ความคิดเห็นที่ 1 แก้วทรงสูงบรรจุค๊อกเทลสำหรับเธอและวิสกี้แก้วหนาของเขาถูกเสริฟท์เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่ใครจะนับได้ แสงไฟสลัว และเพลงแจ๊สคลอเบาๆ กำลังหล่อหลอมให้อารมณ์อ่อนหวานของเธอเคลิบเคลิ้มไปพร้อมกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์และ ผู้ชายร่างอุ่นที่นั่งคลอเคลียกันอยู่บนโซฟานุ่ม "ภัสเหนื่อยมากเลยนะวันนี้  อะไรก็แย่ไปหมด เฟลไปหมด" เสียงบ่นงึมงำรัวลิ้นของนภัสทำให้ศิลายิ้มมุมปากเล็กน้อย "เหนื่อยนักก็มาพักใจกับผมสิครับ อกผมพร้อมให้พักพิงเสมอ" เขาตบอกตัวเองเบาๆ พร้อมกับค่อยๆ รั้งให้ศีรษะของเธอเข้ามาซบซุกอยู่ที่อกกว้างกำยำของเขา ไม่รู้ว่าด้วยฤทธิ์ แอลกอฮอล์หรือว่าความปรารถนาเบื้องลึกที่อยู่ในตัวของเธอทำให้เธอไม่คิดจะขัดขืนแม้แต่น้อย วงแขนกว้างโอบเธอไว้ทั้ง ตัว จมูกโด่งคมสันค่อยๆ แต้มลงบนขมับเบาๆ พร้อมสูดกลิ่นหอมจากไรผมของสาวตรงหน้า "หอมจัง" หญิงสาวทำเสียงจิ๊กจั๊กขัดใจ "หอมที่ไหน วันนี้วิ่งเหงื่อซ่กมาทั้งวัน เหม็นออก" เสียงหัวเราะหึที่เหนือหัวทำให้นภัสรู้ว่าเขาเย้าเล่น ก่อนที่เขาจะใช้ความเงียบคลอเสียงดนตรีในการเกลี้ยกล่อมเธอทีละ น้อย มือที่วางเบาๆ บนไหล่ของเธอค่อยๆ ลากไล้วนเป็นวงกลมบนต้นแขนนุ่มนิ่มที่เปิดกว้างในเสื้อเชิ้ตแขนกุดสีขาว หลังจากเสื้อสูททำงานถูกถอดออกไปแล้วเรียบร้อยตั้งแต่ตอนที่เขาดึงให้เธอมาด้วยและออกความคิดเรื่องจอดรถเธอทิ้งไว้ ที่ร้านกาแฟเพื่อประหยัดน้ำมัน ในขณะที่มืออีกข้างเกาะกุมมือเธอไว้พร้อมการเคล้าคลึงเบาๆ เพื่อปลุกให้ไฟบางอย่างมัน ระอุขึ้นมา ลมหายใจอุ่นจนเกือบร้อนของเธอที่ทอดยาวเป็นจังหวะถี่และแรงขึ้นทำให้เขาเริ่มรับรู้อารมณ์ของหญิงสาว และนั่นก็เป็น โอกาสที่เขาจะต้องรุกต่อให้เธอตกลงในบ่วงแห่งความปรารถนาจนไม่สามารถถอนตัวกลับมาได้ ทั้งหมดคือสิ่งที่เขา ต้องการ และเขาก็จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา "ตอนภัสมึนๆ นี่ก็น่ารักนะครับ" ปลายนิ้วแข็งแรงของเขายกเขี่ยแก้มนวลที่ขึ้นสีระเรื่อเล็กน้อยเล่นเบาๆ "อื้อ มึนที่ไหน ยังไหวอยู่น้า" เธอเงยหน้าขึ้นท้วงเขาตาปรอย ความใกล้ชิดทำให้ปลายจมูกของเธอไล้ผ่านคางของเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ และทันทีที่เธอสบ สายตาดึงดูดนั้นมันก็เหมือนกับห้วงอวกาศอันไร้ขอบเขตกำลังพาเธอล่องลอยออกไปไกล ไกลจนถึงขนาดที่เธอไม่สามารถ เบือนหน้าหนีรอยสัมผัสแผ่วเบาที่เขาก้มลงมาประทับที่ริมฝีปากได้ หญิงสาวยังคงหลับตาพริ้มในขณะที่เขาถอนริมฝีปากออก ตำแหน่งที่เขาเลือกพาเธอมานั่งอยู่ในส่วนลับตาคนและเป็น ส่วนตัวมากพอที่จะไม่มีใครมาสนใจการเล้าโลมกลายๆ ของเขา ไฟที่เขาหวังจะได้เห็น ร่างกายอันเร่าร้อนของคนที่ขึ้นชื่อ ว่าภรรยาของผู้ชายคนอื่นนั้นใกล้จะตกเป็นของเขาเต็มทีแล้ว อยากจะรู้นักว่าภรรยาผู้เคร่งขรึมที่สามีปล่อยมานั่งเหงาอยู่คนเดียวอย่างนี้จะมีอะไรซ่อนไว้ข้างในบ้าง สามีที่บ้านคงใช้การ ไม่ได้จนภรรยาไม่อยากกลับไป ศิลายิ้มเยาะที่มุมปาก ผู้หญิง ร้อยทั้งร้อย เจอลูกออดอ้อนโอ้โลมในแบบผู้ชายอย่างเขาสักหน่อยก็ปวกเปียกเป็นขี้ผึ้งลนไฟ แม้แต่สาวสวยที่ถือดีว่าตัวเองเป็นลูกหลานไฮโซโก้หรูก็ไม่รอดพ้นมือเขามาแล้ว มีแต่การร้องขอให้เขาเติมเต็มความ ปรารถนาอย่างลืมอายกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยซ้ำไป เขาค่อยๆ ลากไล้ปลายจมูกขึ้นมาที่ข้างแก้มจนปากมาจรดอยู่ตรงปลายติ่งหู เขาขบเม้มตรงตำแหน่งนั้นเบาๆ พร้อมกับ กระซิบชิดริมหู "ไปห้องผมกันเถอะครับ" ความผิดชอบชั่วดีทั้งหมดในโลกนี้ที่จะมาประณามการกระทำของหญิงที่มีคู่ครองถูกต้องทั้งทางนิตินัยและพฤตินัยแล้ว