ความคิดเห็นที่ 1 ตามมาอ่านความกลัวสิบอย่าง ตอนนี้ผ่านการกลัวมาจนถึงข้อสามแล้ว กำลังก้ำกึ่งไปถึงข้อสี่ เลยยังนึกไม่ออกว่าจะมีข้อห้า หก...สิบ หรือเปล่า ตัวเองแก้การกลัวสามข้อแรกตามนี้ค่ะ 1 กลัวโพสแล้วไม่มีใครเข้ามาคอมเม้นท์ให้   - หน้าด้านเข้าไว้ จะโพสต์อ่ะ อ่านไม่อ่านไม่รู้แต่จะโพสต์ 2 กลัวโดนติ วิจารณ์แรงๆ   - ทำหน้ามึน มีความสุขเข้าไว้เมื่อโดนวิจารณ์ ว่าโห ถึงเรื่องเราไม่เอาอ่าว     แต่ก็น่าสนใจขนาดทำให้มีคนมาวิจารณ์ได้ Cool! (แล้วก็เดินคอตกไป     นั่งรีไรท์ให้ดีกว่าเดิม) 3 กลัวโพสเรื่องไม่จบ 100%   - อันนี้ไม่ได้แก้ ตราบใดที่ยังมีเวปบอร์ดเรื่องมันต้องจบสักวัน (คนอ่าน     ตอนแรกหลังสอบเอ็นทรานซ์ ตอนจบอาจมีลูกสองไปแล้วก็ได้) ส่วนข้อที่เหลือมาอ่านสร้างความฮึกเหิมค่ะ ^ ^ จากคุณ : BestChild - [ 8 ส.ค. 51 20:04:39 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กลัว 3 ข้อ บนมากสุดๆ จากคุณ : teansri - [ 8 ส.ค. 51 22:36:55 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เนื้อหาเป็นเรื่องที่นักเขียนหน้าใหม่อยากทราบกันมาก น่าจะช่วยกันกดให้เป็นกระทู้แนะนำนะครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 9 ส.ค. 51 09:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มีความสุขที่ได้เขียนเลยไม่กลัวข้อไหนเลยซักข้อค้าบ แง๊ววววว จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก - [ 9 ส.ค. 51 10:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ข้อ3 นี่เจอมากับตัวเองค่ะ เคยตามอ่านการ์ตูนติดงอมแงมเรื่อง หน้ากากแก้ว และคำสาปฟาโรห์ ตั้งแต่มัธยมจนเวลาผ่านไป คนแต่งก็อายุมาก จวนเจียนจะไปแล้ว เรื่องยังไม่จบ ยี่สิปปีผ่านมา เรื่องออกทะเลไปแล้วหวลขึ้นฝั่งแล้วฝ่าทะเลทราย ตอนนี้หลงในป่าอีกครั้ง รอกันต่อไป ผ่านความกลัวมา 10 ข้อ มีคนบอกว่า กลัว=ความไม่รู้ ดังนั้นเมื่อรู้จึงไม่กลัว ตอนนี้กลัวข้อ 11 กลัวเพี้ยนค่ะ เขียนไปมาเพี้ยนซะนี่ จากคุณ : สาวช่างถาม - [ 9 ส.ค. 51 10:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นกระทู้ที่มีประโยชน์มากจริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับนักเขียนใหม่ๆ หรือ คนที่กำลังอยากจะเป็นนักเขียน ขอบคุณณัฐกรที่มาแบ่งปันประสบการณ์นะ ตัวผมเอง ประสบการณ์ยังห่างไกล ยังกลัวไม่ครบ บางอย่างยังมาไม่ถึง บางอย่าง ก็เดินเลยไปแล้ว หายกลัวไปแล้ว มาคุยด้วยหนุกๆ นะ (1) กลัวโพสแล้วไม่มีใครเข้ามาคอมเม้นท์ให้ กลัวมั้ย ไม่เชิงกลัว นับตั้งแต่กระทู้แรกเมื่อปี 46 ออกไปแนวตื่นเต้นระทึกขวัญ มากกว่า ว่าจะมีคนอ่านมั้ยเนี่ย จะมีคนเม้นต์มั้ยเนี่ย  จนถึงทุกวันนี้ก็ยังออกแนว ระทึกขวัญอยู่ คือถ้ามีคนเม้นต์ก็ดีใจ ไม่มีก็คงหงอย  แต่ไม่ถึงกับกลัวไปล่วงหน้า ซะทีเดียว แต่ส่วนตัว ที่กลัวมากกว่า คือ กลัวเราเข้าไปอ่านงานเขา ไปเม้นต์งานเขา แล้วเขา รู้สึกว่าเป็นมารยาท (หรือโดนบังคับกลายๆ) ให้ต้องกลับมาอ่านงานเราตอบแทน ทั้งที่เขาไม่ได้อยากอ่าน ไม่ได้สนใจงานแนวเรา แบบนี้อะ กลั๊วกลัว กลัวคนมาอ่านเพราะเกรงใจ ไม่อยากให้เขาฝืน อยากให้คน อ่านมีความสุข ไม่อยากให้เขาลำบาก (2) กลัวโดนติ วิจารณ์แรงๆ อันนี้ไม่กลัวแล้ว