Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ....................................มุมมองของการเล่าเรื่อง

    มุมมองของการเล่าเรื่อง


    ‘การเล่าเรื่อง’ คืออาการที่ทำออกมาได้เฉพาะเพียงแค่มนุษย์เท่านั้น

    ส่วนมนุษย์จะกระทำกับสิ่งใดนั้นก็เป็นสิทธิ์ของเขา

    แต่คงไร้ประโยชน์หากคู่สนทนาที่มนุษย์ ‘เล่าเรื่อง’ ให้ฟังนั้นเป็น

    สิ่งไร้ชีวิต เพราะแม้บางอย่างที่ดำรงชีพอยู่ได้ด้วยชีวิตจะฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง

    แต่ชีวิตตนนั้นก็สามารถรับรู้เรื่องราวที่มนุษย์ถ่ายทอดได้บ้างเป็นบางคำไม่มากก็น้อย

    หรืออาจจะไม่รู้ฟัง

    ภาษามนุษย์เลยแม้น้อยนิดแต่ก็สามารถตักตวง ‘เรื่องราว’ และ ‘อารมณ์’ ได้จากน้ำเสียง สีหน้า และภาษาของร่างกาย

        พฤติกรรมการเล่าเรื่อง คืออาการถ่ายทอดเนื้อหา เรื่องราว อารมณ์ และความรู้สึกออกมาให้ได้มากเท่าที่สมองจะจดบันทึกไว้ได้ โดยผู้เล่ามักจะคาดหวังให้ผู้ฟังมี ‘อารมณ์ร่วม’ ใน

    เรื่องราว ให้ ‘รู้สึกตาม’ อย่างที่ผู้เล่ารู้สึก เคยรู้สึก หรืออยากให้รู้สึก ในการเล่าเรื่องแต่ละครั้งนั้นอาจมีรายละเอียดปลีกย่อยที่แตกต่างกันเล็กน้อย ทว่าเนื้อหาในโครงสร้างหลักใหญ่ๆก็

    ยังคงโครงสภาพอยู่เช่นเดิม ต้นเหตุสำคัญในความคลาดเคลื่อนของรายละเอียดนั้นมีผลมาจาก ‘ความจำ’ และ ‘ความประทับใจ’ ในเรื่องราวนั้นๆเป็นหลัก

        การเล่าเรื่องสามารถแสดงออกมาได้หลายวิธีการ บ้างเล่าเป็นภาพถ่าย บ้างเล่าเป็นภาพยนตร์ บ้างเล่าเป็นคำพูด บ้างเล่าเป็นบทเพลง บ้างเล่าเป็นตัวอักษร บ้างเล่าเป็นภาพ

    เขียน บ้างเล่าเป็นภาษามือ ฯลฯ

        บางคนเล่าเรื่องที่ตนเองประสบมาอย่างจริงจังโดยไม่ดัดแปลงเลยแม้แต่น้อย

        บางรายถ่ายทอดเรื่องราวที่ตนเคยพบมาด้วยวิธีเล่าเรื่องบวกกับการ ‘ใส่ไข่’ ให้เกินจริงเพื่อเพิ่มอรรถรสในการบรรยาย

        หลายรายมีเรื่องเล่าที่ไม่เป็นความจริงเลยแม้แต่เปอร์เซ็นต์เดียว

        การเล่าเรื่องที่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริง เรื่องใส่ไข่ หรือเรื่องโกหกนั้นนับว่าไม่ใช่การกระทำที่ผิด แต่จะไม่ถูกต้องอย่างมหันต์หากนำเรื่องที่เล่าไปแสวงหาผลประโยชน์อย่างเอาเปรียบ

    หรือนำเรื่องเล่าของตนไปทำลายชีวิตอื่น ๆ ในโลก

        ทั้งหมดขึ้นอยู่กับจุดประสงค์ในการเล่า

        ภาพยนตร์หลายเรื่องที่ไม่มี ‘เค้ามูล’ แห่งความจริงเลย แต่ไม่ได้ถ่ายทอดออกมาเพื่อทำร้ายใคร ก็นับไม่ใช่เรื่องผิด

        วรรณกรรมมากมายเล่าเรื่อง ‘เกินจริง’ แต่ไม่ได้มีเจตนาจะทำลายล้างโลก ก็ถือเป็นเรื่องน่ากระทำ

        เรื่องส่วนตัวมากมายที่เป็น ‘ความจริง’ แต่กลับถูกเผยแพร่อย่างที่เจ้าตัวไม่ได้ให้การอนุญาต นี่ต่างหากที่นับเป็นสิ่งที่ไม่สมควรให้อภัยในการกระทำ

        การเล่าเรื่องให้คนอ่อนประสบการณ์กว่าฟัง เรื่องที่เล่านั้นจะกลายเป็นเรื่อง ‘สุดยอด’

        การเล่าเรื่องให้คนที่มีอคติฟัง เรื่องที่เล่านั้นจะกลายเป็นเรื่อง ‘เหลวไหล’

        การเล่าเรื่องให้คนที่คุ้นเคยฟัง เรื่องนั้นจะกลายเป็นรื่อง ‘เฉย ๆ’

        การเล่าเรื่องให้คนใจแคบฟัง เรื่องนั้นจะกลายเป็นเรื่อง ‘ไร้สาระ’

        การเล่าเรื่องให้คนที่คิดว่าตัวเองรู้ทุกเรื่องฟัง เรื่องนั้นจะกลายเป็นเรื่อง ‘ขี้โม้’

        การเล่าเรื่องของคนอื่นอย่างเสีย ๆ หาย ๆ โดยไม่ได้รับอนุญาต นับเป็นเรื่องที่ ‘ไม่เหมาะสม’ เป็นอย่างยิ่ง

        ทุกคนมีสิทธิ์เล่าเรื่อง ขึ้นอยู่กับว่าเรื่องที่เล่านั้นเป็นเรื่องของใคร



    ที่มา
    http://www.bangkokspace.com/content.aspx?bs=cartoonthai_ffc&cid=11&id=3244

    จากคุณ : คล้องแคล้ง - [ 28 ส.ค. 51 10:04:46 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom