เทพผู้คุ้มครองป่าแห่งหนึ่ง เป็นผุ้ที่ชื่มชมเสียงดนตรี ชอบเล่นดนตรีอยู่เป็นนิจ
ทุกๆวันจะนั่งสีซอด้วยความสุนทรีย์ มาวันหนึ่งเกิดความสงสัยในเสียงเพลงซอของตนว่าผู้อื่นจะรู้สึกเช่นใด
จึงได้ทำการเรียกสัตว์ 3 ชนิดที่อาศัยอยู่ในอาณาบริเวณมาเพื่อสอบถาม สัตว์ทั้ง3 ได้แก่ แพะ ลา และควาย
เมื่อทั้ง3มาพร้อมหน้ากันแล้ว เทพก็ได้ทำการบรรเลงเพลงซอให้ทั้ง3ได้ฟัง
และเมื่อถึงจุดหนึ่งก็ หยุดเพลงลงและ เทพได้หันไป ถามแพะว่า บทเพลงเป็นเช่นไร
"เพลงท่านไร้ซึ่งความไพเราะ โน๊ตกระโดด ความต่อเนื่องของช่องดนตรีไม่สัมพันธ์กันเลย
จังหวะเร่ง-ผ่อนก็ไม่มีความสมดุลแม้แต่น้อย อีกทั้งสายซอก็ปรับไว้ไม่พอดีทำให้เสียงเพี้ยน
ตัวท่านเองก็ต้องปรับปรุงความสามารถอีกมาก"
เทพได้ยินความจริงเช่นนั้นก็โกรธจนระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่
"เจ้าพูดเช่นนี้ได้อย่างไร เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นเทพเจ้าผู้ครองผืนป่าแห่งนี้ เจ้าไม่อาจจะกล่าววาจาแบบนี้กับข้าได้"
และเทพก็ได้ทำการไล่แพะออกไปจากป่าที่อาศัย
เมื่อแพะจากไป เทพก็ทำการบรรเลงเพลงซอต่อ และก็หยุดลง ในครั้งนี้ได้หันไปถาม ลาว่า บทเพลงเป็นเช่นไร
"เพลงของท่านสมบูรณ์ไปทุกท่วงทำนวง มีพร้อมไปหมดไม่ว่าจะเป็น ในแง่ของศาสตร์หรือความเป็นศิลป
ถือเป็นบุญของเหล่าสรรพสัตว์ที่อาศัยในป่าแห่งนี้ ที่ได้ฟังเพลงเช่นนี้ในทุกเมื่อเชื่อวัน"
เทพได้ยินคำพูดสอพลอของลา ที่ฟังแล้วไม่น่าเชื่อถือเช่นนั้นก็โกรธจนระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่อีกครั้ง
"เจ้าพูดเช่นนี้ได้อย่างไร เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นเทพเจ้าผู้ครองผืนป่าแห่งนี้ เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้รึว่าเจ้านั้นกำลังโกหกข้าอยู่"
และเทพก็ได้ทำการไล่ลาออกไปจากป่าที่อาศัย ตามแพะไป
แล้วเทพก็ บรรเลงต่อไป เมื่อหยุดลง ก็หันมาเพื่อที่จะถามควายว่า บทเพลงเป็นเช่นไร
แต่เมื่อหันมามองหาก็ ไม่พบควายอยู่ตรงหน้า เทพก็เงยหน้ามองไปด้านหน้า
พบว่าควายกำลังเกลือกกลั้วอยู่ที่ไร่นาเบื้องหน้า ควายกำลังแทะเล็มหญ้าที่ท้องทุ่งอย่างสบายใจ
เทพเห็นดังนั้นก็ พึงพอใจกับอากัปกริยาที่ควายแสดงออกต่อบทเพลงซอของตน
แล้วก็ได้ทำการบรรเลงบทเพลงต่อไปอย่างสบายใจ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.................................
จากคุณ :
KongMing
- [
4 ส.ค. 51 08:11:52
]