อย่างเธอนั้นไม่มีอำนาจมากพอที่จะมาลบล้างแรงปรารถนาอันรุนแรงที่เธอปล่อยอารมณ์ให้เคลิบเคลิ้มไปกับเขาได้ เหมือนแมลงเม่าที่เห็นกองไฟเผาผลาญตรงหน้าก็พร้อมจะพุ่งเข้าหา สายตาที่บอกชัดว่าเขากำลังต้องการอะไรกระตุ้นความรู้สึกที่ปิดซ่อนและไม่เคยได้ลุกโชติช่วงมานานปีของเธอให้เผย ออกมาอย่างไม่สามารถจะเก็บมันไว้ได้อีกต่อไป ความรู้สึกวาบหวิวและมวนวนในช่องท้องน้อยของเธอเป็นอาการที่สื่อ ออกมาชัดเจนจากอารมณ์และการกระตุ้นความต้องการบางอย่างให้โหมกระพือขึ้น สมองไร้การพินิจพิเคราะห์อีกต่อไป การตอบสนองของริมฝีปากที่อยู่ใกล้กันเหลือเกินนั้นก็ได้แต่พึมพำเบาๆ แต่ชัดเจน เหลือเกินในการได้ยินของศิลา "ค่ะ..." ไฟกิ่งติดผนังสีส้มอ่อนในห้องนอนทันสมัยของคอนโดใจกลางกรุงถูกเปิดขึ้นเมื่อร่างกายอ่อนปวกเปียกของหญิงสาวถูกพา เข้ามานั่งอยู่ที่โซฟาปลายเตียงพร้อมกับคนพามาที่กำลังใช้จมูกและริมฝีปากสำรวจนวลแก้มและซอกคอเธออย่างไม่รู้จัก เบื่อ เขาค่อยๆ ลดร่างเธอลงนอนบนโซฟานั้นช้าๆ พร้อมกับมือที่ลูบไล้วนเวียนอยู่ที่ไหล่ลาดมนกลมกลึงบีบคลึงเบาๆ และ เขาก็รับรู้ได้ถึงการตอบสนองอย่างคล้อยตามในทันทีที่ลิ้นอุ่นของเขาดุนดันผ่านริมฝีปากบางสวยเข้าไปหาความหวานหอม และไล้ล้อรัดลิ้นของเธออยู่ภายในเนิ่นนาน "อื้อ..." เสียงครางอย่างขัดใจเปล่งออกมาเบาๆ เมื่อเขาไม่ยอมสนองตอบความต้องการที่พลุ่งพล่านโจนทะยานเกินกว่าจะหยุดยั้ง ไว้ได้ของเธอ เธอไม่พอใจเพียงแค่การรุกล้ำแค่นั้น แต่เธอต้องการมันมากกว่า เขาถอนริมฝีปากออกพร้อมเสียงบางอย่างเบาๆ ในลำคอที่เธอไม่สนใจจะตีความหานัยยะอะไรทั้งสิ้น เมื่อเขาทำท่าผละ ออกไปเธอกลับไขว่คว้าเขาเข้ามาหาตัวอย่างลืมอาย "อย่าเพิ่งถอยออกไปสิคะ" ศิลายิ้มย่ามใจพร้อมกับลดตัวลงไปอีกครั้ง นภัสยกแขนสองข้างขึ้นรั้งคอเข้าไว้ คราวนี้เขาไม่หยุดเพียงแค่ไหล่บาง แต่มือ ทั้งสองข้างของเขากำลังลูบไล้จากข้างลำตัวขึ้นมาช้าๆ จนถึงทรวงอกหยุ่นนุ่มนิ่มและเคล้นมันเบาๆ ก่อนที่จะเริ่มหนักหน่วง ขึ้นเรื่อยๆ จนหญิงสาวร้องครางออกมาอย่างเสียวซ่าน "ศิ อย่าแกล้งภัสสิ" เสียงสั่นพร่าของเธอกำลังร้องประท้วงเขาที่ช่างแกล้งกันเสียเหลือเกิน เขาจึงยินยอมพร้อมใจจัดให้ตามการร้องขอ มือหนา ดึงชายเสื้อเชิ้ตตัวเล็กออกมาจากขอบเอวกระโปรงพร้อมกับสอดมือเข้าไปใต้เสื้อนั้นปัดป่ายพะเน้าพะนออยู่ที่เนินอกเต็ม แน่น และเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ของเธอก็ดังออกมาในทันทีที่เขาปลดตะขอบราของเธอได้สำเร็จ ทันทีที่เนินเนื้อนุ่มๆ สัมผัสกับฝ่ามือของเขาที่กอบกุมไว้ทั้งสองข้างโดยปราศจากสิ่งปิดกั้นใดๆ ศิลาไม่คิดจะเล่นเกมอีก ต่อไป เขารีบถอนมืออกอย่างรวดเร็วเพื่อออกมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตพร้อมทั้งดึงมันออกไปจากตัวเธอทันที เขายืนนิ่งเพื่อชื่นชมความงามของร่างตรงหน้าด้วยสายตาหลากความรู้สึก นับว่าเธอรู้จักดูแลรูปร่างไว้ได้ดีจริงๆ แต่เขายัง ไม่พอใจเพียงเท่านั้นและเขาก็แสดงออกได้อย่างชัดเจนเมื่อมือทั้งสองข้างกลับมาจัดการอุปสรรคชิ้นล่างออกไปจนร่างสม ส่วนเหลือแต่ชั้นในลูกไม้บางเบาตัวจิ๋วเพียงตัวเดียวเท่านั้น ร่างเกือบเปลือยเปล่าบิดเร่าด้วยความขัดใจเมื่อชายหนุ่มไม่ยอมตอบสนองความต้องการสูงสุดให้เธอสักที ความชุ่มชื้นใน กายของเธอมันกำลังเรียกร้องให้เขาทำบางอย่าง และเธอก็ไม่ต้องเสียเวลารอนานเลยเมื่อเขาเด้งตัวขึ้นถอดเสื้อเชิ้ตตาม ด้วยกางเกงสแลคของตัวเองโยนทิ้งอย่างรวดเร็ว "ภัสสวยจังครับ" เป็นประโยคที่เขาพูดตรงๆ ที่ข้างหูเมื่อร่างกายของเขาลดลงแนบกับตัวเธอ สิ่งที่ขวางกั้นระหว่างร่างเปลือยเปล่านั้นมีเพียง ชั้นในด่านสุดท้ายของทั้งสองคน และเขาก็มั่นใจยิ่งกว่ามั่นใจว่าในเวลาที่ไม่นานเกินกว่าใครจะรอไม่ไหว ปราการด่านนั้น จะต้องมีอันถอดออกไปอย่างแน่นอน "ตรงนี้ก็สวย" ศิลาพูดด้วยเสียงแหบพร่าบ่งบอกถึงแรงปรารถนาที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ของตัวเองพร้อมกับการจุมพิตเบาๆ ที่หลังหู "ตรงนี้ด้วย" ซอกคอขาวหอมกรุ่นถูกเชยชม "ตรงนี้ ตรงนี้ และก็...