กระทู้เดิมค่ะ (แบบว่าตะกี้รีบโพสเลยลืมใส่ลิงก์)
เชิญชวนชาวถนนฯ มาเสวนากันหน่อยค่ะ : ผู้ชายดีๆ เดี๋ยวนี้ก็ไม่มีแม้แต่ในนิยายแล้วเหรอคะ
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6815928/W6815928.html
กล่าวถึงกระทู้ที่แล้วซึ่งได้ตั้งคำถามกับทุกคนไปว่า เดี๋ยวนี้ไม่มีผู้ชายดีๆ ในนิยายกันแล้วเหรอ
เพราะเนืองจากเทรนด์นิยายสมัยนี้เน้นให้พระเอกรับบทหล่อแต่ร้ายกับนางเอกเสียเหลือเกิน
แต่เรื่องที่น่าเป็นห่วงที่สุดก็คือ การกระทำรุนแรงต่างๆ เช่นการลวนลาม หรือ ข่มขืนนางเอก
ซึ่งก็ดูขัดกับยุคสมัยในปัจจุบันที่สนับสนุนความเสมอภาคกัน
แล้วนิยายส่วนใหญ่ที่ชอบเขียนแนวนี้ก็มักจะนำเสนอเนื้อเรื่องโดยที่ไม่ได้ใส่ใจต่อหลัก
ความเป็นจริงหรือความสมเหตุสมผลของเนื้อเรื่องเลย
ยกตัวอย่างเช่น คนในครอบครัวของนางเอกอาจจะทำให้พระเอกเจ็บช้ำน้ำใจแล้วก็เลยมาแก้แค้น
โดยการจับนางเอกมาข่มขืนให้อับอายกลายเป็นทาสสวาท หรือ ตัวเองจีบเขาไม่ติดก็เลยเกิด
ความแค้นแล้วพามาสำเร็จโทษด้วยการข่มขืน ซึ่งพอถึงท้ายที่สุดของเรื่องพระเอกก็มักจะ
สารภาพกับนางเอกว่าทั้งหมดที่ทำไปก็เพราะความรัก และด้วยความเห็นใจเมื่อได้ฟังข้ออ้าง
ของพระเอก จึงทำให้ความชั่วทั้งหมดที่เคยมีมามลายหายสิ้นเพราะคำว่ารักคำเดียว
นอกจากนี้ยังรวมไปถึงการฉวยโอกาสอย่างไม่เหมาะสมที่เกิดเป็นการล่วงละเมิดทางเพศต่อ
อีกฝ่าย ก็มักจะมีข้ออ้างว่าที่ทำไปก็เพราะรัก (เช่นกัน)
จากตัวอย่างที่ได้ยกมานั้น เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หลายคนเห็นตรงกันว่า การข่มขืนเป็นอาชญากรรม
และเป็นไปไม่ได้ที่การข่มขืนจะเกิดขึ้นเพราะความรัก
แต่ในอีกมุมหนึ่ง ก็มีผู้ให้ความเห็นว่า การถูกข่มขืนเป็นจินตนาการเบื้องลึกของผู้หญิงที่แอบคิด
จึงได้มีการแสดงออกมาทางนิยาย ซึ่งเหมือนกับเป็นการสนองจินตนาการของตัวเองได้โดยรู้สึก
ว่ามันเป็นแค่นิยาย ไม่ใช่เรื่องจริง
และอีกมุมหนึ่งก็มีผู้ให้ความเห็นว่า การให้พระเอกข่มขืนนางเอกนั้น เป็นการพลิกสถานการณ์
จากที่ฝ่ายนางเอกเป็นรองอยู่ ให้กลายเป็นฝ่ายได้เปรียบเพราะพอพระเอกปล้ำตัวเองแล้วนางเอก
ก็ต้องโกรธและพระเอกก็ต้องตามง้องอน ยืนตากฝน คอยส่งดอกไม้ และอื่นๆ อีกมากมาย
จนกว่านางเอกจะใจอ่อน
ในสองมุมนี้แง่มุมนี้ ถ้าหากจะว่ากันตรงๆ ก็ถือว่ามันก็เป็นคำอธิบายที่อาจจะทำให้ยอมรับได้
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เมื่อนิยายมีส่วนสะท้อนจากความเป็นจริง และมีคนบอกว่านิายอิงมาจากความจริง
สร้างมาจากชีวิตของคนที่เอามาผสมปนเปจนเป็นเรื่องราวขึ้นมา ไม่คิดว่ามันน่ากลัวเหรอคะที่ทำ
ให้การลวนลาม การข่มขืนในนิยายเป็นเรื่องที่สามารถยอมรับได้ และทำให้เกิดความเคยชิน
และยังมีคำอธิบายสำหรับคำถามว่า ผู้หญิงที่ถูกทำร้าย หรือถูกข่มขืนจะรักผู้ชายที่ทำกับตัวเอง
ได้จริงหรือ
คำตอบก็มีว่า อาจจะเป็นไปได้อย่างเช่นในกรณีของ สตอล์กโฮล์ม ซินโดรม หรือเป็นพวกมาโซคิสต์
แต่มันก็ยังมีปัญหาอีกตรงที่ว่า นิยายส่วนใหญ่ไม่ได้อธิบายถึงที่มาที่ไปของการกระทำเหล่านั้น
ให้ชัดเจน หรือจะอธิบายปมในใจของตัวละครว่าเพราะเหตุใดถึงกระทำเช่นนั้นสักนิดก็ไม่มี
ดังนั้นจึงได้แตกประเด็นมาพูดคุยกันต่อถึงการหาจุดสมดุลระหว่างการตอบสนองจินตนาการกับ
ความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้เขียนค่ะ
ปล. เจ้าของกระทู้มิได้มีเจตนาจะตีกรอบทางความคิดแต่อย่างใด เพราะรู้ดีอยู่แก่ใจว่าการเขียน
นิยายนั้นเป็นอิสระทางความคิดของแต่ละคนที่ไม่สามารถจะมาบังคับกันได้
ซึ่งหากมีนักเขียนท่านใดที่คิดจะเขียน หรือกำลังเขียนเรื่องที่เข้าข่ายประเด็นดังกล่าวที่ว่ามาทั้ง
หมด จากความคิดเห็นของเจ้าของกระทู้คิดว่า
ผู้เขียนจะต้องทำการบ้านให้หนักเกี่ยวกับประเด็นทั้งหมดที่กล่าวมา แล้วลองพิจารณาความเป็น
ไปได้ในการดำเนินเรื่อง รวมไปถึงการศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับพฤติกรรมตัวละครและเหตุผลที่มา
รองรับการกระทำของตัวละครให้อยู่บนหลักแห่งสามัญสำนึก ซึ่งถ้าหากผู้เขียนท่านใดพิจารณา
แล้วว่ามันเหมาะสมแล้ว ก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแต่ละท่านซึ่งเจ้าของกระทู้เองก็มิอาจที่จะ
ไปก้าวก่ายได้ค่ะ
ปล. ของ ปล. โอย... มาโหมดแบบวิชาการนี่เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองเลยอ่ะ T-T
แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 51 02:03:53
จากคุณ :
ตัว(Z) 
- [
28 ก.ค. 51 01:56:28
]
(กระทู้ชวนเสวนาเรื่องผู้ชายดี ๆ ในนิยายภาคสอง) : ทิศทางที่ใช่ ของผู้ชายในนิยายรัก{แตกประเด็นจาก W6815928}
