แสงสุดท้ายสนธยาจาง
สุริยะจะละนภางค์
เมฆระเรื่อราง
สลับสี
มองท้องฟ้าเหนือวนาลี
สกุณก็จรลี
มากคณามี
จะคืนรัง
ส่งเสียงเซ็งแซ่สนั่นดัง
เสนาะสุตะขณะฟัง
คล้อยไศลยัง
วะแว่วยิน
ฝากหมู่นกกาถลาบิน
หัทยะดนุถวิล
ถึงยุพาพิน
พะงางาม
เห็นนกบินไปจะใคร่ถาม
สกุณนำรติตาม
มอบกะนงราม
ณ หนใด
ฝากบอกรักเธอเสมอไป
มิละจิตพิสมัย
ยามนิราศไกล
กมลหมอง
หวังเป็นคู่นุชนาถครอง
รมยรติสนอง
พิศวาทปอง
ประพัทธ์นาง
รำพันรักในรวีราง
สกุณจะละนภางค์
รักมิมีจาง
มิร้างเลย
รอเธอกลับคืนสถานเคย
ภิรมยรติเผย
ชื่นสวาทเชย
จะชิดชม
รอรักกลับร่วมวิมานรม-
-ยสถิตสุขสม
ชื่นมิช้ำตรม
ตลอดกาล
(สัทธราฉันท์๒๑)
แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 51 11:31:27
แก้ไขเมื่อ 07 ก.ค. 51 13:40:14
จากคุณ :
คมเย็น 
- [
7 ก.ค. 51 13:38:43
]
สั่งสกุณา
