ความคิดเห็นที่ 1 เกิดอะไรขึ้นล่ะ กอล์ฟ เหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าเข้าใจ การเป็นเด็กห้องที่ได้รับความสนใจมากกว่าก็ไม่ได้หมายความว่า เขาจะมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่นี่นะ บางทีเขาอาจจะแอบอิจฉาอีกห้องอยู่ก็ได้ ห้องหนึ่งเหงา น้อยใจ เพราะรู้สึกว่าไม่ได้รับความสนใจ รู้สึกว่าถูกทอดทิ้ง บางทีก็ต้องตั้งคำถามเหมือนกันว่า ทำอะไรให้เขาเห็นคุณค่าแล้วหรือยังด้วย สมมุติว่า ทำแล้วแต่เขามองข้าม ก็ไม่เห็นเป็นไร คนอื่นไม่เห็นคุณค่า แต่ตัวเองทำตัวเองให้มีค่าได้ หรือรู้ค่าในตัวเองก็มากพอแล้ว คุณค่าของคนอยู่ที่ตัวเองมอง ไม่ใช่คนอื่นตั้งให้ อีกมุมหนึ่ง คนอีกห้องอาจกำลังกดดันที่ต้องแบกรับความคาดหวังของใครต่อใคร การทำตามเป้าหมายที่คนอื่นตั้งให้สูงมันเหนื่อยกว่า หนักกว่ากันหลายเท่า ยิ่งเวลาปีนขึ้นไปไม่ถึงตามที่คนอื่นคาดหวัง การตกลงมาจากที่สูง มันเจ็บกว่ามาก เสียงที่ดังกว่าที่ได้มาอาจต้องแลกมาด้วยการลงทุนที่มากขึ้นตามไปด้วย เพราะแลกมาโดยการใช้ชีวิตอยู่บนคุณค่าที่คนอื่นกำหนดไว้ให้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าได้กำไรหรือขาดทุนกับการแลกมา ลองคิดเล่น ๆ แบบนี้... ใครจะน่าสงสารกว่ากัน แต่สรุปของสรุป คือ เราหาเรื่องเถียงกันได้ตลอดศกจริง ๆ แฮะ ^ ^" แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 51 16:14:44 จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 28 ก.ค. 51 15:51:59 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ^ ^ ^ เห็นด้วย จากคุณ : จริง - [ 28 ก.ค. 51 16:23:59 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ต่างมุมมอง น่าลองเขียนเรื่องสั้นจากมุมมองของเด็กห้อง"เก่ง"เหมือนกันนะ จากคุณ : Cryptomnesia - [ 28 ก.ค. 51 16:30:56 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณครับ สำหรับความรู้สึกนี้ จากคุณ : ออมสิน (ออมสินไตตั้น) - [ 28 ก.ค. 51 16:35:12 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คคห. 2 ฮา เห็นด้วยในประเด็นไหนล่ะคะ สงสัยประเด็นในสรุปของสรุปซะละมั้ง คุย ๆ กันไปตามประสานั่นแหละ... Why so serious ? เนอะ :) (ชอบจริง ๆ วลีนี้ หุหุ) แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 51 16:36:53 จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 28 ก.