ความคิดเห็นที่ 1 ผมเป็นคน จ.นครปฐม ครับ ไม่อยากบอกชื่อเลยอ่ะ แบบว่ามันบ้านนอก ที่บ้านมีอาชีพเลี้ยงกุ้งครับ ผมเรียนที่โรงเรียนวัดท่าเสา เป็นโรงเรียนวัดแถวบ้านนั่นแหละ   ผมโตมากับทุนการศึกษาจริงๆ ตั้งแต่เรียนที่วัดท่าเสา จนจบ ป.6 หลังจากนั้นผมก็ชิงทุนได้ เป็นทุนการศึกษาของโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า ซึ่งถือว่ายิ่งใหญ่มากๆครับ กับเด็กบ้านนอกคนนึง ได้มีโอกาสเข้ามาเรียนที่เตรียมน้อมฯ แต่มันก็เป็นการฝึกตัวเองได้ดีทีเดียวครับ ในเรื่องของความอดทน เพราะโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า เป็นหนึ่งในห้าโรงเรียนพระเกี้ยว  ซึ่งคนที่เรียนที่นี่ ล้วนแล้วแต่มีฐานะทั้งนั้น   แต่พอผมเข้ามาเป็นนักเรียนทุน คนที่นี่มองผมแปลกๆ เหมือนเป็นการเหยียดหยาม ผมนึกว่ามีแต่ในละครเสียอีกไอ้เรื่องเหยียดหยามเนี่ย แต่นี่คือเรื่องจริงครับ แล้วผมก็ผ่านมันมาได้ เพราะอาจารย์ที่ดูแลเรื่องทุน ให้ข้อคิดที่ดีมากๆกับผม ช่วงเรียน ม.ปลาย ผมเริ่มหางานทำ  เพราะเวลาว่างค่อนข้างมาก ได้งานเสริฟน้ำที่ผับแถวรัชดา ที่นี่ไม่มีเงินเดือนให้ครับ ต้องเช่าชุดเด็กเสริฟกับทางร้าน วันละ 300 รายได้ก็มาจากคนที่มาเที่ยวให้ทิป โดยส่วนมากแล้วพวกหัวพังพอนพวกนี้ต้องการโชว์สาวๆ ประมาณว่ากูคือเสี่ยใจกว้าง บรรดาเด็กเสิรฟอย่างผมก็เลยได้อานิสงฆ์ไปด้วย หักค่าเช่าแล้ว เหลือประมาณ400  ก็ถือว่ารายได้ดี แต่ปรากฏว่า เมื่อทางโรงเรียนรู้เรื่องเข้า ก็สั่งห้าม เพราะผมเป็นนักเรียนทุน เขาห้ามทำงาน โดยเฉพาะงานในที่แบบนี้ ผมก็ได้แต่ด่าคนห้าม ในใจ ว่าจะเลี้ยงกูเหรอ ถึงห้ามไม่ให้กูทำงาน หลังจบ ม 6 ผมก็ชิงทุนเรียนฟรีที่ ม.หอการค้าไทยได้อีกแล้วครับ แต่ว่า หอการค้าไทย เป็นมหาวิทยาลัยที่ต้องเข้าเรียน เป็นมหาวิทยาลัยปิด เรียนได้ 2 เดือน ผมก็ขอดร็อปทุนไว้ เพราะต้องทำงานไปด้วย หลังจากนั้นผมก็สมัครชิงทุน เมื่อเดือน มีนาคมที่ผ่านมา จนได้ทุนไปเมืองจีนในครั้งนี้ จากคุณ : เจิ้นเสี่ยวฟง - [ 16 ก.ค. 51 10:29:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ย่ำแผ่นดินบ้านพี่เมืองน้อง..       แล้ววันเดินทางก็มาถึง..   