ความคิดเห็นที่ 1 ๐ ลมร่ำ..ฝนโรย ๐ ๐ พร้อมเมฆหม่นครอบขัง..อยู่ยังหน้า คือครั่นครื้นมหิทธาแห่งฟ้าฝน เส้นไฟเลื้อยวกต่ำ..ก่อนคำรน- กึกก้องทั้งภูวดล..ให้ยลยิน ๐ แล้วหยาดฝนหล่นสายรำบายโศก ทอนทุกข์โลกข่มร้อน..จนผ่อนสิ้น ก่อนเม็ดฝนหมาดใหม่..กรุ่นไอดิน ค่อยอวลกลิ่น..ตอกย้ำความธรรมดา ๐ ไฟสรวงบน..วนวิ่ง...งามยิ่งแล้ว นึก-เพริดแพร้วเนตรผกาย..ใครชายหา นั้นวนวิ่งความหมาย..สู่สายตา เพียงจะกร่อนเหว่ว้า...ให้รา-รอน ๐ แม้นแวบเดียว..วูบดับจนลับล่วง ก็โชติช่วงความหมาย..เกินถ่ายถอน เส้นไฟสรวงเฟื้อยระส่ำทั้งอัมพร เมื่อใจหนึ่งสั่นคลอน..ทุกตอน-ตน ๐ เมื่อแววในสายตา...เกินกว่าซ่อน ฝากเว้าวอนสู่กัน...นับพันหน ท่ามลมฝนพรมพรำ...ฟ้าคำรน หัวใจคน...กลับคร่ำ-ครวญคำนึง ๐ สื่อความหมายฉายทอ..พร้อมช่อน้ำ ผ่านมืดดำโดยฤทธิ์..แรงคิดถึง สืบรูปรอยเสน่หา..อันตราตรึง เพื่อซาบซึ้งผ่านเจือ...สู่เนื้อใจ ๐ สิ้นเมฆหม่นครอบขัง..อยู่ยังหน้า จึงเวหาเรื่อรอง..ความผ่องใส เริ่มเถิดฤๅรอบพิมล..จากหนไกล เพื่อจะไว้โอบกล่อม..กลางอ้อมทรวง ๐ จนอ่อนหวานผ่านสู่..ให้รู้สึก ก็สุดนึกทัดทาน..สุดต้านหน่วง เมื่ออาวรณ์โหมประดังใจทั้งดวง ก็สุดใจจะผ่านล่วง...จากบ่วงแล้ว ๐ ค่อยเผยผ่านสายฝน...เข้าป่นหนาว ทอนปวดร้าวสุมซ่อนจนผ่อนแผ่ว เติมแต่งนัยน์ตาชาย...ให้ฉายแวว เผยผ่องแผ้วสืบถวิล...ให้ดิ้นรน ๐ จักรภพเคลื่อนผ่านสู่ด้านไหน คงขับไขลำแสงแจ่มแจ้งหน คือตะวันแต่งฟ้าส่องสากล ดังหนึ่งคนแจ่มจ้าคุณค่าควร ๐ แม้นโลกหล้ามาพาลระรานใส่ จักโต้ให้ร้องร่ำด้วยกำสรวล จักโรมรันบั่นคอด้วย..ขอ-ทวน ขอเพียงนวลหยัดร่าง..ไม่ห่างกาย ๐ เสน่หาฝ่าข้ามไปสามภพ ตราบโลกลบหล้าเลือนดาวเคลื่อนหาย รักจักคงเคียงอยู่..ไม่รู้คลาย เช่นดังสายใยดิ่งที่ทิ้งลง ๐ หมดสิ้นช่วงวิญญาณ..อาจทานทัด คอยขืน-ขัดควบคุมความลุ่มหลง แม้เงื่อนเหตุรอบกรรม..เคยดำรง- จักขาด-วง...ด้วยซึ้งคำนึงนวล ๐ เลิศพิสุทธิ์ยุดย้ำ..มาทำถ้อย สำหรับร้อยเรียงความ..ให้งามถ้วน เปล่งความหมายหยัดอยู่อย่างคู่ควร เพื่อรักหวน..โชติช่วงกลางห้วงใจ จากคุณ : สดายุ... - [ 27 ก.ค. 51 22:00:59 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ๐ ปาฏิหารย์ ๐ ๐ อยู่ห่างห่าง อย่างห่วงห่วง พวงดอกแก้ว หอม-แสนชื่นใจแล้ว..ทุกแผ่วผ่าน จนเปล่าเปลี่ยวในทรวง..มาล่วงลาญ ทรมาน..จากรอคอยก็พลอยลับ ๐ หลงรักแล้วเต็มจินต์ กลิ่นบุปผา จึงพรรณาพร้องพร่ำเป็นลำดับ คล้ายดอกฟ้ากรุ่นหอมจะน้อมรับ โอนประทิ่นลงสำหรับให้รับรู้ ๐ จำปาเอ๋ยอย่าเหงาอย่าเศร้าสร้อย จงรอคอยปริศนา..ผ่านมาสู่ เลี่ยงฤๅ-งดงามล้ำ..ภาคดำรู เมื่อโจมจู่จับใว้..ทั้งใจกาย ๐ ฟังเถิดฤๅ..ในถวิล..เหมือนยินเสียง ว่ารักนั้น..คอยเคียงใช่เลี่ยงหาย กระซิบฝาก..ลมร่ำช่วยรำบาย ส่งความหมาย..ครอบสิ้นทั้งวิญญาณ ๐ สุรโลก..ชลอลง..ก็คงใช่ แต่เมื่อนัยพากย์นั้นเผยบรรหาร เสพความหมายแฝงรับอยู่นับนาน จนหอมหวานซ่านล่วง..ทั้งดวงใจ ๐ มีถ้อย..ย่อมมีใจ..