มืดครึ้ม
ฟ้าสาง
เราสอง
ผู้คนมากมาย
ฉัน ยินเสียงเพลง
แต่ยังคงเหงา
สายลมพัดผ่าน
ใบไม้ปลิวไหว
เสียงนั้นบริสุทธิ์
พรุ่งนี้
หรือ เมื่อวาน
ก็ฉันคนเดิม
ฉันพูด
คุณได้ยิน
แต่ไม่รับรู้
มือน้อยอุ่นๆ
สัมผัสใบหน้า
ด้วยไอแห่งรัก
ความเลวร้าย
ความงดงาม
มันสมบูรณ์แบบ
ผมคุณ
ฉันเธอ
ร่วมสุขทุกข์
เหมือนกัน
ใช่ว่า
จะทั้งหมด
เมื่อครั้งก่อน
ที่พบคุณ
ต่างยิ้มให้กัน
ถ้าฉันปฏิเสธความงดงาม
นั่นเท่ากับ
ฉันกำลังสร้างสิ่งเลวร้าย
ฉันนั่งอยู่
คุณนั่งอยู่
อย่างไร้วิญญาณ
กระจกสวยบานหนึ่ง
สะท้อนเพียงภายนอก
แต่ไม่ลึกซึ้งถึงภายใน
จากคุณ :
อู๊ด
- [
21 มิ.ย. 51 02:01:27
A:58.9.187.10 X: TicketID:179278
]
เราสอง