วันที่เราต้องรายงานตัวที่วิทยาลัยหยุนหนานคือวันที่ 26 ด้วยความสมองใส(งก)ของผม ผมเลยเสนอกับพี่ชินว่า น่าจะไปแบบแบ็คแพ็คเกอร์ ซึ่งเป็นการไปแบบแบกเป้ลุย ก็เข้าล็อกของพี่ชินพอดีเลยครับ เพราะพี่เเกชอบอยู่แล้ว ไอ้เรื่องลุยๆเนี่ย ก็เลยสปอนเซอร์มาทันที ความจริงนี่คือแผนของผมครับ เป็นแผนสนองความงกของผมเอง เนื่องจากว่า ทางกองทุนบริติช ซึ่งเป็นเจ้าของทุนในครั้งนี้ ให้พวกเราดำเนินการเองทั้งหมดเลยครับ ทั้ง 8 คน 4 ประเทศ ตั้งแต่ทำหนังสือเดินทาง ยื่นขอวีซ่า จองตั๋วเครื่องบินเอง รวมทั้งติดต่อกับทางมหาวิทยาลัยเอง โดยผมกับพี่ชินได้ค่าตั๋วเครื่องบินมาคนละ 9,200 บาท เมื่อผมเช็คกับทางสนามบินแล้ว ปรากฏว่า ค่าตั๋วเครื่องบินรวมค่าประกันภัยกับภาษีสนามบินแล้ว ทั้งหมด 8,600บาท ซึ่งก็เป็นเรื่องดีครับ ที่ได้กำไร    แต่ มันไม่พอแค่นั้นครับ ผมอยากจ่ายน้อยกว่านั้นอ่ะ เพราะผมตั้งใจว่า จะเที่ยวเมืองจีนให้มากที่สุด เพราะฉะนั้น เงินทุกบาทมีค่าครับ ผมเลยเลือกไปแบบแบ็คแพ็คเกอร์ ซึ่งค่าใช้จ่าย ในการเดินทางรวมกันไม่ถึงสี่พันบาท จึงเป็นที่มาของทัวร์ในครั้งนี้ กับ ทัวร์หลวงพระบาง.. ...แผนการเดินทางครั้งนี้ เป็นการเดินทางผ่านทางจังหวัดหนองคาย เข้าสู่ประเทศลาว ทางเวียงจันทร์ แวะเที่ยวหลวงพระบาง เข้าพรมแดนจีนทางเหมิ่งล่าแล้วต่อรถเข้าคุนหมิง เป็นอันว่าจบ จากคุณ : เจิ้นเสี่ยวฟง - [ 16 ก.ค. 51 10:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การเดินทางไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดครับ...เพราะความงกของผมกับความบ้าของพี่ชินแท้ๆเชียว... เดินทางออกจากกรุงเทพโดยรถตู้ที่ผมเหมาเวลา 2 ทุ่ม ผมต้องรับหน้าที่นกแก้วนกขุนทอง คุยกับคนขับครับ เพราะกลัวแกหลับใน ส่วนพี่ชินก็นั่งพิมพ์งานลงโน้ตบุ๊คของแก พิมพ์ไปก็บ่นไปว่าผมลายมือเป็นลิงง่อยบ้าง อ่านไม่ออกบ้าง คือว่า พี่ชินแกมีหน้าที่รวบรวมข้อมูลสำหรับทำวิทยานิพนธ์ แล้วแกก็ให้ผมพรรณาโวหารเรื่องราวที่ไร้สาระให้แก แต่ผมไม่ถนัดพิมพ์ ก็เลยเขียนลงสมุด ให้แกลอกลงโน๊ตบุ๊คอีกทีนึง   ชวนพี่คนขับรถคุยจนถึงสระบุรีผมก็หลับไปเลยครับ ปล่อยหน้าที่นี้ให้เป็นของพี่ชินแทน สรุปว่า คืนนั้นทั้งคืน ว่าที่คู่ทุกข์คู่ยากในเมืองจีนของผมก็ไม่ได้นอนเลยครับ ถึงหนองคายตอนตี5 เอาสัมภาระลงเรียบร้อยแล้วพี่คนขับรถตู้ก็กลับกรุงเทพเลย นั่งรอจน 7 โมงเช้าก็นั่งเรือข้ามฟากไปฝั่งลาว