Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    เบื้องหลังเข็มฉีดยา ตอน นอกเหนือจรรยาบรรณ

    เรื่องที่จะเอามาเล่าสู่กันฟังในวันนี้..บางท่านอ่านแล้วอาจจะรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนักโดยเฉพาะคนที่มีอาชีพเป็นพยาบาล  แต่ดิฉันก็อยากให้คิดเสียว่า เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเพียงตัวอย่างที่ใช้ในการเตือนสติ
    พยาบาลบางคน (ขอย้ำว่า..แค่บางคนเท่านั้น) ที่บางครั้ง อาจจะทำอะไรลงไปโดยไม่นึกถึงผลเสียที่จะตามมาในภายภาคหน้า

    ดิฉันเป็นพยาบาลประจำที่โรงพยาบาล NHS ประจำเขต มีบางครั้งที่รับทำ Part time ตามคลีนิคต่างๆ , โรงพยาบาลเอกชน  รวมทั้งหน่วยพยาบาลของเรือนจำ

    จะว่าไปแล้ว รับงานที่เรือนจำน้อยครั้งมาก หลังจากที่มีกรณีนักโทษรายหนึ่งจับพยาบาลเป็นตัวประกันในการหลบหนี  ดังที่เคยเล่าให้ฟังไปแล้ว ในเรื่องความโชคดีที่ควรจดจำ  
    ดิฉันเองก็รู้ดีว่า ตัวเองไม่ค่อยจะเหมาะกับงานที่นั่นสักเท่าไหร่นัก  เวลาเห็นนักโทษทีไรพาลอยากจะกลับบ้านทุกที (ไม่ใช่กลัวหรอกนะคะ  แต่ไม่ค่อยจะกล้าสักเท่าไหร่ )

    แต่เนื่องจากว่า เมื่อมีประสบการณ์จากการไปทำงานมาแล้ว ทำให้บางครั้งมี
    ความจำเป็นต้องกลับไปทำอีก หากถูกขอร้อง อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้จากหัวหน้าพยาบาล ที่รู้จักสนิทสนมกันดี
    เพราะอัตรากำลังของ  prison nurses ยังไม่เพียงพอทั้งประเทศ  เมื่อเทียบกับการบริการที่ต้องให้ แก่นักโทษในแต่ละวัน  เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น หลังจากที่ดิฉัน
    ไปอยู่เวรที่นั่นได้ประมาณ 5-6 ครั้ง

    วันที่เกิดเหตุ ดิฉันอยู่เวรกับ  Angila ซึ่งเป็นพยาบาล  Prison Nurse ถูกฝึกฝนมาให้ทำงานกับนักโทษโดยเฉพาะ ส่วนดิฉันเป็น General Nurse เหมาะสมที่จะทำงานกับผู้ป่วยทั่วๆในโรงพยาบาลมากกว่า
    แม้ว่าเราจะใช้หลักการพยาบาล บนพื้นฐานเดียวกันกับผู้ป่วย Angila  จึงรับหน้าที่เป็นหัวหน้าเวรไปโดยปริยายด้วยเหตุผลดังกล่าวข้างต้น

    Angila (นามสมมุติ) เป็นพยาบาลสาว วัยประมาณ 34 ปี  บุคลิคดี หากแต่พูดคุยกับดิฉันน้อยมาก ซึ่งอาจจะเป็นเพราะเธอ ไม่เคยร่วมงานกับดิฉันมาก่อนก็ได้ Angila จะใช้เวลาส่วนใหญ่ของการอยู่เวร
    ในการทำหัตถการต่างๆ เช่น ทำแผล เย็บแผล  เจาะเลือด ใน Treatment Room และมอบหมายให้ดิฉัน ทำหน้าที่ตรวจรักษา สกรีนอาการทั่วๆไปด้านนอก

    ช่วงต้นๆเวรบ่าย มีนักโทษมารับบริการค่อนข้างมาก  นักโทษบางคนดิฉันก็ส่งไปให้เธอตามความเหมาะสม ของการพยาบาล  หลังจากผ่านการสกรีนจากด้านหน้าแล้ว

    จำได้ว่า..เวลาประมาณ 20.00 น. นักโทษชาย วัย 30 ปี คนหนึ่ง ซึ่งดิฉันไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน  เข้ามารับบริการ

    " I just need the stiches to be taken off " นักโทษ Francis (นามสมมุติ) บอกดิฉัน

    "  when did you have it done"

    ฉันถามเพราะไม่มีเวลาเปิดหาประวัติการเจ็บป่วยของเขา เนื่องจากมีนักโทษรายอื่นๆรออยู่อีกหลายคน

    " 6 days ago " เขาตอบ

    "Sure, just knock on the door and go into the room  ,the nurse is there "

    ดิฉันบอกนักโทษ Francis ให้เคาะประตูเข้าไปในห้องทำหัตถการ ซึ่ง Angila ทำงานอยู่

    หลังจากนั้นดิฉันก็มีนักโทษ เข้ามารับบริการตลอด จนเวลาผ่านเลยไป ร่วมๆ
    40 นาที ดิฉันก็ไม่ได้เอะใจ ที่นักโทษ Francis ยังไม่ได้กลับออกมาจาก ห้อง Treatment  room

    นักโทษคนหนึ่งเข้ามาบอกดิฉันว่า เขามีอาการเจ็บหน้าอกในบางครั้ง และมีอาการดังกล่าวมาหลายวันแล้ว เมื่อดิฉันซักประวัติ อย่างละเอียด ก็เห็นสมควรว่าจะต้องส่งต่อนักโทษรายนี้ไปพบแพทย์
    เพื่อการวินิจฉัยที่ถูกต้องต่อไป

    ดิฉันบอกให้นักโทษรายนั้นนั่งรออยู่ด้านหน้าของเคาท์เตอร์พยาบาล ส่วนดิฉันขอตัวไปปรึกษากับ Angila ในฐานะที่เธอ เป็นหัวหน้าเวร  ดิฉันเคาะประตูพร้อมทั้งผลักเข้าไปโดยไม่ได้รอคำอนุญาต
    เนื่องจากเร่งรีบเพราะยังมีนักโทษ นั่งรอทำการตรวจอีกหลายคน  

    หากแต่ภาพที่ พยาบาล Angila กำลังทำ ออรัล เซ็กส์ ให้กับนักโทษ Francis ทำให้ดิฉันช็อคอย่างที่สุด...ดิฉันยืนตัวแข็งทื่อ พูดไม่ออก  บอกไม่ถูก อยู่นานก่อนที่จะเรียกชื่อเธอออกไป
    เพื่อเตือนสติให้เธอรู้ว่า หัตถการที่เธอกำลังทำอยู่นั้น มันนอกเหนือจรรยาบรรณพยาบาล

    " Angila...????"

    คนทั้งสองดูเหมือนจะตกใจมากเมื่อรู้ว่า มีบุคคลที่สามอย่างดิฉันเข้ามาในห้องโดยไม่ได้รับการเชื้อเชิญ นักโทษ Francis รีบดึงกางเกงขึ้นมาใส่ จ้องหน้าดิฉัน พร้อมทั้งพูดว่า

    " Shut your...  mouth up if you dont want to be in trouble "

    ดิฉันมองตามหลังนักโทษคนนี้เดินออกไปด้วยความโกรธ ที่พูดจาไม่สุภาพกับดิฉัน พร้อมกับหันไปพูดกับ Angila ว่า

    "I can't believe that you  made a fool  of yourself like this"

    "It is none of your business..just go back to do your job!!! "

    เธอบอกดิฉันพร้อมกับกลับไปทำงานต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

    ดิฉันอึดอัดใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก จึงตัดสินใจรายงานหัวหน้าพยาบาลในวันถัดมา แต่สิ่งที่หัวหน้าบอกกับ ดิฉัน ทำให้ดิฉันต้องตกใจมากไปกว่าเดิมหลายเท่านัก

    "You are not the only person who reported this incident,she got caught so many times and the NMC (Nursing and
    Midwifery Council) is going to investigate her  very soon...  and there are many not only her..."

