ความคิดเห็นที่ 1 “Ohayo” ผมพิมพ์ตอบกลับไปทันที ด้วยความตื่นเต้นยิ่งขึ้น ลุ้นว่าอีกฝ่ายจะตอบกลับมาว่าอย่างไร? อย่าเพิ่งเข้าใจว่าผมเก่งภาษาญี่ปุ่นเลยนะ ตอนนั้นผมคิดเหมือนกับที่หลายๆคนคิดกันว่าคงไม่ต่างจากการทักทายของคนไทยนัก ประมาณว่า“สวัสดี” หรือถ้าเป็นประเทศลาวก็จะทักทายว่า “สะบายดี” หากเป็นภาษากัมพูชาก็ต้อง “ซัวสะได” ภาษากัมพูชานี้ผมได้มาจากป้ายคัตเอาท์ริมถนนวิภาวดีใกล้กับสนามบินดอนเมืองเมื่อสองปีก่อนนั้น จำได้ดีว่าเป็นภาพเด็กผู้หญิงตัวน้อยๆที่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เหมือนเป็นการทักทายผู้ที่มองขึ้นไปยังป้ายนั้นๆพร้อมกับภาษาทักทายในแต่ละเชื้อชาติ คิดแล้วจะภูมิใจตัวเองดีหรือเปล่านะ?ที่ได้ภาษามาแต่ละชาตินั้นช่วยได้มากเลยกับประโยคตรงหน้านี้ เฮ่อ!!กรรมแท้ๆ ใครนะ?แกล้งกันได้แต่เช้าเลย ไม่นานเกินรอ นิคเนมแปลกตานั้นก็กระพริบอยู่ด้านล่างของหน้าจอ ผมรีบคลิ๊กเข้าไปอ่านทันที “Ohayo gozaimasu” วินาทีนั้นรู้สึกไม่สนุกด้วยแล้ว เมื่อเห็นอีกฝ่ายพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษตอบกลับมาเหมือนอีกฝ่ายหนึ่งจะอวดภูมิว่าตัวเองเก่งภาษา หรืออีกนัยหนึ่งเหมือนตัวเองกำลังถูกทดสอบภูมิปัญญาอย่างไรก็ไม่รู้ “สวัสดีครับ ชื่ออะไรครับ” ผมตอบเป็นภาษาไทย ด้วยภาษาสุภาพเต็มที่แม้ในความรู้สึกของตัวเองจะเดือดอยู่เล็กน้อย ถ้าจับได้ว่าเป็นเพื่อนแกล้ง พ่อจะด่าให้เละกันไปข้างเลย ฮึ!! จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 8 ก.ค. 51 16:49:49 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 “My name is Peter” คราวนี้ผมหมดความอดทนแล้ว ประหนึ่งกาน้ำที่ตั้งอยู่บนเตาถ่าน ภายในเตามีถ่านไฟครุกรุ่นอยู่ด้านล่าง ผมพิมพ์ตอบเป็นภาษาไทยในทันที ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจหรืออ่านออกหรือไม่ “ผมเป็นคนไทยครับ ชื่อ Ormsin” “ยินดีที่รู้จักครับ คุณโอโม่ซัง” อีกฝ่ายตอบกลับมาทันที พิมพ์ภาษาไทยได้ก็ไม่พิมพ์ตั้งแต่แรก คนไทยสมัยนี้ช่างไม่รู้จักชาตินิยมกันเลย บางครั้งเพื่อนของผมก็ทักทายคำแรกเลยว่า “What’s up” เฮ่อ!!กรรมแท้ๆ แต่ก็เข้าใจนะว่า ปัจจุบันนี้ควรจะมีความรู้มากกว่าหนึ่งภาษา อย่างน้อยๆก็ภาษาอังกฤษนี่แหละ ดูอย่างผมสิ!!ทำเป็นโมโหโกธาไปงั้นเอง ที่ไม่อยากคุยกับอีกฝ่ายหนึ่งใช่ว่าไม่อยากทำความรู้จักกับ “ชายนิรนาม”ผู้นี้หรอกนะครับ แต่เพราะไม่เก่งภาษาอังกฤษเสียมากกว่า เดี๋ยวเขาจะรู้ภูมิอันน้อยนิดของผมซะก่อน “ผมชื่อ “ออมสิน” ครับ ไม่ได้ชื่อโอโม่ซัง” ผมพิมพ์ตอบกลับไปเป็นภาษาไทยเช่นเดิม ก็ผมชาตินิยมนี่ครับ แต่ถ้าหากคุยกันทางโทรศัพท์อีกฝ่ายคงจับน้ำเสียงผมได้ว่ามันห้วน และดุดันมากแค่ไหน แต่นี่เป็นเพียงตัวอักษรที่อีกฝ่ายคงอ่านไม่ได้อรรถรสอย่างแน่นอน ถึงได้ตอบกลับมาอย่างสุภาพเช่นนี้ “ผมชื่อปีเตอร์นะ เป็นลูกครึ่งไทย – ญี่ปุ่น ตอนนี้ผมอยู่ญี่ปุ่นครับ” โอย!!