 |
ลาภลอย
ลาภลอย
ราส์ส กิโลหก
เวลาเกือบเที่ยงคืน..ณ...ร้านอาหารใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร....แห่งหนึ่ง....
สมชายเดินเซนิดๆออกมาจากด้านใน...มายืนอยู่หน้าร้าน บนฟุตบาทริมถนนหลวง..มองดูรถที่วิ่งผ่านไปมา.พร้อมหยิบซองบุหรี่จากกระเป๋าเสื้อ...เอานิ้วคีบบุหรี่....มาคาบไว้ที่มุมปาก...จุดด้วยไฟแช๊คราคาถูก....พลางล้วงกระดาษแผ่นเล็กๆจากกระเป๋ากางเกงยกมาอ่านดูแบบลวกๆๆ.....
แพง ซิบ..เป๋ง...เบียร์แค่ 4 ขวด....กับแกล้ม 3 อย่าง...ล่อเข้าไปเกือบ 500...สมชายบ่นกับตัวเอง..พลางหันไปมองร้านอาหารที่เพิ่งเดินออกมา...แบบมีอารมณ์..นิดๆ.....พร้อมขยำกำกระดาษแผ่นเล็กเป็นก้อนกลมๆ..ปาทิ้งพื้นอย่างไม่แยแส...
สมชายเป็นคนต่างจังหวัด...สอบบรรจุเข้าเป็นข้าราชการ...มาประมาณ 5 ปีเศษ....ทำงานประจำที่สำนักงานระดับกรมแห่งหนึ่ง...ในกรุงเทพมหานคร...เงินเดือนของเขาเกินหมื่น..นิดเดียว..ยังดีที่เขาเป็นคนโสด..แต่ก็ไม่พอเหลือเก็บอะไร....
พอถูไถไปได้เดือนชนเดือน..บ้านต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ....นานๆครั้ง..สมชายจะหาโอกาส..มานั่งละเลียดเบียร์เย็นให้สบายใจ...ดังเช่นวันนี้.....
สมชายยังหม่อลอย.กราดมองไปข้างหน้า...อย่างไม่มีทิศทาง...พึมพัมกับตัวเอง...อีก 3 วันจะสิ้นเดือน..เงินในกระเป๋า..เหลืออยู่แค่...400 กว่าบาท..หลังจากจ่ายค่าอาหารเมื่อครู่นี้...ไปไหนต่อคงไม่ไหว.. .กลับบ้านดีกว่า....วะ... พูดกับตัวเอง...
บ้านพักสมชายห่างออกไปอีกประมาณ 5 ป้ายรถเมล์....อากาศเย็นสบายเขาเดินทอดน่อง...เป่าบุหรี่ ควันโขมง..ไปเรื่อยๆไม่รีบร้อน....ร้านค้าข้างทางส่วนใหญ่ปิดหมดแล้ว..เดินเอื่อยๆ...จนมาถึงบริเวณปากซอย..แห่งหนึ่ง..
เด็กผู้ชายอายุประมาณ 8 ขวบ.ใส่เสื้อยืดเก่าๆกางเกงขาสั้น..ตัวผอมเล็กไม่สมอายุ...ที่หน้าผากมีรอยแผลเป็นมองเห็นได้ชัด....นั่งยองๆอยู่หน้าปากซอย....ในมือถือ..ล๊อตเตอรี่
อยู่ 2 ใบ..เขามองสมชาย ..ด้วยสายตาที่วิงวอน...ชวนให้น่าสงสาร...
ก่อนเอ่ยปากส่งเสียงเล็กๆออกมา ..น้าๆ ช่วยซื้อ ล๊อตเตอรี่..หน่อยครับ..เหลือ 2 ใบสุดท้าย แล้ว..ผมจะได้เข้าบ้าน..พูดแล้วก็เดินยื่นมือ..เข้ามาตื้อสมชาย.. เลข สวยด้วย นะ น้า...357 ..สุดท้ายจริงๆ..
สมชาย.หยุดมองดูเด็ก....ถามว่า. อะไร...ดึกดื่นขนาดนี้...ยังมานั่งขายอีก..บ้านอยู่ไหน ล่ะ นี่.. พลาง..เอามือล้วงกระเป๋า.ลูบไปที่เงินก้อนสุดท้าย 400 กว่าบาท ...เกิดความสงสาร...
เด็กน้อย....เอาหลังมือขะมุกขะมอม ป้ายที่ตา...เหมือนร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา... บ้านผมอยู่..สุดซอยนี้แหละ ครับ..แม่ผมไปทำงาน ยังไม่กลับ ผมไม่มี พ่อครับ...ผมมารอรับแม่ครับ....เด็กพูด...คล่องเสียงดังฟังชัด...
สมชายตัดสินใจ..จะช่วยซื้อด้วยความสงสาร.. คิดใบเท่าไหร่ อ้ายหนู... พร้อมดึงเงินออกจากกระเป๋า..ออกมา...นึกในใจว่า ทำบุญ..เผื่อโชคลาภจะตามมา...อีก 3 วันเงินเดือนออก..อดเอาหน่อย...
เด็กชาย แสดงออกถึงความดีใจ...มือชูล๊อตเตอรี่..สบัดไปมา.. ผมคิด น้า ใบละ 90 บาท ครับ ที่ อื่น ขายไปละ 95 ครับ.....
สมชาย ...หยิบแบ๊งค์..100 บาทออกมา 2 ใบ..ยื่นให้เด็ก... เอ้า..น้าให้ 200 บาท..ไม่ต้องทอน.. พร้อมหยิบล๊อตเตอรี่..2 ใบจากมือเด็ก.. มองดู..ตัวเลขสวยไม่เบา...เลข...123357.....จำง่ายดี...ขึ้นต้นด้วย..123..สามตัวหลัง..จำง่าย 357..
จากคุณ :
สวนดอก 
- [
9 ก.ค. 51 08:41:31
]
|
|
|
|
|
|
