อย่าเพิ่งตกอกตกใจกันเลยนะคะว่า สาเหตุที่ทำให้ดิฉันไม่สบาย กลายสภาพเป็นคนป่วยมาร่วมๆ 2 อาทิตย์แล้ว เนื่องจากโรคดังกล่าวตามชื่อเรื่องข้างบน เพราะโรคนี้ไม่มีบันทึกไว้ในบรรดาของโรคทั้งหลายค่ะ แต่เป็นโรคที่ดิฉันตั้งชื่อ
ขึ้นมาเอง หลังจากที่มานอนบนเตียงคนไข้อยู่หลายวันค่ะ
และการที่ดิฉันกลายสภาพมาเป็นคนไข้โดยสมบูรณ์นั้น ทำให้ดิฉันเข้าใจอะไรๆมากขึ้น ที่สำคัญ เข้าใจความรู้สึกของคนที่เป็นคนป่วยมากกว่าเดิมอีกหลายเท่านัก
คุณเจน ของผมป่วยซะแล้ว แล้วอย่างนี้ใครจะมาช่วยผมทำกรณีศึกษาต่อล่ะ
โจเซฟ เพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่ร่วมทำกรณีศึกษาผู้ป่วยกับดิฉันทักทาย ขณะที่แวะมาเยี่ยมดิฉันหลังจากการผ่าตัดรอบแรก
สรุปว่า โจเซฟห่วงว่า จะทำรายงานเคสผู้ป่วยไม่เสร็จล่ะสิ ที่ไหนได้ แทนที่จะเป็นห่วงเพื่อน เจริญจริงๆเพื่อนฉัน แต่ก็ยังดีที่อุตส่าห์มาส่งเสียงให้อุ่นใจ เพราะการที่ต้องมานอนอยู่บนเตียงคนไข้อย่างนี้ มันไม่สนุกเลย รู้สึกเงียบเหงา
วังเวงพิกลยิ่งต่างบ้านต่างเมืองด้วย เกิดอาการคิดถึงแม่ คิดถึงบ้านขึ้นมาจับใจ ทีเดียวล่ะ
วันนี้ หมอจะขึ้นมากี่โมงล่ะโจเซฟ
ดิฉันถาม โจเซฟ ซึ่งเป็นพยาบาลที่ทำงานประจำที่ตึกศัลยกรรมพิเศษ แต่ลงเรียน ป.โท สาขาเดียวกัน ปีเดียวกัน ประกอบกับบางครั้ง โจเซฟก็มารับทำงานนอกเวลาที่ตึกของดิฉัน เลยทำให้สนิทสนม รู้จักกันมากขึ้น
จะเอาหมอคนไหนล่ะ เจน ถ้าเป็นหมอ ที่ผ่าตัดคุณน่ะ อีกราวๆครึ่งชั่วโมงก็มาแล้วล่ะ แต่ถ้าเป็นหมอหนุ่ม...ชาวกรีกที่คุณแอบฝันถึงน่ะ ..ฮ่าๆๆๆ วันนี้ไม่อยู่เวร เสียใจด้วยนะ
โจเซฟพูดพร้อมทั้งหัวเราะอย่างคนอารมณ์ดี จะว่าไปแล้ว ถ้าพยาบาลหนุ่มเชคฯ หน้าตาหล่อเหลาคมเข้มรายนี้ ไม่ใช่หนุ่มวาย อย่างที่ใครๆรู้จักกันดีล่ะก็ การที่เขามานั่งบนเตียงคนไข้ของดิฉัน และหัวเราะสนิทสนมกันอย่างนี้ คงจะ
ดูไม่งามนัก
กลับก่อนนะ เจน เดี๋ยวมาอยู่เวรบ่าย จะดูแลคุณเป็นอย่างดีเลยล่ะ ว่าแต่ว่า เป็นไงมาไงล่ะเจนถึงได้ อาการหนักถึงกับต้องผ่าตัดรอบสองล่ะ ...ไม่เห็นว่าคุณจะมีอาการอะไรมาก่อนเลยนี่นา
จริงอย่างที่โจเซฟว่า ดิฉันเป็นคนที่มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงดีมาตลอด จนกระทั่งหลายอาทิตย์ที่ผ่านมา ดิฉันสังเกตว่า ตัวเองรู้สึกเหนื่อยง่าย ปวดศรีษะบ่อยๆ รวมทั้งปวดแขนและไหล่ซีกขวา โดยไม่ทราบสาเหตุ แต่ด้วยความ
ที่ชะล่าใจก็ไม่ได้ไปพบหมอ หรือคิดที่จะปรึกษาใครๆทั้งสิ้น