ตรงนี้" เขาลากริมฝีปากฝากรอยอุ่นซ่านไว้ทั่วจากลำคอไล่เรื่อยมาจนถึงเนินอกเต็มแน่น จมูกโด่งคลอเคลียกดเน้นอยู่ที่เนินสองลูก นั้นอย่างมัวเมา และหญิงสาวก็อดที่จะหวีดออกมาสั้นๆ ไม่ได้เมื่อริมฝีปากเขาครอบครองปลายยอดสีชมพูนั้นพร้อมขบ เบาๆ "ไปที่เตียงกันนะ" <เฮ้อ หายใจลึกๆ มีต่อค่ะ> แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 51 08:04:47 จากคุณ : BestChild - [ 30 ส.ค. 51 02:35:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เขาพูดเบาๆ อีกครั้งก่อนที่จะอุ้มหญิงสาวตัวลอยไปทิ้งไว้ที่เตียงนุ่มดังตุบ แต่นั่นก็ไม่ได้สร้างความเจ็บปวดให้คนที่กำลังถูก ครอบงำด้วยไฟราคะได้แม้แต่น้อย หากความรวดร้าวจากการรอคอยการเติมเต็มนั้นมันรุนแรงยิ่งกว่านัก ศิลารูดเอาชั้นในเนื้อหนาของตัวเองออกทางขาอย่างรวดเร็วพร้อมเตะออกไปไกลๆ และเขาก็สิ้นความอดทนเกินกว่าจะรอ ช้าจนทำให้ชั้นในตัวจ้อยของหญิงสาวมีอันต้องกระเด็นหายไปในทางเดียวกัน ร่างกายที่ผ่านประสบการณ์จากชายผู้ให้นามสกุลของเขาแก่เธอมาใช้ร่วมกันนั้นเร่าร้อนเกินกว่าจะเอียงอาย เมื่อชายหนุ่ม จัดการฉีกซองฟลอยด์ออกเพื่อสวมสิ่งของที่บรรจุอยู่ข้างในเข้ากับตัวเอง เขาลดร่างลงแนบไปกับร่างหญิงสาวพร้อมทั้งการ ตื่นตัวพร้อมพรักที่สัมผัสที่หน้าขาของเธอ หญิงสาวก็เปิดขยับขาให้เขาอย่างไม่เกี่ยงงอนใดๆ เขาค่อยๆ ลากฝ่ามือช้าๆ จากต้นขาลงไปที่ข้อพับทั้งสองข้างเพื่อจับมันยกขึ้นมาให้พร้อมรับการรุกรานจากเขา แก่นกาย ร้อนรุ่มเคลื่อนตัวช้าๆ เข้าไปหาความชุ่มชื่นจากกายหญิงสาวจนหมดมิด เธอแทบกระตุกตัวเฮือกขึ้นมาทันทีที่การรุกล้ำแนบแน่นของเขาเข้าอยู่ในการครอบครองของเธอจนหมด ความปวดร้าวตรง จุดที่สอดประสานกันเรียกร้องให้เธอขยับสะโพกประท้วงที่เขายังนอนนิ่งอยู่ในตัวเธออย่างนั้น "จุ๊ จุ๊ ใจเย็นสิครับ" ถึงเขาจะบอกเธออย่างนั้นแต่คนที่กลับใจเย็นไม่ได้เมื่อร่างบางข้างใต้ขยับตัวอีกครั้งนั้นเป็นเขาเสียเอง เขาเริ่มถอดถอน เชื่องช้าก่อนที่จะเดินหน้าเข้าไปใหม่อย่างหนักหน่วงยิ่งกว่าตอนแรก การขยับไหวเป็นจังหวะสร้างเสียงเอี๊ยดอ๊าดของเตียงนอนให้ดังถี่กระชั้นขึ้นเรื่อยๆ สลับกับเสียงลมหายใจหอบถี่ของคนทั้ง สอง และเสียงนั้นก็ยังดำเนินต่อไปจนกระทั่งมาถึงปลายทางจุดสุดท้ายของไฟปรารถนาทั้งหมดทั้งมวลจะได้ปลดปล่อย ความเกร็งแน่นทั้งหมดค่อยๆ คลายตัวลงพร้อมเสียงกรีดร้องอย่างสุขสมของหญิงสาวประสานเสียงครางกระหึ่มของเขาที่ บ่งบอกความปลดปล่อยในแบบเดียวกัน แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาทางขอบผ้าม่านที่เปิดไว้เล็กน้อยปลุกร่างเปลือยเปล่าที่กอดก่ายกันทั้งคืนให้ตื่นขึ้นมา เขา ยันศอกนอนมองเธออยู่ก่อนแล้ว ในตอนที่เธอลืมตาขึ้นมาช้าๆ "มองนางงามอาบแสงอาทิตย์ยามเช้าครับผม" และคำอธิบายพร้อมรอยยิ้มทะเล้นนั่นก็เรียกเสียงหัวเราะจากเธอได้อีกครั้ง เมื่อคืนเป็นการร่วมรักที่เธอโหยหาอยากได้มัน มาตลอด การหลับนอนกับสามีไม่สามารถช่วยได้เลย ทุกคืนที่สามีเธอมีความต้องการ เธอก็เพียงตอบสนองไปแกนๆ เท่านั้น อารมณ์อ่อนหวานซาบซ่านอย่างที่ได้พบจนแทบสำลักความสุขอย่างเมื่อคืนนั้นเธอแทบไม่เคยได้สัมผัสมันอีกเลย หลังจากครั้งแรกของเธอกับสามีในอดีตแสนนานที่ไม่สามารถหวนคืนมาได้อีกแล้ว ถึงแม้เธอจะรู้ว่าตัวเองทำผิด แต่การได้ลองเพียงครั้งก็เหมือนกับสิ่งเสพย์ติด รสสวาทจากหนุ่มรุ่นน้องตรงหน้าไม่อาจทำให้ เธอหยุดเสพมันได้ มีแต่อยากเรียกร้องต้องการเพิ่มเท่านั้น "แล้วจะทำแค่มองเหรอคะ" เพียงแค่คิด ร่างกายเธอก็เรียกร้องขึ้นมาในทันที ความต้องการสายหนึ่งแล่นปราดเข้ามาสู่ร่างกายของเธอทันทีถึงได้ถาม คำถามนั้นออกไป ฝ่ายศิลาก็สามารถรับสิ่งที่ต้องการสื่อนั้นมาได้อย่างง่ายดาย เพราะเขาไม่รอช้าที่จะปลุกเอาไฟที่ดับไป แล้วเมื่อคืนนี้ให้ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง ร่างกายสองคนที่สอดประสานเป็นจังหวะนำพากันสู่ดินแดนแห่งความหลงใหลและไฟที่เร่าร้อนนั้นกำลังเดินสู่เส้นทางแห่ง ความผิดบาป มันคือความผิดที่ทั้งคู่รู้ดีแต่ไม่สามารถห้ามสัญชาติญาณดิบและความต้องการทางอารมณ์ที่รุนแรงของ ตัวเองได้ บาปนั้น ย่อมดำเนินต่อไป เช้าวันเสาร์หนึ่งหลังจากวันคืนดำเนินไปอย่างเชื่องช้า เกมรักเร่าร้อนของทั้งคู่แทบจะกำหนดเป็นกิจวัตรประจำสัปดาห์ เขา และเธอเริ่มนัดกันในเวลากลางวันเพื่อที่เธอจะแวบออกจากที่ทำงานตั้งแต่พักเที่ยงและนัดพบเขาที่คอนโดเพื่อปฏิบัติ ภารกิจแห่งการปลดปล่อยความใคร่เพราะไม่สามารถรอคอยวันที่มีเวลาว่างตรงกันได้ในยามกลางคืน หากเธอว่างเพราะ สามีเธอกลับดึกหรือไม่กลับด้วยเหตุผลใด หรือไม่มีเหตุผลที่เธอไม่สนใจแม้แต่จะคิดถามเขาก็มักจะติดธุระเสมอ และหาก สามีเธออยู่บ้านเพื่อเล่นบทรักกับเธอด้วยความจืดชืดไม่สามารถเทียบเท่าชายผู้ได้ตำแหน่ง 'ชู้รัก' ได้แม้แต่น้อยนั้น เขาก็ มักจะอยู่คอนโดคนเดียวเสมอเช่นกัน จนกระทั่งโอกาสมาถึง เขาบอกเธอว่าทางบริษัทส่งเขาไปร่วมประชุมกับกลุ่มบริษัทแม่จากต่างประเทศที่พัทยาสองคืน และต้องไปพักที่โรงแรมหรู ริมหาดจอมเทียน ซึ่งเป็นกำหนดการวันที่สามีเธอต้องขึ้นเครื่องไปประชุมที่เชียงใหม่พอดิบพอดี และเธอก็ไม่รอช้าที่จะยื่น ลาพักร้อนกะทันหัน คราวนี้เธอจะไปส่งของหวานเซอร์ไพรซ์เขาถึงที่เลยทีเดียว นภัสมาถึงโรงแรมที่พัทยาในช่วงค่ำ เธอคาดว่าตอนนี้เขาน่าจะอยู่ที่ห้องพักในโรงแรมแล้ว อย่างน้อยหากเขาจะออกไป ตะลุยเที่ยวราตรีก็น่าจะดึกกว่านี้ เธออาศัยความใหญ่โตและชื่อเสียงในฐานะนักพัฒนาผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางที่สาวไทยนิยมใช้ให้เป็นประโยชน์ในการ หลอกถามหมายเลขห้องของศิลาจากพนักงานต้อนรับหน้าสวยของโรงแรม สาวนั่นทำท่าชื่นชมเห็นได้ชัดเมื่อเห็นนามบัตร ของเธอ และเกินกว่าความคาดหมายเมื่อเธอได้ทั้งข้อมูลว่ามีชื่อผู้เข้าพักคนเดียวในห้องแถมคีย์การ์ดสำรองอีกใบเมื่อสาว หัวอ่อนนั้นได้ตัวอย่างเครื่องสำอางประทินผิวแบบครบเซ็ตที่เธอตั้งใจหอบหิ้วมาปิดปากเป็นการเฉพาะ นี่เป็นประโยชน์ เพียงอย่างเดียวของการทำงานที่แสนหนักเหนื่อยในบริษัทที่การแข่งขันสูง เธอเดินมายืนอยู่หน้าห้องของเขาตามหมายเลขที่ได้มาจากพนักงานด้านล่าง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ พร้อมทั้งคิดว่าจะเข้า ไปพูดประโยคแรกเพื่อเซอร์ไพรซ์ว่าอะไรดีที่จู่ๆ โผล่มาอย่างนี้ ความตื่นเต้นเหมือนเด็กสาวที่ได้เล่นสนุกของนภัสกลับมาอีกครั้ง ความเป็นสาวของเธอหวนกลับมาตั้งแต่ได้รู้จักศิลา ชาย หนุ่มผู้สามารถตอบสนองทุกอย่างให้เธอได้ หน้าตาหล่อเหลาพราวเสน่ห์ รูปร่างสูงโปร่งสมส่วนแข็งแรงอย่างคนที่รู้จักออก กำลังกายและดูแลสุขภาพ การรู้จักเอาอกเอาใจพูดจาอ่อนหวานทุกครั้งที่เธอเหนื่อยจากงาน รวมไปถึงเรื่องเซ็กซ์ที่ไม่เคย ทำให้เธอผิดหวังเลยสักครั้ง เธอค่อยๆ สอดคีย์การ์ดเข้าช่องรับตรงประตูเบาๆ จนเสียงกริ๊กดังขึ้นพร้อมไฟกระพริบสีเขียวที่ระบุชัดว่าห้องได้ถูก ปลดล๊อคแล้ว พร้อมกับกลั้นใจแง้มประตูเข้าไปช้าๆ ให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่เสียงที่ดังออกมาจากในห้องทำให้เธอต้อง ขมวดคิ้ว