ในหมู่บ้านที่เราอยู่ตอนสมัยเด็ก ตรงปากซอยจะมีร้านค้ามากมาย หนึ่งในร้านค้าที่เรามักจะแวะเวียนไปบ่อยๆคือร้าน เจ๊กโก เป็นร้านขายน้ำชา กาแฟ ดำเนินกิจการโดยครอบครัวคนไทยเชื้อสายจีน
ตาชอบใช้ให้เราไปซื้อโอวัลตินร้อนหรือบางทีก็ชาร้อน แม่และยายพยามชงยังไงก็ไม่อร่อยเหมือนร้านเจ๊กโก เราไปสังเกตุหลายรอบว่าแกทำยังไงก็เห็นแกใส่แค่น้ำชาแล้วก็เติมนมข้นหวานธรรมดาแต่ไม่รู้ทำไมมันทั้งหอมทั้งอร่อย มารู้เอาตอนโตว่าใบชาที่แกใช้เป็นใบชาจีนแบบพิเศษ ตาเป็นลูกค้าประจำชานมร้อน ส่วนยากับแม่ชอบโอเลี้ยงกับชาดำเย็น
แถวร้านเจ๊กโกจะมีหมาอยู่หนึ่งตัว เราตั้งชื่อว่าแปดเต้า สาเหตุก็ตรงๆเลยเพราะเราไปนั่งนับเต้านมช่วงที่มันมีลูก นมบวมเป่งมีทั้งหมดแปดเต้า
เมื่อก่อนแปดเต้าอาศัยหลบนอนอยู่ใต้ชายคาร้านเจ๊กโกและรอทานจากคนใจบุญโยนเศษอาหารให้ เวลาเราไปร้านเจ๊กโกเราก็ชอบเดินไปเล่นกับแปดเต้า บางทีก็แบ่งขนมให้แปดเต้ากิน
เจ๊กโกมักจะห้ามไม่ให้เราเล่นกับแปดเต้าเพราะมันสกปรก ไม่ใช่อะไรแกกลัวมือเราเปื้อนชาหรือโอวัลตินร้อนที่ซื้อไปให้ตา
เจ๊กโกเกลียดหมามากถึงมากที่สุด แกเห็นหมาพเนจรมาแถวร้านไม่ได้แกจะไล่ตีตลอด แต่แปดเต้าเป็นหมาที่ทำให้แกเปลี่ยนใจ เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า
แปดเต้าพเนจรมาจากไหนไม่รู้ แต่มาหยุดพักอยู่แถวร้านเจ๊กโก และแน่นอนเจ็กโกก็คอยไล่ตีไม่ให้แปดเต้ามาป้วนเปี้ยนแถวร้าน แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะแปดเต้าจอมตื้อหรือเจ็กโกใจอ่อนเพราะไล่ตีเท่าไหร่แปดเต้าก็จะแอบย่องกลับมาเหมือนเดิม
เราได้ยินเค้าเล่าว่าวันนึงเจ๊กโกอยู่ร้านคนเดียวเพราะลูกและเมียไปต่างจังหวัดกันหมด ตอนประมาณสองทุ่มกว่าเจ๊กโกกำลังจะปิดร้าน มีคนร้ายเข้ามาทำทีจะซื้อของจากนั้นก็ทุบหัวเจ๊กโกแล้วเอาตังส์ไป เจ๊กโกหมดสตินานเท่าไหร่ไม่รู้แต่มีชาวบ้านมาพบเพราะได้ยินเสียงเห่าของแปดเต้า แปดเต้าเห่าเรียกคนและนั่งเผ้าเจ็กโกอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหนจนคนมาพบและพาเจ็กโกส่งโรงพยาบาล
หลังจากเจ๊กโกกลับจากโรงพยาบาลแกเล่าให้ฟังว่า ตอนโจรมันเข้ามาตีเจ๊กโกแปดเต้าพยามเข้ามาช่วยด้วยการกัดขาไอ้หัวขโมยแต่ก็โดนเตะเข้าจนกระเด็น เจ๊กโกแก่ไม่มีแรงสู้ขโมยพอมันฟาดหัวเจ็กโกก็หมดทางสู้ โชคดีที่แปดเต้าช่วยเห่าเรียกคนมาช่วย
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเจ๊กโกก็อุปการะแปดเต้า ด้วยการเอาข้าวให้กินและทำเพิงเล็กๆให้แปดเต้านอนตรงด้านข้างตึก เจ๊กโกเรียกแปดเต้าว่า