หวั่นไหวถ้อย มีละห้อยคะนึงหา..ร่วมอาศัย มีถวิล..รอคอย..รูปรอยใคร มีอาลัย..ซาบซึ้งตอกตรึงทรวง ๐ ค่อยค่อยเผย..ค่อยค่อยผ่าน..จากลานฝัน ลงกล่อมขวัญผ่องแผ้ว..ไม่แล้วล่วง คะนึงนึกละม่อมหน้า..สุดาดวง ความแหนหวงก็ประดัง..ขึ้นทั้งใจ ๐ รูปเอยรูป..ใช่แต่เพียงแค่ฝัน เถิด..จะกี่ขวางกั้น..ฤๅหวั่นไหว เมื่อเติบเต็มปรารถนา..ความอาลัย ยอม – แม้นไหม้มอดลง..อยู่ตรงนี้ จากคุณ : สดายุ... - [ 27 ก.ค. 51 22:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ๐ สายเยื่อใย ๐ ๐ ลมเยียบเย็นรุมลามในยามเช้า อย่างแผ่วเบาผ่านตอน..ออดอ้อนหา คล้ายรำพึงอ่อนหวาน..ใครผ่านมา แฝงลมพาโอบตอบอยู่รอบตัว ๐ ครั้งหนึ่งในเหมันต์..กับวันที่- ถ้อยวาทีพร่ำบอกเฝ้าหยอกหัว ที่ทรวงหนึ่งแฝงเร้น..การเต้นรัว ด้วยหวั่นกลัวเกินห้าม..เผยความนัย ๐ เมื่อทอดตัวสองแขนหนุนแทนหมอน รอบคำนึงผ่านย้อน..คนอ่อนไหว ความอ่อนหวานผ่านล่วงสู่ดวงใจ ถักทอบ่วงสายใย..รัดใจนี้ ๐ จากเหงาเงียบหมองหม่น..อยู่บนขวัญ ค่อยส่ายสั่น..ค่อยกระพริบ..จากริบหรี่- เริ่มโชนช่วงทอสู่..แรงรูจี- ผ่านรูปรอยไมตรี..เต็มที่ทาง ๐ ทอดตามองรอบด้าน..ท่ามมาลย์หอม เมื่อหนาวลมรุมล้อมเข้ากล่อมสาง ห้วงใจที่อาวรณ์..คล้ายว่อนวาง อยู่ท่ามกลางซาบซึ้ง..ใครหนึ่งนั้น ๐ จนเผยผ่านปรารถนา..สืบมาสู่ ก็รับรู้อาลัย..ความไหวหวั่น- ว่าท่วมทับใจอยู่..เกินรู้กัน รู้แต่เมื่อดวงขวัญ..เริ่มสั่นคลอน ๐ จนดวงวันกระพริบระยิบระยับ พร้อมวาววับนัยน์ตา..เกินกว่าซ่อน ผ่านความหมายโลมรุกไปทุกตอน ราวออดอ้อนแอบอำ..ให้คำนึง ๐ จึงความนัยถ่ายโอน..เมื่อโชนฉาย เหมือนทอดสายใยยาว..ให้สาวถึง คล้ายเส้นใย..พันเกี่ยวคอยเหนี่ยวดึง เข้ารัดรึงโอบไว้ทั้งใจคน ๐ สุดใจจะผ่อนผลัด..สุดทัดทาน เมื่อซาบซึ้งหอมหวาน..บรรสารผล มีอบอุ่นละมุนละไม..ที่ใจตน ความสับสนละห้อยห่วงก็ล่วงลา ๐ เมื่ออบอุ่นแผ่ซ่าน..ผ่าวผ่านทรวง ก็เมื่อใจทั้งดวง..แสนห่วงหา สดับเถิดความนัย..ผู้ไกลตา จนวรรษา..ผ่านอีกครั้ง...จักยังคง จากคุณ : สดายุ... - [ 27 ก.ค. 51 22:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 4 งดงาม ไพเราะ ทุกบทเลยค่ะ จากคุณ : teansri - [ 28 ก.ค. 51 01:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โหหหห.... ได้แต่ร้องโหหหหหห คำเดียว จากคุณ : like 2 hear from u - [ 28 ก.ค. 51 11:29:28 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มั่นรักเธอเสมอไปไม่รู้จบ จนชีพสิ้นเป็นศพดินกลบหน้า ฝากรักไว้ไม่สิ้นจินตนา เสน่หาไม่สิ้นถวิลรัก สวัสดีครับคุณสดายุ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 28 ก.ค. 51 13:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ใจสิขาดแล้วเด้อ.....เง้อ เง้อ เง้อ.... จากคุณ : เตติญญ่า - [ 28 ก.