โอโย๊ะโยว อยากจะร้องออกมาเป็นภาษาจีนไหหลำ นี่ผมกำลังแชทข้ามประเทศอยู่หรือนี่? ทันทีที่ได้อ่านข้อความจบความตื่นเต้นก็กลับสู่โสตประสาทของผมอีกครั้ง สงสัยฝันจะเป็นจริง คงไม่ใช่เพื่อนเข้ามาแกล้งแน่ๆ อีกอย่าง หากแกล้งกันจริงคงไม่ใช้ชื่อว่า “ปีเตอร์” หรอกนะ ชื่อนี้หากเป็นชื่อของคนไทยคงโหลพอๆกับ “สมชาย” เป็นแน่แท้ เออสินะ!! กล้าดีอย่างไรมาเรียกผมว่า “โอโม่ซัง” ถ้าหากเรียกผมอีกครั้งจะไม่เกรงใจกันหล่ะ?ชื่อปีเตอร์ของนาย ผมก็จะเรียกว่า “นายป่อเต็กตึ๊ง” เช่นกัน จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 8 ก.ค. 51 16:52:20 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมไม่รู้ว่าคุยกับปีเตอร์ด้วยเรื่องอะไรกันถึงได้นานเกือบสองชั่วโมง บางครั้งปีเตอร์ก็พิมพ์ภาษาอังกฤษสลับกับภาษาไทย ทำเอาผมเสียเวลาเปิดดิกส์อยู่พักใหญ่ “แอดเข้ามาคุยกับผมได้อย่างไร?” เป็นประโยคคำถามที่ผมอยากรู้จริงๆ สายตาของผมจับจ้องไปที่หน้าจอโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่ที่เพิ่งถอยมาจากจังหวัดระยองบ้านเกิดกันเลยทีเดียว “ผมอ่าน “สยามแห่งรัก”ของนายในพันทิปก็เลยอยากคุยกับคนเขียน” ปีเตอร์ตอบกลับมาซื่อๆตรงๆ แต่ทำให้ผมเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว นี่ถ้าเป็นผู้หญิงป่านนี้ผมคงท้องไปแล้วแน่ๆ “งั้นเหรอ? ขอบใจนะ” ผมตอบกลับไปสั้นๆ มองดูเวลาที่ข้อมือเกือบสิบเอ็ดโมงเช้าแล้ว ยังไม่ได้ทำงานเป็นชิ้นเป็นอันเลย จึงบอกบายกับปีเตอร์ ทั้งๆที่อยากจะคุยด้วยนานๆ แต่ถ้าทำอย่างนั้นมีหวังโดนไล่ออกจากงานประจำเป็นแน่แท้ “ปีเตอร์ เราขอทำงานก่อนนะ แล้วคุยกันใหม่” “Sayonara” ปีเตอร์ตอบกลับมาเป็นภาษาอังกฤษ อ่านออกเสียงว่า “ซาโยนะระ” หมายความว่า “ลาก่อน” นี่ถ้าปีเตอร์ไม่เงียบหายหรือเบื่อที่จะคุยกับผมไปเสียก่อน ผมคงได้เรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นอีกภาษาแน่ๆ คิดๆดูแล้วก็อดภูมิใจไม่ได้ที่ “สยามแห่งรัก” ทำให้ผมได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ที่อยู่ไกลถึงแดนซากุระ นี่ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 8 ก.ค. 51 16:55:50 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 “ขอบคุณนะ” ประโยคนี้ ผมไม่ได้พูดคนเดียวและไม่ได้โต้ตอบกับปีเตอร์เพื่อนใหม่ของผมที่เพิ่งรู้จักกันเมื่อครู่ แต่ผมกำลังพูดกับ “มิวและโต้ง”ต่างหาก ตัวละครในภาพยนตร์ “รักแห่งสยาม” ที่สร้างกระแสให้วงการภาพยนตร์ไทยตื่นตัวกันอีกครั้งกับเนื้อหาของชายรักชาย และเพราะกระแสของภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ใช่แค่เนื้อหาเพียงอย่างเดียว