ความคิดเห็นที่ 1 “อย่ากระโดดเชียวนะเจ้าทองแท้!! ดีใจ เกินหน้าเกินตาป๊าไปแล้ว เดี๋ยวจับส่งไปนิวยอร์กให้กลับเข้าประเทศไม่ได้เลย !!” ผมหันไปดุเจ้าฆาตรกรสี่ขา โทษฐานที่กระโดดโลดเต้นจะดูกล่องพัสดุที่ผมถืออยู่ในมือนั้น ก่อนที่ผมจะรีบเดินกึ่งกระโดดไม่ต่างจากเจ้าทองแท้สักเท่าใดนัก ทันทีที่เปิดกล่องพัสดุออกมาผมก็เห็นจดหมายที่เขียนถึงผมด้วยลายมือที่ไม่คุณตานัก ดูเหมือนเด็กเขียนเสียมากกว่า “ถึงโอโม่ซังเพื่อนใหม่ ของขวัญชิ้นนี้เราหวังว่าคงถูกใจนายนะ และให้ถือเป็นการขอโทษจากเรา ส่วนดอกซากุระที่นายต้องการ เราขอโทษอีกครั้งที่ไม่สามารถส่งให้ได้เพราะสภาพมันเยินมาก ตอนที่เราแกะออกให้ แต่เชื่อได้ว่าต่อจากนี้หากเราเห็นดอกซากุระบานขึ้นในญี่ปุ่นครั้งใด เราจะคิดถึงนายตลอดไป .” ผมหยุดอ่านจดหมายชั่วครู่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ผมอยากร้องตะโกนชื่อปีเตอร์ดังๆให้ดังไปถึงดินแดนปลาดิบ สองมือที่ถือกระดาษแผ่นสีชมพูอมม่วงนั้นดูอ่อนแรงลง ผมไม่อยากอ่านต่อไปอีก ผมกลัวรับความจริงไม่ได้ ผมรู้ว่าถึงอ่านต่ไปก็เป็นข้อความที่สะเทือนความรู้สึกของผม และตอกย้ำความแล้งน้ำใจของตัวเอง “ .เราจะไม่รบกวนเวลานายอีกแล้ว ขอโทษด้วยนะ ที่เราทำให้รำคาญและวุ่นวายมาโดยตลอด สุดท้ายนี้ เราขอรบกวนนายเพียงอย่างเดียว ขออ่าน “สยามแห่งรัก” เรื่องราวที่ทำให้เราได้รู้จักกัน จนกว่านายจะเขียนมันจบ ในฐานะแฟนคลับเรื่องนี้ โอโม่ซังนายอย่าเขียนให้มิวต้องอยู่กับความเหงาอีกต่อไปนะ ถ้าตัวละครของนายมีชีวิต ชีวิตที่ต้องจมกับความเหงามันทรมานมากนายรู้มั้ย เราไม่อยากให้มิวต้องเหงาอีก บางครั้งเราก็อดคิดว่าเป็นตัวละครในเรื่องของนายไม่ได้ อย่างน้อยๆก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่ต้องอยู่กับความเหงาเดียวดาย หวังว่าความฝันที่จะเห้นมิวคู่กับโต้ง และรักกันนานเท่านานจะเป็นจริงนะครับ Sayonara Zuroshi P. ” จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 26 ก.ค. 51 11:39:44 A:203.152.25.69 X: TicketID:181299 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมอ่านจดหมายของปีเตอร์จบลงพร้อมรอยน้ำตา ตัดสินใจคลิ๊กเข้าไปอ่านจดหมายอิเลคทรอนิกส์แต่ละฉบับที่ส่งเข้ามาบรรจุไว้ในกล่องรับจดหมาย และยังมีผู้อ่านที่ส่งข้อความเข้ามาถามถึงข่าวคราวของปีเตอร์ ด้วยความห่วงใยใคร่รู้ น้ำตาของผมรินไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว เป็นการตัดสินใจที่มุ่งมั่นแต่ก็โง่เขลาของผมเสียเหลือเกิน ผมไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร? และเพราะอะไร? เพื่ออะไร? แต่ผมรู้เพียงอย่างเดียวว่านี่คือสิ่งที่ผม ควรจะทำ จดหมายฉบับแรกที่เปิดอ่านนั้น ใจความที่ปีเตอร์ส่งมาประมาณถามว่าเพราะอะไร?ผมจึงเงียบไป และขอโทษผมที่เขาถามคำถามนั้น ไม่มีข้อความไหนที่ปีเตอร์จะกล่าวหาผมเสียๆหายๆหรือบั่นทอนความรู้สึกผมทำนองตัดพ้อต่อว่า ยิ่งอ่านก็ยิ่งรู้ว่าปีเตอร์โทษแต่ตัวเองที่ถามพร่อยๆออกมา ไม่เลยปีเตอร์ มันไม่ใช่อย่างที่ปีเตอร์คิดเลย ที่ผมโกรธ ที่ผมไม่พอใจ เพราะ เพราะ เพราะผมไม่กล้ายอมรับความจริงต่างหาก ผมรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้คุยกับนาย ผมรู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับอ้น ผม ผม ผมเป็นเกย์ใช่ไหม? ปีเตอร์อยากให้ผมเป็นเกย์ หรือตอบคุณไปว่าผมเป็นเกย์ใช่ไหม? ถ้ามันทำให้มิตรภาพของผมกลับคืนมาเหมือนเดิม ผมจะเอาคำตอบนี้ไปบอกคุณด้วยตัวผมเอง....เรื่องแค่นี้ผมทำให้นายได้ ผมขอโทษนะ นายคงเหงามากใช่ไหม? ผมเข้าใจนายถูกใช่ไหม?ปีเตอร์ .... จากคุณ : โอโม่ซัง - [ 26 ก.ค. 51 11:42:17 A:203.152.25.69 X: TicketID:181299 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การรอคอย...กับการมาถึง สัญญาครับจะดูแลมันอย่างดี เหมือนที่นายคิดถึงผมเมื่อดูดอกซากุระ จากคุณ : ออมสิน (ออมสินไตตั้น) - [ 26 ก.ค. 51 11:49:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชาเขียวรสชาติดีมากครับ... 600 เยนราคาเท่าไหร่ครับ? ที่ถามไม่ได้ยึดติดราคานะครับ โดราเอม่อนตัวนี้มันมีค่าต่อจิตใจผมมากๆครับ ขอบคุณนะปีเตอร์คุง จากคุณ : ออมสิน (ออมสินไตตั้น) - [ 26 ก.ค. 51 11:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รีเฟรชกระทู้นี้มาจะสิบครั้งแล้วล่ะ ผ่านมาชม.นึงแล้ว น่าจะลงกระทู้นี้เสร็จแล้วเนอะ อย่าลืมว่ามีคนรออยู่ที่อีกกระทู้หลายคนเน้อ มีอะไรติดใจกันจะได้แก้ไปข้อที่ติดใจกันอยู่ได้ค่ะ จากคุณ : scottie - [ 26 ก.ค. 51 13:18:41 ]