วันนี้ไอ้เฉาก๊วยมันมากระซิบบอกผมว่ามีแมวหน้าใหม่มาอยู่ในซอยเรา ผมก็เลยตามไปดูว่าหน้าตาเป็นยังไงบ้างเผื่อจะได้คบหารู้จักกัน
ผมค่อยๆเดินไต่กำแพงไป แต่ไอ้เฉาก๊วยมันไม่ยอมครับมันเห่าให้ผมลงมาเดินข้างล่างกับมัน เรื่องอะไรผมจะไปเดินคู่กับไอ้เฉาก๊วย เวลาคุยกันผมต้องแหงนหน้าขึ้นมอง ผมขี้เกียจคอเคล็ด อีกอย่างผมเหม็นน้ำลายไอ้เฉาก๊วยด้วยครับ
เราเดินมาจนถึงบ้านแมวหน้าใหม่ที่ว่า ห่างจากบ้านผมมาได้ซักเจ็ดแปดหลัง เพื่อแสดงความเป็นเพื่อนบ้านที่ดีผมกระโดลงจากกำแพง และชะเง้อมองที่หน้าประตู ขณะเดียวกันผมพยามสูดดมกลิ่นเจ้าแมวที่ว่า แต่ไม่เห็นผมได้กลิ่นอะไรเลย ซักพักผมเห็นก้อนอะไรกลมวิ่งออกมาจากในบ้าน กำลังมองด้วยความสงสัยว่ามันคืออะไร
ไอ้ก้อนกลมๆนั้นก็ส่งเสียง โฮ่งๆๆๆๆ จังหวะนั้นผมสะกดเป็นอยู่คำเดียวคือ เผ่น
ผมวิ่งใจหายใจคว่ำกลับมาที่บ้าน นึกโมโหในใจว่าโดนไอ้เฉาก๊วยหลอก ที่จริงผมก็ไม่ควรไปเชื่อไอ้เฉาก๊วยมันตั้งแต่แรก เพราะมันเองยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นอะไร แล้วมันจะเอาวิจารณญานที่ไหนไปตัดสินว่าไอ้กลมๆตัวนั้นมันคือแมวหรือหมา
โชคดีนะที่ผมไม่เข้าไปในรั้วบ้าน ไม่งั้นผมคงเหลือแต่ชื่อ ผมนอนดับสติอารมณ์ดูหนังอยู่ในบ้าน ซักพักผมก็เบื่อ คราวนี้ผมลองไปทางหลังบ้านปีนกำแพงระหว่างบ้านข้ามไปบ้านถัดๆไป
ผมมาหยุดอยู่ที่บ้านหลังนึงได้กลิ่นปลาทูทอด ผมนั่งดมกลิ่นปลาทูน้ำลายสอ ซักพักมีคุณยายคนนึงเห็นผมแล้วทัก
อ้าวไอ้ส้ม อยากกินปลาทูเหรอ
ผมมองหน้าคุณยายแต่ไม่พูดอะไร เพราะกลัวน้ำลายมันหกออกมา อิอิอิ คุณยายเอาปลาทูให้ผมกิน แรกๆผมไม่กล้ากินหรอกครับเพราะเธอสอนผมว่าอย่ากินของคนแปลกหน้า แต่ผมก็จำได้ว่าเธอสอนให้ผมเป็นเด็กต้องเขื่อฟังผู้ใหญ่ ผมเลยกินปลาทูซะเรียบเลย
หลังจากนั้นผมมักแวะเวียนไปหาคุณยาย ไม่ใช่ผมเห็นแก่กินนะครับแต่ผมกลัวคุณยายจะคิดถึงถ้าผมไม่ไปหา คุณยายมักจะลูบหัวและเกาคอให้ผมด้วย
เหตการณ์ก็ดำเนินมาด้วยดีจนกระทั่งวันนึงเธออุ้มผมพาเดินเที่ยวในหมู่บ้าน พอเดินผ่านบ้านคุณยาย ผมอุตส่าห์ทำเฉยๆแต่คุณยายทักผม
อ้าวไอ้ส้ม วันนี้มาหน้าบ้านนะ
คุณยาย รู้จักข้าวโพดด้วยเหรอคะ
อ๋อไอ้ส้มน่ะมันมาเที่ยวบ้านยายบ่อยจ้าหนู
ขอโทษคุณยายด้วยนะคะ ที่ข้าวโพดเข้าไปป้วนเปี้ยนบ้านคุณยาย
ไม่เป็นไร ยายชอบมันไม่ร้องมากให้รำคาญ ว่าแต่ว่าแมวหนูมันเป็นใบ้รึเปล่ายายไม่เห็นมันร้องซักครั้งเดียว
ไม่ได้เป็นใบ้หรอกค่ะคุณยาย แต่ข้าวโพดไม่ชอบร้องน่ะค่ะ
เออ ดีเนอะไม่หนวกหูดี
