Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ชื่อนั้นสำคัญไฉน

    ชื่อนั้นสำคัญไฉน

    ราส์ส กิโลหก

                                     
    ประมาณ  พ.ศ. 2539 ผมได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาระดับสูง ให้เดินทางไปช่วยราชการ ณ จังหวัดทางภาคอีสาน โดยกำหนดระยะเวลา 1 ปี

                                   
    ผมไปทำหน้าที่หัวหน้างานประจำสำนักงานที่ดินจังหวัด โดยปฏิบัติหน้าที่ในฝ่ายรังวัด  สำหรับราษฎร์ที่เป็นเจ้าของที่ดินที่มีความประสงค์จะมาทำธุรกรรมเกี่ยวกับที่ดินของตน  จะต้องมาติดต่อ ณ สำนักงานที่ดินจังหวัดที่ตั้งอยู่ในจังหวัดนั้นๆ   เฉพาะของฝ่ายรังวัดจะรับผิดชอบเกี่ยวกับ การรังวัดแบ่งแยกที่ดิน สอบเขตที่ดิน(ในกรณีหลักเขตสูญหาย หรือไม่ทราบแนวเขตที่ดินของตน) รังวัดที่ดินพิพาทตามคำสั่งศาล หรือการขอออกโฉนดที่ดินใหม่..

                                 
    วิธีการขอรังวัดที่ดินคือ  เมื่อเจ้าของที่ดินมาติดต่อแจ้งความประสงค์  เจ้าหน้าที่ ก็จะรับเรื่องไว้และกำหนดวันออกไปทำการรังวัด โดยทั่วไปหลังจากรับเรื่องแล้วระยะเวลาประมาณ 30วัน

                                 
    จำนวนช่างฯผู้ทำการรังวัดในฝ่ายรังวัดมีจำนวน 5 คน การกำหนดตัวช่างฯและวันที่รังวัด  จะเป็นหน้าที่ของหัวหน้าฝ่ายฯ เมื่อกำหนดชื่อช่างฯพร้อมกำหนดวันทำการรังวัดแล้ว..จะมีหนังสือทำเป็นสำเนามอบให้เจ้าของที่ดิน 1 ฉบับ  หนังสือฉบับนี้จะมีรายละเอียดเกี่ยวกับชื่อช่างฯและวันที่ทำการรังวัด..ซึ่งเจ้าของที่ดินจะต้องเก็บไว้ให้ดีเพื่อสะดวกในการติดต่อและติดตามเรื่องราวของตน  
                               
                               
    ในการรังวัดที่ดิน เจ้าของที่ดินจะต้องมารับช่างแผนที่ ณ สำนักงานที่ดินจังหวัด   ตามวันที่กำหนดไว้ เพื่อนำเจ้าหน้าที่ไปยังแปลงที่ดิน  (ในปัจจุบันได้เปลี่ยนแนวทางใหม่ เจ้าของที่ดินไม่ต้องมารับเจ้าหน้าที่ แต่ให้นัดกันที่สถานที่ใกล้เคียง เช่นวัด โรงเรียน หรือ อบต. ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากบริเวณที่ดิน)

                               
    ยายหนู อายุซัก 60 ปี แกมีตาข้างเดียวอีกข้างดูเหมือนจะออกถั่วๆ มือซ้ายหิ้วตะกร้าหมาก  ปากเคี๊ยวหมาก  แยบๆๆ  เดินมานั่งรอที่ฝ่ายรังวัดหลังจากได้ยื่นเรื่องขอรังวัดแบ่งแยกในนามเดิมที่ฝ่ายทะเบียนแล้ว แกมานั่งรอเพื่อให้ฝ่ายรังวัดดำเนินการกำหนดตัวช่างฯและวันที่ทำการรังวัด..                              

                                 
    ผมตรวจดูเอกสารต่างๆเรียบร้อยแล้ว ได้เสนอให้หัวหน้าฝ่ายฯเพื่อกำหนดตัวช่างฯและวันที่จะทำการรังวัด..

                     
    เมื่อจบขั้นตอน เจ้าหน้าที่จะมอบหนังสือที่เรียกว่าใบนัดรังวัดเป็นสำเนาให้แก 1 ใบ พร้อมอธิบายรายละเอียดต่างๆให้ทราบ เช่นว่า ให้มารับช่างชื่ออะไร ในวันที่เท่าไหร่  พร้อมสำทับไปด้วยเกี่ยวกับสภาพที่ดินโดยขอให้ถากถางให้เรียบร้อย..อย่าให้รกเพราะจะไม่สะดวกในการรังวัด.

