"ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยาย อะไรว่ะ กูก็ผู้ชายดีๆนะเฟ้ย" อนุชา หรือหนุ่ยพนักงานออฟฟิศหนุ่มพูดขึ้น หลังจากอ่านเว็บบอร์ดจากเว็บไซต์แห่งหนึ่ง
"โม้" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น เธอชื่อ เหมียวซึ่งนั่งอยู่ติดกับอนชา
"จริงนะ" หนุ่ยย้ำคำ
"หนุ่ยเคยมีแฟนกับเขาด้วยเหรอ" เหมียวถาม
"เคยสิ แล้วผมก็ทำตัวเป็นพระเอ๊กพระเอก"
"ยังไง"
"ผมเคยพาเขาไปดูหนัง ไปทานเข้า ไปไหนต่อไหนกันสองคนด้วยนะ"
"ธรรมดามากเลย ใครๆเขาก็ทำกัน" เหมียวหลิ่วตาไม่เชื่อคำ
"ไม่รู้สิ แต่ผมก็ทำให้เขามีความสุขได้เหมือนกันนะ อย่างตอนที่เขาทะเลาะกับแฟนมา" หนุ่ยเริ่มเล่าเรื่อง เหมียวงงกับคำว่า "ทะเลาะกับแฟนมา" ของหนุ่ยมาก แล้วหนุ่ยไม่ใช่แฟนของผู้หญิงที่พาไปดูหนังเหรอ เหมียวคิด
"ผมก็พาเขาไปดูหนังเรื่องหนึ่งที่ว่าด้วยคู่รัก 4 คู่ที่ต่างก็มีปัญหาแตกต่างกันไป บทลงเอยของหนังเรื่องนี้แม้จะไม่สมหวังกันทุกคู่ แต่มันก็ทำให้เขารู้สึกดีได้ และผมยังบอกให้เขากลับไปคืนดีกับแฟนอีกด้วย" หนุ่ยเล่าต่อเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ
"แล้วตกลงผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนใครกันแน่" เหมียวถามอย่างเหลืออด
"จริงๆก็ไม่ใช่แฟนผมหรอก เนตรกับผม เราเป็นเพื่อนกัน แต่เวลาที่เนตรมีปัญหาก็จะมาปรึกษาผมตลอด"
"อ้าวแล้วทำไมเรียกเขาว่าแฟนหละ ขี้ตู่"
"มันก็คงจะเป็นอย่างนั้น ผมรักเนตรอยากเห็นเขามีความสุขกับคนที่ใช่ก็พอแล้ว แม้ว่าคนนั้นจะไม่ใช่ผมก็ตาม และผมสามารถทำทุกอย่างเพื่อเนตรได้ เพราะฉะนั้นไม่ว่าเนตรจะเป็นแฟนใครก็ตาม แต่ในสายตาผมเนตรจะเป็นแฟนผมตลอดไป"
"อ้วก" เหมียวล้อเลียน "แล้วเรื่องที่พาไปทานข้าวและไปที่ไหนๆหละ"
"อ๋อ ผมพาเนตรไปทานข้าวหลังจากที่เธอประสบอุบัติเหตุแล้วช่วงนั้นทำให้เธอเดินไม่สะดวก ผมเห็นว่าเธอเอาแต่อยู่ที่บ้าน แฟนเธอก็มักจะอ้างว่าไม่มีเวลา ผมเลยชวนเธอไปทานข้าวนอกบ้าน คุณรู้เปล่า ผมเข็นรถเข็นของเธอตลอดเวลาที่เราไปเที่ยวด้วยกันเลยหละ ผมมีความสุขมาก ไม่กี่วันหลังจากนั้นขาของเธอก็เริ่มที่จะหายดี แฟนของเธอก็เริ่มมาหาเธอบ่อยขึ้น ผมจึงต้องถอยออกมาเพื่อให้เธอได้มีความสุขกับแฟนของเธอ"
"พระเอกเกินไปป่าว โม้" เหมียวยังคงไม่เชื่อ "แล้วที่บอกว่าไปเที่ยวกันสองต่อสองหละ"
"ก็ไม่เชิงไปเที่ยวหรอก เนตรกับแฟนของเธอตกลงจะแต่งงานกันที่ต่างจังหวัด ผมได้รับเชิญเป็นแขกของเจ้าสาวด้วย แล้วมีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่เนตรจะต้องยืนรอแฟนของเธอเพียงคนเดียว ผมเลยอาสายืนเป็นเพื่อนผมจึงมีโอกาสได้อยู่กับเธอสองต่อสองท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงามเราคุยย้อนอดีตกันสมัยเด็กๆ และสมัยเรียน เราสนุกสนานหัวเราะกันน่าดูจนกระทั่งแฟนของเธอมาถึง" อนุชาหยุดพูด
"แล้วไงต่อเหรอ" เหมียวถามต่อ
"ก็ไม่มีอะไรหรอก หลังจากนั้นทั้งสองก็แต่งงานกันไปอยู่เมืองนอก แล้วผมก็ไม่ได้เจอกับเนตรอีกเลย" หนุ่ยพูด นัยตาจับจ้องไปที่จอคอม ด้วยน้ำเสียงที่ลดระดับลงทำให้เหมียวพอจะรู้ได้ว่าหนุ่ยกำลังเศร้าใจอยู่
"แล้วทำไมไม่โทรติดต่อเขาหละ" เหมียวถาม
"ไม่หรอก เพราะคนที่ผมห่วงใยและสนใจที่สุดตอนนี้อยู่ตรงหน้าผมแล้วนี่ไง" หนุ่ยมองตรงมายังเหมียว "คืนนี้ผมอยากกินไข่เจียวช่วยทำให้ผมด้วยนะ" หนุ่ยพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน
"ฟันไปเถอะยะ ข้อหาหมั่นไส้ทีกับเราไม่เห็นจะทำอะไรทำนองนี้เลย ทำกินเองแล้วกัน" เหมียวเชิดใส่ก่อนจะเดินกลับโต๊ะทำงานของตัวเอง
จบ....
แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 51 16:01:36
จากคุณ :
witwas 
- [
20 ส.ค. 51 13:24:05
]
[ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยาย] เรื่อง... ก็เป็นคนหนึ่งที่คิดว่าดีพอ