ค. 51 19:19:09 A:58.10.131.231 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คืนนี้ฟ้ามีเดือนเป็นเพื่อนฟ้า วอนจันทราลอยเลื่อนเถิดเดือนฉาย ลอยไปบอกว่ามีใครใจละลาย ด้วยคำชายเว้าวอนอ่อนหวานนัก                                วานดวงดาวสกาวพราวเวหน                              ไปเยือนยลคนไกลให้ใจประจักษ์                               ช่วยกระซิบปลุกปลอบตอบคำรัก                               เพราะสุดหักสุดห้ามปรามหัวใจ... สวัสดีค่ะ..คุณสดายุ หวานเหลือเกินนะคะ.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี - [ 28 ก.ค. 51 19:56:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีครับ...คุณเทียนสี ครับ..หากชอบก็ไปฟังในบล็อคครับ บล็อค..."นารีปราโมช"....จะมีแต่กลอนหวานๆ สำหรับสาวๆโดยเฉพาะ.... เชิญนะครับ Like 2 hear from u..... โหหหห.....ชื่อยาวจัง.....อิๆๆ คนชื่อยาวจำยาก....สวัสดีครับ ชอบอ่าน หรือ ชอบเขียนครับ ใครชอบมีดชำแหละ.... ลองเอากลอนไปวางในบล็อคครับ อิๆๆ คุณคมเย็น.... สวัสดีครับ...ไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตากัน เพราะไม่ค่อยได้แวะมา.... ตอนนี้ม่วนอยู่ที่...OK Nation ครับ http://www.oknation.net/blog/sdayoo/2008/07/26/entry-1 ไปเดินทำตัวลีบๆ...อยู่แถวนั้นครับ คนเยอะดี....ที่นี่เงียบเหงาครับ หลังชุดจัดตั้งทักษิณ....บุกยึดเรียบร้อย อิๆๆ เตติญญ่า..... ชื่อนี้หาซ้ำยาก....เก็บไว้นานๆนะ ไปเวปไหนก็พยายามใช้ชื่อเดียว.... คนจะรู้จักและจำได้ง่าย..... แล้วเขียนบ้างสิ....เอาแต่อ่านงานเขาอยู่นี่แหละ.....อิๆๆๆ คุณแม่ใจดี..... ครับ....หวานเพราะจำเป็นครับ..... มันเป็นเรื่องที่หยุดไม่ได้....เวลาเห็นรูปสวย ที่อ่อนช้อย..อ่อนหวาน รูปที่สวยงาม จริตที่อ่อนช้อย งดงาม วาจาที่ไพเราะ จึงออกมาเป็นกลอนบทนี้ครับ จากคุณ : สดายุ... - [ 28 ก.ค. 51 21:02:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เพราะมากมายค่ะ อ่อนหวาน ภาษาสวย ตอนแรกว่าจะชื่นชมอย่างเดียว แต่ไปๆมาๆก็ขอบังอาจเเจมด้วยคนนะคะ ^^ ณ ประสบพบเนตรนันย์....วอนหวานซึ้ง ณ แห่งซึ่งพ้นขอบแดน....แบ่งเขตหล้า ณ ถิ่นแดนฤทัยไร้...รอยเวลา ณ ผืนฟ้ามีอาทิตย์...เคียงคู่จันทร์ ค่อยแย้มผลิผกาพราว ...พรูชูช่อ ค่อยคอยรอธารใจรด...ลงแต้มฝัน ค่อยพันผูกฤทัย...เกาะเกี่ยวกัน ค่อยปักมั่นรากซอน...ซ่อนทรวงใน สุดใจจะลี้หลบ...สุดทางแล้ว ด้วยล่องแนวสายนที...ที่รี่ไหล สุดใจหวนทวนทาง...ขึ้นย้อนไป สุดห้วงใจขอบรรจบ...จบที่เธอ แหะๆ มาแก้คำที่ยังไม่ถูกใจค่ะ ^^"" แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 51 22:26:36 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 51 21:16:16 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 51 21:12:35 จากคุณ : Life's for Rent - [ 28 ก.