ด่านตรวจของลาวก็ไม่เข้มงวดเท่าไหร่ครับ แต่มาเสียรู้ให้กับรถรับจ้างของประเทศลาวนี่สิครับ แค้นมากๆ   หลังจากลงรถแล้ว ผมก็แบกเป้ น้ำหนักประมาณ 25 กิโลกรัมขึ้นหลัง แถมต้องถือเป้ของพี่ชินน้ำหนักพอๆกันอีกต่างหาก เพราะแกกำลังไปหารถเข้าหลวงพระบางอยู่ ใครที่เดินไปเดินมาแถวๆถนนริมโขงวันนั้น ก็คงจะได้เห็นกระเหรี่ยงหอบกระเป๋าคนนึง ยืนเก้ๆกังๆอยู่ เหมือนบ้านนอกเข้ากรุง(เวียงจันทร์)ยังไงยังงั้นเลย ซักพักพี่ชินก็มาถึงพร้อมกับรถไดฮัทสุแก่ๆคันนึง พร้อมบรรทุกพวกเราไปลุยเมืองมรดกโลก พอถึงที่หมาย มันคิดตั้ง สามร้อยเจ็ดสิบพันกีบ 370.000 กีบ คิดเป็นเงินไทยก็เกือบพันห้า ..  โดนลาวต้มตุ๋นต้อนรับเลยครับ         หลังจากจ่ายมันเสร็จแล้ว พอมันหันหัวรถกลับไป พี่ชินก็ด่ามันไล่หลังไปว่า "บักปอบผีบ้า"        เฮ้อ! เพิ่งเหยียบลาวไม่ถึงวัน พี่ชินก็เรียนรู้คำด่าของคนลาวซะแร้วว. จากคุณ : เจิ้นเสี่ยวฟง - [ 16 ก.ค. 51 10:35:00 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แชมป์... ถึงหลวงพระบางแล้วครับ สงบสมเป็นเมืองมรดกโลกจริงๆ เราได้โรงแรมเก่าแห่งนึงใจกลางเมืองหลวงพระบาง พอถามราคา ปรากฏว่า หกหมื่น!!!!!หัวใจเกือบหยุดเต้นครับ ยังดีที่นึกทันว่า หกหมื่นที่เขาบอกคือ หกหมื่นกีบ ก็ประมาณ 250 บาท ( 1 บาทไทยแลกได้ 250 กีบ ) พอขึ้นไปดูห้อง เป็นโรงแรมไม่มีซักดาว เตียงนอนมีเตียงเดียว แต่กว้างพอที่จะนอนได้ 2 คน สภาพห้อง เป็นไม้เก่าๆผุๆ เดินที มีเสียงเอี๊ยดอ๊าดตลอด หลังจากปลดสัมภาระเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาตะลุยเมืองลาว !!    หลังจากลงมาจากโรงแรมแล้ว ก็แยกทางกัน เพราะพี่แกอยากไปดูเมืองเก่าหลวงพระบาง แต่ผมหิว ก็เลยเดินไปดูตลาดมืด ตลาดมืดที่นี่ก็เหมือนกับบางลำพูบ้านเราน่ะแหละครับ มีของกินเต็มไปหมด ผมก็เลยสวมวิญญาณชูชก กระโดดเข้าใส่อาหารซะบานบุรีไปเลย หลังจากอิ่มเอมเปรมประดาแล้วก็กลับมานอนรอพี่ชินที่ห้องซะสามชาติกว่า  แกก็กลับมาพร้อมของกินอีกเพียบ ปลุกผมขึ้นมากินอีกต่างหาก หารู้ไม่ว่า ที่ตัวเองซื้อมาน่ะ ยังไม่ถึงครึ่งที่ผมกินมาแล้วเลย อิ อิ.... จากคุณ : เจิ้นเสี่ยวฟง - [ 16 ก.ค. 51 10:36:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชิน...   