                             
    หลังจากนั้นประมาณ 30 วันผมมาทำงานแต่เช้า กำลังเดินขึ้นสำนักงานฯ สังเกตุเห็นยายหนู กับพรรคพวกเป็นหญิงแก่รุ่นราวคราวเดียวกัน  นั่งล้อมวงปั้นข้าวเหนียวกินกันอยู่บนสนามหญ้าหน้าที่ทำงาน  ที่จำแกได้เพราะแกมีตาข้างเดียว
                             

    ผมนั่งทำงานจนเวลาล่วงไปถึง เกือบ 10 โมงเช้า ช่างที่อยู่ในฝ่ายฯเริ่มทยอยออกไปทำการรังวัดเมื่อมีเจ้าของที่ดินมารับตามที่กำหนดนัดกันไว้  จนเหลือช่างอยู่เพียง 1 คน ช่างคนนี้ก็มีคิวรังวัดในวันนี้ ด้วย.ซึ่งแกก็จัดเตรียมเครื่องไม้เครื่องมือเพื่อเตรียมตัวออกไปทำงาน..
                             
                             
    จนเวลาไปถึง 10.30 น.ช่างผู้นี้เริ่มบ่นว่าทำไมเจ้าของที่ดินไม่มารับเสียที  มารับสายๆเดี๋ยวงานไม่เสร็จ จะเสียงานเสียการ  เค้าเริ่มหงุดหงิดเพราะคนงานอีก 3 คนก็นั่งรออยู่ด้วยกัน..ผมนึก เอะ ใจ   จึงถามว่าเจ้าของที่ดินชื่ออะไร..

                           
    “ชื่อนางหนู พี่ !  แกขอแบ่งแยกในนามเดิมอีก 5 แปลงเนื้อที่ตั้ง 50 ไร่แปลงใหญ่ๆอย่างนี้ไปสายเดี๋ยววันนี้ก็ไม่เสร็จ ”  หมอพูดอย่างเซ็งๆ..

                             
    “เฮ้ย ! .”  . ผมนึกถึงยายหนูตาเดียวทันที   “แกมาแล้ว !  เมื่อเช้ายังเห็นแกนั่งอยู่สนามหญ้าหน้าที่ทำงาน   เห็นนั่งจิ้มข้าวเหนียวอยู่เลย”...

                           
    “ โป๋ๆๆ   เอ็งลงไปดูผู้หญิงแก่ๆมีตาเดียว คงอยู่ที่สนามหญ้าข้างหน้านี่แหละ ..ไปตามขึ้นมา ซิ”.ผมหันไปบอกกับคนงานรังวัดที่เดินเตร่ๆอยู่ใกล้ๆ..

                             
    ซักพัก..ยายหนูหิ้วตะกร้าหมากอาวุธประจำกาย  เดินตามอ้ายโป๋คนงานรังวัดขึ้นมาบนสำนักงานฯพอเจอหน้าแก  ผมถามว่าทำไม่ไม่ขึ้นมารับช่างฯมัวทำอะไรอยู่  นี่ก็เกือบห้าโมงเช้าแล้ว กว่าจะไปถึงที่ดินคงเกือบเที่ยงละมั๊ง..!

                     
    แกทำหน้างงๆ พร้อมควักหนังสือใบนัดรังวัดที่ยับยู่ยี่ออกมาจากตะกร้าหมาก…

                     
    พลางหันหน้าไปมองไปที่เจ้าหน้าที่ผู้หญิงคนที่ชี้แจงกับแก  เมื่อ 30 วันก่อน

                       
    แกเอานิ้วชี้ไปที่เจ้าหน้าที่ผู้หญิง  “ อี หนูคนนี้แหละบอกกับยายว่า ให้มารับ  “ช่างฯเที่ยง” แล้วนี่เพิ่ง ห้าโมงกว่า ข้าก็ยังไม่ขึ้นมาซิ !  นั่งอยู่ข้างล่างมันเย็นสบายดี  กะว่าเที่ยงเมื่อไหร่ถึงจะขึ้นมารับช่าง”..

                     
    “.......................................” จริงของแกเพราะช่างรังวัด มีชื่อว่า นายเที่ยง ................!!!!

                       

    หมายเหตุ เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงไม่ได้โม้ นะครับ ???
    (การทำงานหรือติดต่อกับราษฎร์ต้องชี้แจงดีๆ ผมไม่ได้ว่าโง่นะครับ แต่ผู้สูงอายุบางท่านบางครั้งก็เหมือนเด็ก ที่สื่อสารกันลำบาก ครับ   ถึงมีเรื่องขำๆบ่อยเกี่ยวกับถุงยางอนามัยที่เล่าขานกันมา)

     
     

    จากคุณ : สวนดอก - [ 31 ก.ค. 51 11:44:07 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom