๑๘
๐ มี..ไพรวัน ฝันไว้............ดังคิด
แต่..พี่ ตีแผล พิษ..............ปวดร้าว
เรา..หนัก รักเนา นิด...........เรียมนั่น
เหงา..ยาม คน งามเย้า........อยู่ห้องเรือนไหน
๑๙
๐ ใจ..หม่น จนใหม่ แจ้ง.......วันคืน
ดัง..อยู่ ดูหยั่ง ยืน...............อกกลั้น
ว่า..ผก วกพา ฝืน................ใจผ่อน
ชวน..นัก ชักนวล นั้น............หนึ่งด้วยใจฝัน
๒๐
๐ ฉัน..หมอง สองหมั่น เชื้อ....เพลิงสุม
น่า..รัก นักล่า รุม.................จิตแล้ว
อนาถ,..อาจนะ จุม-..............พิตต่าง
ใจ..เหม่อ เจอใหม่ แพร้ว.......ผ่องเพ้อควงแขน
๒๑
๐ แสน..รัก ชักแล่น ช้า.........เราชม
ทวี..ที่ว่า ถม.......................หว่านทั้ง
ยัง..เวียน เยียนหวัง ลม.........วอนอยู่
ขาด..ผึง ขึงพลาด ครั้ง..........ผ่านคล้องเพียงขวัญ
๒๒
๐ นาง..ไพร ไหนพร่าง พริ้ม....แพรวหวาน
เป็น..รัก ปักเล่น นาน.............แนบข้าง
ราชินี..เคียง คู่กาล................ขานกู่
ถ้า..เปรียบ เทียบป่า ร้าง........ใหม่ฟื้นคืนหวน ๚
๒๓
๐ หาก..จวน หวนจาก ห้อง......หับหอ
แม้น..ดั่ง มั่งแดน พอ.............สุขพร้อม
มี..นวล ม่วนนี้ นอ.................ใดเปรียบ
กระ ท่อม..รัก ถักล้อม...........หว่านลิ้มรสไหว
๒๔
๐ ไพร..รก ผกไร่ ฟื้น............ความหลัง
นี้..เปลี่ยน เนียน,ปี หวัง.........กลับได้
สุข..นัก ชักหนุก ยัง..............เยือนป่า
สม..รัก ชักลม ไล้................หล่อเลี้ยงเราสอง
๒๕
๐ ปอง..ถัก ปักถ่อง ถ้อย.......เรียงทำ
ทิว..ผ่าน ธารผิว พรำ............ฝั่งนั้น
เขา..ทบ ครบเถาว์ นำ...........แนวถิ่น
ปาน..เทียบ เปรียบธาร ปั้น....ส่งซ้องมนต์ขลัง
๒๖
๐ ดัง..ฝน ดลฝั่ง เพี้ยง.........พาฝัน
ม่าน..เสก เมฆสาน วัน........พี่เคล้า
บัง..วน บ่นหวัง ปัน.............เปรมจิต
หริ่ง..ผ่าน ลานผิง เฝ้า.........โอบหุ้มเอวไผ
๒๗
๐ ต่าง..ใจรัก จักไร้............ลืมเยือน
แตร,..เพื่อนรัก พักเรือน......ผ่าวร้อง
สังข์..ปี่ สีปลั่ง เตือน...........ตามแผ่ว
ดัง..ผ่องป่า พาป้อง............ปกคุ้มแนวเสียง ๚
01.29...26/06/51
๒๘
๐ เวียง..คน วนเคียง ข้าง....แลใส
วัง..ผ่าน วานฝัง ใจ............อยู่สร้าง
สวรรค์..สรรว่า ใด.............ปานเปรียบ
หอ..รัก หากรอ ร้าง...........ห่างแล้วใจหมอง
๒๙
๐ ห้อง..รัก หากรอง ร้อย....ใจนาง
วังเวง..หลบ ให้วาง............ห่างไว้
พา..เรา เฝ้าลา กลาง.........พงป่า
ปักษา..ป่าชัก ให้..............ต่างเร้นเรียงแถว
๓๐
๐ แว่ว..ผ่าน หวานแผ่ว เพี้ยง..ยามชม
ร้อง..บ่มขาน บานขรม..........ข่มบ้าน
ชะนี..ซิน่า กลม-.................กลืนถิ่น
กู่..รัก กักรู้ กร้าน................เกริ่นร้องพองเสียง
๓๑
๐ เรียก..เพียง เรียงเพรียก โพ้น..ทิวฝัน
หา..เพื่อน เฮือนพา, หัน...........ห่มเฝ้า
คู่..จิต คิดจู่ จำ-.....................นรรจ์จาก
ครอง..สู่ คู่ส่อง เย้า................อยู่ห้วงแห่งไหน
๓๒
๐ ชวนให้..ใช่หวน ซึ้ง.............เลือนหาย
ฉันปอง..ส่องปั้น หมาย...........ต่อได้
กระท่อม..กล่อมทา ทาย.........ทิวถิ่น
ไพรวัน..ที่ ฝันไว้...................ผ่องเวิ้งเวียนเห็น ๚ะ๛
20.34
28/06/51
แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 51 00:16:48
๐ กระท่อมไพรวัน ๐ ( ๒ )