อยากได้มาก ได้มาเมื่อไหร่ก็คงห่อเหี่ยว ใจแป้ว แต่ยินดีและรับ ได้ ไม่โกรธคนวิจารณ์ด้วย  ที่ผ่านมาเจอแต่คนที่เม้นต์ด้วยความเป็นมิตรมาตลอด แม้จะมีประเด็นขัดแย้งกัน ถือว่าโชคดีนะ มีแค่ครั้งเดียว ตอนลงกระทู้ที่สองในชีวิต (ปี 46 อีกแหละ) ที่มีคนเข้ามาจงใจ "ว่า" โดยไม่ได้วิจารณ์งานเลย  ณัฐกรจำได้หรือเปล่า ว่าณัฐกรเป็นคนแรกที่ออกมา ปกป้องเรา (ปลื้มใจชะมัด ตอนนั้นยังไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ) ทุกวันนี้กลัวในทางตรงกันข้ามมากกว่า คือ หนึ่ง กลัวคนอ่านไม่ชอบใจ แล้วไม่ กล้าติเพราะเกรงใจ กับสอง กลัวเวลาตัวเองไปออกความเห็นในนิยายคนอื่น แล้วจะแรงไป ทำให้เขาเสียกำลังใจง่ะ (3) กลัวโพสเรื่องไม่จบ 100% ถ้าเป็นเรื่องใหม่ๆ เดี๋ยวนี้ไม่กลัวไม่จบแล้ว รู้ว่าตัวเองสามารถตั้งหน้าตั้งตาเขียน จนจบได้ (ฝึกมาพอสมควร) ที่กลัวมากกว่า คือลงได้ไม่ทันที่นัดหมายคนอ่านไว้ (ปัจจุบันนี้เฉพาะนิยาย ต้องลงสัปดาห์ละ 20 หน้าหรือมากกว่านั้น บางทีเขียน ไม่ทันนะเนี่ย กลัวมาก) (4) กลัวสนพ.พิจารณาไม่ผ่าน อันนี้ไม่กลัวแฮะ รู้อยู่แล้ว ว่าแนวและสไตล์ที่เขียน คงไม่ผ่านง่ายๆ ฮ่าๆๆ  ที่ กลัวมากกว่า คือกลัวผ่านแล้วโดนเอางานไปปู้ยี่ปู้ยำมากกว่า (5) กลัวปกไม่สวย กลัวเหมือนกัน ฮ่าๆๆ แต่อันนี้เป็นกลัวระยะไกลมาก คิดไว้ว่า รวยๆ เมื่อไหร่ จะพิมพ์นิยายตัวเองขายเอง  แต่คุณพีทเป็นคนที่หัวไม่ศิลป์อย่างแรง กลัวตรงนี้ แหละ ว่าปกนิยายเรา จะเหมือนปกรายงานวิชาการ กร๊าก (6) กลัว สนพ. พิมพ์ไม่ตรงกับยอดที่แจ้งเรา (7) กลัวสัญญาเอารัดเอาเปรียบ (8) กลัว สนพ. เบี้ยว จ่ายค่าเรื่องไม่ครบ หรือจ่ายล่าช้า พวกนี้ก็กลัวแบบไกลๆ ยังไปไม่ถึง เลยไม่ได้นึกถึงมากเท่าไหร่ งานที่ผ่านมา อาศัยความไว้ใจเป็นหลัก  ภาวนาว่าอย่าให้ตัวเองต้องไปลงมือลงไม้ทำอะไรเลย ไม่ชอบง่ะ กลัว (9) กลัวขายไม่ออก อันนี้กลัวเวลาที่พิมพ์กับ สนพ เพราะถ้าเขาขายไม่ออก เดี๋ยวเขาขาดทุน เกรงใจ นิยายเรามันยิ่งมีตลาดแคบๆ อยู่  เดี๋ยวเขาไม่มีตังค์มาจ่ายเรา (กร๊าก) ไม่มีตังค์ ไปพิมพ์เรื่องอื่นต่อ หรือไม่อยากพิมพ์นิยายให้เราต่อ แต่ในอนาคตไกลๆ ตอนพิมพ์ขายเอง อันนี้ไม่กลัว เพราะกะจะพิมพ์แบบตามสั่ง พิมพ์ทีละน้อยๆ ขายไม่ออกก็ไม่พิมพ์ ไม่เสียหายอะไร  ขายได้ค่อยสั่งเพิ่ม สบายใจดี (10) กลัวนิยายโดนก๊อบ อันนี้น่ากลัวมากกกกก... รู้สึกว่านิยายตัวเองไม่ได้เด่นดีอะไรจนน่าก๊อบ แต่ก็ อดวิตกจริตไม่ได้  ช่วงสองสามปีก่อน (ตอนที่เกิดเรื่องมากๆ จนเพื่อนๆ แถวนี้หนี ขึ้นบล็อกใส่พาสเวิร์ดกันหมด) ก็สติแตกไปเหมือนกัน  ทุกวันนี้ก็ยังแหยงๆ อยู่ เนื่องจากบางคน ไม่ได้ตั้งใจก๊อบ แค่อ่านแล้วชอบ เลยช่วยเผยแพร่ โดยการเอา ไปลงบล็อกตัวเอง อันนี้พอเข้าใจได้ว่าเขาไม่ได้เจตนาร้าย เขาแค่ไม่เข้าใจ ก็ไม่ โกรธเคืองกัน  และป้องกันโดย มีป้ายติดไว้ทุกครั้งและทุกที่ที่ลงนิยาย ว่าห้าม ช่วยเผยแพร่นะคร้าบ ถ้าชอบจริงๆ อยากช่วยจริงๆ ให้ทำลิ้งก์มานะตัวเอง  คิดว่า น่าจะได้ผลดีกับกลุ่มที่ไม่มีเจตนาร้ายนี้ ส่วนคนที่มีเจตนาไม่บริสุทธิ์ หรือคลุมเครือ เช่น ไม่ได้เอาไปทั้งเรื่อง แต่แอบ หยิบไปเป็นท่อน หรือดัดแปลง หรือลอกเลียน อันนี้ก็ยังคงกลัวๆ อยู่  ยังไม่รู้ เหมือนกัน