“สวัสดีค่ะ โทรจาก92Fm ลูกทุ่มมหาสนุกค่ะ

คุณคือผู้โชคดีที่ได้รับสิทธิพิเศษได้รับGift voucherจากทางเรา
เพียงคุณร้องเพลงลูกทุ่งเพลงใดก็ได้ที่คุณชื่นชอบคุณก็จะได้รับของรางวัลไปฟรีๆเลยค่ะ”

เสียงสดใสของแพรมที่กำลังจัดรายการลูกทุ่งจอมปลอม
หลอกคนอื่นดังก้องกังวานลั่นห้อง เคล้ากับเสียงหัวเราะของ
เพื่อนๆรอบตัวเธอ ชายหนุ่มที่เป็นเหยื่ออันแสนโชคร้าย
เชื่ออย่างสนิทใจ เขาเล่นเกมอันแสนสนุกจนจบด้วย
ความหวังที่จะได้รีบ Gift voucher จากทางรายการ ชายหนุ่มโชว์ลูกคออันแสนไพเราะจับใจให้สาวๆดีเจจอมหลอกลวงขำขันกันยกใหญ่ เมื่อแพรมวางสายโทรศัพท์ลง เธอพูดกับเพื่อนๆว่า

“นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ชั้นจะช่วยแกเล่นเกมบ้าบอนี่นะ”

“ช่วยไม่ได้นะ ก็แกเสียงดีเองนี่นา อิอิ” หน่อมแน้มยัยจอมวางแผนพูดอย่างไม่แคร์เพื่อน

แพรมค่อนข้างหนักใจกับการเล่นสนุกแบบนี้
จุดเริ่มต้นของเกมร์ที่สร้างเสียงหัวเราะมากมายนี่ก็คือ “เมื่อหัวใจใส่ความรัก” นั่นเอง
หน่อมแน้มเป็นเพื่อนสนิทของแพรม เธอแอบไปปิ๊งนักบาส
โรงเรียนที่หล่อ ป๊อป สาวกรี๊ดสนั่น หน่อมแน้มไม่ได้หวังจะ
ได้ใจของหนุ่มนักบาส นาม “นาย”หลอก แต่เธออยาก
ได้ยินเสียงของเขา อยากรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเขาที่สาว
คนอื่นๆไม่รู้ เธอก็เลยไปสืบหาข้อมูลของนาย
จนรู้เบอร์โทรศัพท์ และปฏิบัติการพิฆาตก็เริ่มต้นขึ้น
หน่อมแน้มให้แพรมแกล้งโทรไปเป็นดีเจแกล้งนาย
ให้ร้องเพลงให้ฟัง เป็นรายการโน้นรายการนี้มากมาย
ความซื่อผสมโง่ของนักบาสหนุ่ม ที่วันๆเอาแต่เล่นบาสจน
ไม่รู้ทันเล่ห์กลของสาวๆ ทำให้เขาเล่นทุกเกมร์ที่รายการ
จอมปลอมโทรไปหา และเขาก็ไม่เคยสงสัยเลยด้วย
บางทีแพรมก็แกล้งทำเป็นโอเปอร์เรเตอร์จากบริษัท
ให้ไปรับของรางวัล สาวๆเล่นสนุกกันจนลืมว่าเคยแกล้ง
อะไรนายไปบ้าง นอกจากหน่อมแน้มจอมวางแผนแล้ว
เธอยังมีแนวร่วมอีกสองคนที่อยู่หอเดียวกับเธอ
ก็คือ ปิ๊งและปิ๋ม สองคู่ดูโอที่คอยสนับสนุนเกมปัญญาอ่อนผสมโรคจิตของหน่อมแน้ม ส่วนแพรมก็เป็นเพื่อนที่แสนดี
คอยเป็นดีเจจำเป็นให้เพื่อนๆด้วยความเต็มใจ (แต่ตอนหลังชักออกลาย ไม่ยอมเป็นดีเจให้)

คืนหนึ่งแพรมบอกกับเพื่อนๆว่า

“นี่พวกแก เราสงสารพี่นายเค้านะ จะเอ็นอยู่แล้วยังจะต้องมาเจอโทรศัพท์โรคจิตของพวกแกอ่ะ เลิกแกล้งเค้าเหอะนะ ให้เค้าได้อยู่เป็นสุขๆมั่งเหอะ ”

