซาง และจังหวะทีไอ้เดี่ยวเงยหน้าขึ้นไปเพื่อจะมองผีลากไส้อีกนั้น  มันกลับไม่พบอะไร   “เห็นมั้ย มันหายไปแล้ว” ไอ้เดี่ยวดุได้เขียด “ดีๆ หายไป ก็ดี เราจะได้กลับบ้าน” “นี่แน่ กลับทำไมตอนนี้ กำลังเจอของดี” ไอ้เดี่ยวเอามือตบหัวไอ้เขียดป๊าบหนึ่ง “โอ๊ย” ไอ้เขียดเอามือมาลูบที่หัว ขณะนั้นมันก็รุ้สึกอะไรเปียกๆ  เหนียวๆ มันเอามือนั่นมาดู ก็พบว่ามีเลือดไหล “ไอ้เดี่ยวมรรึงตบหัวกู จนเลือดโชกเลย มรึงทำแรงไปหรือเปล่าวะ” “ กูตบด้วยมือนะไม่ใช้ด้วยไม้หน้าสาม” “แล้วทำไมมันมีเลือด” ไอ้เขียดเอามือลูบหัวอีก คราวนี้มีเลือดไหลออกมาเต็มฝามือ แต่ทำไมมันยักไม่รู้สึกเจ็บ ขณะนั้นเอง กลิ่นคราวเลือดเริ่มรุนแรง  มันแหงนหน้าขึ้นไปมองข้างบนหัว ให้ตายเถอะ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด “อ๊ายยย ดะ  ดะ  เดี๊ยววววว!!!!?” “อะไรวะ” “นะ นะ โน๊นนนน” ไอ้เขียดชี้ให้เดี่ยวดูเหนือขึ้นไปบนหัวนิดหน่อย   เมื่ออ้ายเดี่ยวเงยหน้าไปมอง มันก็แทบหัวใจวายตายเมื่อ มันพบว่า ร่างหลอนหัวผีลากไส้ พร้อมกับ เครื่องในเรืองแสงนั้น  ลอยจ้อมมันอยู่ข้างบน เลือดคล้ำๆสดๆ ไหลหยดลงมาที่ตัวของ หนุ่มน้อยทั้งสองอย่างช้าๆ    ผีลากไส้ แสยะยิ้ม แยกเขี้ยว ออกมา พร้อมกับ กรีดร้องลั่นอย่างสยอง ขนผิว ขนหัวลุกซู่  ยิ่งลมหนาวช่วงดึกหอบหาบพัดวาบวูบ เข้ามาประทะในช่วงนี้ ยิ่งทำเอาขวัญของหนุ่มน้อย อย่างไอ้เดี่ยว กับไอ้เขียดกระเจิงไปไหนต่อไป “อ๊ายยย เดี๊ยวววว!!!” “ผะ....ผี....ลาก..ไส้” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 16:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 40 “อะ  เออ  ละ แล้วว จะทำ ยังไง” “กู ไม่ รู้” “ท่องคาถา  เอา ข้าวสารเสก ซัดมั๊นเล๊ยยย!!!!”  ไอ้เขียดพูดผิดพุดถูก แต่ไอ้เดี่ยวไม่ทำตาม มันกระโดดโหยง วิ่งหน้าตั้ง ฝ่าดงซางข้าวกลางนาล้มลุกคลุกคลาน  ผีลากไส้ ยังคงจ้องมองไอ้เขียดอย่างอาฆาต “อย่า นะ กูไม่ได้อยากจะมาดูมรึงเลยจริงจริ๊งให้ตาย เถอะ น๊าน ไอ้คนที่มันอยากเจอ มันวิ่งไปแล้ว อย่าทำกูเลย” ไอ้เขียดยังผวา  ช็อค วิ่งไปไหนไม่ออก ขาแข็ง ตายังจ้องมองผีชั่ว ที่จ้องตาเขม็งมายังไอ้เขียด มัน ทำปากขยุบขยิบ เหมือนจะพุ่นอะไรออกมาจากปาก และแล้วมันก้ขย้อนเอาซากสิ่งโสมนที่มันกลืนกินเข้าไป ถ่มเข้าไปที่หน้าของไอ้เขียด” “อ๊ายยยย อีผีสกปรก มรึงถ่มเชรี่ยอะไรม๊า ฮือๆๆ อีซกมก กูสกปรกแต่กุก็ไม่ซกมก ถ่มเชรี่ยอะไรใส่คนอื่น อีผีไร้มารยาท ฮือๆๆ อ๊ายเดี๊ยว กลับมาก่อนน มาช่วยกู ฮืออๆๆๆ” ไอ้เขียด ร้องไห้ลั่นทุ่ง ไอ้เดี่ยวที่วิ่งตีลังกาตกคันนา สามสี่ตลบ หันกลับไปมองไอ้เขียดที่ยังอยู่ในอันตราย แล้วหันกลับไปมองไอ้เขียดอีกครั้ง มันรวบรวมสติ ก่อนจะตะโกนลั่นทุ่งท้าทาย ผีลากไส้ “อีผีหน้าเกลียด มรึงมานี่ มาสู้กับกู” ผีกระสือน่ากลัว หันขวับไปยังไอ้เดี่ยว  ก่อนจะ กรีดร้องลั่น พองแสงสีแดงสุก ก่อนจะพุ่งตรงเข้ามาหาไอ้เดี่ยว “ไอ้เดี่ยวระวัง มันจะพุ่งไปกินไส้มรึงแล้ว ระว๊างงงง!!!” ไอ้เขียดร้องเตือน ผีกระสือลอยลากไส้พุ่งเข้าใส่ไอ้เดี่ยวอย่างเร็ว ไอ้เดี่ยวตั้งสติได้  กระโดดตีลังกาเตะสวนไปที่หัวของมันเหมือนกับฟันตะกร้อ  ผีลากไส้ยายทองแถมเสียการทรงตัวหมุนติ้วด้วยแรงสันแข้งของไอ้เดี่ยวล่องล่องเปลี่ยนทิศ ก่อนจะตกฟุบไปที่กลางท้องนา กลิ้งขลุกๆๆๆไป ที่ไอ้เขียด “แว๊กกกก ไอ้เดี๊ยววว!!!!,มรึงเตะมันมาหากูทำไม “ ผีลากไส้ กลิ้งหัวไปมองหน้าไปเขียด ด้วยสายตาที่ดุมาก แววตามันถลนเหลือก เส้นเลือดในตาปูดแดงจนแทบจะถลนออกมาอย่างน่าสนยอง “ช่วยด้วย มันจะกินกูแล้ว” จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 16:06:36 ]

ความคิดเห็นที่ 41 กระสือร้าย พุ่งเข้าใส่ไอ้เขียดอย่างเร็ว ไอ้หนุ่มจอมปอดแหก เอามือจับหัวมันไว้ได้ แต่แม้ไม่มีตัว เหมือนมันมีพลัง ผลักหัวเข้ามา งั่บ  งั่บ   จะกัดที่ซอกคอของไอ้เขียด ไอ้เขียดร้องลั่น พยายามจะผลักตัวหายนะภูติร้ายนี้ออกไปจากตัวให้ไกล  มันเอาเท้า ยันหน้าอีผีลากไส้ ไว้  ก่อนที่หัวนั้นจะหล่นตรงเป้ามัน “ว๊ายยย อย่านะ อย่ากัดตรงนั้นนะ” ผีลากไส้ อ้าปากกว้างมีเขี้ยว งอกมา กำลังจะงับเข้าที่เป้า ไอ้เขียดพยายามกระดึ๊บๆ หนี  มันร้องลั่นทุ่ง ไอ้เดี่ยววิ่งเข้ามา ก่อนจะซัลโวเตะเสยหัวปีศาจนรกนั่นลอยเคว้ง ขวั่บๆๆๆๆไปตกหลังคันนาไกล   “เป็นไงบ้างวะ” ไอ้เดี่ยวรีบฉุดมือไอ้เขียดให้ลุกขึ้น “อีเชรี่ยนั่นจะงับฐานปฏิบัติการรบนิวเคลียร์ของกู อีห่า อีผี จัน-ลั๊ย “ ไอ้เขียดโมโหมากตะโกนร้องลั่นด่าไป “มรึงไปด่ามันทำไม ไปเถอะวิ่ง” ทั้งสองหันหลังกลับเตรียมจะวิ่งก็ต้องถอยกรู เมื่อ ศีรษะมารอันน่าสะพรึงนั้น ลอยมาขวางดักหน้า “มันไม่ยอมปล่อยเราแน่ ทำยังไง” “มันมาข้างหน้า  เราก็หนีไปข้างหลัง” ทั้งสอง กลับหลังหันโดยพร้อมเพียง และกำลังจะวิ่ง ก็วิ่งไม่ออกเพราะ อีผีร้าย ลอยมาดักไว้ พร้อมกับ ขู่ด้วยเสียงอันน่ากลัว  แล้วกำลังจะพุ่งเข้ามาหา “มันไม่ยอมให้เราไป ทำไงวะเดี่ยว” “อีผีนรก มรึงจะเอายังไงกับกู” “กูจะฆ่าพวกมรึง ไอ้เด็กเหลือขอ” “มันพูดได้ด้วยว่ะ” ไอ้เขียดทั้งตกใจและก็งง “ไม่ใช่แค่พูดได้อย่างเดียว กูด่าแม่มรึงยังได้ ไอ้ลูกหมา” “แว๊กกก อีผีนี่นอกจากมารยาททรามแล้วยัง ขึ้นถึงพ่อแม่อีก