ว่าถ้าเจอจะรู้สึกแค่ไหน ยังไง และต้องทำอะไรต่อ ส่วนเพื่อนที่ประทับใจ รู้สึกว่าได้แรงบันดาลใจจากเรื่องของเรา แล้วสร้างสรรค์ งานของตัวเอง ในรูปแบบวิธีการและสไตล์ของตัวเอง อันนี้ไม่กลัว ยินดีด้วย รู้สึกดีใจ ที่ทำให้เกิดการต่อยอดทางความคิด  เพื่อนบางคนถึงกับเขียนให้เครดิต ถึงเราไว้ ทั้งที่งานนั้นไม่ได้มีเค้าร่างอะไรของเราเลยซักนิด อันนี้ยิ่งนับถือ นักเขียนที่ดีมีจรรยาบรรณ ได้รู้จักก็ภูมิใจ ดีใจ หมดแระ คุยสนุกๆ นะ ไม่เน้นประโยชน์ ฮ่าๆๆ ป.ล. อ๊าก ลืมตัดคำ ต้องแก้หลายทีมาก แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 51 13:03:53 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 51 13:03:02 แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 51 13:01:32 จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 9 ส.ค. 51 12:54:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอาบ้าง (1) กลัวโพสแล้วไม่มีใครเข้ามาคอมเม้นท์ให้ ไม่เชิงกลัว คิดว่าถ้าเราตั้งใจและมั่นใจในงานเขียนตนเองแล้ว อย่างน้อยน่าจะมีคนอ่านบ้าง แต่อาจไม่แสดงตัว (คิดเข้าข้างตัวเองมากๆ :-)) กำลังใจจากตนเองนั้นสำคัญกว่ากำลังใจจากผู้อื่น หรือถ้าไม่เม้นจริงๆก็ไม่เป็นไร เปลี่ยนเว็บลงก็ได้ ว่าแต่กระทู้ข้างล่างของเราดีกว่า ไม่มีคนมาแสดงความคิดเห็นเลยน้อ ^^" (2) กลัวโดนติ วิจารณ์แรงๆ เหมือนคุณพีทเลย อยากได้แบบนี้มากกว่าคำชมด้วยซ้ำ แต่ต้องเป็นคำวิจารณ์ที่จริงใจนะ ไม่ใช่ด่าเอามันส์ รู้สึกว่าคนที่เขาวิจารณ์เราแบบจริงจัง แสดงว่าเขาตั้งใจอ่านงานของเราจริงๆ และคำวิจารณ์จริงๆจังๆก็มีค่ามาก มันเป็นกระจกสะท้อนงานเรา ที่กลัวกว่าคือคำวิจารณ์ที่ไม่จริงใจครับ (3) กลัวโพสเรื่องไม่จบ 100% มีบ้างครับ มีความกังวลเป็นระยะๆ แต่ก็ไม่ได้เป็นเรื่องซีเรียสมากนัก หากมีความจำเป็นจริงๆยังไงก็ต้องหยุดงานเขียนไว้ก่อน ไปทำกิจกรรมอื่นๆในชีวิตที่จำเป็นกว่า หากมีโอกาสก็กลับมาเขียนใหม่จนจบ อย่างไรเสีย เราก็เป็นนักเขียนมือสมัครเล่น ยังไม่ใช่มืออาชีพ มีเรื่องอื่นในชีวิตที่ชวนเครียดกว่า :-) ผมคิดว่าถ้าเราชี้แจง ผู้อ่านน่าจะเข้าใจ (4) กลัวสนพ.พิจารณาไม่ผ่าน (5) กลัวปกไม่สวย (6) กลัว สนพ. พิมพ์ไม่ตรงกับยอดที่แจ้งเรา (7) กลัวสัญญาเอารัดเอาเปรียบ (8) กลัว สนพ. เบี้ยว จ่ายค่าเรื่องไม่ครบ หรือจ่ายล่าช้า (9) กลัวขายไม่ออก ยังไม่มีประสบการณ์ ไม่กลัวในสิ่งที่ตนเองยังไม่เผชิญ (10) กลัวนิยายโดนก๊อบ นี่กระมังที่กลัวมากที่สุด คนสมัยนี้ก็เจ้าเล่ห์ เราก็ไม่ถนัดด้านกฎหมาย ได้แต่ภาวนาว่าเหตุการณ์ดังกล่าวจะไม่เกิดขึ้นกับตัวเอง จากคุณ : Cryptomnesia - [ 9 ส.ค. 51 13:52:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณแต่ละคนที่ต่างเข้ามาเสนอความคิดเห็นครับผม ที่ทำกระทู้นี้ขึ้นมา จากประสบการณ์ล้วนๆ แต่ละคนก็มีวิธีรับมือกับรูปแบบความกลัวแตกต่างกันไป มีวิธีแก้ปัญหาหลายวิธี ซึ่งก็อยู่ที่เราจะเลือกรับมือแบบไหน ปล. เฮียพีท ปี 46 เชียวเหรอ โห.. นานมากเลย นึกไม่ออกว่าใครนะที่เข้ามาดูถูกเฮีย จากคุณ : ณัฐกร - [ 9 ส.ค. 51 20:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เขาไม่ได้ใส่ล็อกอินหรอก ไม่ได้เขียนอะไรร้ายแรงด้วย ณัฐกรจำไม่ได้เหรอ เดี๋ยวเอามาให้ดูขำๆ - - - - - - - - - ความคิดเห็นที่ 6   ขอโทษนะ ไม่มีใครเขาตามหรอก จากคุณ : เบื่อ - [ 5 ส.ค. 46 13:05:06 A:169.145.197.4 X: ] - - - - - - - - - ความคิดเห็นที่ 11   อืม....... ชอบตรงบทบรรยายนี่แหละ  ทำได้ดีทีเดียว อ่านแล้วมองเห็นภาพตามเลย การแสดงอาการของหมอกทำให้ผู้อ่านแทบล่วงรู้ความในใจแม้จะไม่ต้องมีบทบรรยายความคิดใดๆ แล้วก็  คุณความเห็นที่6  ถ้ามือคุณไม่พาย  กรุณาอย่าเอาเท้าราน้ำสิครับ  รู้จักเปิดใจให้กว้างซะบ้าง ถ้าคุณไม่ชอบเรื่องนี้ คุณก็แสดงเหตุผลมาซิครับว่าทำไม? เพราะอะไร? รับไม่ได้อย่างนั้นนหรือ? ทุกอย่างมันมีเหตุผลในตัวของมันเอง จากคุณ : ณัฐกร  - [ 5 ส.ค. 46 22:48:08 ] - - - - - - - - - ปลื้มณัฐกรมากเลยนะ พระเอกขี่ม้าขาวออกมาปกป้องเรา อิ๊วววว... ^^ จากคุณ : คุณเฮีย (พิธันดร) - [ 9 ส.ค. 51 20:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หุๆๆ จำได้แระ โอ้.. ถึงขนาดก๊อบเก็บไว้เลยเหรอ แต่ว่า แค่รูปร่างและหน้าตาของเฮีย คงไม่ต้องให้ผมปกป้องก็ได้มั้ง อิอิ ว่าแต่จะกลับเมืองไทยวันไหน เดือนตุลานี้หรือเปล่า? ฝากบอกด้วยนะ จากคุณ : ณัฐกร - [ 9 ส.ค. 51 22:25:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ๊ะ ขอบคุณคุณณัฐกรค่ะที่เขียนมาให้อ่าน ไม่รู้จะกลัวข้อไหนดี เพราะกลัวไปหมดเลย ถัวเฉลี่ยแล้วก็เท่าๆ กัน เหอๆ หวาๆ อ่านคห 9 ของคุณพีท แล้วก็จิตตก คห ที่จู่ๆ ตั้งใจมาป่วนนี่ น่ากลัวจัง โจทก์เก่าที่ไหนหรือเปล่าคะ? แหม...ไม่ชอบก็บอกกันดีๆ ก็ได้ จากคุณ : ชญาลี - [ 9 ส.ค. 51 22:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เคยคิด และเห็นด้วยกับที่คุณพีทบอกว่ากลัวว่าคนจะมาเม้นท์เพราะรักษามารยาท จริงๆก็ดุออกเหมือนกันนะเรื่องแบบนี้  ถ้าเป็นดิฉันสมมุติว่ามีคนมาอ่านเรื่องที่เราเขียนไว้ ถ้าเขาโพสเรื่องของเขาบ้างก้จะเข้าไปอ่านว่า เอ๊ะ..คนนี้เขียนสไตล์ไหน ถ้าเป็นแบบที่เราชอบก็อ่านและวิจารณ์ มีอารมณ์ร่วมด้วย  แต่ถ้าไม่ใช่ ก็จะลงชื่อไว้เพื่อเป็นกำลังใจแก่คนเขียน  ...นั่นคือบุคลิคของดิฉัน . . . บางคนไม่เคยเข้ามาอ่าน มาเม้นท์ของดิฉันเลยก็ว่าได้ แต่ถ้าเขาเขียนดี เราชอบ ก็ไปลงชื่อ เม้นท์ แสดงความคิดเห็นไว้ค่ะ และไมได้คิดว่าเขาต้องกลับมาเม้นท์ให้เรา   เพราะคิดว่าแต่ละคนก็ต้องมีสไตล์ที่ชอบและไม่ชอบ  ...เมื่อก่อนไม่เคยอ่านนิยายเลยค่ะ  แต่พอคนที่เขียนนิยายมาเม้นท์ให้เรา เราก็กลับไปดูว่า แล้วเขาล่ะ เขียนสไตล์ไหน   ทำไปทำมาตอนนี้ติดนิยายหนึบ  อย่างเช่นต้องเข้าบล๊อกลายปากกาตลอด เพระอยากรู้ว่าไปถึงไหนแล้ว เหล่านี้เป็นต้น ฮ่าๆๆๆๆ เรื่องกลัวโดนวิจารณือย่างที่บอกไว้ใน คห.2 ก็กลัวในกรณีไม่มีเหตุผลมาให้เราได้ปรับปรุง  แต่ยังไม่เคยเจอนะคะ ตั้งแต่เขียนๆมั่วๆมาหลายเดือนแล้ว มีแต่ติเพื่อก่อตลอด เรื่องกลัวโพสไม่จบ อาจจะเป็นไปได้ถ้าเขียนนิยาย แต่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องสั้นเลยไม่มีปัญหาค่ะ ส่วนข้ออื่นๆ ยังอีกไกลสำหรับดิฉันเลยไม่ห่วงใดๆค่ะ .... เป็นกระทู้ที่มีประโยชน์ดีจริงๆ อย่างที่คุณเจียวต้ายว่าไว้ค่ะ.... จากคุณ : teansri - [ 9 ส.