ค. 51 16:35:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นด้วยหมดแหล่ะ อิอิ จริงๆนะ เหมือนที่ไอ้แมงมุม(หรือใครสักคนแถวๆนั้น)บอกไว้ว่า พลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับภาระที่ใหญ่ยิ่ง   (จำประโยคจริงๆไม่แม่นอาจจะคลาดเคลื่อนเล็กน้อยนะ) มีมากไม่ได้แปลว่าดีเสมอไปนิ มีโทรทัศน์ก็ไม่ได้แปลว่าจะได้ดูอย่างที่อยาก มีโทรทัศน์แล้วต้องเรียนทางไกลเพิ่มไม่มีแม้เวลาพัก .....จะดีกว่าเหรอ การมีอุปกรณ์การเรียนมากมาย ก็แปลว่าการเรียนมันจะมากและยากตาม ได้รับความสนใจมาก ก็เท่ากับมีความคาดหวังมาก กดดันมาก เหนื่อยออกนะ ปล.ไม่เคยอยู่ห้องเก่งด้วยสิ ฮา จากคุณ : จริง - [ 28 ก.ค. 51 17:34:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ก่อนออกบ้านยังดูเอเอฟอยู่ไม่ใช่เหรอ ไหงเฮี้ยนมาแปะทู้อย่างนี้ได้หว่า...? หวังว่าคงไม่ Based on true story นะ = =' จากคุณ : waidhaya - [ 28 ก.ค. 51 18:02:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ้าว...อารมณ์ไหนเนี่ย อ่านแล้วเลยไม่อินเพราะตัวเองอยู่ห้อง(โครต) เก่งตอนเรียนม.ปลาย ในห้องมีติดแอร์พิเศษ เรียนแค่ 20 คนต่อห้อง มีเหมือนห้องสมุดขนาดย่อมในห้องเป็นส่วนตัว เลย เรื่องวีดีทัศน์ อุปกรณ์อภิมหาอมตะสื่อก็มีครบครัน โครงการ สพพ น่ะ ยังทันได้ยินกันไหมนี่ (เอ่อ...พลาดบอกอายุทางอ้อมไปแล้ว) ซวยแล้ว มาคุยโอ่ในนี้เดี๋ยวโดนโหวตออกแหงมๆ เลยตู ปล. คุณปิยะรักษ์คะ มี black comedy ในที่ทำงานเราเรื่องหนึ่งที่กำลังคุยกันอยู่ มีวิศวกรคนนึง โดนหัวหน้าด่าสาดเสียเทเสียเพราะไม่ได้ดั่งใจ ขนาดที่หัวหน้าคนนั้นมารำพึงรำพันกับคนอื่นทีหลัง ว่าทำเกินไปไหม แต่พอส่งสปายไปเสาะถามอาการพี่แก รู้ไหมแกตอบว่าไง "Everything is OK, life is too short so not be serious" (!?! แล้วหัวหน้าเอ็งจะได้งานไหมนี่) จากคุณ : BestChild - [ 28 ก.ค. 51 18:33:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่เคยรู้ว่า รร สมัยนี้เป้นงี้แฮะ น้องสาวก็เรียนอินเตอร์เลยเปลี่ยนห้องไปเรื่อยๆ คนละระบบกาน ไม่ยักรู้ว่ามีแบบนี้แฮะ แต่ติดใจตรงมีทีวีในห้องด้วยง่ะ ว่าแต่ มีไปทำไมอ่ะคะ คิดอีกแง่นะคะ การที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายของห้องเก่ง อาจเป็นกุศโลบายของ รร ให้เด็กอยากเก่งจะได้ไปอยู่ห้องเก่งมัง ^^' จากคุณ : Life's for Rent - [ 28 ก.ค. 51 21:59:58 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คห. 8 คุณเบสต์คะ หัวหน้าได้งานแน่ ๆ ค่ะ งานศพหนึ่งงานเต็ม ๆ   "ทุกอย่างเรียบร้อย... ชีวิตนี้สั้นนัก ไม่ต้องจริงจังไปหรอก" เพราะไอ้หมอนั่นฆ่าตัวตายไปเรียบร้อยแล้ว... ตลกร้ายมาก ๆ ^ ^" ป.ล. Why so serious?  เป็นคำพูดของผู้ร้ายในหนัง The Dark Knight ค่า แก้ไขเมื่อ 28 ก.ค. 51 22:03:21 จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 28 ก.ค. 51 22:00:04 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โอ๋ๆ ไปเล่นเกมกันดีกว่า จากคุณ : scottie - [ 28 ก.ค. 51 23:11:09 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาให้กำลังใจค่ะ  ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นเพราะว่าอายุเลยวัยเรียนมาหลายปีแล้วค่ะ จำไม่ค่อยได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง... จากคุณ : teansri - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 00:34:02 ]

ความคิดเห็นที่ 13 .....เข้ามาอ่านครับ.. จากคุณ : สวนดอก - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 04:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 08:15:37 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อืมมมม ทางด้านกิจกรรมโดยเฉพาะกีฬา เด็กเรียนจะทำได้ดีกว่าหรือเปล่าคับ อยากอ่านมุมมองของเด็กเรียน(เก่ง)มั่งจัง จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:22:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แอบมาสารภาพ อยู่ห้องเก่งมาตลอดเหมือนกันค่ะ บางทีเวลาได้อาจารย์ที่ไม่เก่งที่สุด เด็กในห้องก็จะงอนๆกัน ว่าเอาอาจารย์เก่งๆไปให้ห้องเด็กไม่เรียนทำไม อาจารย์แทนที่จะได้สอนก็ต้องไปนั่งตะโกนแข่งกับเสียงเด็กคอยบอกให้เงียบก็หมดชั่วโมงแล้ว แต่อีกทีก็ไม่แฟร์ใช่มั้ยคะถ้าคิดอย่างงี้ เพราะพอห้องไหนที่ถูกมองว่าไม่ค่อยเก่ง ถ้าได้อาจารย์ไม่ดี เด็กก็จะแย่กันเข้าไปใหญ่ นานาจิตตังค่ะ แต่ทีบอกได้ก็คือ ห้องเก่งกดดันค่ะ เป็นความหวังของอาจารย์ สอบโอลิมปิกอาจารย์ก็จะมาคอยจ้องว่าห้องนี้ได้กี่คน ทำไมคนนั้นคนนี้ที่เก็งไว้ไม่ได้ เราก็อ่านหัวแบะแล้วแต่มันมาพลาดรอบสองอ่า สอบทุนเอย แข่งขันประกวดต่างๆ ก็เหมือนกัน เหมือนกุมความหวังของคนทั้งโรงเรียนไว้ เป็นชื่อเสียงเป็นหน้าเป็นตา ถ้าได้ก็แบบว่า ทุกคนคาดไว้แล้ว ถ้าแข่งแล้วพลาดแพ้ก้จะทำให้โรงเรียนเสียชื่อ อาจารย์เสียใจ รู้สึกว่าทุกๆครั้งที่ไปแข่งแบกอะไรไว้เยอะเหมือนกัน สอบทุนก็พลาดไม่ได้ เพราะชอบมานับกันว่าโรงเรียนเราเด็กได้ทุนมากกว่าโรงเรียนนั้นโรงเรียนนี้หรือเปล่า ทำเสียชื่อที่พี่ๆเค้าสร้างมาหลายปีนะ ห้องเก่งก็เครียดไปอีกแบบนะคะ เอาเถอะค่ะอย่าคิดมาก เป็นกำลังใจ จากคุณ : Mnemosyne - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 10:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ^^ มาอ่านครับ จากคุณ : KTH (KTHc) - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 12:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอ่อ...