สารเลวชาติชั่ว” “มรึงน่ะสิ สารเลวชั่วชาติไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม จะมาลอวงดีกับกูรึ เหอเหอ” “โห มันร้ายมาก ไอ้เดี่ยวเราไม่รอแน่” ”รอดสิ เราต้องรอด พ่อกูเคยสอนวิชาหนีผีคับขันไว้ให้คาถาหนึ่ง ผีห่าซาตานที่ไหนได้เห็นก็ต้องเผ่น” “คาถาเชรี่ยอะไรวะ รีบเอามาใช้เร็วๆสิก้อนที่มรึงจะถูกมันลากไส้มากิน เร๊ววว” ไอ้เดี่ยวหันไปกระซิบกระซาบอะไรไอ้เขียดไม่รู้ เหมือนจะบอกคาถา ไอ้เขียดพยักหน้า เข้าใจ และจังหวะนั้นเอง ผีกระสือลากไส้ตัวร้าย ไม่รีรอมันพุ่งตรงเข้ามา จะงาบคอไอ้หนุ่มสองคนอย่างกะจะเอาให้สิ้นชีวาวาต “อีผีร้าย  มรึงต๊ายยยยย”  ไอ้เดี่ยวกับอัเขียด เปล่งเสียงตวาดลั่นพร้อมกัน  ก่อนที่มัน จะ หันหลังกลับ แล้วถลกกางเกงออก กระดกก้นใส่หน้าผีกระสือร้าย ที่พุ่งตรงเข้ามา มันแทบจะเบรคไม่ทัน มันเห็นตูดดำๆด่างๆของไอ้เดี่ยวกับไอ้เขียด ผีกระสือร้ายติดดิสเบรกอย่างเร็วรวด เบรคเอี๊ยดๆๆๆๆๆ  ก่อนจะที่หน้ามันจะประทะก้นอุบาทว์ของสองหนุ่ม   “ปู๊ดดดดดดด” พลังลมปราณหักหาญศึก พิลึกพิลั่น สั่นประสาท พุ่งออกจากสถานที่อันมิควรจะเตะต้อง ลมร้ายกระหายห่า พุ่งตรงเข้าใส่หน้าอีผีกระสือร้ายดั่งนากีสถล่มกรุงย่างกุ้ง “กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ” เสียงกรีดร้องลั่น ของผีร้าย ก่อนที่มันจะ ลอยลิ่วดิ่งสปีทไวไปอย่างรวดเร็วเห็นแต่ ไฟจากไส้มันกระพริบๆๆ ลอยหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว ไอ้เดี่ยวกับไอ้เขียด หอบแฮ่กๆ ก่อนจะ ตั้งสติได้แล้วรีบโกยเกียร์หมาวิ่งหนีออกไปจากทุ่งหลอนสั่นประสาทนั่นอย่างว่องไวเช่นกัน                  .......................................................                      โปรด ติด  ตาม  ตอน  ต่อ ไป  ครับ                   ......................................................                    โพส ตอนที่ 4  วันจันทน์นี้ประมาณ สองทุ่มครับบบ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 51 16:13:00 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 21 มิ.ย. 51 16:09:33 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เย้ๆๆมาลงตอนต่อไปแล้ว รอบนี้ลงซะยาวหนำใจเลย มาลงชื่อไว้ก่อนนะครับ เดี๋ยวกลับไปอ่านต่อก่อน จากคุณ : Nineth - [ 21 มิ.ย. 51 16:18:45 A:66.176.67.53 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 สมแก่การรอคอยจริงจริ๊ง ทั้งน่ากลัว ทั้งฮาได้ใจ แม๊..ครบทุกรสชาติ..คริๆๆ รีบมาต่ออีกนะคะคุณพระนาย กำลังสนุกเลย จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 21 มิ.ย. 51 16:44:28 ]

ความคิดเห็นที่ 44 อ้าววันนี้คุณ เติมกระทู้ กำลังอ่านที่# 31 อยู่ เลยมาบอกให้ทราบค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 21 มิ.ย. 51 20:55:51 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อ่านแล้วนึกมะเดี่ยวศรีหลานยายปริก ในขายหัวเราะ แฮะๆๆ จากคุณ : sugarhut - [ 22 มิ.ย. 51 20:22:05 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณในความเอ็นดูครับบ มีอะไรติดฃมได้นะครับ ........................................................................... อ่านแล้วนึกมะเดี่ยวศรีหลานยายปริก ในขายหัวเราะ แฮะๆๆ จากคุณ : sugarhut   ตอบ...แอบเคือง  ที่อ่านแล้วนึกถึงมะเดี่ยวศณี หลานยายปริก  แทนที่จะนึถึงคนเขียน เฮ้อ ไม่เร้าจัยจริงๆ อิอิ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 23 มิ.ย. 51 09:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ไหนล่ะคะคุณพระนาย บอกว่าวันนี้จะโพสต์ประมาณ 2 ทุ่ม เด็กแนวฯ ก็กะว่าจะมาอ่านรอบดึกให้กลอนให้ฮากันสุดฤทธิ์ ตอนดึกเลยนะเนี่ย...อดเลย กลับไปนอนรอกับเจ้แดงปวดตับดีกว่า ไม่กล้ารอห้องนี้อ่ะค่ะ มันวังเวงวิเวกวิโหวงเหวง...บรึ๋ยย...ไปแระ...ฟริ้ววววว จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 23 มิ.ย. 51 23:29:46 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณพระนาย เผลอหลับไปมั๊งครับ เดี๋ยวก็คงมาอะครับ จากคุณ : Nineth - [ 24 มิ.ย. 51 10:10:09 A:66.176.67.53 X: ]

ความคิดเห็นที่ 49 โอ้ๆๆ  ขอโทษผู้มีอุปการะคุณทุกท่านครับ  จะพยายามปั่นต้นฉบับ มาโพสให้ทัน แบบว่า งานหลวงงานราษฎร์ยุ่งไปหมดอิอิ ขอโทษด้วยนะครับ คุณเด็กแนวแถวชายแดน และ คุณNineth ไว้จะโพสต่อแล้วจะขึ้นหัวใหม่แตกกระทู้เลยครับ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 24 มิ.ย. 51 10:27:09 ]

ความคิดเห็นที่ 50 รับทราบกั๊บ...เอ่อ..แต่ว่าภาพนี้ดูแล้วมึนอ่ะค่ะ..แหะๆๆ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 24 มิ.ย. 51 12:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 51 มาอ่านด้วยคน สนุกมากๆ ครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 25 มิ.ย. 51 18:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 52 หายไปหลายวันแวะกลับมาดู ก็ยังไม่มีให้อ่านต่อ เมื่อไหร่คุณพระนาย จะมาต่อ ตอนต่อไปละนี่ ยังรออ่านอยู่เน่อ จากคุณ : เด็กแนวแถวชายแดน - [ 1 ก.ค. 51 10:34:27 ]