จ้องจันทร์แจ่ม มิเคยแรมแลร้างลา
ปรารถนา คนเคยเคียงเพียงเพรียกหา
ยามนิทรา จิตกลับรุ่มซุมอุรา
เจ้าจากลา จากกันไปไม่ไยดี
พยามยามตัด ตัดใจตัด เสียให้ขาด
อย่าหมายมาตร ว่าหนหลังจะกลับหา
มีเพียงฟ้า แจ่มคือเพื่อนทุกทิวา
คนไม่ลา หายเงาไปใยไม่ลืม
คงมีเพียงจันทร์กะพ้อ หนอเป็นเพื่อน
คอยปลอบเตือน ให้หวัง มิพังภินทร์
อีกทั้งยัง ดาริเด่นเคียงคู่เดือน
ที่เฝ้าเตือน เป็นเพื่อนเราเมื่อเหงาดาย
จักต้องสู้ เมื่อชีวียังเต้นอยู่
ให้โลกรู้ ไม่มีเขา เราฤาไหว
ชีวิตเรา ทรงคุณค่าแลอีกไกล
เริ่มต้นใหม่ ณ วันนี้ ที่รอคอย
@ @ _____ @ @
จากคุณ :
sandhurst 
- [
31 ก.ค. 51 18:32:24
]
คงมีเพียงจันทร์กะพ้อ หนอเป็นเพื่อน . . . . . . .