เมื่อเสียงหอบครางที่คุ้นเคยนั้นดังเข้าหูของเธอ เสียงเตียงดังเป็นจังหวะของการขย่มไม่ได้ทำให้เข้าใจได้ยากเลย ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ที่ทำให้เธอรีบรุดพรวดพราดเข้าไปในห้องให้เร็วที่สุดนั่นกลับไม่ใช่เพราะเธอรู้ว่าเขากำลังทำอะไร แต่มัน เป็นเพราะเธอกำลังข้องใจว่าสองเสียงที่คุ้นเคยทั้งคู่นั้นเป็นของใครต่างหาก การเข้าไปยืนนิ่งปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าบทรักร้อนแรงตรงหน้าเป็นสิ่งที่ผิดมหันต์อย่างที่สุดในชีวิตของเธอทั้งหมดทั้งมวล ร่าง เปลือยเปล่าทั้งสองร่างที่กำลังชะงักกึกหยุดการเคลื่อนไหวเบิกตาค้างเพราะการปรากฏตัวแบบไม่บอกกล่าวของเธอกำลัง ซ้อนประสานกันอยู่แนบแน่น ใบหน้าและทุกอย่างของคนทั้งสองนั้นเป็นอะไรที่เธอรู้จักดีมาตลอด "ศิ... คุณ..." เธอทำอะไรได้ไม่มากไปกว่าอ้าปากค้างและชี้นิ้วที่สั่นเทาตรงไปยังคนทั้งสอง คนหนึ่งคือสามีของเธอ และอีกคนคือชู้รัก ที่ ตอนนี้เธอรู้แล้วว่า ชู้รักของเธอกับของสามีเธอนั้น... เป็นคนคนเดียวกัน! **************************************************************** จบค่ะ ง่ายๆ เงี้ยแหล่ะ จากคุณ : BestChild - [ 30 ส.ค. 51 02:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอาล่ะ มาคุยต่อ เรื่องนี้จะถูกใส่ไว้ใน Blog ของ "สาธกา" นะคะ เพราะว่าหากเป็น BestChild จะไม่มีเรื่องแนวนี้วางอยู่ไว้ใน Blog เพราะฉะนั้นไม่ใช่เรื่องลอกละเมิดใดๆ หากงาน BestChild จะไปอยู่ใน Blog สาธกา เพราะว่าสองคนนี้เป็นเงาของกัน และกันค่ะ (นั่น เล่นคำอีก) อ้อ แต่ย้ำว่าแค่ BestChild กับ สาธกา เท่านั้นนะคะ เกิดมีแปลกไปกว่านี้คงต้องมานั่งคุยเครียดกันยาว อีกนิดค่ะ สำหรับเรื่องสั้นนี้ออกจะล่อแหลมอยู่ประมาณหนึ่งทีเดียวเชียว หากใครเห็นว่าไม่เหมาะ ไม่ควรโพสท์ไว้ในนี้ก็ มาบอกกล่าวเล่าขานได้ บ่นได้ ด่าได้ กระทำการใดๆ กับกระทู้นี้ก็ได้ (งืด T T) ไม่มีปริปากบ่นค่ะ ไว้เจอกันในเรื่องสั้นหากมีไอเดียอะไรแปลกๆ หรือบ้า หรือโดนหยาม โดนท้านะคะ (เรื่องยาวเราไม่คุยกันวันนี้ จบ) บุญรักษาค่ะ -/l\- แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 51 08:01:46 จากคุณ : BestChild - [ 30 ส.ค. 51 02:44:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ปิดตาอ่านมาตลอดค่ะ คุณ เบสต์ฯ อิอิ  กรรมของนภัสจริงๆ  ..เฮ้อออ จากคุณ : teansri - [ 30 ส.ค. 51 03:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เฮ้อ!!  แบ่งๆ กันไป จากคุณ : ดาด๊าดา - [ 30 ส.ค. 51 08:55:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องสั้นจากคำท้ามาไวจริง ๆ ค่ะ ปิดตากางนิ้วอ่านลุ้นอยู่ตั้งนาน ไหงจบแบบให้คิดต่อเองซะนี่ คุณ Best ..อิอิ จากคุณ : Paulo - [ 30 ส.ค. 51 08:57:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ BestChild นี่ละก็ ถ้าเกิดไอเดียบรรเจิด ผมจะแต่งแนวนี้บ้าง จากคุณ : Cryptomnesia - [ 30 ส.ค. 51 09:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หายใจไม่ทั่วท้อง  หวิวๆอะ จากคุณ : สาวช่างถาม - [ 30 ส.ค. 51 10:04:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 (เม้าท์ก่อนอ่านเรื่อง) มาเยี่ยมๆ มองๆ เห็นว่าไม่มีพี่แทน เลยรอหาพี่โลม เพราะชื่อเป็นมงคลมากๆ (เฮ้ย คุณพีท เขาชื่อโรม ร.เรือ เฟ้ย ไม่ใช่ ล.ลิง) (อ่านจบแล้วเม้าท์ต่อ) เลยทำให้อยากแวะไปเยี่ยมบล็อกคุณสาธกาเลยครับ กร๊าก แหม คำอธิบายในวงเล็บมันแอบสปอยล์อยู่นะครับ เลยอ่านมาแบบเดาไว้อยู่ตลอด เหลือคำถามคาใจ คือนภัสจะมารู้เอาตอนไหนเท่านั้นเอง จะว่าไป ก็รู้สึกเหมือนคุณดาด๊าอยู่นิดนึงว่า "แบ่งๆ กันไป" ฮ่าๆๆ เพราะดูเหมือนไม่มี ใครซื่อสัตย์ต่อใครมาตั้งแต่ต้น  แอบคิดว่า แบบนี้ก็ดีด้วยกันทุกฝ่าย ไม่ต้องมีใครผิด ต่อใคร นภัสก็จะได้ไม่ต้องผิดบาปอยู่คนเดียว แถมยังได้รับสิ่งที่สามีให้ไม่ได้ แฮปปี้ ไปด้วยกันทุกฝ่าย สามคนผัวเมีย แหะๆๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 30 ส.