แต่สำหรับผมมองว่าการดำเนินเรื่องและการตัดต่อต่างๆทุกอย่างล้วนทำได้ดีมากๆ ทำให้ผมต้องเขียนพล็อตเรื่องขึ้นมาใหม่ เป็นภาคต่อจากรักแห่งสยาม โดยตั้งชื่อว่า “สยามแห่งรัก” และใช้ตัวละครเดิมทั้งหมด ผมพิมพ์ลงในเวปของพันทิป และมีกลุ่มคนที่ชื่นชอบภาพยนตร์เรื่องนี้ติดตามอ่านกันอย่างมากมาย ยิ่งกว่านั้นผมรู้สึกดีที่หนึ่งในผู้ที่ติดตามอ่านพล็อตเรื่องของผมอยู่ไกลถึงแดนซากุระ คิดแบบนี้แล้วมีกำลังใจจะขีดเขียนเรื่องราวของ “มิวและโต้ง” ให้โลดแล่นตามจินตนาการต่อไป มันคือสายสัมพันธ์ระหว่างความชอบที่คล้ายๆกันได้อ่าน และเชื่อมความรู้สึกให้ชิดใกล้กันราวกับรู้จักกันมาเนิ่นนาน เฮ๊ย!!...ผมเป็นอะไรมากหรือเปล่า?ขอตัวไปทำงานก่อนดีกว่า แล้วจะกลับมาเขียนบันทึกที่ไม่เป็นความลับนี้ลงในบล็อกส่วนตัวของออมสินในเวปพันทิปให้เพื่อนๆได้อ่านกันต่อนะ เราขออนุญาตนายด้วยนะปีเตอร์ หวังว่าคงไม่ห้ามกันนะ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับไมตรีจิตที่ให้เขียนลง คริ-คริ จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 8 ก.ค. 51 16:59:10 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 :) จากคุณ : scottie - [ 8 ก.ค. 51 22:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ยินดีด้วยกับโอโม่ซังครับ ได้เพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นอีกคน หวังว่าจะเป็นเพื่อนที่ดี กันไปอีกยาวนาน เห็นกระทู้นั้นแล้วล่ะ แต่ไม่ได้อ่าน เพราะยังไม่ได้หนัง เลยรอก่อน จะได้ไม่ สปอยล์เรื่อง อิๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 9 ก.ค. 51 10:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 7 “ Omosan ,Ohayo ,gozaimasu ” กำลังคิดอยู่เลยว่าวันนี้จะได้คุยกับปีเตอร์อีกหรือเปล่า? ทันทีที่มาถึงสำนักงานผมก็รีบกางโน๊ตบุ๊คและเปิดเครื่องเชื่อมกับเนตทันที เพียงไม่นานปีเตอร์ก็เข้ามาทักทาย “Ohayo gozaimasu. Petersan,O-genki desu ka.” ผมตอบเป็นภาษาญี่ปุ่น ความหมายว่า “สวัสดีตอนเช้า คุณปีเตอร์ สบายดีหรือเปล่าครับ?” แหม!!ดูเป็นทางการไปเลยใช่ไหมล่ะ? ผมยิ้มคนเดียวหน้าจอโน๊ตบุ๊คอย่างภาคภูมิใจ “Hai genki desu, Omosan Mo- O-genki desu ka” ปีเตอร์ตอบกลับมาแล้ว เป็นภาษาญี่ปุ่นเช่นกัน เป็นศัพท์ง่ายๆที่ปีเตอร์เคยสอนผมเมื่อหลายวันก่อน ปีเตอร์บอกกับผมว่าเขาสบายดี แล้วย้อนถามผมว่าสบายดีเหมือนกันหรือเปล่า? ผมอมยิ้มเมื่อแปลความหมายได้ อยากจะตอบกลับไปเหลือเกินว่าหากตอนนี้ถึงผมป่วยก็จะถอดสายน้ำเกลือแล้วลุกมานั่งแชทกับเขาอย่างแน่นอน แต่น่าเสียดายที่ไม่เก่งภาษามากขนาดนั้น จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 10 ก.