ค. 51 23:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กลัวทุกข้อ ยกเว้นข้อสามค่ะ เพราะข้อนี้ขึ้นอยู่กับตัวเราเองล้วนๆ ถ้าจะกลัว ก็กลัวว่าเขียนจบแล้วก็จริง แต่ออกมาไม่ดีมากกว่าค่ะ ส่วนข้ออื่นๆเป็นปัจจัยที่ขึ้นกับคนอื่น ควบคุมไม่ได้ ตรวจสอบลำบาก กลัวมากน้อยแล้วแต่ข้อไป จากคุณ : nanaspace - [ 10 ส.ค. 51 00:46:31 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาอ่าน เดี๋ยวตกข่าว จากคุณ : scottie - [ 10 ส.ค. 51 03:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เจ้ย คุณชญาลี อย่าเพิ่งจิตตกไปอีกรอบครับ แค่พระเอกนิยายก็ได้เรื่องสั้น มาเรื่องนึง ขืนตกอีกรอบ อาจจะได้ลิลิต ฮ่าๆๆ ไม่ใช่โจทก์เก่าหรอกมั้งครับ ตอนนั้นเพิ่งลงนิยายในถนนฯ เป็นเรื่องแรก และเป็นกระทู้ที่สองในชีวิตเท่านั้นเอง ยังไม่เคยเล่นเว็บอื่นด้วย ซิงๆ เพียง แต่ในกระทู้แรกผมมีเพื่อนนักอ่านมาลงชื่อหลายคนเหมือนกัน อารมณ์ปลื้ม ผมเลยเขียนไว้ในทู้สองนี้ว่า "ขอบคุณที่ติดตามครับ" หรืออะไรเนี่ยแหละ พอดีว่ามันเป็นแนวบอยส์เลิฟ (ชัดเจนตั้งแต่ทู้แรก) คาดว่าคุณ "เบื่อ" เขา คงไม่ปลื้มเท่านั้นเองครับ  ไม่มีอะไรรุนแรง แค่ขำๆ (แต่เล่นเอาน้ำตกตก ไปเหมือนกันตอนนั้น จนกระทั่งพระเอกมา อิๆๆ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 10 ส.ค. 51 07:26:28 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โห น่าคุ้ยคลังมาดูจังเลย จากคุณ : จริง - [ 10 ส.ค. 51 11:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อ่า..ความหลังอันเจ็บปวด จากคุณ : ระรินใจ - [ 10 ส.ค. 51 12:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 18 พระเอกมา... -"- แล้วนางเอกคือเฮียพีทเหรอ.. แง้ว.. น่ากัวๆ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 51 14:45:03 จากคุณ : ณัฐกร - [ 10 ส.ค. 51 14:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คนไหนคือคุณพีทครับ จากคุณ : Cryptomnesia - [ 10 ส.ค. 51 14:23:05 ]

ความคิดเห็นที่ 20 น่ารักตะหาก ชิๆ  (ขอบคุณนะ) แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 51 14:47:10 จากคุณ : คุณเฮีย (พิธันดร) - [ 10 ส.ค. 51 14:42:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คิดถึงคนเสื้อขาว ^^ เดินสวนกันนะ ไม่ค่อยมองเลย ปล่อยเรามองตามจนเหลียวหลัง เอ้อเฮอ จากคุณ : scottie - [ 10 ส.ค. 51 14:45:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 Teleport หนีไปซะแล้ว จากคุณ : :-) (Cryptomnesia) - [ 10 ส.ค. 51 14:51:28 ]

ความคิดเห็นที่ 23 >>เฮียณัฐบอล<< คนอ่านเก๊าะกลัวคนแต่งปาหมอนทิ้งกลางคันเหมือนกันอ่ะ >>เฮียพรีท<< โอ้วว เฮียพรีท ถึงขนาดก๊อปไว้เลยเหรอ แต่ตั้งกะปี 46 เนี้ย มู๋ยังเป็นวุ้นอยู่เลย เอ๊ย! ไม่ใช่! ยังเป็นบัตรผ่านอยู่เลย (นี่ก็กลับมาเป็นบัตรผ่านอีกแล้ว) จากคุณ : ไอ้มู๋ไร้อมยิ้ม - [ 10 ส.ค. 51 15:20:27 A:124.120.232.180 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณคริปฯ ม่ายรุม่ายชิ อิๆๆ คุณหมูไม่ยิ้ม ไปขุดมาจากคลังง่ะ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 10 ส.ค. 51 18:29:38 ]

ความคิดเห็นที่ 25 :) จากคุณ : ธามาดา - [ 10 ส.ค. 51 21:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณพีท ปี46 โพดยังเป็นวุ้นอยู่เลยค้าบ อิอิอิ แง๊วววว จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก - [ 11 ส.ค. 51 14:48:37 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ๊าก คุณโพด 2546 นะ ไม่ใช่ 2446 แง่มๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 11 ส.ค. 51 16:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คุณพีท..โพดคงหมายถึงข้าวโพดสี่ขา  ที่ยังเป็นวุ้น  ส่วนพี่สาวข้าวโพดคนสวยน่ะ ปี 46 คงเที่ยวตะลอนโชว์ความสวยไปทั่วโลกมั้ง อิอิ จากคุณ : teansri - [ 11 ส.ค. 51 21:02:06 ]

ความคิดเห็นที่ 29 *23 หนมจีนก็กลัวคนแต่งตัดช่องน้อยแต่พอปาหมอนเหมือนกันค่ะ กลัวมากกว่าแต่งไม่จบด้วยสิ ^^a จากคุณ : หนมจีน - [ 11 ส.ค. 51 21:58:25 A:58.41.212.72 X: TicketID:063710 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ก๊อกๆๆ มีใครอยากให้เอาเรือมารับกลับไหมคะ? จากคุณ : BestChild - [ 11 ส.ค. 51 22:01:36 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบ ข้าวโพด (# ๔ ) ที่สุดเล้ย. . . . . ตรงใจ จริง จริ๊งงง . . . . . แฮ่. . . จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ วันแม่แห่งชาติ 17:57:09 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มาลงความคิดเห็นเพิมเติมก่อนจะพากันออกทะเล หุๆ 1 กลัวโพสแล้วไม่มีใครเข้ามาคอมเม้นท์ให้ เรื่องนี้ไม่ค่อยกลัวค่ะ เพราะเชื่อว่า ถ้าลงแล้ว มันต้องมีสิ อย่างน้อยหนึ่งหรือสองคอมเม้นท์ ก็มีค่าน้า (คือ บอกให้รู้ว่าอย่างน้อยก็ยังมีคนอ่าน 555) เรื่องคอมเม้นท์ มีวิธีคิดบวกแบบตัวเองค่ะ คือ คิดอัตราส่วนของคอมเม้นท์กับคนมาอ่านแบบ นี้ค่ะ 1 คอมเม้นท์ = 20 คนที่อ่าน ที่คิดแบบนี้เพื่อเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนว่า จริงๆ คนที่มาอ่านเขาขี้อาย ก็เลยไม่ได้ลงคอมเม้นท์ไว้ แต่หนึ่งในยี่สิบคนมันต้องมีสักคนสิน่าที่เขาจะเขียนคอมเม้นท์ไว้ คิดได้แบบนี้ก็เลยทำให้มีกำลังใจค่ะ 2 กลัวโดนติ วิจารณ์แรงๆ โอ้... คอมเม้นท์แรงๆ ถ้าหากแรงแบบเป็นเหตุเป็นผล จี้จุดอ่อนของเนื้อเรื่องนี่ก็ไม่กลัวหรอกค่ะ เพราะเราทุกคนไม่ใช่เทวดานิ ต้องอาศัยกระจกช่วยสะท้อนข้อบกพร่องของนิยายเราอยู่แล้ว ส่วนคอมเม้นท์แรงๆ แบบไม่เป็นเหตุเป็นผล... เคยเจอหนนึงในบล็อค แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก เพราะดูแล้วไม่มีน้ำหนักพอที่จะเอามาใส่ใจค่ะ (ใครสงสัยว่าคอมเม้นท์ยังไง ก็เป็นคอมเม้นท์ ประมาณ ห่วยว่ะ ไม่สนุกเลย อะไรทำนองนี้แหละค่า) 3 กลัวโพสเรื่องไม่จบ 100% อ่า... เมื่อก่อนกลัว กลั๊ว กลัว (แหะๆ แบบว่ามีชนักติดหลัง) เพราะมีนิยายบางเรื่องเขียนค้างไว้ และมีบางเหตุผลที่ไม่สามารถเขียนต่อได้น่ะค่ะ แต่มันเป็นเหตุจำเป็นจริงๆ น้า เค้าไม่ได้แก้ตัว T-T ส่วนปัจจุบันเป็นอาการเดียวกับคุณพีทค่ะ คือกลัวลงช้ากว่าที่นัดคนอ่านไว้มากกว่า เพราะเหมือนกับนัดคนอ่านไว้แล้วว่าจะต้องลงนิยายวันนั้นวันนี้ ถ้าหากเราทำไม่ได้ก็เหมือน จ่ายดอกเบี้ยไม่ตรงเวลาอ่ะ รู้สึกผิดไปเอง 4 กลัวสนพ.พิจารณาไม่ผ่าน ปัจจุบันนี้ก็ยังเป็นอยู่ค่ะ โดยเฉพาะเวลาส่งต้นฉบับไปให้บรรณาธิการอ่านแล้วรอผลพิจารณา ถึงแม้จะพยายามคิดเข้าข้างตัวเองบ้างแล้ว แต่มันก็ยังแอบนอยทุกทีสิน่า... วิธีแก้ก็คือ... เขียนให้ดีที่สุดในความคิดของเราแล้วส่งไปค่ะ จะได้ไม่นอยมากเพราะถือว่า เราทำดีที่สุดของเราแล้ว ส่วนนัก(หัด)เขียน ก็มีข้อแนะนำสำหรับการส่งต้นฉบับไปครั้งแรกให้แก่สนพ. ต่างนะคะ น่าจะส่งแบบ Hard Copy ไปก่อน เพราะบางทีการส่งแบบอีเมล์อาจจะไม่แน่นอน (เขาถึงบอก ว่าอย่าไว้ใจเทคโนโลยี) บางสำนักพิมพ์มีกำหนดการเวลาแน่นอนว่าจะใช้เวลาเท่าไรในการอ่าน ต้นฉบับ ซึ่งป้องกันระบบการแอบเอานิยายของเราไปตีพิมพ์ได้ส่วนหนึ่งค่ะ (คือ ถ้าส่งเป็นแบบ อีเมล์ไป เขาก็เอาไปจัดการเรียงพิมพ์ได้เลย แต่ถ้าส่งแบบเป็นกระดาษไป อย่างน้อยเขาก็ เสียเวลาอ่าน + พิมพ์ลงคอมพ์อีกรอบน้า อิอิ) ส่วนเรื่องการเลือกสำนักพิมพ์ส่ง ก็ต้องดูด้วยว่าสนพ.ที่เราต้องการส่งเรื่องไปนั้นเขามีแนวทาง ตรงกับเนื้อเรื่องของเราหรือไม่ ซึ่งก็ช่วยให้เปอร์เซ็นต์ในการพิจารณาผลงานให้ผ่านนั้นก็มีมากขึ้น ค่ะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ต้องขึ้นอยู่กับตัวคนเขียนด้วยว่าเขียนเรื่องได้น่าสนใจแค่ไหน ถ้านิยายของเรา ดีอยู่แล้ว ก็อย่าไปกลัวค่ะ ผ่านชัวร์! ข้อ 5-9 เห็นด้วยกะพี่บอลและคุณพีทขาค่ะ ^ ^ 10 กลัวนิยายโดนก๊อบ โอ้ ข้อนี้ยังไม่เคยเจอกะตัวนิ = =' (แต่อย่าให้เจอเล๊ย ขอร้องงงง) ข้อนี้นักเขียนทุกคนก็ต้อง กลัวค่ะ แต่ว่าเราจะรับมือกับมันอย่างไร และหาทางป้องกันยังไงนี่สิ น่าคิดมากกว่า นักเขียนบางท่านก็หาทางออกของปัญหาด้วยการย้ายไปลงเรื่องในบล็อค หรือพื้นที่ส่วนตัวซึ่ง อาจจะสามารถสร้างระบบป้องกันการก็อปปี้ได้ (ในบล็อคของหนูก็ทำนะ อิอิ) แต่ถ้ายังมีคนที่ เอาลงพื้นที่สาธารณะซึ่งอาจจะง่ายต่อการกด Ctrl+C แล้วเอาไป Ctrl+V ใน Word อันนี้ก็ต้อง หมั่นตรวจสอบอย่างที่พี่บอลได้บอกไว้แหละค่ะ _______________ แต่ทั้งหมดทั้งมวล ถ้าหากว่าใจเรารักที่จะเขียนซะอย่าง อะไรก็ไม่ทำให้เราหยุดที่จะเขียนหรอกค่ะ (เนอะๆๆ) จากคุณ : ตัว(Z) - [ วันแม่แห่งชาติ 21:11:59 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คุณตัว(Z) เก่งจังที่ออกไปลากจูงเรือจากทะเลลึก กลับมาที่เดิมได้ครับ. ผมก็พอมีเรื่องที่ถูกตำหนิอยู่เหมือนกัน แต่ลืมไปหมดแล้วครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 14 ส.ค. 51 09:20:44 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ไม่เคยกลัวเรื่องเกี่ยวสำนักพิมพ์หรือผลประโยชน์เลยค่ะ เพราะคิดว่า เราไม่ได้ลงทุนอะไรเลย ขายเองเราก็ไม่ได้ขาย ถ้าขายได้ก็ถือว่าสำนักพิมพ์ได้กำไร แต่...ถ้าขายไม่ออกล่ะ เราก็ไม่ได้เสียอะไรนี่ (แต่อาจมีผลกับเรื่องต่อ ๆ ไปที่ส่ง)  แต่ถ้าได้ออกเป็นเล่ม กลัวเรื่องหน้าปกที่สุดค่ะ แบบว่าปกกับเนื้อเรื่องข้างในมันคนละอย่างกัน อีกข้อสำหรับตัวเองคือ กลัวเรื่องออกทะเลค่ะ เขียนไปเขียนมาชักงง เอ๊ะ ตกลงจะให้มันจบยังไงดี และขอเพิ่มอีกข้อ  ส่วนตัวกลัวว่าเรื่องที่เขียนขึ้นมาจะไปเหมือนกับของคนอื่นมากกว่า  เคยไหม ทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่เคยอ่านเรื่องของคน ๆ นั้นเลย แต่บังเอิญว่าเหตุการณ์หรือมีจุดอะไรบางอย่างที่ดันคล้าย ๆ กัน (โดยที่เรื่องของเขาออกมาก่อน - - กลายเป็นว่าเราลอกของเขาไปซะ) ส่วนเรื่องลอก คิดในแง่ดีก็แล้วกันว่า เรื่องของเราเป็นแรงบันดาลใจ แต่ขอหน่อยละกัน อย่าให้เป็นแรงบันดาลใจทั้งเรื่อง เป็นพอ จากคุณ : latics1 - [ 15 ส.