ค. 51 11:00:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แอบกลั้นใจอ่านค่ะ แรกๆ ค่อนข้างเห็นใจฝ่ายหญิง พร้อมอิจฉานิดๆ... อะไรจะมาเจอหนุ่มงามเมื่อขวานบิ่น เดาตอนจบไปเรื่อยค่ะ พอชายหนุ่มเผยธาตุแท้ออกมา... คิดว่าอาจจบแบบรู้ผิดชอบชั่วดี กลับสู่อ้อมกอดสามี หรือเปิดประตูผางไปเจอภาพบาดตา..กับหญิงสาววัยละอ่อน จบได้กระแทกใจมากค่ะ จากคุณ : จุดตานิด - [ 30 ส.ค. 51 11:03:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณพีท...งั้นนายศิก็..ฟ้าเหลืองแน่ๆ ว่าแล้วตามเข้าไปดูใน blog "สาธกา" ดีกว่า จากคุณ : จุดตานิด - [ 30 ส.ค. 51 11:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาทักทายคนอ่านที่ลงชื่อก่อน คุณเทียนสี: ถ้ามาลงเรื่องดึกเวลาไทยก็จะได้สาวเกาะอังกฤษมา อ่านคนแรกเสมอ ปิดตาอ่านแต่สามารถจับความเนื้อเรื่องได้ดีมาก Good job!! คุณดาด๊าดา: ฮ่า ฮ่า ฮ่า ก็ถือว่าเป็นการแสดงน้ำใจให้เพื่อนมนุษย์ โดยการแป่งปันเนอะ คุณPaulo: ดีนะแค่ปิดตากางนิ้วอ่าน เกิดมีทั้งภาพและเสียงคงต้อง ลำบากหาที่ครอบหูเจาะรูมาปิดอีก หุ หุ คุณCrypฯ: หวาย อย่าตั้งโครงการมาชนผู้ชายดีๆ ด้วยเรื่องแนวนี้นา สังหรณ์ใจว่าจะโดนด่าเพราะว่าพาเตลิดออกนอกศีลธรรมอันดีอะค่ะ อ้อ อีกอย่าง เรื่องแนวนี้ทำให้สิ้นเปลืองพลังงานทั้งคนเขียนและคนอ่านค่ะ ไม่รู้เป็นไง เขียนๆ ไปแล้วเนื้อย เหนื่อย! คุณสาวช่างถาม: ฮ่า คราวหน้าเกิด"อารมณ์" อยากเขียนแนวนี้ขึ้นมา จะเอายาหอมมาแจกนะคะ คุณพีท: พี่โลม เอ๊ย โรมคงนั่งร้อนๆ หนาวๆ อยู่แล้วล่ะตอนนี้ บล็อกสาธกายังไม่มีอะไรมากค่ะ เปิดไว้นานแล้วแต่เพิ่งได้ลงเรื่องแรก ก็นะ เรื่องแนวนี้มันต้องบิ้วท์ก่อนลงมือ ไม่งั้นมันดึงอารมณ์คนอ่านตามไม่ได้นิ (อืม ทำไมการตอบเม้นท์คุณพีทคราวนี้มันอ่านดูชอบกลๆ หว่า?) ไหนๆ ก็มีคนบาปมาคนหนึ่งแล้ว ก็จัดให้บาปตามๆ กันไปให้หมด สะใจดี คุณจุดตานิด: ขวานบิ่น! ไม่เป็นไร บิ่นก็ยังใช้เฉาะอะไรให้แตกได้ อยู่เหมือนกันค่ะ (เซ็นเซอร์ด่วนเลยค่ะคุณเบสต์) เรื่องการกลับเข้าสู่อ้อมกอดสามีอันเป็นที่รักนี่ไม่ได้อยู่ในหัวสมองคนเขียน เลยค่ะ ได้แต่นั่งคิดว่าจะให้เจอภาพบาดตาบาดใจกันประมาณไหนดี เรื่องบล็อกสาธกาตอบเหมือนข้างบนค่ะ ยังไม่ค่อยมีอะไรมากหรอกค่ะ ด้วย ต้องอาศัยจินตนาการบางจังหวะมาก ครั้นจะเที่ยววิ่งหาประสบการณ์มาเขียน ก็ดูท่าว่าจะลงทุนมากไปนิด หุ หุ หุ อ้อ ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านแต่ไม่แสดงตัวด้วยค่ะ ^ ^ **กลับมาใส่ยักษ์คู่ แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 51 10:11:49 แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 51 16:51:20 จากคุณ : BestChild - [ 30 ส.ค. 51 16:49:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ... แวะมาอ่านเพราะชื่อ "ศิลา" พี่แทน...เฮ้อ...รอด นึกว่าพี่แพน "แบ่งๆกันไป" วิน วิน แต่สงสารศิลา งานหนัก ว่าแล้วก็ตามคุณพีทไป กร๊าก... จากคุณ : สิงห์อมบ๊วย (สิงห์อมบ๊วย) - [ 30 ส.ค. 51 20:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านมาอ่าน...   จากคุณ : ชายยอดนักทดลอง - [ 30 ส.ค. 51 20:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แหม คุณนิดคร้าบ นายศิฟ้าคงไม่เหลืองไปกว่านี้มั้งครับ ตอนนี้ก็วิ่งรอกบริการ ทั้งครอบครัวอยู่แล้วนิ ฮ่าๆๆ (จริงมั้ยคุณสิงห์ เอิ๊ก) คุณเบสต์ ฝากบอกคุณสาธกาว่า จิ้นเรื่องต่อไปออกเมื่อไหร่ ก็มาตามมั่งนะ อิๆ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 30 ส.