แปกเต้าตามที่เราเรียกด้วย
แปดเต้ากลายเป็นสัญลักษณ์ของร้านเจ็กโกไป เพราะเมื่อไหร่ที่มาร้านเจ็กโกก็จะเห็นแปดเต้านั่งๆนอนๆอยู่หน้าร้าน ช่วงไหนเจ๊กโกไม่ยุ่งเจ๊กโกก็จะมานั่งเอนหลังอ่านหนังสือพิมพ์ภาษาจีนโดยมีแปดเต้านอนหมอบข้างๆ
หลังจากเหตุการณ์นั้นถ้ามีผู้ชายเข้ามาใกล้ๆเจ๊กโก แปดเต้าจะรีบลุกขึ้นขู่และคำราม ต้องให้เจ็กโกบอกว่า ไม่ใช่ ไม่ใช่ แปดเต้าถึงจะหยุด
หลายปีผ่านไปเจ๊กโกแก่ขึ้นตามลำดับ แกไม่ได้ชงกาแฟเองเหมือนเมื่อก่อนนอกจากลูกค้าเก่าแก่อย่างเช่นตาเราเจ็กโกไม่ยอมให้คนอื่นชงต้องแสดงฝีมือเองทุกครั้ง ลูกสาวเจ๊กโกบ่นว่าทำไมต้องทำเอง เจ๊กโกบอกว่า
อั๊วรู้รสชากว่าอีชอบแบบไหนลื้อชงไม่อร่อยเดี๋ยวอีไม่กิง เสียชื่ออั๊วหมก
พอเจ๊กโกไม่ได้ทำหน้าที่ชงกาแฟแล้ว แกก็มีเวลามากขึ้น อาจเป็นเพราะเจ๊กโกเหงาก็ได้ แกหันมาสนใจแปดเต้ามากขึ้น จับเจ้าแปดเต้าอาบน้ำทำความสะอาด แปดเต้าก็ยินยอมแต่โดยดี
ภาพที่ทุกคนในซอยมักจะเห็นเป็นประจำคือเจ็กโกนั่งตรงเก้าอี้เอนหลังอยู่หน้าร้านมีแปดเต้าหมอบอยู่ข้างๆ บางทีแก็อ่านหนังสือพิมพ์และพูดอะไรงึมงัมกับแปดเต้า
เราเองเวลาโรงเรียนเลิกก็มักจะแวะทักแปดเต้ากับเจ๊กโกทุกที เจ๊กโกมักชมว่าแปดเต้าฉลาด แสนรู้ แกว่าชาติที่แล้วแปดเต้าคงเคยเป็นลูกแกมาก่อน
เรามองหน้าแปดเต้าและมองหน้าเจ๊กโก สายตาที่แกมองแปดเต้ามันช่างเปี่ยมไปด้วยความรักและเมตตา
ทุกชีวิตมีปลายทางเดียวกันที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เจ๊กโกเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจล้มเหลว ตอนที่เจ็กโกเสียชีวิตไม่มีใครรู้เพราะเจ็กโกนั่งเอนกายอยู่หน้าร้านเหมือนเดิมมีแปดเต้านอนหมอบอยู่ข้างๆ
เวลาผ่านไปจนบ่าย ลูกสาวเห็นเจ๊กโกไม่ตื่นจากงีบหลับซักทีก็เดินไปปลุกเจ๊กโก แต่เจ็กโกสิ้นลมไปแล้ว มือข้างนึงของเจ๊กโกยังพาดอยู่บนหัวแปดเต้าอยู่เลย
การจากไปของเจ๊กโกนำความโศกเศร้ามาสู่ครอบครัวและลูกค้าร้านเจ๊กโก รวมทั้งเจ้าแปดเต้าด้วย
หลังเจ๊กโกเสียชีวิตไปได้ไม่ถึงเจ็ดวันดี ลูกสาวเจ๊กโกพบแปดเต้านอนแข็งอยู่ข้างเก้าอี้เอนที่เจ็กโกชอบนอนอยู่หน้าร้าน หลายคนบอกว่าแปดเต้าตรอมใจตาย บ้างก็ว่าแปดเต้าแก่ตายตามเจ็กโก
แต่ไม่ว่าใครจะว่ายังไง ทุกครั้งที่เราผ่านร้านเจ๊กโก เรามักจะมองเห็นภาพเจ็กโกนั่งอ่านหนังสือและมีแปดเต้านอนหมอบอยู่ข้างๆเสมอ
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 51 12:33:14
จากคุณ :
ข้าวโพดแมวติสต์แตก 
- [
7 ก.ค. 51 11:17:54
]
หมา แปดเต้า
