*** ดูข่าวแล้วนึกอยากเขียนเรื่องสั้นไม่รู้ว่าจะสื่อถึงท่านทั้งหลายได้มั้ย แค่ลองๆเขียนดูครับ ***

ภาพของฟักและสมทรงยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของผม  ขณะที่ผมกำลังพักสายตา คลายความเมื่อยล้าจากการอ่านนิยายเรื่อง คำพิพากษา ผมรู้สึกทุกข์
กับชะตาอันเลวร้ายของฟักแม้จะเป็นแค่เรื่องที่แต่งขึ้นมา

ลมพัดพุ่งจากพัดลมเอื่อยๆเย็นสบาย เสียงทุกเสียงค่อยๆหายไป หายไป ผมหลับไปพร้อมกับความเงียบ
เสียงคำรามขู่ของกะทิ(หมา)ในห้องครัว ทำให้ผมต้องตื่นขึ้นเพื่อจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น
สิ่งที่ผมเห็นคือ กะทิกำลังขู่ไล่เเมว แมวกำลังจนตรอก
ผมสงสารแมวขึ้นมาอยากบอกไม่ถูก มันต้องยอมจำนนอย่างไม่มีทางสู้
แล้วเสียงร้องของความเจ็บปวดและพ่ายแพ้ก็ดังขึ้น แมวตัวนั้น ตะปบหน้ากะทิอย่างบ้าคลั่ง พลิกสถานการณ์จากผู้แพ้กลับกลายเป็น ผู้ชนะ
ทำให้ผมนึกถึงตอนที่ ฟัก ถูกครูใหญ่โกงเงินเพียงไม่กี่บาท  ฟัก ต้องลุกขึ้นสู้เช่นเดียวกับเเมวตัวนั้น แต่ผลลัพธ์กลับตรงกันข้าม

ผมกลับมานอนหน้าจอโทรทัศน์ เพื่อดูข่าวตามปกติ แต่ภาพที่ผมเห็นกลับไม่ปกติ คนแต่งกายเป็่นจิ๊กโก๋เหล่านั้นวิ่งพล่านไปทั่วจอ บ้างถือมีด ถือไม้ เฉกเช่นอันธพาลภาพตัดมาที่ด้านในตัวอาคาร คนเหล่านั้นยังไม่ลดละความป่าเถื่อนลง
พฤติกรรมที่ปรากฎนั้นร้อนระอุไปด้วย ความแค้น ทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้า

ทำให้ผมนึกถึง  ฟักและแมวตัวนั้น...

แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 51 23:25:30

แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 51 23:24:09

จากคุณ : ป.ปิยวุโฒ - [ 28 ส.ค. 51 23:04:13 ]