คุณยายเดินเข้ามาลูบหัวลูบหางผม ผมกำลังสงสัยว่าคุณยายจะให้ผมกินปลาทูอีกรึเปล่า แต่เธอก็พาผมเดินต่อไป จนมาถึงบ้านไอ้กลมๆ ผมเห็นมันกำลังนอนอยู่หน้าบ้านพอดี มันได้ยินเสียงคนเดินก็วิ่งมาเห่าที่ประตูรั้ว ผมอยากให้เธอเดินผ่านไปเร็วๆเพราะผมไม่ไว้ใจมัน เธอกลับนั่งลงตรงประตูรั้วและคุยกับไอ้กลมๆ
ว่าไงจ๊ะ ชื่ออะไรน่ะเรา หล่อนะเนี่ย
โฮ่งๆๆ
เธอเอื้อมมือไปลูบหัวไอ้กลมๆมันกระดิกหาง แต่ผมดูชัดๆมันไม่มีหางนี่นา มันส่ายตูดดุ๊กดิ๊กดูแล้วตลกมากๆ ผมดูหน้ามันอีกที มันช่างเป็นหมาที่พิลึกมากเพราะหน้ามันบี้ๆเหมือนโดนกะทะฟาด แถมตายังถลนออกมาอีก ตัวมันก็เตี้ยๆสั้นๆ ตกลงนี่มันหมาหรือสัตว์ประหลาดกันแน่เนี่ย
เรากลับมาถึงบ้านเพื่อนเธอก็กลับมาพอดี
พาข้าวโพดไปเดินเล่นเหรอแก
ใช่ นี่เลยได้รู้ว่าข้าวโพดแอบไปตีซี้กับคุณยายบ้านถัดไป อ้อไปเจอลูกหมาอีกบ้านนึงด้วยน่ารักมากเลยเป็นหมาพันธุ์ปั๊กน่ะแก
หมาปั๊กเนี่ยนะน่ารัก ตรงไหนยะชั้นเห็นหน้าตามันตลกจะตาย
น่ารักออก ตาไม่ถึงเองแล้วมาว่าหมาหน้าตาตลก
ผมกำลังกินน้ำอยู่ก็ได้ยินเสียงไอ้เฉาก๊วยมาเห่าเรียกหน้าบ้าน ผมออกมาดูว่ามันมีเรื่องอะไร ไอ้เฉาก๊วยมันเดินมาหาผม และไอ้หมาพิลึกมันพุ่งมาหาผมด้วย ผมตกใจวิ่งหนีเข้าบ้านมันก็วิ่งไล่ ความอลเวงก็เกิดขึ้นทันใด
โฮ่งๆๆๆ
แง๊วววว
เฮ้ย
ข้าวโพด
เฉาก๊วย
ผมกระโดดขึ้นบนโต๊ะกินข้าว ไอ้กลมหน้าพิลึกมันก็เห่าและกระโดดโหยงๆผมขู่มันฟ่อๆ ไอ้เฉาก๊วยก็เห่าผสมโรงเข้าไปอีก เธอและเพื่อนเธอต้องจับไอ้กลมพิลึกกับไอ้เฉาก๊วยไปส่งบ้าน
ข้าวโพด อยู่ไหนน่ะ
ผมมาแอบอยู่ในตู้เสื้อผ้าครับ แหมของอย่างนี้ไว้ใจกันได้ซะที่ไหน ไอ้เฉาก๊วยนะไอ้เฉาก๊วย มันตั้งใจจะแก้แค้นผมแน่เลย
ข้าวโพดออกมาเหอะไปหลบในตู้เสื้อผ้าทำไม เค้าไปกันหมดแล้ว
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้โพดแกมันกลัวโดนรุมกินโต๊ะน่ะดิ ขนฟู่ฟ่องเลยแกดูดิ
ผมไม่ได้กลัวซักหน่อยแค่ตกใจเท่านั้นเอง
ข้าวโพด น้องไข่เค็มเค้าไม่กัดแมวหรอกพี่ไปถามเจ้าของเค้ามาแล้ว ไข่เค็มเค้าชอบเล่นกับแมวเหมือนเฉาก๊วยนั่นแหละ ไม่ต้องกลัวนะถ้าวันหลังเค้ามาอีก
ตาย ตาย ตาย แค่ไอ้เฉาก๊วยตัวเดียวผมก็ปวดหัวจะแย่ นี่ยังมีไอ้ไข่เค็มมาอีก แล้วโลกอันสงบสุขของผมมันจะอยู่ตรงไหนเนี่ย
ผมรู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก คอยดูนะถ้าไอ้เฉาก๊วยมาอีกเมื่อไหร่ผมจะข่วนมันให้หน้าลายเลย โทษฐานชักศึกเข้าบ้าน แง๊วววว
จากคุณ :
ข้าวโพดแมวติสต์แตก 
- [
14 ก.ค. 51 09:52:43
]
เรื่องของแมวติสต์แตก ตอน อย่าไว้ใจใคร