ค. 51 20:22:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 555 ไม่ตั้งโครงการหรอกครับ หมิ่นเหม่ศีลธรรมเหลือเกิน คงไม่มีใครอนุมัติโครงการแน่ๆ แต่โดยส่วนตัวอยากลองเขียนดูน่ะครับ อยากลองเขียนแนวพิศวาส-ฆาตกรรม ไม่รู้จะทำได้ไหม อย่าว่าแต่ ตอนนี้ไอเดียยังตันๆ นิยายเรื่องยาวก็ยังไม่คืบหน้าเลย... (กราบขออภัย นักอ่านที่ติดตามอยู่ มา ณ ที่นี้ด้วยครับ) จากคุณ : Cryptomnesia - [ 30 ส.ค. 51 21:46:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เค้าปิดตาอ่านกันทำไมหว่า ผมเปิดสองตาแถมแว่นขยายอีก เอิ๊กๆๆๆ เหมือนจะผิดปกติอยู่คนเดียวเลยแฮะ จากคุณ : กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ) - [ 30 ส.ค. 51 22:37:01 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ๊ะ จบกันอย่างงี้เรยเหรอคะ ไม่มีพี่แทน และไม่มีพี่โรม จากคุณ : Mnemosyne - [ 31 ส.ค. 51 04:08:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาคุยกันต่อ คุณสิงห์อมบ๊วย: เห สงสัยชื่อที่คิดออกมาในเวลาสองนาทีครึ่ง จะบังเอิญไปซ้ำกับพระเอกเรื่องอื่นแฮะ ไม่เป็นไรค่ะ คงไม่มีพระเอกเรื่องไหน มาเร้าใจยมบาลคุมต้นงิ้วได้เท่านี้อีกแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงศิลาค่ะ เขาเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ กร๊ากกก คุณชายยอดฯ: ผ่านมาอ่านก็ขอบคุณค่ะ ^ ^ คุณพีท(15): เบสต์ฝากเรื่องที่จะให้คุณพีทแสดงเป็นเพื่อนพระเอก ไว้กับสาธกาแล้วนะคะ ปล่อยเธอไปสร้างจิ้นให้บรรเจิดก่อนพักนึง เดี๋ยวเธอ ก็คงจะฝากเบสต์มาลงอีก แล้วจะไปสะกิดบอก โหะ โหะ คุณCrypฯ(16): เอาเลยค่ะ พิศวาส-ฆาตกรรม เรื่องยุคนอื่นเนี่ย ไม่รู้ สิเป็นไง ชอบนัก คุณกลิ่นกาแฟ: อุ๊ย ส่องแว่นขยายเจออะไรมั่งอะคะ ฝากมาแอบ กระซิบบอกกันมั่งจิ คุณนีมี่: ไม่มีสองสุดหล่อนั่นก็ดีแล้วค่ะ เกิดบรรดาพี่แกมาโผล่ในนี้ สงสัยจะมีเฮ - -' **ขัดใจลืมเปลี่ยนสี -*- แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 51 10:22:09 จากคุณ : BestChild - [ 31 ส.ค. 51 10:20:45 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เห็นคุณเบสต์นั่งขัดใจ เลยเอาผลิตภัณฑ์มาเสนอ เนื่องจากไม่ได้ค่าโฆษณา เลยไม่เสนอยี่ห้อชื่อฝรั่ง แต่เสนอฝอยอลูมิเนียมแทน ขัดแล้วจะได้ใสกิ๊ง เอ๊ย ออกนอกเรื่อง นึกว่ากระทู้แจว แหะๆ  จะมาบอกว่า ดีใจจัง เรื่องนั้นคุณ สาธกาจะเขียนแล้ว ลั้นลา จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 31 ส.ค. 51 11:18:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 จากคุณ : ดาด๊าดา - [ 31 ส.ค. 51 13:26:43 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขออภัยที่มาอ่านช้า พอดีเพิ่งฟื้นไข้ (ป่วยกายไม่เท่าไหร่ ป่วยใจซะละมาก---ที่พูดนี่สำออยนะ) ฮ่าๆๆ สงสัยเราสองคนจะเบี่ยงประเด็นผู้ชายดีๆฯ ของคุณ Crypฯ เขาซะแล้วล่ะคุณ Bestฯ (อิฉันก็นิสัยเสีย ชอบย่อชื่อชาวบ้าน) ถ้าอิฉันเป็นนภัส เปิดเข้าห้องไปเจออีอย่างนี้ มีเสียสติแน่ๆ ค่ะ โถ แม่คุณ ช่างน่าสงสาร กินน้ำใต้ศอกสามีตัวเอง... จากคุณ : ชญาลี - [ 31 ส.ค. 51 21:37:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาอ่านเรื่องของคนถูกท้าค่า :) จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 31 ส.ค. 51 21:42:43 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แวะมาอึ้งค่ะ !! จากคุณ : หนูน้อยขนมไข่ - [ 1 ก.