ความคิดเห็นที่ 1
บทที่ 41
งานศพที่อยู่ตรงหน้าช่างโศกเศร้ายิ่งกว่างานศพใดๆที่ธารนทีได้เคยพบ ด้วยบรรดาแขกเหรื่อล้วนมีใบหน้าที่สลดหดหู่ แต่ละคนที่มาร่วมงานนั้นไม่พูดไม่จา จะมีบ้างที่ตรงเข้ามาหาตัวเธอแล้วพูดทำนองปลอบใจ ไม่ให้คิดมาก ... และนั่นทำให้ธารนทียิ่งรู้สึกสงสัย เด็กสาวค่อยๆเดินไปที่โลงศพซึ่งตั้งอยู่ภายใน ด้านหน้าบริเวณกระถางธูปมีหญิงคนหนึ่งคาดเดาอายุก็ราวๆสามสิบต้นๆ ดวงหน้าของหล่อนดูอิดโรยและเต็มไปด้วยคราบน้ำแห่งความอาดูร ธารนทีนึกในใจว่าหญิงคนนี้ต้องเป็นญาติของผู้ที่นอนสงบอยู่ในโลงไม้เบื้องหลัง
เมื่อหญิงคนดังกล่าวเห็นเธอเดินเข้าไปใกล้ หล่อนก็รีบลุกขึ้นพร้อมกับวิ่งโผเข้ากอดเด็กสาวอย่างไม่ทันตั้งตัว
พี่ ... ทำไมลูกเราต้องตายด้วย ฮือๆๆ ... สตรีแปลกหน้าโผเข้าซบกับอกของธารนทีพลางพร่ำรำพันพร้อมร้องไห้สะอึกสะอื้น
เด็กสาวงงไปหมด และยิ่งงงหนักขึ้นเมื่อมองที่รูปที่ตั้งไว้เยื้องๆกับโลงไม้ เธอพบว่าเจ้าของร่างที่นอนนิ่งอยู่ในโลงเป็นเพียงเด็กน้อยอ่อนเยาว์เท่านั้น ถึงตอนนี้ธารนทีจึงเข้าใจว่าเพราะเหตุใดงานศพนี้ถึงมีความโศกเศร้ายิ่งกว่างานศพที่ได้เคยได้พบเจอ
นั่นเพราะการจากไปของผู้เยาว์ย่อมสร้างความเจ็บปวดให้แก่ผู้อยู่เบื้องหลังมากเป็นพิเศษ
แต่กระนั้นธารนทีก็ยังรู้สึกงงอยู่ดี ด้วยเพราะหญิงในอ้อมกอดนั้นเด็กสาวไม่เคยรู้จัก แต่ไฉนถึงโผเข้ากอดราวกับสนิทชิดเชื้อกันมานาน หนำซ้ำยังเรียกเด็กน้อยผู้จากไปว่า ลูกของเรา อีก ทั้งๆที่เด็กคนนั้นน้ำเองก็ไม่เคยพบเจอมาก่อน แม้เพียงใบหน้าก็ไม่เคยเห็นสักครั้ง
และแล้วคำตอบของปริศนาก็บรรลุถึงเฉลย เมื่อชายผู้หนึ่งเดินเข้ามาตบไหล่ธารนทีเบาๆ พร้อมพูดปลอบประโลมหญิงที่อยู่ในอ้อมกอด
ทำใจเถิดว้าจำเนียรเอ๊ย ... ทองอยู่เอ็งก็ดูแลเมียเอ็งให้ดีๆนะ ข้าเสียใจด้วยว่ะเพื่อน ประโยคหลังชายคนที่ว่าหันมาพูดกับเด็กสาว
หญิงที่อยู่ตรงหน้าชื่อจำเนียร ... แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ธารนทีสนใจมากไปกว่าประโยคถัดมา ชายคนที่เข้ามาพูดปลอบใจ เรียกเธอในชื่ออื่น ... ไม่ใช่เรียกว่าธารนที
ชายผู้นั้นเรียกเธอว่า ... ทองอยู่ !
นี่มันเกิดอะไรขึ้น ?
ก่อนที่ธารนทีในร่างของทองอยู่จะคิดทำการอันใดต่อ ภาพงานศพตรงหน้าค่อยๆพร่าเบลอ เสมือนกำลังดูภาพในโทรทัศน์ยามที่สัญญาณล้มยังไงยังงั้น
จากภาพที่พร่ามัวเมื่อสักครู่ บัดนี้ภาพที่ธารนทีเห็นค่อยๆแจ่มชัดขึ้นอีกครั้ง เบื้องหน้าของเด็กสาวเปี่ยมด้วยบรรยากาศสีทองส่องสว่างไสว และที่ทำให้เธอขนลุกนั่นก็คือสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ร่างหนึ่งกำลังยืน ... เรียกว่าลอยอยู่จะดีกว่า
ร่างนั้นเป็นบุรุษเพศที่ดูงดงามราวกับรูปปั้นประติมากรรมในสมัยกรีกโบราณ ที่สำคัญธารนทีเห็นปีกสีขาวที่แผ่นหลังแผ่ขยายกว้างใหญ่ ส่วนมือทั้งสองข้างก็ผายออกเช่นเดียวกัน
เทพบุตร ? เทวทูต ?
ร่างตรงหน้าของธารนทีคงจะเป็นเทพจากสวรรค์อย่างแท้จริง ถ้าหากเทวทูตปีกขาวไม่พูดกับเธอด้วยข้อความบางอย่าง
สาวน้อยที่บัดนี้อยู่ในร่างทองอยู่ขนลุกซู่ทั่วทั้งสรรพางค์กาย ข้อความที่เทวดาตรงหน้ากล่าว ... มันคือข้อความที่บอกการประกอบพิธีอย่างหนึ่ง
พิธีกรรมที่สามารถคืนชีพให้แก่บุคคลที่เสียชีวิตได้ !?
และสิ่งที่ธารนทีพรั่นพรึงมากที่สุดก็คือ พิธีกรรมนั้น ...
คือการใช้กระจกแห่งมารดังเช่นที่เธอได้กระทำ องค์เทวทูตบอกวิธีการที่ละม้ายคล้ายคลึงกับที่เด็กสาวและเพื่อนพยายามคืนชีพให้แก่เกศนีย์
บัดนี้เธอจึงมั่นใจแล้วว่า ร่างสีทองอร่ามตรงหน้า
ไม่ใช่เทพบุตรแห่งความดีงาม
มันคือร่างแห่งมาร มันคืออวตารของความชั่วร้ายทั้งมวล !
จากคุณ :
Luckard  
- [
22 ก.ค. 51 15:20:05
]
|
|
|