วันนี้ตื่นเช้ามาก รีบปลุกไอ้แชมป์ให้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน โดนมันเหน็บซะหน้าชา ประมาณว่า "ดูทำไมพระอาทิตย์ขึ้น ไม่เคยเห็นเหรอ" หรือไม่ก็ "พระอาทิตย์ที่ลาวขึ้นทางทิศใต้เหรอ ทำไมต้องไปดู เสียเวลานอน" แต่สุดท้ายก็ลากมันไปได้อยู่ดี แต่มันก็ไม่ได้ไปดูหรอก ไปนั่งพิงหลังชินสัปหงกอยู่นั่นแหละ อยากจะถีบมันลงจากจุดชมวิวของภูหงอนจริงๆเลย. จากคุณ : เจิ้นเสี่ยวฟง - [ 16 ก.ค. 51 10:37:59 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชิน....  หลังจากเก็บของลงมาเช็คเอาท์ออกจากโรงเเรมเรียบร้อยแล้ว  เราก็ถามทางไปท่ารถสองแถวที่จะไปหลวงน้ำทา เมืองชายแดนติดกับเมืองเหมิ่งหล้าของจีน เป็นความพิเศษอย่างนึง ของสองประเทศ ไทย-ลาว ครับ ที่ไม่มีประเทศใดในโลกเหมือน คือเรื่องภาษาครับ คนสองประเทศสามารถคุยด้วยภาษาของตนเองได้รู้เรื่อง โดยไม่ต้องแปล ......................................................................................................................................................................  รถสองแถวไปหลวงน้ำทาก็เก่ามากๆครับ จนชินหวั่นว่ามันจะไปถึงหรือเปล่า   ประมาณเที่ยง รถมาจอดแวะกินข้าวที่กลางทาง ร้านอาหารก็เป็นลักษณะเพิงหมาแหงนนะครับ เล็กๆ แล้วแถวนี้ก็ไม่เห็นมีร้านไหนอีกเลย สงสัยว่า คนขับคงจะได้ ค่านายหน้าที่เอาคนมากินที่ร้านนี้แน่เลย แล้วก็ถึงบางอ้อ เมื่อเห็นลูกแม่ค้าเรียก คนขับรถ ว่า พ่อ! นี่ก็แสดงว่า ร้านนี้เป็นร้านของเมียคนขับรถ 555 ธุรกิจครบวงจรจริงๆเลย เหมือนมัดมือชกน่ะครับ เพราะแถวนี้ก็ไม่มีร้านอื่นอีกแล้ว. วันนี้ทั้งวันแชมป์มันไม่ยอมบันทึกอะไรเลยครับ ไม่ได้เขียนอะไรเลย ชินก็เลยต้องทำเอง รถถึงหลวงน้ำทาตอนประมาณ 4 โมงเย็น ตามเวลาท้องถิ่น  เร็วกว่าบ้านเรา 1 ชั่วโมง ก่อนที่จะก้าวเข้าเมืองจีน แชมป์มันบอกว่า ก่อนเดินเหยียบแผ่นดินจีน ให้กลั้นหายใจไว้แล้วเดินเข้า เราทั้ง 2 คนก็เลยเป็นคนไทย2 คน ที่ทำสถิติเดินกลั้นหายใจข้ามประเทศ ลาว-จีน ดูโก้จริงๆแฮะ จากคุณ : เจิ้นเสี่ยวฟง - [ 16 ก.ค. 51 10:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เมืองมังกร ชิน...   ได้เหยียบแผ่นดินมังกรแล้วครับ ไม่เห็นตื่นเต้นเลยอ่ะ   ข้ามมาเมืองเหมิ่งหล้า ต้องรีบหารถไปเชียงรุ้ง ( จิ่ง หง ) เพราะว่าเย็นมากแล้ว ที่นี่เรายังฟังภาษารู้เรื่องอยู่ เพราะว่าเป็นเมือง ชายแดนติดกับลาว คราวนี้ชินให้แชมป์ไปหารถเอง ได้รถตู้กลางเก่ากลางใหม่มาคันหนึ่ง คนขับคิด เอ้อ สือ ซาน ( 23 หยวน ) โอ้โฮ!!!!!  เป็นครั้งแรกที่เราใช้ภาษาจีนกับเจ้าของภาษา แล้วฟังรู้เรื่องเลย ตอนอยู่ในรถ แชมป์มันก็เกิดร้อนวิชา อยากคุยกับคนจีน พอถามไปคำเดียวเท่านั้นแหละ พี่แกตอบมาซะชุดใหญ่ เล่นเอาพี่ไทยมึนตื๊บ สะใจมาก สมน้ำหน้ามันอยากร้อนวิชาดีนัก      ตอนนี้ถึงเชียงรุ้งเรียบร้อยแล้วครับ หารถเข้าคุนหมิงไม่ได้ครับ ไปที่ท่ารถไหนก็มีแต่หมิงเทียน ๆๆๆ( พรุ่งนี้ )  เลยต้องหาที่ซุกหัวซะก่อน  อากาศเดือนเมษาที่เมืองจีนนี่ดีมากๆ แต่สำหรับบ้านชินแล้ว ยังถือว่าหนาวอยู่ หนาวมากๆด้วย (14 องศา) ได้ที่พักเก่าๆแแถวท่ารถนี่แหละครับ เพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า       รู้สึกยังไงบอกไม่ถูกนะครับ ที่พรุ่งนี้จะเข้าคุนหมิงแล้ว.. จากคุณ : เจิ้นเสี่ยวฟง - [ 16 ก.ค. 51 10:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แชมป์.....   เย้!!!....ในที่สุด จอมยุทธ์จากเมืองไทยก็ได้เหยียบแดนมังกรแว้ววว .. ท่านผู้มีเกียรติโปรดทราบ ขณะนี้ ผมอยู่ที่เหมิ่งหล้าครับ เมืองที่อยู่ใต้สุดของ ปาเทดจีน ....อิอิ..ประเทศจีน ตื่นเต้นมากๆ ประเทศที่ฝันมาตั้งนาน ตอนนี้ได้เหยียบแล้วครับ แต่...พอหันไปถามพี่ชิน แกบอกว่าไม่เห็นตื่นเต้นตรงไหนเลย ผมจะบ้าตาย ทำไมความรู้สึกพี่ชินมันหนาขนาดนี้ ผมตื่นเต้นเกือบตาย แต่พี่ชินมันตีหน้าเอ๋อมาก ชักเริ่มเกลียดไอ้คนที่มาด้วยกันซะแล้วสิ ปล่อยให้ผมเห่อเมืองจีนอยู่คนเดียว เฮ้อ!!ไอ้บ้า.!. เอ๊ะ!!.หรือคนที่บ้าจะเป็นผม                                                                                                                                                                                  ออกจากเหมิ่งหล้าด้วยรถตู้คันนึง คนขับคิดถูกมากๆ แค่ 23 หยวน ก็ประมาณ ร้อยกว่าบาท พออยู่บนรถ ผมเห็นพี่คนขับนั่งเงียบๆ นึกว่าจะพูดไม่เก่ง ก็เลยชวนแกคุย โดยถามว่า ..เหว่อ ชวี่ เยว่า ไหล ดว้น ไท่ ปี่ เปี้ยน หยวน ..