คือว่าฝันแล้วเอามาเขียนเป็นเรื่องสั้นดู อ่านดูนะครับเป็นไง
ผมแทบไม่อยากเชื่อสายตาเมื่อเห็นเธอคนนั้นกำลังเดินมาที่ผม หัวใจผมเต้นถี่ขึ้น อาจเป็นเพราะผม
กำลังจะต้องมีปฏิสัมพันธ์กับเธอ ผมเผลอชำเลืองมองเธอ เธอเข้าใกล้มาทุกขณะ ๆ ผมต้องล้วงหนังสือจากกระเป๋าขึ้นมาอ่านเพื่อลดอาการเขิน มือไม้สั่น
"สวัสดี" เธอทักทายผมก่อน
"สวัสดี" เสียงอันเกิดจากลำคอที่แห้งผาก ทำให้ผมต้องกลืนน้ำลายเพื่อเตรียมพูดประโยคต่อไป
"ไปไหนมาเหรอ"ผมถามเธอต่อเนื่องจากคำทักทาย บ่อยครั้งที่ผมถามคำถามนี้ทั้งๆที่ไม่อยากรู้คำตอบ แต่ครั้งนี้ผมอยากรู้
"รถเราเสียอยู่ซอยใกล้ๆนี่เอง" เธอยิ้ม
"เป็นอะไรมากมั้ย เราอาจจะพอช่วยได้นะ" ผมถามทั้งที่ไม่มีความรู้ด้านช่างเลย
"ไม่เป็นไรหรอก เขามาเอาไปซ่อมแล้ว เราก็เลยมารอเพื่อนอยู่นี่"
"อือ" ผมพยักหน้ายิ้มให้เธอ
บรรยากาศรอบบริเวณถูกระบายด้วยสีเทา ลมแรงพัด ต้นไม้ใหญ่ไหวยวบ ผมรู้สึกกลัวขึ้นมา
อย่างบอกไม่ถูก มันทำให้ผมอยากไปจากที่นี่ ตอนนี้
ผมมองไปที่เธอ ผมสงสัยว่าใครคือเพื่อนคนนั้นของเธอ บางทีผมอาจรู้จัก
"รอใครเหรอ"ผมตัดสินใจถามเธอ
"จะไปแล้วเหรอ" เธอทำให้ผมตกใจ เหมือนกับเธอรู้ว่าผมกลัว
"เอ่อ"
"ไม่เป็นไร เรารอคนเดียวได้" เธอยิ้มอย่างรู้ใจผม
"เจอกันนะ" ผมยิ้มลาเธอ ความรู้สึกตื่นเต้นระหว่างได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอค่อยๆจางลงๆ
"โครมมมมม" เสียงเหมือนเกิดอุบัติเหตุขึ้นไม่ไกลกับที่ผมยืนอยู่ ผมวิ่งไปเพื่อ
ดูว่าเกิดอะไรขึ้น และสิ่งที่ผมเห็นก็คือ
สภาพรถที่ยับย่น รอยเลือดที่เปรอะตามถนน และ...ศพของเธอ
เธอยิ้มให้กับผม "ไม่เป็นไรหรอก เรารอคนเดียวได้"
...
ผมลืมตา
ทุกอย่างมืดสนิท เสียงหัวใจที่เต้นถี่กระชั้น ผมกลัว ถึงแม้มันเป็นเพียงแค่ฝันไปเท่านั้น เรื่องราวในนั้นมันเหมือนจริง เหมือนจริงจนน่าขนลุก ผมหลับตาอยู่กับความมืด ภาพสยองจากความฝันเมื่อสักครู่ยังวนเวียน วนเวียนอยู่อย่างนั้น
ผมหลับตา
เสียงสวดมนต์แว่วมาจากข้างห้อง ป้าคนดูแลหอพักคงตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรของแกเหมือนเช่นเคย
ทำให้ผมใจชื้น รู้สึกขอบคุณป้า นี่คือเสียงสวดมนต์ที่ไพเราะที่สุด
ผมหลับตา ความกลัวเมื่อสักครู่ค่อยๆหายไป ผมหลับไปในค่ำคืนอันเลวร้าย
...
ผมเดินผ่านห้องของป้าเพื่อจะไปทำงานตามปกติ
"เอ้า ทำงานเหรอหนุ่ม" ลุงทักทาย
"ครับ ป้าไม่อยู่เหรอครับ"
"ป้าไหน"ลุงทำหน้าครุ่นคิด
"ก็ป้าที่อยู่ห้องนี้ไงครับ"
"ลุงอยู่ห้องนี้คนเดียวนะพ่อหนุ่ม"
หัวใจผมหยุดเต้น
จากคุณ :
ป.ปิยวุโฒ 
- [
วันแม่แห่งชาติ 16:52:11
]
คือว่าฝันแล้วเอามาเขียนเป็นเรื่องสั้นดู อ่านดูนะครับเป็นไงู
