++++++++++ดีแคฟ++++++++++++++
เสียงกระดิ่งที่หน้าประตูดังขึ้นทำให้ชายหนุ่มละสายตาจากหนังสือตรงหน้า
และหันไปมองก่อนที่จะขยับแก้วกาแฟบนโต๊ะไปอีกมุมหนึ่งเหมือนรู้ว่า
หญิงสาวที่เพิ่งเข้ามาจะมานั่งตรงนั้น
"ไม่มียิ้มเลยสักนิด" เธอบ่นก่อนจะวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ
"ก็ใครหนีไปเที่ยวโดยไม่ชวนสักคำล่ะ" ชายหนุ่มต่อว่า
"ไม่อยากให้เป็นตัวสำรองนี่นา" หญิงสาวพูดพลางหัวเราะจนเห็นฟันขาว
เรียงเป็นระเบียบเมื่อรู้ว่าชายหนุ่มมีอาการ"งอน"เรื่องอะไร
"หัดเลื่อนขั้นให้ตัวสำรองบ้างสิ ไม่ใช่หาตัวจริงมาใหม่เรื่อยๆ" ชายหนุ่ม
พูด ก่อนจะเอื้อมมือไปรับสร้อยเงินรูปร่างแปลกตามาจากหญิงสาว
"แฮนด์เมดเลยนะ" หญิงสาวบอกพร้อมกับอมยิ้มเมื่อเดาถูกว่าชายหนุ่ม
จะต้องเลิกคิ้วช้างหนึ่งอย่างที่เคยทำ
"นี่น่ะนะ แถวนี้ก็มีถมเถ ไม่เห็นต้องถ่อไปตามป่าเขาเลย" ชายหนุ่มบอก
พร้อมกับหัวเราะ
"แต่นี่เป็นชิ้นเดียวที่มีตำหนินะ เลือกอยู่ตั้งนาน"
คราวนี้ชายหนุ่มถึงกับหลุดหัวเราะเสียงดัง
"งั้นขอบคุณเป็นพิเศษ เดี๋ยวชงกาแฟให้เป็นการตอบแทน" ชายหนุ่มพูด
"ดีแคฟนะ" หญิงสาวบอก
"ตกลงคุณแพ้คาเฟอีนจริงๆน่ะหรือ" เขาถาม
"เปล่า แต่อยากกินดีแคฟ" เธอบอกเบาๆ
ชายหนุ่มเลิกคิ้วข้างเดิมด้วยความเคยชินจนหญิงสาวหัวเราะก่อนจะหัน
กลับไปง่วนอยู่กับเครื่องต้มกาแฟ
"อย่างนี้ก็อดชิมกาแฟสดน่ะสิ ว่าจะชวนไปชิมอยู่พอดี บนเขาแผงม้า"
"ไปสิไป" หญิงสาวรีบบอก
"ก็ไหนว่าต้องเป็นดีแคฟไง"
"เฉพาะที่นี่น่ะ"
"แปลกคน" ชายหนุ่มพูดเบาๆโดยไม่หันมามอง
หญิงสาวมองแผ่นหลังที่กว้างของชายหนุ่ม น่าแปลกที่ในวันที่เธอไม่มีใคร
เธอมักจะนึกถึงเขาเป็นคนแรกแต่เธอไม่รู้สาเหตุว่าทำไมถึงไม่ชวนเขาไปด้วย
กัน
"แล้วเจอไหม" ชายหนุ่มถาม พร้อมกับยื่นแก้วกาแฟที่มีควันหอมฉุยมาให้
"อะไร"
"คนรักษาแผลใจ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองหน้า ใบหน้าสวยที่ครั้งหนึ่งก่อน
นี้เคยเปื้อนไปด้วยน้ำตา ตอนนี้มีรอยเกรียมเพราะแดดอยู่บ้าง
"ฮื่อ แต่.."
"ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นขณะเดินทางมักไม่ยั่งยืน" ชายหนุ่มพูดแทรกจนหญิงสาว
ต้องหัวเราะ
"รู้ได้ยังไง ว่าจะตอบแบบนี้"
"ผู้หญิงเจ้าชู้ตอบแบบนี้ทุกคนนั่นล่ะ"
"ชิ" หญิงสาวย่นจมูกก่อนจะจิบกาแฟหอม
"เปล่าหรอก ผมเพิ่งอ่านนิยายมา นางเอกในเรื่องชอบใช้" ชายหนุ่มบอก
ความเงียบเข้ามาคั่นเมื่อหญิงสาวยังคงละเมียดอยู่กับกาแฟตรงหน้า โดยมีชายหนุ่ม
มองด้วยสายตาอ่อนโยน
"มิตรภาพที่เกิดขณะนั่งนิ่งๆก็ยั่งยืนดีนะ" ชายหนุ่มทำลายความเงียบ
"แต่.." หญิงสาวพูดพร้อมเว้นระยะเพราะรู้ว่าคนชวนคุยมีเป้าหมาย
"แต่มันไม่คืบหน้าน่ะสิ" เขาพูดต่อ
หญิงสาวถึงกับหลุดหัวเราะก่อนจะรีบวางแก้วกาแฟลงเพราะกลัวหก
"ถ้าคืบหน้าอาจไม่ยั่งยืนนะ เพราะฉันมันผุ้หญิงเจ้าชู้" เธอบอก
ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะยิ้มและถาม
"ระยะปลอดภัย งั้นสิ"
หญิงสาวยักคิ้วให้แทนคำตอบ
"รู้ไหม ว่าความรักเหมือนกาแฟ" เธอชวนคุย
"มันหอมหวาน" เธอพูดต่อ
"บางทีก็ขม" เขาบอกเบาๆ เธอพยักหน้ารับ
"นึกถึงก็อยากชิม" หญิงสาวบอกยิ้มๆ
"แล้วทำไม ต้องมาดีแคฟที่ร้านผมร้านเดียว"
"เพราะไม่อยากจะติด และใจสั่น"
ชายหนุ่มถึงกับอมยิ้ม ก่อนจะหันไปพิงชั้นเก็บของที่ด้านหลัง
เสียงกระดิ่งที่ประตูดังขึ้นพร้อมๆกับลูกค้าสาวที่ทำท่าลังเลเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งอยุ่
ที่เคาท์เตอร์กับชายหนุ่มเจ้าของร้าน
"เชิญค่ะ" เธอรีบลูกค้าสาวบอกก่อนจะเก็บกระเป๋าบนโต๊ะ
"รู้ตัวไหมว่า มีคนติดกาแฟและใจสั่นเพราะร้านนี้หลายคนน่ะ" หญิงสาวถาม
ชายหนุ่มเลิกคิ้วอีกครั้ง ก่อนพยักหน้า
"ก็ผมมันคนชงกาแฟนี่" เขาพูดพลางหัวเราะ
"ตราบใดที่ฉันยังสั่งดีแคฟ ฉันก็ปลอดภัย" หญิงสาวพูดพร้อมทำหน้าทะเล้น
"ไปนะ แล้วจะไปเขาแผงม้าเมื่อไรชวนด้วยล่ะ" หญิงสาวโบกมือให้และเดินออกไป
โดยทิ้งให้ชายหนุ่มได้แต่หัวเราะเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้กับลูกค้าสาวอีกคน
ทำให้ติดและใจสั่น......ก็มันหน้าที่คนชงกาแฟนี่นา......
............................................................................................................
หมายเหตุ อย่าถามเชียวนะว่าไปเอาแรงบันดาลใจมาจากไหน แถวๆนี้ล่ะ อิ อิ
ไม่ว่ากันนะ พอดีงานยุ่งมากๆๆๆๆๆ ถึงมากที่สุดเลย แต่คิดถึงอ่ะ เลยมาแปะนิ
แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 51 17:40:30
จากคุณ :
กลิ่นกาแฟครับ 
- [
10 ส.ค. 51 17:01:26
]
ดีแคฟ