(แถวนี้มีร้านแลกเงินหรือเปล่า)  ซึ่งมันก็คงไม่มีปัญหา ถ้าแกตอบแค่ว่า มีหรือไม่มี แต่!!! มันไม่แค่นั้นครับ ตอนแรกที่แกไม่ค่อยพูดเพราะแกคงเห็นเราไม่ใช่คนจีน คงพูดจีนไม่คล่อง แต่พอเห็นผมถามแกเป็นภาษาจีนเท่านั้นแหละ ความอัดอั้นตันใจที่ไม่ได้พูดมานานของเฮีย ก็ระเบิดขึ้น  คงเห็นว่า เออ ก็พูดจีนได้นี่..    เชื่อไหมครับ ว่าผมถามแกแค่ประโยคเดียว แต่แกใส่ผมมาเป็นชุด  โอ้โฮ!นี่ผมถามเฮียแค่ประโยคเดียว เฮียถึงกับจะเล่นงิ้วกับผมเลยเหรอ หลังจากนั้นแกก็พล่ามมาอีกชุดใหญ่ โดยไม่สนว่าพวกเมิงจะฟังกูรู้เรื่องหรือไม่ แถมเปิดเพลงให้ฟังอีกต่างหาก !!พระเจ้าแจ็ค!!! เฮียแกเปิดเพลงไอ้หนุ่มเซี่ยงไฮ้ครับ เปิดมันเพลงเดียวนั่นแหละ ตั้งแต่เหมิ่งหล้ายันจิ่งหง เปิดจนผมเกือบจะร้องได้แล้ว ก็มีแต่ "โหล่งป๊าน น น น   โหล่งเลา า า า" อยู่ทั้งเพลง สงสัยพี่ชินหงุดหงิดมาก ก็เลยหันมาพาลใส่ผม หาว่าผมไปชวนเขาคุย เป็นไงล่ะที่นี้ พล่ามไม่หยุด รถหยุดที่ จิ่ง หง เรียบร้อยแล้ว ก่อนออกรถกลับไปพี่คนขับยังหันมาร่ำลาอีกเป็นชุด ผมไม่รู้จะพูดยังไง แต่ได้ยินพี่ชินด่าสวนไปว่า "เก๋าเจ้ง" เอาอีกแล้วครับท่านผู้มีเกียรติ แกมาเหยียบจีนได้ไม่ถึงวัน เรียนรู้คำด่าของจีนได้อีกแล้ว เรื่องนี้พี่แกหัวไวจริงๆเลย เมื่อวานก็ด่าคนลาว วันนี้ด่าคนจีนอีก ...เฮ้อ!!   พอถึงเชียงรุ้ง ( จิ่ง หง ) กลับไม่มีรถไปคุณหมิง เวร ! สรุป ต้องนอนที่เชียงรุ้ง ได้โรงแรมแถวๆท่ารถน่ะแหละ เข้าไปข้างในแล้วคล้ายๆโรงแรมจิ้งหรีดบ้านเราอ่ะโทรมๆ เก่าๆ เจ้าของเป็นอาซิ้มแก่ๆ ออกมาต้อนรับ ท่าทางแกดีใจเหมือนเห็นเหยื่อยังไงยังงั้นเลยอ่ะ      นี่ถ้าผมไม่ชักแม่น้ำทั้งห้ามาหว่านล้อมพี่ชินว่าใกล้ท่ารถมั่ง ใกล้ตลาดมั่ง ราคาถูกมั่ง เดี๋ยวหลงมั่ง และเหตุผลอีกสารพัดร้อยแปดเพื่อให้แกพักที่นี่ แกก็คงไปพักโรงแรมดีๆที่อื่นแล้วแหละ   เหตุผลที่แท้จริงที่ผมเลือกพักที่นี่ก็คือ โรงแรมนี้ใกล้กับตลาดมากที่สุด อิอิ.. วิญญาณปอบเข้าสิงอ่ะ หิวมากๆ ไม่ทันได้อาบน้ำเลย ผมกระโดดใส่อาหารอีกแล้ว การกินอาหารตามสั่งที่จีนนี่ก็ง่ายมากครับ เพราะว่าเขาจะวางอาหารสดทุกอย่าง อยู่หน้าร้าน แล้วให้เราชี้ว่าเอาอะไรบ้าง เสร็จแล้วก็บอกเขาว่า วัตถุดิบที่เราบอกจะให้เขาทำอะไร เช่น จะให้เขาผัด ก็ชี้ที่อาหาร แล้วบอกเขาว่า เฉ่า หรือจะให้ทอด ก็บอกว่า จ้า แค่นี้เราก็ไม่อดตายแล้ว  อาหารที่อยากกินวันนี้ก็คือ กระดูกหมูทอด ซึ่งมีพี่ที่อยู่เมืองไทยคนนึงชื่อพี่เต้แนะนำมา