    เป็นไปได้อย่างไร ที่เธอทำเรื่องน่ารังเกียจและเสื่อมเสียชื่อเสียงของพยาบาล ซ้ำแล้ว ซ้ำอีก.....และยังมีรายอื่นๆอีกอย่างนั้นหรือ???

    หลังจากนั้น 2 เดือน ดิฉันทราบข่าวจากเพื่อนร่วมงานที่นั่นว่า Angila ถูกเพิกถอนใบประกอบวิชาชีพไปเรียบร้อยแล้ว  และเป็นข่าวครึกโครมบนหน้าหนังสือพิมพ์ที่สร้างความเสียหายให้กับเธอ
    และเรือนจำแห่งนั้น อยู่นานหลายเดือน....

    แต่เท่าที่รู้....Angila ก็ไม่ใช่พยาบาลคนแรกที่ถูกยึดใบประกอบวิชาชีพเนื่องจากความผิดทำนองเดียวกันนี้ ยังมีทั้งพยาบาลผู้ชาย และผู้หญิงอีกหลายราย..ที่สร้างวีรกรรมอันน่ารังเกียจ น่าขยะแขยง
    ให้กับวงการพยาบาลของประเทศอังกฤษอยู่เนืองๆ

    ดิฉันพยายามที่จะทำความเข้าใจกับเหตุการณ์เหล่านี้ว่า พวกเขาเหล่านั้น ก็เป็นเพียงแค่ปุถุชนคนธรรมดา ที่มีทั้ง รัก โลภ โกรธ หลง   และหากว่า กรณีของแองจิล่า เป็นเรื่องของความรักไร้พรหมแดน
    ที่ทำให้ต้องปกปิด จนทำให้เกิดพฤติกรรมที่นำมาซึ่งความเสื่อมเสีย ก็น่าเห็นใจอยู่บ้าง  แต่ถ้าหากเป็นเพียงแค่เรื่องของอารมณ์ดิบเท่านั้น ก็สมควรที่จะต้องรับโทษตามความเหมาะสม

    อันที่จริงแล้ว..การทำงานกับนักโทษ  หรือคนไข้ที่มีปัญหาทางด้านจิตใจ เป็นเรื่องที่เจ้าหน้าที่พยาบาล ต้องคงไว้ซึ่ง สภาพจิตใจ ที่เข้มแข็ง  อย่าปล่อยให้มีอารมณ์ร่วมไปกับความเจ็บป่วย
    ของคนเหล่านั้นมากเกินไป เพราะนั่นเป็นสาเหตุหลักที่จะนำมา ซึ่งความผิดพลาดในกรณีอย่างนี้ได้

    นักโทษเหล่านี้รู้จุดอ่อนตรงนี้ของพยาบาลหรือนักจิตวิทยาดี และพยายามใช้จิตวิทยาซ้อนจิตวิทยา เพื่อสร้างสถานการณ์ต่างๆ มีตัวอย่าง ของเจ้าหน้าที่หลายคนนัก
    ที่เอาตัวเองเข้าไปพัวพันกับเรื่องพวกนี้โดยไม่รู้ตัว แต่ผลสุดท้ายแล้ว คนที่ถูกสังคมลงโทษมากที่สุด ไม่ใช่กลุ่มนักโทษเหล่านั้น แต่เป็นพวกเรา เหล่าพยาบาล..
    ผู้ที่พยายามช่วยเหลือคนที่เจ็บป่วย ให้พ้นทุกข์ ...แต่เรากลับมารับทุกข์เสียเอง  เพราะบางครั้ง..การพยาบาลที่มากเกินขอบเขต..นอกเหนือจรรยาบรรณ...ก็ทำให้สูญเสียอนาคตได้

    *หมายเหตุ...เรื่องนี้ Base on true Story *
    ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ...และขอโทษนะคะที่เผลอไปวางในกระทู้นอกเรื่องค่ะ..ใครแวะผ่านไปช่วยกดลบด้วยนะคะ

    จากคุณ : teansri - [ 22 มิ.ย. 51 19:53:57 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom