แม่
พ่อนั้นเป็นเมล็ดพันธุ์อันสูงค่า
แม่เก็บมาเพาะบ่มไว้ให้สุขโข
ทั้งอาหารและปุ๋ยใส่ได้เติบโต
จนผุดโผล่จากดินเห็นเป็นตัวตน
เมื่อเล็กอยู่อุ้มชูเฝ้ารักษา
แสนเหนื่อยล้าจนสูงใหญ่ให้ดอกผล
แพร่พงศ์พันธุ์สืบไปในสกล
หลานเหลนล้นเรียงแถวเป็นแนวทาง
หลายสิบปีผ่านไปไม่ทอดทิ้ง
ลูกชายหญิงต่างเจริญค่อยเหินห่าง
พบเมื่อไรแม่ดีใจไม่จืดจาง
ถามทุกข์สุขไม่เว้นวางด้วยใส่ใจ
เห็นลูกสุขแม่ก็สุขกับลูกด้วย
ลูกเจ็บป่วยแม่ก็เศร้าคอยเฝ้าไข้
ลูกก้าวหน้าพาชีวิตรุ่งโรจน์ไป
หวนดูแม่อย่าห่างไกล...............นะลูกเอย.
จากคุณ :
เจียวต้าย
- [
วันแม่แห่งชาติ 06:49:06
]