ค. 51 21:11:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอาลิ้งค์บล๊อกมาฝากหน่อยสิคะ ไปเอง หาทางไม่เจอค่ะ อิอิ จากคุณ : teansri - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 00:53:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะท่านชายสดายุ ว่าแต่พี่ชายสารภาพรักใครอ่ะ วิ๊ดวิ้ว ยังกับหนังรักโรแมนติกสมัยก่อน แอบส่งจดหมายรักให้สาว จนสุดท้ายไม่ไหวแย้ววววว ขอสารภาพตรงๆเลยละกัน อ่า นึกถึงเพลง ก๊อตจักรพันธุ์ขึ้นมา "ขาดเธอไม่ได้ หัวใจขอสารภาพ" เดี๋ยวจะตามไปฟังเพลงไม่บล็อก ไม่ได้เข้านาน อิอิอิ จะดูว่าแอนทรี่นี้เอาเพลงไรมาประกอบ จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 02:43:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คุณเทียนสี.... คลิกไปที่...my blog ที่ต่อท้ายชื่อนะครับ ก็ไปได้แล้ว.... Life for rent สีน้ำน้อย เดี๋ยวมาครับ จากคุณ : สดายุ... - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 07:46:10 ]

ความคิดเห็นที่ 14 life for rent.......... นั่นสินะ....ไม่รู้จะกลัวอะไรกัน....อิๆๆ เป็นหญิงแต่ใจใช้ได้ทีเดียว.... ยินดีครับที่มาร่วมแจม.... ณ ประสบพบเนตรนันย์....วอนหวานซึ้ง.... อันนี้ไม่ได้สอนนะ.... เป็นแค่ความเห็น..สักเล็กน้อย...อิๆๆ ณ แรกสบเนตรละลาน..แววหวานซึ้ง ทำไม? เพราะประสบ...แล้ว...พอแล้ว...ไม่ต้อง พบ อีก... เพราความหมายเดียวกัน เนตรนันย์....เข้าใจว่าพิมพ์ผิด....คงเป็น เนตรนัยน์ ก็ซ้ำอีก...นัยน์ คือ ตา....เนตร ก็คือ ตา ณ มักใช้กับ สถานที่ หรือ ขณะเวลา ก็ได้ เห็นใช้กันแค่สองนัยนี้ ส่วนตัวผมเห็นว่ากลอนแปด...มีจังหวะที่ลงตัวอยู่แล้ว ด้วยจำนวนคำและจังหวะ....3-2-3 และทั้งนี้ทั้งนั้นหากว่ามีสัมผัสในวรรคด้วย จะทำให้เกิดความไพเราะขึ้นมากมาย ที่จริงแล้ว...ร้อยกรองเป็นการเขียนย่อ ความอย่างหนึ่งนะ.... ถือว่าแลกเปลี่ยนความเห็นกัน...น๊า อิๆๆ สีน้ำน้อย.... เพลงอะไรลองคลิกเข้าไปฟังดู เดี๋ยวคืนนี้ อังคาร จะลงบทใหม่ ขอหายศรีษะไปอีกสักเดือน....ฮาๆๆ จากคุณ : สดายุ... - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 20:32:17 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีค่ะ คุณสดายุ ขอบคุณที่ชี้แนะค่ะ ไม่ต้องเกรงใจค่ะ ใส่มาได้เต็มที่ค่ะ จริงๆก็รอให้ท่านชำแหละอยู่ค่ะ ^^ ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับความเห็นอันมีค่า ถ้ามีผิดมากกว่านี้ก็บอกได้นะคะ จะจำไปแก้ไขค่ะ ^^ ปล. จริงๆก่อนหน้านี้เคยแอบไปดูบ้านท่านมา ตอนที่ท่านมีอับบล๊อก โอ อลังการงานสร้าง โคลงกลอน งดงามมากค่ะ จากคุณ : Life's for Rent - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 21:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไปคุยในบล็อคก้ได้นะครับ ด้วยความยินดี....ไม่ต้องเกรงใจ คลิกไปที่ my blog ก็จะได้อ่านบทใหม่ ครับ จากคุณ : สดายุ... - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 23:33:31 ]

ความคิดเห็นที่ 17 พี่ชายจะหายศรีษะไปไหน หรือไปตามหาความรักจากอำแดงที่เอ่ยถึงในบทกวี อิอิอิ ไปฟังมาแล้วเพลงอ่ะ ฟังแล้วแอบเศร้าแฮะ (เพราะไม่มีใครให้ฝันถึงแง้ว) จากคุณ : sugarhut - [ 30 ก.ค. 51 14:42:17 ]