ว่ามาเมืองจีน แนะนำให้กินกระดูกหมูทอด เพราะพี่เต้แกเคยมาอยู่ที่คุนหมิงเหมือนกัน น้ำจิ้มที่นี่ก็พิสดารที่สุดในโลกครับ ขนาดน้ำจิ้มยังใส่น้ำมันอ่ะ มันแผล็บเลย เหมือนที่พี่เต้บอกอีกแล้ว ว่ากับข้าวที่นี่จะมีมันมาก ตอนแรกก็ไม่เชื่อครับ สงสัยกลับไปต้องไปคารวะพี่เต้ซะหน่อย เพราะแกให้ความรู้กับผมเยอะมาก ผมสวมวิญญาณปอบอยู่ไม่นาน ก็ต้องรีบกลับที่พักแล้วครับ ต้องรีบนอนเอาแรง เพื่อที่พรุ่งนี้จะได้มีแรงตะลุยคุนหมิง ฟังเหมือนมาเที่ยวเลยเนอะ แต่ไม่ใช่ครับ ยืนยันอีกครั้งว่ามาเรียน แต่มีเวลาว่าง เพราะรายงานตัวที่คุนหมิงวันที่ 26 วันนี้เพิ่ง 23 เอง พรุ่งนี้ก็ถึงคุนหมิงแล้ว กลับมาก็แย่งผ้าห่มกับพี่ชิน เพราะผ้าห่มของแกขาด แกก็เลยมาเอาของผมไป แล้วอากาศที่นี่หนาวมาก ผมก็เลยงัดลีลาจอมยุทธ์อันดับหนึ่งแห่งยุทธจักรมาขู่ แกก็เลยต้องไปขอผ้าห่มกับอาซิ้มใหม่ จากคุณ : เจิ้นเสี่ยวฟง - [ 16 ก.ค. 51 10:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอน 1 อยู่ไหนอ่ หามะเจอ จากคุณ : กริชครับผม - [ 16 ก.ค. 51 11:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านทันแระ ฮามั่กๆ ปล ท่าทางจะสนุกดีนะครับเนี้ยะ จากคุณ : กริชครับผม - [ 16 ก.ค. 51 15:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เหมารถตู้ไปหนองคาย น่าจะแพงนะ ไม่ไปรถไฟล่ะ (เผื่อไปอีก) จากคุณ : scottie - [ 16 ก.ค. 51 21:01:06 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^^ จากคุณ : pattapon - [ 16 ก.ค. 51 23:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาอ่านนะ แม้จะช้าไปนิด ^^ จากคุณ : Cryptomnesia - [ วันเข้าพรรษา 12:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง - [ วันเข้าพรรษา 13:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาอ่านค่ะ ^^ จากคุณ : Life's for Rent - [ วันเข้าพรรษา 14:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตามมาอ่าน จากคุณ : บ่าวจ่อย - [ 20 ก.ค. 51 11:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ตอน2เกิดเพราะความงกของหนุ่มแชมป์คนเดียวเลยอ่ะ ส่วนพี่ชินก็ตามน้ำอย่างเดียวอย่าลืมว่าเราอ่ะระดับคุณหนูจำไว้ จากคุณ : toriyoru - [ 14 ส.ค. 51 22:51:24 ]