“ไม่ รู้ นี่”

       ราส์ส กิโลหก

                                              ======================================


คุณครูตระหวาดศรี..เงยหน้าจากสมุดการบ้าน..ซึ่งคุณครูนั่งตรวจอยู่ที่โต๊ะทำงานในห้องพักครู

“การบ้านข้อนี้ เธอ ทำอย่างนี้ไม่ได้..มันผิด” ..พูดต่อหน้า   เด็กหญิงมืดฤดี..ที่ยืนหน้าซีดอยู่หน้าโต๊ะ..

“ก็ หนู ไม่รู้ นี่ คะ”.เด็กหญิงพูด เสียงแผ่วเบา.เหมือนเสียง ละเมอ !!..


                        =====================================


“ เฮ้ย อ้ายถั่ว.เมื่อ ตะกี๊.เอ็งเติมน้ำมันรถให้ลูกค้า..ภาษาอะไร  .วะ ! .รถ น๊อค.อยู่ข้างถนน.เค้าโทรมาด่า  จนหูแทบแตกเติมมั่วเลยมรึง      .อ้าย เวน เอ๊ย..!!.”.  เสียงเฮีย เหวง.เจ้าของ ปั๊ม น้ำมัน.เดินหน้าแดงก่ำ.ส่ายตามมองหาอ้ายตัวต้นเหตุ...

อ้ายถั่ว เอามือหยิบเนื้อย่างที่คาปากออกอย่างเสียอารมณ์ในการกิน…ตะโกนตอบกลับไป.

“ ก็ ผมไม่รู้นี่เฮีย    หัวเติมน้ำมันเหมือนกันยังกับแกะ เลยแยกไม่ออก”..

มันมองซ้ายมองขวาไม่เห็นมีใครอยู่ใกล้   .แล้วพูดเบาๆแบบได้ยินคนเดียว      “แล้วทำไม มรึงไม่เสือกออกมาเติมเอง.นั่ง จุ๊ย อยู่แต่ในห้องแอร์.   อ้ายควาย  !!”..

                 
                     =========================================


ตำรวจจราจร  .ก้าวลงจากฟุตบาทริมถนน เป่านกหวีดเสียงแหลม  พร้อมชี้มือให้รถแท็กซี่ สีเหลืองคาดแดง ที่กำลังวิ่งมาให้จอดข้างถนน

ตำรวจ   “ลื้อขับรถ ฝ่าไปแดง สี่แยกที่ผ่านมา  .ขอดูใบขับขี่ด้วย  ”  .พร้อมควักสมุดใบสั่งจากหน้าอกเสื้อ มือขวาถือปากกา  ทำท่าทางเข้มแข็ง

คนขับแท็กซี่ “ ผม ไม่รู้นี่ ครับ ว่าเป็นไฟแดง ผมตาบอดสี ครับ” แต่เอามือล้วงกระเป๋า ยุกยิก แบบวัวเคย ขา ม้าเคยขี่  แล้วยื่นให้ ..

ขับรถออกมา   พร้อมรำพึงกับตัวเอง.  “ ซวย  ซิบ.!!.โดนแต่เช้ายังไม่ได้ซักเที่ยว”

                                          ===============================

ชายสองคน  .คนหนึ่งตัวสูงใหญ่ สักยันต์เต็มตัว  .อีกคนตัวเล็กผอมใส่แว่นสายตา  รูปร่างบังกันมิด..

คนตัวเล็กพูด  “ พี่ ท่อกครับ.วันนั้นพี่ หยิบโทรศัพท์ มือถือผมไป ยังไม่คืน ผมเลยครับ ?”..สำเนียงพูดออกแนวนอบน้อม มีสัมมาคารวะ

คนตัวใหญ่  หยิบไม้จิ้มฟัน  ออกจากซอกฟันในปาก  มองคนตัวเล็ก ตั้งแต่หัวจรดเท้า  .พูดคำรามออกมา พร้อมกลิ่นเหม็นเปรี้ยวหึ่ง.  “ อ้าว  กรูไม่รู้นี่ .ต้องคืน มรึง ด้วย หรือ ?  อ้ายนี่ วอน ซะแล้ว”.พูดพร้อมกับเดินเข้าหา.


                                   ================================

โรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง...

ชายคนหนึ่งวิ่งลงจากรถที่เพิ่งจอด พรืด  !!  .อย่างร้อนลน   เด็กพนักงานที่สุมหัวนั่งเล่น ปั่นแปะ กันอย่างออกรสหันมามองเป็นตาเดียว...!!

“ เฮ้ย ! ห้องเบอร์ 5  อยู่ไหน วะ.!..”   ท่าทางเหมือนหมาบ้า  .มือล้วงอยู่ในเสื้อตรงเอวตลอดเวลา  คงกำด้ามปืน.

เจ้า ห้อย   ซึ่งยืนอยู่ข้างวงปั่นแปะ  เพราะเสียจนหมดตูดกลายเป็นผีข้างผ่อน    ตกใจยกมือขึ้นชี้โดยอัตโนมัติ
 “  อยู่ด้านใน...คับ...น้า”   .มันพูดเสียงคับปากเพราะกลัว.!

เขาถีบประตูดังโครมใหญ่  ประตูเปิดอ้าตามแรงถีบ    ด้านในผู้หญิง และ ผู้ชายอยู่ในชุดผ้าขนหนูห่อกาย.
.ตกใจแทบตกจากเตียง

ปราดเข้าถึงตัวผู้ชายเอามือซ้ายจิกผมจนหน้าแหงน   มือขวาดึงปืนกระบอกโตจี้ทิ่มเข้าที่หัว

“ มรึง เป็นชู้กับ เมียกรู .ตายเถอะ  มรึง  !!”   เขา พูดกับชายชู้ เสียงเครียด

ชาย ชู้ ผ้าผ่อนหลุดลุ่ยยกมือไหว้ขอชีวิต...  “ ก็ ผมไม่รู้นี่ครับ  ว่า  ผู้หญิงคนนี้ เป็นเมีย พี่”.... ..

ว๊ายๆๆ     เปรี้ยง......

พี่ จ๋าหนูขอโทษ    หนูไม่รู้นี่  ว่าทำอย่างนี้แล้วพี่จะโกธร.  ......อย่าๆๆๆๆ....เปรี้ยง !!!!