ค. 51 10:27:43 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กลัว 3 ข้อแรกค่ะ จากคุณ : oreocream - [ 17 ส.ค. 51 19:08:50 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมขอเผยความในใจที่ทำให้ผมมีความสุขในการมีชีวิตอยู่กับเส้นทางนี้ครับ... ผมเขียนเท่าที่อยากเขียน โพสท์เท่าที่อยากโพสท์... ถ้าตั้งใจเขียนลงไปแล้วต้องรับผิดชอบงานเขียนของตัวเอง ไม่โลเลเหลวไหล... แอบหวังว่าจะมีคนอ่านและติชม..ถ้าเงียบก็มีน้ำตานิดหน่อย และโพสท์ต่อไป... แรกๆ น้อยใจกับคำวิจารณ์แรงๆ เหมือนกัน โต้ตอบไปบ้างซึ่งไม่ใช่เรื่องดีเลย..เดี๋ยวนี้ไม่ทำอย่างนั้นแล้วครับ... ภูมิใจและมีความสุขกับทุกข้อเขียนของตัวเอง... และที่ไม่เคยผิดหวัง ไม่เคยเสียใจ และไม่เคยมีความทุกข์กับข้อท้ายๆ เพราะตั้งแต่ผมเขียนมา ผมไม่เคยส่งเรื่องไปให้สนพ.ที่ไหนพิจารณาเลยครับ... มีความสุขกับการเขียนและมีคนอ่านก็พอ..ยิ่งได้สนทนาแลกเปลี่ยนโต้ตอบกับผู้อ่านจะมีความสุขมากครับ... มีความสุขกับตัวละครทุกตัว ทุกเหตุการณ์ที่เขาแสดงให้ดู..และผมถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร..ครับ... แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 51 14:28:05 จากคุณ : ดาเรน - [ 24 ส.ค. 51 14:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ่า กลัวคนที่บ้าน ชกหัวเอาน่ะสิ ฮ่า ๆ เปิดดีกว่า จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 25 ส.ค. 51 21:19:33 ]

ความคิดเห็นที่ 38 1 กลัวโพสแล้วไม่มีใครเข้ามาคอมเม้นท์ให้ กลัวจนเลิกกลัวแล้วค่ะ 555+ คืออย่างน้อยมันก็มีคนอ่าน และมีแฟนเหนียวแน่นอยู่บ้าง 2 กลัวโดนติ วิจารณ์แรงๆ ไม่กลัว แต่ถ้าตอนนั้นอยู่ในช่วงอารมณ์ไม่ดีก็อาจเสียเซลฟ์ - -* 3 กลัวโพสเรื่องไม่จบ 100% ตอนนี้เลิกกลัวแล้วค่ะ ตั้งแต่เขียนนิยายเรื่องแรกจบ เพราะเรื่องต่อๆมาเราจะเขียนจบได้เอง (เรื่องที่สามอันเป็นโปรเจ็กต์ใหญ่จบได้แล้วเมื่ออาทิตย์ก่อน) ตอนนี้กลัวแค่จะเอาแต่อยากเขียนนิยายจนไม่เป็นอันอ่านหนังสือ -*- 4 กลัวสนพ.พิจารณาไม่ผ่าน ตอนนี้ยังไม่ได้เขียนเรื่องที่อยากจะส่งสนพ. ดังนั้นขอข้าม ส่วนตัวมั่นใจว่างานของเรามีคุณค่าพอแหละ ^^ 5 กลัวปกไม่สวย แอบกลัวนะ เวลาดูสนพ.ที่ต้องการส่งก็จะประเมินปกนิยายไปด้วย เพื่อความมั่นใจ 6 กลัวสนพ.พิมพ์ไม่ตรงกับยอดที่แจ้งเรา โนคอมเม้นท์ 7 กลัวสัญญาเอารัดเอาเปรียบ หาสนพ.ที่ดูเชื่อถือได้ จะดีมาก (และตั้งใจอ่านสัญญาให้ดีด้วย ก่อนที่จะเซ็น อย่ามัวดีใจเกินไปล่ะ) 8 กลัวสนพ.เบี้ยว จ่ายค่าเรื่องไม่ครบ หรือจ่ายล่าช้า แบบเดียวกับข้อบน ^^ 9 กลัวขายไม่ออก อันนี้พอมีนะ หวังแต่ว่าเรื่องของเราที่พล็อตไม่ค่อยเหมือนใคร มันจะสนุกในสายตาคนส่วนมาก - - 10 กลัวนิยายโดนก๊อบ ใครกล้าก๊อบมั่งเนี่ย นิยายที่ไม่ค่อยมีใครอ่านแบบนี้ - -" (แต่ควรระวังนะ สงสัยต้องไปเช็คดูบ้างแล้ว) จากคุณ : หยาดน้ำฟ้า...พายกรอบน้อยน่ารัก - [ 31 ส.ค. 51 11:54:52 ]