ตูมตามเป็นชื่อน้องหมาที่บ้านคะ เธอเป็นเพศหญิง พันธุ์อะไรไม่ทราบ ขนสีน้ำตาลอ่อนๆ อายุก็คงโตกว่าฉันไม่มาก (สมัยนั้นฉัน 11 ขวบ)
วันแรกที่รู้จักเธอ อาอี้เป็นผู้นำเธอเข้ามาที่บ้าน เธออยู่ช่วงวัยรุ่นพึ่งสาว ยามเธอเดิน.. เธอเชิดคออย่างสง่างามคล้ายเป็นนางแบบ ทำให้พวกเราพี่น้องนึกเอ็นดูปนขำ พี่ชายยกมือลูบหัว เธอยืดหัวรับเต็มที่ ฉันก็รับขวัญด้วยการลูบหัวเช่นกัน แต่อนิจจา เหมือนกับรู้ว่าเป็นเพศเดียวกัน ขณะที่ฉันกำลังยื่นมือลงไปลูบหัวนั้น เธอหันขวับพร้อมอ้าปากเตรียมงับทันที
แต่เธอหารู้ไม่ว่า สิ่งที่ได้รับคือ การสะบัดมือหลบจากปากที่มีเขี้ยวคมพร้อมสะบัดกลับเพื่อตบหน้าไปหนึ่งที มันเป็นการโต้ตอบอย่างอัตโนมัติโดยที่ฉันไม่ทันได้คิด ผลก็คือ เธองอนฉันไม่เลิกรา.. สิ่งนี้สังเกตได้จากยามที่เราเดินสวนกัน ทั้งสายตาและท่าทางของเธอ มีทั้งการส่งค้อน เชิด สะบัดหัว สะบัดสะโพก (อยากบอกว่า สะบัดตูด แต่กลัวเธอจะงอนอีกนาน)
โอ้..พึ่งเคยเห็นคุณหมาที่เป็นผู้หญิ๊งผู้หญิง
ด้วยความที่เป็นเพศเดียวกัน เราเลยมีการปะทะกันบ้าง ส่วนใหญ่ ฉันเป็นผู้ชนะ (โฮะๆๆๆ) ด้วยมือพิฆาต เจ้ย.. ไม่ใช่คะ กลัวโดนงับ ฉันก็เล่นบทคุณผู้ชายที่วางเฉย เธองอนมา ฉันเฉยๆ เธอสะบัดตูด ฉันก็เฉยๆ เธอส่งค้อนมา ฉันก็เฉยๆ .. อิอิ..แล้วหมาที่ไหนจะงอนได้งอนดี เมื่อเอาอาหารให้กิน (งานนี้ชนะใสๆ)
แล้วเป็นธรรมดาที่สังคมโลก (ไม่พ้นแม้กระทั่งสังคมสัตว์) ย่อมมีการปรับตัว, จากคุณนางแบบตูมตามที่ชอบเดินเฉิดฉาย ไฉไล ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร หลัง 3 เดือนจากนั้น มาวันหนึ่งฉันเห็นเธอเดินอย่างอารมณ์ดีกระดิกหางเข้ามาหา หน้าตามอมแมม ยื่นหัวเข้ามาทักทาย ทำให้ฉันอดเอ่ยปากถามไม่ได้ว่า ไอ้ตูมตาม ไปซนกับใครมา มอมเชียวนะ เลยได้คำตอบเป็นค้อนที่ส่งมาให้
หลังจากนั้นอีกสองสามวัน ตูมตามก็พาเพื่อนใหม่มาแนะนำให้รู้จัก เขาเป็นหมาหนุ่มเพศผู้ ขนเกรียนสีดำ หน้าตาอารมณ์ดี...อืม..เหมือนหมาข้างบ้าน ดูไปดูมาใช่จริงๆ ด้วย.. (ไปแอบรู้จักเมื่อไหร่กันนี่)
สาวตูมตามกับหนุ่มดำ สนิทกันมาก ไปไหนไปด้วยกัน พอเดินเจอทั้งคู่ก็อดเรียกให้เข้ามาหาไม่ได้
ตูมตาม เจ้าดำ มานี่ ฉันส่งเสียงเรียกพร้อมกวักมือเรียก
ตูมตามขยับสะโพกมาเข้ามาหา ยังคงไม่ทิ้งลายว่าที่นางแบบ ส่วนเจ้าดำยื่นอกผึ่งผายกระดิกหางเดินตามอย่างอารมณ์ดี ดูท่าตูมตามจะสอนการเดินให้เจ้าดำไม่น้อย
มองดูตูมตามของฉันแล้ว ทำให้รู้สึกอยากแกล้ง
เอ้านี่ ฉันยื่นขนมส่งให้มันกิน พอมันจะกิน ก็แกล้งยกมือขึ้นซะงั้น
เอ้า พยายามหน่อย ฉันพูดเพื่อให้ตูมตามกระโดดขึ้นมากินขนมจากมือ กลับกลายเป็นว่าหนุ่มดำกระโดดขึ้นมาแทน และ..ที่น่ารักก็คือ เจ้าดำเอาขนมส่งไปให้ตูมตามกิน
เห็นแล้ว แกล้งไม่ลง เลยให้ขนมเจ้าดำเป็นรางวัลไปอีก 2 ชิ้น
ความสนิทสนมของฉันกับตูมตามก็มีเพิ่มตามวันตามเวลา ประดุจดั่งเพื่อนหรือพี่สาวน้องสาว เพราะตูมตามจะรู้เรื่องสิ่งที่ฉันพูด ฉันระบาย แถมเวลาฉันเศร้าชอบมาปลอบใจ และเวลาที่เธองอนฉันก็ตามง้อ
มีอยู่วันหนึ่ง ขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าห้องน้ำ ตูมตามก็เดินตามเข้าไปด้วย ฉันไม่ทันเห็นมันขณะปิดล๊อคประตูห้องน้ำแล้ว แต่พอหันมาจะทำธุระก็เห็นหน้าตาอันบ๊องแบ๊วที่ส่งมาให้ แต่เนื่องด้วยความรีบเร่งเพราะอยากระบายน้ำออกจากร่างกายอย่างเร็ว ทำให้ไม่สนใจมันนัก พอทำธุระเสร็จสรรพจากนั้นตูมตามก็หลบหน้าหลบตาฉันไปอีกหลายวัน ฉันเองก็หลบมันเช่นกัน...
นี่เป็นส่วนหนึ่งในความทรงจำของเรื่องราวระหว่างฉันกับตูมตาม ตอนนี้พี่สาวฉันคงจะสบายดีที่ไหนสักแห่งในดวงดาวนี้
ถ้าเธอมีอายุยืนต่อ.. ในภาพจินตนาการ ฉันมองเห็นภาพที่เธอเป็นคุณแม่และมีสามีตัวดำเคียงข้าง คุณแม่ตูมตามที่ยังคงความ เริ่ด เชิด ที่ถ่ายทอดไปให้ลูกตัวน้อยๆ เพื่อความสง่างาม ส่วน หยิ่ง นั้น ถูกเก็บไว้เพื่อสอนลูกๆ ว่า อย่าหยิ่งนะ ไม่งั้นจะอดข้าว
..คิดถึงตูมตามจัง..
จากคุณ :
สัมผัสรักในใจเรา
- [
7 ก.ค. 51 19:10:19
]