จนกระทั้งวันดีคืนดี ดิฉันคลำพบก้อนเนื้อที่คอด้านข้าง ขนาดโตพอที่จะทำให้ดิฉัน รู้สึกกังวล ร้อนรนอยู่ไม่ติดเหมือนมีไฟมาลนก้น ก็จะอะไรล่ะ ถ้าไม่รู้สึกกลัวขึ้นมาว่า ตัวเองจะเป็นมะเร็งเนื่องจากเป็นโรคร้าย ที่ไม่มีใครพิศวาสอยากจะเป็นกันนัก
รวมทั้งคนไข้ ประมาณ 60 เปอร์เซ็นต์ ที่มารักษาที่ตึกที่ตัวเองทำงานอยู่ ก็เจ็บป่วยด้วยโรคมะเร็งทั้งนั้น ทำให้ดิฉันเกิดภาวะจิตวิตก กลัวความตายขึ้นมาทันที
หลังจากที่ปรึกษาแพทย์เฉพาะทางแล้ว จึงตัดสินใจผ่าตัดด่วน เนื่องจากว่าดิฉันเป็นเจ้าหน้าที่พยาบาล การเจ็บป่วยอาจจะส่งผลกระทบต่อคนไข้ได้ พูดง่ายๆ ก้อนเนื้อที่ว่าน่ะ หมอก็กลัวๆว่าจะเป็นวัณโรคด้วย (นอกจากมะเร็งที่เดาๆเอาไว้แล้ว)
เพราะดิฉันมาจากประเทศเมืองร้อน รวมทั้งการส่งตรวจชิ้นเนื้อครั้งแรก ไม่สามารถอธิบายอะไรได้ชัดเจนเนื่องจาก ชิ้นเนื้อที่ส่งไปตรวจนั้น ไม่มากพอที่จะวิเคราะห์ผลอะไรได้
การผ่าตัดครั้งนี้ผ่านไปด้วยดี ในความคิดของดิฉันเนื่องจาก ตัวเองสลบไสล ไม่ได้สติเลยไม่รับรู้เรื่องราวใดๆ หลังจากฟื้นขึ้นมาได้ 3 ชั่วโมง หมอมาบอกว่า การผ่าตัดล้มเหลวเนื่องจาก ก้อนเนื้อเจ้ากรรม ไปกดทับเส้นประสาทที่สำคัญจำเป็นต้องให้แพทย์ ผู้ชำนาญทางระบบเส้นประสาท บริเวณต้นคอ มาทำการผ่าตัด
หมอผ่าตัดคนแรกเลยเย็บแผลปิดไว้หลวมๆ เนื่องจากหมอคนที่จะมาทำการผ่าตัดติดภาระสำคัญ ไม่สามารถเข้าเคสได้ในวันนั้น โอล่ะพ่อ...มีแบบนี้ด้วย
จะอย่างไรเสีย ดิฉันก็ยอมรับการตัดสินใจของหมอ ก็ยังดีกว่าหมอคนเดิม ดันทุรังผ่าตัดไป แล้วเกิดพลาด ตัดเส้นประสาทของดิฉันออกไปตื่นมาอีกที ยกแขน ยกขาไม่ได้แล้วคราวนี้ดิฉันจะเอามือที่ไหนไปขีดเขียน ติดต่อกับเพื่อนๆชาวห้องถนนฯได้ล่ะ ในเมื่อดิฉันเป็นคนถนัดขวา และมันก็เป็นเส้นประสาทข้างขวาพอดิบพอดี
ดิฉันต้องนอนทนเจ็บแผลอยู่อีก 2 วันจนกว่าจะได้คิวผ่าตัดรอบที่สอง ซึ่งครั้งนี้คาดว่าทุกอย่างจะดำเนินไปด้วยดี
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 01:59:33
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 00:22:05
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 00:19:40
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ค. 51 00:15:43
จากคุณ :
teansri 
- [
21 ก.ค. 51 00:12:10
]
เบื้องหลังเข็มฉีดยา ตอน โรคภูมิคุ้มกันหัวใจบกพร่อง
เป็นเพื่อนรอลุ้นผลตรวจชิ้นเนื้อด้วยค่ะ