ค. 51 10:58:10 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 “ เราชื่อOrmsin อ่านออกเสียงว่า ออม-สิน ไม่ใช่โอโม่ซัง และก็สบายดี” ผมพิมพ์ประโยคนี้ตอบกลับไปด้วยความรู้สึกที่ดีอย่างบอกไม่ถูก เป็นความสุขที่ผมสามารถทำให้ตัวเองได้เป็นอย่างแรกของเช้าวันนี้ ผมคิดเสมอๆว่าวันหนึ่งๆของคนเราผ่านไปเร็วยิ่งนักและแต่ละคนต่างก็มีเวลาเท่าๆกันคือยี่สิบสี่ชั่วโมง แล้วทำไมคนเราถึงไม่หาความสุขใส่ตัวเองให้มากๆโดยไม่รบกวนคนอื่น อย่างน้อยๆเวลานี้ผมก็ได้รับความสุขนั้นแล้ว และถ้าเป็นแบบนี้ทั้งวัน ผมคงได้กำไรอย่างแน่นอน ผมอดขำที่ปีเตอร์เรียกผมว่าโอโม่ซังไม่ได้ มันเป็นความรู้สึกที่ต่างจากวันแรกที่ได้คุยกัน จำได้ว่าไม่พอใจนักที่ปีเตอร์เรียกแบบนั้น เหมือนตัวเองเป็นผงซักฟอกยังไงพิกล แต่ครั้นจะให้ผมเรียกนายปีเตอร์ว่า “นายป่อเต็กตึ๊ง” ก็คงไม่ควรนัก “ไม่พอใจเหรอ?” ปีเตอร์คงเห็นผมเงียบไปจึงเข้าใจเป็นแบบนั้น “เปล่า? ถ้าคนอื่นเรียกจะไม่พอใจ แต่สำหรับนาย เราให้เรียกได้คนเดียว” “ขอบใจนะ” จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 10 ก.ค. 51 11:00:30 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 และนั่นก็เป็นการเริ่มต้นพูดคุยกันเรื่อยมา วันละหลายๆครั้งและใช้เวลาค่อนข้างนานอยู่ไม่น้อย ผมยอมรับว่ารู้สึกดีๆกับปีเตอร์ ทุกๆวันปีเตอร์จะเข้ามาทักทายผมก่อนเสมอๆก่อนที่ผมจะลงมือทำงาน ผมจะเชคเมลล์ของปีเตอร์ และวันไหนที่ปีเตอร์ไม่ได้เมลล์มาคุยด้วยผมจะรู้สึกไม่ดีและถามหาปีเตอร์กับตัวเองว่า “เขาไปไหน?” อย่าเพิ่งคิดว่าผมเป็นเกย์นะ แต่ผมยอมรับอย่างไม่อายว่าการที่ผมมีเพื่อนเป็นลูกครึ่งไทย –ญี่ปุ่นนั้น มันเท่ห์มากและผมอยากรักษาสัมพันธภาพนี้เอาไว้ให้นานที่สุด ผมอาจจะมีเพื่อนไม่มาก และเพื่อนเหล่านั้นก็ไม่มีใครเป็นลูกครึ่งหรืออยู่ต่างประเทศเลย ปีเตอร์จึงเป็นเพื่อนคนแรกของผมที่อยู่ต่างแดนและเป็นลูกครึ่ง “ปีเตอร์ เราขออะไรอย่างหนึ่งได้ไหม?” ผมพิมพ์ข้อความผ่านโลกไร้พรมแดนไป ไม่นานปีเตอร์ก็ตอบกลับมา “อะไรล่ะ!!ว่ามาเลยถ้าไม่ใช่ดาวกับเดือนเราจะหามาให้นายเอง” โห!!ไม่เสียทีที่มีสายเลือดคนไทยอยู่ครึ่งหนึ่ง วาจาคารมของปีเตอร์ช่างน้ำเน่าจริงๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าอยากมีเพื่อนเป็นลูกครึ่งหรือเพื่อนต่างแดนไว้คุยอวดเพื่อนๆล่ะก้อ คงต้องรีบบายก่อนแน่ๆ ขืนคุยต่อมีหวังถูกนายปีเตอร์หว่านเสน่ห์จีบด้วยตัวอักษรแน่แท้ “เราอยากเห็นดอกซากุระ ส่งของจริงมาให้เราดูหน่อยสิ?” “ได้สิโอโม่ซัง!! เราอยากให้นายมาอยู่ที่นี่กับเราจัง รู้ไหม?ว่าตอนนี้ที่ญี่ปุ่นอากาศดีมากๆเพราะเป็นฤดูใบไม้ผลิ แต่น่าเสียดายที่เรารู้จักกันช้าไป ดอกซากุระร่วงโรยหมดแล้วล่ะ เมื่อเดือนที่แล้วเราไปเดินชมดอกซากุระคนเดียว ความสวยงามของซากุระที่บานสะพรั่งขาวเต็มต้นทุกหนแห่ง ช่วยบรรเทาความเหงาของเราได้มากทีเดียว โดยเฉพาะที่ศาลเจ้าเฮย์อัน ถือว่าเป็นสถานที่ชมซากุระที่สวยงามมากๆ และจะผลิดอกบานเพียงแค่ 1-2 สัปดาห์เท่านั้นเอง” จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 10 ก.