ย. 51 05:32:26 A:155.245.108.27 X: TicketID:175055 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เออนะ .. งานนี้ตกลงมีคนได้คนเสียมั้ยเนี่ย .. (เจ้าชู้รักนั่น ท่าทางจะได้คนเดียว) จากคุณ : scottie - [ 1 ก.ย. 51 11:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มาอ่านช้าแต่ อย่าว่ากันน้า เอ่อ... ไม่คิดว่ามันจะได้ทั้ง 2 เลยอ่ะ 555 ตาลานี่แกสามารถจริงๆ น้า.... หุหุ ว่าแต่เรื่องสั้นเรื่องใหม่ จะออกเมื่อไหร่คะ (รออ่านอยู่) (แล้วก็ตามไปที่บล๊อกคุณสาธกา อย่างคนอื่นเค้า) จากคุณ : tato_jang - [ 1 ก.ย. 51 13:04:14 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณพีท(20): โห เจอมุกงี้เข้าไปหาทางออกจากกระทู้แทบ ไม่เจอเลยคร้าบเพ่ แน่ใจเหรอคุณพีทว่าดีใจน่ะ อย่าลืมว่าคุณพีทจะไปแสดงในเรื่องของสาธกา เธอนา เรื่องของเธอนั่นเป็นระดับ 15 up นะคะ หึ หึ หึ คุณดาด๊าดา(21): แน่ะ มีกลับมาขำอีก คุณชญาลี: เราว่าเราบ้าจี้ชอบชี้นำผู้อื่นไปในทางที่ผิดแล้วก็ ยังมีคุณชญาลีมาช่วยกันพาออกลำน้ำมูลทุกทีนะ ชอบจัง คุณปิยะรักษ์: ง้า...มาอ่านด้วยเหรอเนี่ย ไม่จรรโลงใจเลย เนอะ (แต่จรรโลงความคลั่งของคนเขียนมากๆ) คุณหนูน้อยฯ: ขอย่อชื่อนะคะ อึ้งเพราะตอนไหนเหรอคะ หุ หุ หุ คุณscottie: เบสต์ว่าเขาได้กันทุกคนอะค่ะ มิเห็นมีใครเสีย เลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า คุณ tato_jang: ไม่ช้าหรอก กระทู้ยังไม่ตกหน้าเลยนี่คะ เรื่องสั้นเรื่องใหม่ถ้าออกมาแนวเจ๊สาธกาก็ชักเริ่มไม่แน่ใจว่าจะกล้าเอามา แปะลงกระทู้หรือเปล่า ไว้ลองดูแล้วกันค่ะ ^ ^ จากคุณ : BestChild - [ 1 ก.ย. 51 20:28:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ช้าไปไหมเนี่ย? แต่สงสัยค่ะ ว่าทำไมนายศิลาช่างสมบูรณ์แบบขนาดนี้ เดินเข้าประตูหน้าก็ได้...เดินเข้าประตูหลังก็ไม่บกพร่อง ถ้ามีฉากต่อไปสงสัยนภัสกับสามีตัวเองคงลุกขึ้นมาตบตีกันแย่งศิลา บ้างแหล่ะ +555+ จากคุณ : ใช้นามปากกาล่ะนะ "รสสภัน" (Nrostahpan_My) - [ 2 ก.ย. 51 15:00:22 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คุณรสสภัน: ขอเรียกด้วยนามปากกาเหมือนกันค่ะ ^ ^ คิดไปคิดมานายศิลานี้ช่างเป็นคนกินง่ายอยู่ง่ายเนอะ ไปไหนคงไม่มี ปัญหา เพราะว่ากินได้ทุกอย่าง ฮ่า ฮ่า ฮ่า จากคุณ : BestChild - [ 2 ก.ย. 51 15:58:10 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ศิลา ............. นายนี่น่าอิจฉาจริงๆเลย ช่างเป็นมนุษย์ที่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพคล่องได้ดีจริงๆ ยกนิ้วให้เลยค่ะคุณเบสต์ โดนใจมากหลาย ^ ___ ^ จากคุณ : sandhurst - [ 4 ก.ย. 51 20:29:09 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณแซน: อ๊า...คุณแซนมาอ่านด้วย คริ คริ คริ นายศิลาเป็นต้นฉบับของเผ่าพันธุ์ที่จะมีชิวิตรอดได้เมื่อโลกแตกค่ะ (เผ่าเดียวกับแมลงสาบง่ะ) เอ่อ โดนใจตอนไหนเป็นพิเศษละเปล่าคะ หุ หุ หุ จากคุณ : BestChild - [ 4 ก.ย. 51 21:47:06 ]

ความคิดเห็นที่ 32 งงอ่ะ เป็นคนคนเดียวกันยังไงอ่ะ อธิบายหน่อยจิ จากคุณ : Sakina - [ 7 ก.ย. 51 17:42:59 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คุณSakina: เอิ่ม...ถามจริงหรือมุกนี่ เอาละ จะตอบก็ได้ ตรงนี้นะ 'ชู้รักของเธอกับของสามีเธอนั้น...เป็นคนคนเดียวกัน!' คือชู้ของเธอคือนายศิลา และชู้ของสามีเธอก็ยังคือนายศิลา จบ(เห่)! จากคุณ : BestChild - [ 7 ก.ย. 51 18:36:54 ]

ความคิดเห็นที่ 34 กลั้นใจอ่านเลยคับ >< จากคุณ : sanow - [ 9 ก.ย. 51 17:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณ sanow: โห ทรมานแย่เลย กลั้นใจอ่านเนี่ย ว่าแต่ นอกจากกลั้นใจแล้วยังต้องกลั้นอะไรอีกหรือเปล่าคะ หุ หุ จากคุณ : BestChild - [ 9 ก.ย. 51 19:56:24 ]