นานๆทีจะเจองานอารมณ์นี้นะกอล์ฟ เอเอฟทำพิษเหยอ มาแชร์มั่งละกัน คือ เคยอยู่แบบทั้งห้องเก่งและห้องไม่เก่งค่ะ อาจแถมพ่วงมาด้วยสายตาเหยียดหยามของอาจารย์ด้วย แหะ แหะ คือหนิงเป็นพวกยุคแรกของเด็กที่มีสิทธิ์เข้าโรงเรียนใกล้บ้าน แต่ทีนี้โรงเรียนที่ว่ามีชื่อเสียงหน่อยนึง อาจารย์ที่เคยสอนแต่เด็กเก่งๆมาเจอเด็กไม่เก่งรุ่นก่อนหน้าเราเขาทำไว้ ก็เลยพลอยโดนหางเลขไปด้วย จับเหมานักเรียนใกล้บ้านทุกคนเป็นแบบเดียวกัน = = จากนั้นก็จับพลัดจับผลูไปอยู่ห้องคิง  นักเรียนในห้องมี 60 คน เกรดต่ำสุดในห้องที่มีคงประมาณ 2.8 ได้ อยู่ห้องนี้ก็เป็นแบบเหล่าความเห็นข้างบนที่พบกับความกดดันต่างๆค่ะ จากลูกกะตาเหยียดหยามก็เปลี่ยนเป็นลูกกะตาแบบแกต้องทำได้ อะไรประมาณนั้น พออยู่แบบนั้นไม่มีความสุข เลยเรียนต่อสายศิลป์ภาษาแทน ไม่ถึงขนาดโดนสายตาเหยียดหยาม แต่ก็ไม่มีใครมายุ่งวุ่นวายตั้งความหวังอะไร จะแข่งอะไร จะชิงทุน หรือจะทำอะไรก็ไม่มีการตั้งความหวังอะไรมากนัก อยู่แบบสบายๆค่ะ ทั้งหมดนั่นเกิดขึ้นในโรงเรียนเดียวกัน เหมือนอยู่คนละโลกอย่างที่กอล์ฟว่าไว้จริงๆ ถึงแม้ไม่ชอบการแบ่งแยกเด็กเรียนดีกับไม่ดีเท่าไร แต่ก็ต้องยอมรับว่าสิ่งแวดล้อมมีส่วนทำให้เด็กเป็นแบบนั้นจริงๆ ถ้าเด็กเรียน ต่อให้ขี้เกียจยังไงก็จะขยันขึ้น หรือถ้าเด็กไม่เรียน ต่อให้เป็นเด็กเรียนแค่ไหนมันก็ไขว้เขวได้จริงๆ ไม่รู้จะพูดยังไงกับเรื่องแบ่งแบบนี้เหมือนกัน = = จากคุณ : peiNing - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 20:30:18 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ทำไมโรงเรียนเราไม่มีแบบนี้มั่งหว่า เหมือนกันหมดทุกห้องเลย กระดานดำ กับพัดลมติดเพดานสองตัวหรือสี่ตัวเนี่ยแหละ ทีวี ทั้งตึกมีอยู่นับเครื่องได้ ที่ห้องโสต... ห้องเดียว กร๊าก จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ วันภาษาไทยแห่งชาติ 21:00:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นเด็กห้องไม่เก่งค่ะ ที่โรงเรียนจะจัดห้องเก่งเป็น 2 ห้องถือเป็นห้องพิเศษ ส่วนห้องอื่น ๆ ก็คละกันไป(โรงเรียนเน้นสอนสายวิทย์ค่ะ) เวลาสอบก็ห้องเก่งที่ได้แนวข้อสอบจากอาจารย์มา... ผลสอบออกก็ห้องเก่งที่ได้ท๊อปเกือบทุกวิชา... เวลาอาจารย์สอนก็ห้องเก่งที่อาจารย์จะสอนมากกว่า(เขาเรียนเข้าใจเร็วกว่า)... เวลามีแข่งขันก็เป็นห้องเก่งที่ได้รับเลือก... จากที่พูด ๆ มาอาจจะเห็นว่าห้องเก่งได้อะไรเยอะกว่าใช่ไหม... แต่ตัวเราไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะ เรามองว่าห้องเก่งน่าสงสารออก ใครอยู่ห้องนี้คงต้องประสาทแข็งมาก ๆ เพราะอะไรก็แข่งกันตลอด แข่งกันได้คะแนนท๊อป แข่งกันเป็นที่หนึ่งของห้อง แข่่งกันเป็นคนโปรดของอาจารย์ ดูแล้วน่าเหนื่อยจะตายไป เพราะต้องพยายามมากกว่าคนอื่นเป็นหลายเท่า เพื่อนที่จะได้ไม่แพ้ใครในห้อง ขนาดเพื่อนกลุ่มเดียวกันยังแข่งกันเลย เราเห็นแล้วอึดอัดแทน บรรยากาศมันไม่เหมือนห้องธรรมดาที่เรียนไปหัวเราะไป เวลามีงาน มีการบ้าน ก็ลอกกัน ถามกันไปตามประสา ไม่เห็นต้องคิดไรมาก เราคิดนะถ้าเก่งแล้วต้องรับแรงกดดัน เราขออยู่กับแบบไม่เก่งดีกว่าสบายใจกว่ากันเยอะ จากคุณ : Aree-Yong - [ 30 ก.ค. 51 17:52:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาอ่านค่ะพี่กอล์ฟ แหม...นึกว่าเป็นเรื่องรัก มาแนวไหนกันนี่วันนี้ จากคุณ : อันติกา - [ 30 ก.ค. 51 19:05:57 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แบบนี้ไม่เคยเจอแฮะ = =lll พอดีว่าที่ห้องตัวเองมี"อะไรๆ"มากกว่าห้องอื่นเพราะเรียนอีกโครงการ ซึ่งก็เสียค่าใช้จ่ายมากกว่าด้วย แต่อาจารย์ก็ไม่ได้ได้ยินเสียงพวกเราดังกว่าเสียงเด็กห้องอื่นนะ ..บางคนก็ออกจะหมั่นไส้มากกว่าห้องอื่นๆอยู่โขเหมือนกัน   แล้วพอเปลี่ยนชั้น ความคาดหวังของอาจารย์ที่สอนก็จะกดลงมาบนบ่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลยก็มี  ..ต้องได้ท็อปอย่างนั้นอย่างนี้  ..บางทีก็ไม่ค่อยจะสอนเนื้อหาให้เท่าไหร่  "เธอเก่งอยู่แล้ว  ไปอ่านจากหนังสือเองก็ได้"   แล้วที่ร้ายกว่านั้นคืออาจารย์มักจะคิดว่า ..เราคิดว่าตัวเองเก่ง  ซึ่งมันไม่ใช่เลย  บางคนมาพร้อมกล่องบรรจุด้วยอคติอยู่เต็ม  เรียนไปก็ลำบากใจกันไป  โดนสับเละอยู่ทุกวี่วัน อ่าเป็นอย่างนี้แล้ว...แบบไหนจะดีกว่ากันหนอ?  ..แต่จากที่เห็นๆมา  มันก็ดีและเสียกันไปคนละแบบล่ะครับ ^___________^ จากคุณ : Lady Virago - [ 31 ก.ค. 51 19:07:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เคยอยู่ห้องเก่งแต่ไม่เป็นค่ะครูทุกคนสอนเท่ากัน แต่ระดับความเอาใจใส่ไม่เท่าค่ะ ยังจำได้เลยว่าพัดลมเย็นทุกห้องยกเว้นห้องเก่งของหมวย(อนาจจิต) ห้องเก่งเขาจะสอนเร็วมากเพราะถือว่าเราเก่งแล้ว แต่ห้องธรรมดาค่อยๆสอน ผล...ห้องเก่งตกมากกว่าห้องธรรมดา เพราะอาจารย์เอาแต่เร่งๆสอน ไม่เหลือเวลาให้นักเรียนทำความเข้าใจก็ขึ้นเรื่องใหม่... อาจารย์บางท่านมีอคติกับห้องเก่ง ถือว่าเก่งแล้วให้ตัดสินใจเอง ห้องธรรมดาให้ความช่วยเหลืออย่างสุดความสามารถ... เอาเป็นว่าต่างคนต่างประสบการณ์ค่ะ จากคุณ : หมวย (chocoholic_lovechocola) - [ 13 ส.ค. 51 21:19:44 ]