ค. 51 11:03:14 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 “ ..” ปลายนิ้วมือทั้งห้าของผมกดแช่ค้างที่แป้นพิมพ์ ไม่ใช่ว่ากำลังคิดหาเรื่องจะคุยอะไรกับอีกฝ่ายหนึ่ง แต่เพราะหลังจากได้อ่านประโยคที่ปีเตอร์พยายามสื่อสารตอบกลับมานั้น ทำให้สมองส่วนหนึ่งของผมหยุดทำงานในทันที จริงหรือ?ที่ปีเตอร์บอกว่าเรารู้จักกันช้าเกินไป ดูเหมือนว่าผมเป็นคนสำคัญของปีเตอร์เช่นกัน แม้มันจะเป็นความคิดเข้าข้างตัวเองบ้างก็ตาม แต่เวลานี้ผมก็ได้รู้จักกับนายแล้วไม่ใช่หรือ ปีเตอร์? นายจะคิดมากทำไมกับเวลาที่ผ่านพ้นไปแล้ว เราอยากให้นายคิดเพียงแค่ว่าต่อจากนี้เราจะรักษาสัมพันธภาพอย่างไรให้ยาวนาน “เราอยากให้นายมาอยู่ที่นี่กับเราจัง” ประโยคคำบอกเล่าของปีเตอร์ประโยคนี้เขาจะรู้ไหม?ว่ามันทำให้อีกฝ่ายหวั่นไหว และรู้สึกแปลกๆและที่ปีเตอร์ยังบอกต่ออีกว่าดอกซากุระที่ญี่ปุ่นร่วงโรยหมดแล้วและเขาจะรู้หรือไม่ว่าที่เมืองไทยดอกไม้ชนิดหนึ่งกำลังงอกงามในหัวใจท่ามกลางความรู้สึกที่สับสน “โอโม่ซัง คุยกับเราอยู่หรือเปล่า?” ปีเตอร์เขย่าที่หน้าจอของผม เรียกสติของผมกลับคืนมา ผมรีบตอบกลับไปทันที ไม่รู้ว่าเสียมารยาทหรือเปล่า?ที่ปล่อยให้ปีเตอร์รอนาน “ถ้านายอยากเห็นดอกซากุระ เราจะส่งไปให้ดูที่เมืองไทย แต่เป็นดอกซากุระที่เราเก็บไว้นะ” “ได้สิ ไม่ว่าจะเป็นดอกสดหรือดอกแห้งมันก็คือดอกซากุระที่นายตั้งใจส่งมาให้เรา” และผมก็บอกที่อยู่ในการจัดส่งไปให้ปีเตอร์ ผมอดตื่นเต้นไม่ได้ที่จะได้เห็นดอกซากุระของจริงเสียที มันคงมีกลิ่นหอมน่าดู ที่สำคัญมันเป็นของขวัญชิ้นแรกที่ผมได้รับจากปีเตอร์ ผมเฝ้ารอคอยการมาถึงของดอกไม้จากแดนไกลด้วยความรู้สึกใจจดใจจ่อ จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 10 ก.ค. 51 11:25:01 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณครับคุณscottie และคุณพีทคุง ที่เข้ามาเยี่ยมเยียน ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำอวยพร มิตรภาพและความรัก ได้มาง่าย แต่การรักษาไว้นั้น ยากจริงๆครับ ทุกสิ่งทุกอย่าง ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 10 ก.ค. 51 16:25:13 A:203.152.25.69 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาตามอ่านต่อครับ คุณโอโม่ซังลงตอนใหม่ไว้สองที่ ผมเลยเลือกตอบไม่ ถูก มาเขียนไว้กระทู้นี้แล้วกันนะครับ เพราะมันยาวกว่า แหะๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 10 ก.ค. 51 19:05:06 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แวะมาตามคำเชิญค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 12 ก.ค. 51 22:17:49 ]