บ่ายวันหนึ่งเมื่อถึงเวลาหาอาหาร ควายสองตัวแม่ลูกพากันออกเดินทางเพื่อไปยัง
ทุ่งหญ้าใหญ่เขียวขจีที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลจากแหล่งที่พัก
ในขณะที่เดินทางไปกันอยู่นั้นแม่ควายก็ ได้พูดสั่งสอนลูกควายต่างๆนานา
ตามประสาของแม่ที่คอยอบรมลูก
เมื่อควายทั้ง2ได้ ผ่านหนองน้ำมาแม่ควายก็ ได้ เอ่ยปากขึ้นว่า
"หลังจากที่เรากินหญ้าจนอิ่มเรียบร้อยแล้ว เราจะมาแวะที่หนองน้ำนี้เพื่อแช่น้ำเล่นปลักโคลนนะลูก"
หลังจากพูดจบแม่ควายก็หันมามองที่ลูกควาย แต่ กลับพบว่าในขณะนั้นเอง
ลูกควายได้ลงไปเล่นน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เมื่อเป็นเช่นนั้น แม่ควายจึง ต่อว่าลูกควายที่ไม่ยอมทำตามที่ตนบอก
และก็ได้บอกให้ลูกควาย ขึ้นมาจากหนองน้ำและเดินทางไปกินอาหารกันก่อนแล้วค่อยกลับมา
ลูกควายก็รู้สึกผิดที่ตนเองทำให้แม่ควายไม่พอใจ มันก้มหน้าก้มตาเดินขึ้นจากหนองน้ำ
และตั้งหน้ามุ่งเดินต่อไปยังทุ่งหญ้าลูกควายก็เอ่ยปากขึ้นว่า
"แม่จ๋าหนู ขอโทษ ต่อไป หนูจะเชื่อฟังและทำอย่างที่แม่บอก แม่ทำ"
แต่เมื่อ ลูกควายได้เงยหน้าขึ้นมาเพื่อจะมองแม่มันนั้น มันกลับพบความว่างเปล่า
ไม่พบแม่ควายอยู่ที่เบื้องหน้าของมัน ลูกควายหันไปรอบๆ เพื่อมองหาแม่ควาย
และมันก็ พบว่า ในตอนนี้แม่ควายได้ลงไปแช่น้ำเล่นน้ำในหนองน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...........................
จากคุณ :
KongMing
- [
17 ส.ค. 51 14:43:18
]