“ก็ได้ เราว่าพวกเราแกล้งเค้าเยอะไปแล้ว เราว่าปีใหม่เราจะหยุดแกล้งเค้า ให้ได้ไปผุดไปเกิดซักที” หน่อมแน้มพูดตอบด้วยความจำนน
การแกล้งคนที่เธอปลื้มมันตลกมากๆ ตลกในความซื่อของนักบาสเจ้าเสน่ห์ แต่หน่อมแน้มต้องหัวเราะทุกคืนจนตีนกาขึ้น หน้าย่นหมดแล้ว
และแล้วสวรรค์ก็มีตา เข้าข้างชายหนุ่มผู้น่าสงสาร
เช้าวันหนึ่งขณะที่หน่อมแน้มและเพื่อนๆกำลังเดินเข้า
ประตูโรงเรียน ก็เห็นนายเดินตามหลังมาติดๆ หน่อมแน้มแทบ
เก็บอาการไว้ไม่อยู่ ต้องเอามือปิดหน้าแล้วกรี๊ดๆระบายอารมณ์
ที่ความหล่อกระเด็นเข้าหัวใจ นายเดินมาพร้อมกับเพื่อนตัวโย่ง
ที่น่าเกลียดในสายตาสาวๆ หน่อมแน้มแอบได้ยินนายพูดกับเพื่อนโย่ง

“ข้ารู้สึกว่าเดี๋ยวนี้มีโทรศัพท์แปลกๆโทรมาหาทุกวันเลยว่ะ จากรายการอะไรมั่งก็ไม่ร็เต็มไปหมด”

“มีคนแกล้งเอ็งชัวส์เลย”

“ใครมันจะโรคจิตโทรแกล้งข้าว่ะ”


พอถึงประโยคนี้ หน่อมแน้มกับแพรมแอบหน้าชานิดๆ

“ไอ้นาย ข้าว่าเอ็งก็ลองโทรเข้าเบอร์นั้น แล้วก็ดูดิว่าใครมันจะรับโทรศัพท์ ”

“เออ ข้าจะลองทำดู ตอนนี้เลยไหม”

“ไอ้โง่ คนน้อยอย่างนี้เอ็งจะเห็นอะไร คนที่แกล้งเอ็งมันจะบังเอิญอยู่แถวนี้เชียวหรือ ”

“เผื่อๆไง โทรเลยดีกว่า”

พอถึงตอนนี้หน่อมแน้มและเพื่อนชักอยู่ไม่ไหวแล้ว
กำลังจะโกยกัน แต่เสียงกริ่งมือถือดังขึ้นก่อนซะงั้น
นายหันมามองพร้อมกับเพื่อนโย่ง หน่อมแน้มไม่รู้จะทำยังไงดี
โกยสุดแรงเกิด เป็นการวิ่งที่เร็วที่สุดในชีวิต ถ้าไปแข่งโอลิมปิคคง
ได้เหรียญทอง นายมองไม่เห็นหน้าหน่อมแน้มหลอก แต่คงจำได้เลือนราง นายจะโกรธไหมน้าถ้ารู้ความจริง หรือนายจะขำตัวเอง

ไม่มีใครรู้ได้

คืนวันที่ 31 ธันวาคม ตอนห้าทุ่ม ห้าสิบห้านาที เสียงโทรศัพท์มือถือของนายดังขึ้น เขารับโทรศัพท์

“หนูขอโทษที่เคยแกล้งพี่ไว้มากมาย ทุกรายการที่โ
ทรไปหาพี่เป็นฝีมือหนูเอง หนูดูเหมือนโรคจิต พี่ก็อาจจะ
คิดอย่างนั้น พี่อาจจะอยากด่าหนู ด่ามาได้เลยค่ะ
ตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป จะไม่มีเบอร์บ้าๆนี่โทรไป
จัดรายการให้พี่ฟังแล้วนะ ขอโทษจริงๆ”

เงียบกันไปพักหนึ่ง นายก็พูดขึ้นว่า

“แล้วนี่ใครอ่ะ บอกก่อนได้ไหม” เสียงช่างไร้อารมณ์

“ไม่บอกได้ไหม อายมากค่ะที่จะเปิดเผยตัวจริง ที่จริงหนูปลื้มพี่มานานแล้วนะ ขอให้เอ็นติดคณะที่อยากเข้าแล้วกัน คงไม่มีอะไรจะพูดมากมาย” หน่อมแน้มสารภาพหมดเปลือก
หล่อนจะหยุดรายการวิทยุบ้าๆนี่เสียที

นายไม่ได้พูดอะไรตอบ

อันที่จริงนายตลกตัวเองที่เชื่ออะไรบ้าๆปัญญาอ่อน แล้วก็ตลกเด็กสาวคนนั้นที่แกล้งเขา “เธอบ้ามากนะ แปลกมากด้วย” เขาคิดในใจ
และตั้งแต่วันนั้น ทุกอย่างก็กลับสู่สภาพปกติสุข ไม่มีเสียงกรี๊ดของหน่อมแน้ม และเสียงกริ่งโทรศัพท์มรณะอีกต่อไป ทุกอย่างเหมือนสายลมที่พัดผ่าน นำความสดชื่นมาสู่ผู้สูดมัน


เรื่องนี้เน้นฮาๆนะค่ะให้ได้คลายเครียดกันไม่ได้เน้นภาษาสละสลวยอะไร ขอให้สนกกับการอ่านนะค่ะ (หรือว่าม่สนุก T.T)

จากคุณ : naive - [ 30 ส.ค. 51 09:51:12 A:unknown X:202.44.135.34 TicketID:059545 ]